the welfare theory of copyright pro

the welfare theory of copyright promotes the interests of society as a whole and favors the greatest good for the greatest number of people. This system balances incentives to create with mechanisms to make works widely available for the benefit of all (e.g. exclusive rights and eventual expiration of those rights). Welfare theory’s emphasis on the collective good contrasts with the individual-centric rewards of the fairness and personality theories, and also differs markedly in its attitude towards intellectual property as a necessary evil that is required to facilitate greater production of public goods. Copyright reform motivated by the welfare theory might remove copyright protection for those works which would be produced in “optimal” quantities anyways. For example, advertisements are created to market other products rather than for any independent value. Advertisements would therefore continue be produced with or without copyright protection. This theory aligns most closely with the United States’ constitutional basis for copyright, which intends for copyright to “promote the Progress of Science and useful Arts”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีสวัสดิการลิขสิทธิ์ส่งเสริมผลประโยชน์ของสังคม และสนับสนุนดีที่สุดสำหรับคนจำนวนมากสุด ระบบนี้สมดุลแรงจูงใจการสร้างกลไกการทำงานที่แพร่หลายเพื่อประโยชน์และทั้งหมด (เช่นสิทธิในการหมดอายุของสิทธิเหล่านั้น) เน้นทฤษฎีสวัสดิการดีรวมรางวัลบุคคลศูนย์กลางของธรรมและทฤษฎีบุคลิกภาพความแตกต่าง และยัง แตกต่างอย่างเด่นชัดในทัศนคติมีต่อทรัพย์สินทางปัญญาเป็นความชั่วร้ายความจำเป็นที่จะต้องช่วยในการผลิตมากกว่าสินค้าสาธารณะ แรงจูงใจตามทฤษฎีสวัสดิการปฏิรูปลิขสิทธิ์อาจเอาลิขสิทธิ์ป้องกันซึ่งจะผลิตในปริมาณที่ "เหมาะสม" อยู่ดี ตัวอย่าง โฆษณามีสร้างตลาดผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ปรับค่าใด ๆ ด้วยตนเอง ดังนั้นจะยังคงโฆษณาผลิตมี หรือไม่ มีการป้องกันลิขสิทธิ์ ทฤษฎีนี้จัดเรียงเคียงกับพื้นฐานรัฐธรรมนูญสหรัฐอเมริกาลิขสิทธิ์ ซึ่งมีจุดมุ่งหมายสำหรับลิขสิทธิ์ในการ "ส่งเสริมความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะที่มีประโยชน์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีสวัสดิการลิขสิทธิ์ส่งเสริมผลประโยชน์ของสังคมโดยรวมและโปรดปรานที่ดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับจำนวนมากที่สุดของคน ระบบนี้สมดุลแรงจูงใจที่จะสร้างขึ้นด้วยกลไกที่จะทำให้ผลงานที่สามารถใช้ได้อย่างกว้างขวางเพื่อประโยชน์ของทั้งหมด (เช่นสิทธิพิเศษและหมดอายุในที่สุดสิทธิเหล่านั้น) เน้นทฤษฎีสวัสดิการในกลุ่มดีแตกต่างกับผลตอบแทนของแต่ละบุคคลเป็นศูนย์กลางของความเป็นธรรมและทฤษฎีบุคลิกภาพและมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดนอกจากนี้ยังมีในทัศนคติที่มีต่อทรัพย์สินทางปัญญาเป็นชั่วร้ายที่จำเป็นที่จะต้องอำนวยความสะดวกในการผลิตที่จะมากขึ้นของสินค้าสาธารณะ การปฏิรูปลิขสิทธิ์แรงบันดาลใจจากทฤษฎีสวัสดิการอาจลบการคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับการทำงานเหล่านั้นซึ่งจะได้รับการผลิตใน "ที่ดีที่สุด" ปริมาณนะ ยกตัวอย่างเช่นการโฆษณาที่ถูกสร้างขึ้นในการทำตลาดผลิตภัณฑ์อื่น ๆ มากกว่าสำหรับค่าใด ๆ ที่เป็นอิสระ โฆษณาจึงจะยังคงมีการผลิตที่มีหรือไม่มีการคุ้มครองลิขสิทธิ์ ทฤษฎีนี้สอดคล้องอย่างใกล้ชิดที่สุดกับพื้นฐานตามรัฐธรรมนูญสหรัฐสำหรับการมีลิขสิทธิ์ซึ่งตั้งใจสำหรับลิขสิทธิ์ "ส่งเสริมความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะที่มีประโยชน์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดิการทฤษฎีลิขสิทธิ์ส่งเสริมผลประโยชน์ของสังคมโดยรวม และบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ดีสำหรับมากที่สุดของประชาชน ระบบนี้สมดุลบริเวณที่จะสร้างกลไกให้ทำงานอย่างแพร่หลายเพื่อประโยชน์ทั้งหมด เช่น สิทธิพิเศษ และสิทธินั้นหมดอายุในที่สุด )สวัสดิการ ทฤษฎีเน้นกลุ่มดีดูแตกต่างกับแต่ละรางวัลวิพากษ์ทฤษฎีความยุติธรรม และบุคลิกภาพ และยังแตกต่างอย่างเด่นชัดในทัศนคติของตนต่อทรัพย์สินทางปัญญาเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้เพื่ออำนวยความสะดวกมากขึ้น การผลิตสินค้าสาธารณะสำนักงานปฏิรูปการกระตุ้นโดยทฤษฎีสวัสดิการอาจลบการคุ้มครองลิขสิทธิ์สำหรับผู้ทำงานซึ่งจะถูกผลิตใน " ที่สุด " ในปริมาณที่พอดี ตัวอย่างเช่น โฆษณาจะถูกสร้างขึ้นเพื่อตลาดผลิตภัณฑ์อื่น ๆใด ๆที่เป็นอิสระมากกว่าค่า โฆษณาจึงยังคงถูกผลิตมี หรือ ไม่มี การคุ้มครองลิขสิทธิ์ทฤษฎีนี้สอดคล้องอย่างใกล้ชิดที่สุดกับของสหรัฐอเมริการัฐธรรมนูญพื้นฐานของลิขสิทธิ์ ซึ่งมีลิขสิทธิ์ เพื่อส่งเสริมความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์และศิลปะที่เป็นประโยชน์ "