At that very instant, the several t

At that very instant, the several tens of thousands of Jiang Dynasty members observed with raised eyes, looking at the scene in the sky.

All of them were dumbstruck. Their eyes were widened, their tongues were tied, and on all their faces, all sorts of stunned expressions were clearly shown.

Chu Feng knew that horrifying man? What relationship did the two of them have? Looking at the man’s appearance, he seemed to be afraid of Chu Feng. Did the man reach the extremities of insanity, or were there truly some things hidden from sight?

People kept on imagining all kinds of circumstances, but no matter what they guessed, they could not be sure of their relationship. So, they could only stare at the two people in the air because over there, perhaps they would obtain the answer they desired.

“Forgive me! I know my wrongs! I shouldn’t have intruded into your territory, I shouldn’t have disturbed your peace!”

“I’m begging you, give me one more chance, please let me live! No matter what you want me to do, I’ll agree!”

The middle-aged man with horrifying strength half-knelt in the air and endlessly kowtowed to Chu Feng. Occasionally, he would secretly shoot Chu Feng a glance, but every time, after seeing Chu Feng, his expression would become even more fearful, and even his body would start trembling.

Seeing that, Chu Feng was endlessly shocked. Since he wasn’t an idiot, linking it to the things Chu Yuan told him regarding this man, and looking back at his current appearance, Chu Feng already guessed the gist of it.

That man shouldn’t be a member of his family. He should have done something wrong, or offended some person.

And that person had the strength to kill the man and had the spirit to make him fear, but he didn’t kill him. He should have gave him a chance to continue living, and that chance was a mission. To protect Chu Feng.

As for who that person was, in Chu Feng’s current heart, naturally, he had an idea. If his guess held, then that person would definitely be his father.

Because, when that man saw Chu Feng’s appearance and became so scared, it meant that it wasn’t Chu Feng he feared, but a person who looked similar to Chu Feng. And the person who looked similar to Chu Feng could only be Chu Feng’s biological father.

But at present, Chu Feng didn’t have time to think that much. What he wanted to do the most was to grab onto the terrifying man’s weakness. He had to control him.

“Do you remember the mission I gave you?” Suddenly, Chu Feng asked.

“Mission?” Hearing those words, the man was first taken aback, then quickly after, hurriedly nodded and said, “I remember. You wanted me to protect a child.”

“What is that child called?” Chu Feng closely asked.

“Called what? Called…called…” The man’s expression glittered and he flustered a bit, but after thinking for a while, his complexion was finally like “pushing away the clouds in the sky”, turned from panic to joy, and said, “Called Chu Feng. You said that this child must be called Chu Feng, and could not be called any other name.”

“Then, have you always protected this child?” Chu Feng continued asking closely.

“I, I…” Hearing those words, the man completely panicked. Incomparable fear emerged instantly on his face that just turned to joy. He quickly kowtowed to Chu Feng once again and begged, “Have mercy, have mercy!”

“Hmph. You actually dare to be so undutiful to the mission my father gave you. Are you not afraid that he will be angered and kill you?” Chu Feng coldly shouted. He was abnormally domineering, as if the horrifying man in front of his eyes was truly his own servant.

“Father? You, you are?” Hearing those words, the fear on the man’s face eased slightly, but the gaze he looked at Chu Feng with was still full of fright.

“I am Chu Feng, the person you should be protecting.”

“But you are really too irrresponsible. Not only did you not follow your promise by staying by my side and protecting me, you even helped my enemy to attack me?!” Chu Feng fiercely shouted.

“Enemy? Where? I will kill him, kill him!” Hearing the word “enemy”, two lumps of flames instantly appeared again within the middle-aged man’s eyes. The horrifying killing intent from before reemerged but this time, it was clearly not directed at Chu Feng and the others.

“Carry me forward. I will bring you to slaughter them.” Chu Feng said with a commanding tone.

“As you wish!” And to Chu Feng’s words, not only did the terrifying man not disobey in the slightest, rather, he was incomparably revering.

As he spoke, he willed. A layer of dazzling golden radiance appeared on his forehead. Then, instantly, it enveloped Chu Feng, and after it enveloped Chu Feng, the golden radiance changed for a while, and actually became a golden chair.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ว่าทันทีมากหลายนับหมื่นของสมาชิกราชวงศ์เจียงสังเกตด้วยตายกกำลังมองหาสถานที่เกิดเหตุในท้องฟ้า. ทั้งหมดของพวกเขาเป็นเหวอ ตาของเขาก็กว้างลิ้นของพวกเขาถูกมัดและใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดทุกประเภทของการแสดงออกตะลึงกำลังแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน. ชูฮรู้ว่าคนที่น่ากลัว? สิ่งที่ไม่สัมพันธ์สองของพวกเขาได้? มองไปที่การปรากฏตัวของชายคนนั้นดูเหมือนว่าเขาจะกลัวจือฮ ไม่คนถึงแขนขาของความบ้าหรืออยู่ที่นั่นอย่างแท้จริงบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนอยู่จากสายตา? คนเก็บไว้ในจินตนาการทุกชนิดของสถานการณ์ แต่ไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาคาดเดาไม่พวกเขาไม่สามารถให้แน่ใจว่าสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาเท่านั้นที่จะจ้องที่คนสองคนที่อยู่ในอากาศที่นั่นเพราะบางทีพวกเขาจะได้รับคำตอบที่พวกเขาต้องการ. "ยกโทษให้ฉัน! ฉันรู้ว่าผิดของฉัน! ผมไม่ควรจะบุกรุกเข้ามาในดินแดนของคุณผมไม่ควรจะรบกวนความสงบสุขของคุณ! " " ฉันขอร้องคุณให้ฉันหนึ่งโอกาสเพิ่มเติมกรุณาแจ้งให้เรามีชีวิตอยู่! ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการให้ผมทำผมจะเห็นด้วย! " ชายวัยกลางคนที่มีความแข็งแรงที่น่ากลัวครึ่งคุกเข่าอยู่ในอากาศและไม่มีที่สิ้นสุด kowtowed เพื่อจือฮ บางครั้งเขาแอบจะยิงจือฮอย่างรวดเร็ว แต่ทุกครั้งหลังจากที่ได้เห็นจือฮแสดงออกของเขาจะกลายเป็นน่ากลัวมากขึ้นและแม้กระทั่งร่างกายของเขาจะเริ่มสั่น. เห็นว่าชูฮตกใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เนื่องจากเขาไม่ได้เป็นคนงี่เง่าเชื่อมโยงไปยังสิ่งที่ชูหยวนบอกเขาเกี่ยวกับชายคนนี้และมองกลับไปที่ลักษณะปัจจุบันของเขาจือฮแล้วเดาส่วนสำคัญของมัน. คนที่ไม่ควรจะเป็นสมาชิกในครอบครัวของเขา เขาควรจะได้ทำอะไรผิดหรือโกรธเคืองบางคน. และคนที่มีความแข็งแรงที่จะฆ่าคนและมีจิตวิญญาณที่จะทำให้เขากลัว แต่เขาไม่ได้ฆ่าเขา เขาควรจะได้ให้เขามีโอกาสที่จะยังคงมีชีวิตอยู่และมีโอกาสที่ได้รับภารกิจ เพื่อปกป้องจือฮ. ในฐานะที่เป็นผู้ที่บุคคลนั้นเป็นในหัวใจปัจจุบันจือฮธรรมชาติเขามีความคิด ถ้าเดาของเขาจัดขึ้นแล้วคนที่แน่นอนจะเป็นบิดาของเขา. เพราะเมื่อคนที่เห็นการปรากฏตัวจือฮและกลายเป็นกลัวเช่นนั้นก็หมายความว่ามันไม่ได้ชูฮเขากลัว แต่คนที่ดูคล้ายกับจือฮ และคนที่ดูคล้ายกับจือฮเท่านั้นอาจจะเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดชูฮ. แต่ในปัจจุบันจือฮไม่ได้มีเวลาที่จะคิดว่ามาก สิ่งที่เขาอยากจะทำมากที่สุดคือการคว้าความอ่อนแอของมนุษย์ที่น่ากลัว เขาจะต้องควบคุมเขา. "คุณจำภารกิจฉันให้คุณ?" ทันใดนั้นชูฮถาม. "ภารกิจของ?" ได้ยินคำพูดเหล่านั้นชายคนหนึ่งถูกนำตัวแรกผงะแล้วอย่างรวดเร็วหลังจากที่พยักหน้าอย่างรีบเร่งและกล่าวว่า "ผมจำได้ว่า . คุณต้องการให้ผมปกป้องเด็ก. " " อะไรคือสิ่งที่เรียกว่าเด็กคนนั้น? "จือฮถามอย่างใกล้ชิด. " ที่เรียกว่าอะไร? เรียกว่า ... เรียกว่า ... "การแสดงออกของมนุษย์ glittered และเขาลนเล็กน้อย แต่หลังจากที่คิดในขณะที่ผิวของเขาได้ในที่สุดเช่น" ผลักดันออกไปเมฆในท้องฟ้า "หันกลับมาจากความหวาดกลัวเพื่อความสุขและกล่าวว่า" เรียกว่าจือฮ . คุณบอกว่าเด็กคนนี้จะต้องเรียกว่าจือฮและไม่สามารถเรียกชื่ออื่น ๆ . " " จากนั้นคุณได้รับการคุ้มครองเสมอเด็กคนนี้? "จือฮยังคงถามอย่างใกล้ชิด. " ฉันฉัน ... "ได้ยินคำพูดเหล่านั้นชายคนนั้น ตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์ ความกลัวที่เปรียบมิได้โผล่ออกมาทันทีบนใบหน้าของเขาที่เพิ่งหันไปความสุข เขารีบ kowtowed เพื่อจือฮวงอีกครั้งและขอร้อง "มีความเมตตามีความเมตตา!" "ฮึ่ม จริงๆคุณกล้าที่จะให้ไปปฏิบัติภารกิจ undutiful พ่อของฉันให้คุณ คุณไม่กลัวว่าเขาจะโกรธและฆ่าคุณ? "จือฮอย่างเย็นชาตะโกน เขาเป็นคนที่ครอบครองอย่างผิดปกติเช่นถ้าเป็นคนที่น่ากลัวในสายตาของเขาเป็นจริงคนรับใช้ของเขาเอง. "พ่อ? คุณคุณจะอยู่ที่ไหน? "ได้ยินคำพูดเหล่านั้นกลัวบนใบหน้าของชายคนนั้นผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่จ้องมองเขามองไปที่จือฮด้วยก็ยังคงเต็มไปด้วยความน่ากลัว. " ผมจือฮบุคคลที่คุณควรจะได้รับการปกป้อง. " " แต่ คุณจริงๆ irrresponsible เกินไป ไม่เพียง แต่คุณไม่ปฏิบัติตามสัญญาของคุณโดยอยู่เคียงข้างฉันและปกป้องฉันคุณยังช่วยศัตรูของฉันที่จะโจมตีผม ?! "จือฮอย่างรุนแรงตะโกน. " ศัตรู? ที่ไหน? ฉันจะฆ่าเขาฆ่าเขา! "ได้ยินคำว่า" ศัตรู "สองก้อนของเปลวไฟได้ทันทีปรากฏตัวอีกครั้งภายในดวงตาชายวัยกลางคนของ เจตนาฆ่าน่ากลัวโผล่ขึ้นมาจากก่อน แต่เวลานี้มันก็ชัดเจนไม่ได้ผู้กำกับที่จือฮและคนอื่น ๆ . "พาเราไปข้างหน้า ผมจะนำคุณไปฆ่าพวกเขา. "จือฮกล่าวด้วยน้ำเสียงบังคับบัญชา. " ในฐานะที่คุณต้องการ! "และคำจือฮไม่เพียง แต่คนที่น่ากลัวไม่เชื่อฟังในน้อยค่อนข้างเขาก็เหลือใจ revering. ในขณะที่เขา พูดเขาเอาแต่ใจ ชั้นของความกระจ่างใสทองพราวปรากฏบนหน้าผากของเขา จากนั้นทันทีมันห่อหุ้มจือฮและหลังจากที่มันห่อหุ้มจือฮที่กระจ่างใสทองการเปลี่ยนแปลงในขณะที่และจริงกลายเป็นเก้าอี้สีทอง