One of the most powerful examples o

One of the most powerful examples of communities being moved in order to create a park is the story of the Maasai. About 70% of national parks and game reserves in East Africa are on Maasai land (Kamuaro,2007). The first undesirable impact of tourism was that of the extent of land lost from the Maasai culture. Local and national governments took advantage of the Maasai’s ignorance on the situation and robbed them of huge chunks of grazing land, putting to risk their only socio-economic livelihood. In Kenya the Maasai also have not gained any economic benefits. Despite the loss of their land, employment favours better educated workers. Furthermore, the investors in this area are not local and have not put profits back into local economy. In some cases game reserves can be created without informing or consulting local people, who come to find out about the situation when an eviction notice is delivered (Kamuaro,2007). Another source of resentment is the manipulation of the local people by their government. "Eco-tourism works to create simplistic images of local people and their uses and understandings of their surroundings. Through the lens of these simplified images, officials direct policies and projects towards the local people and the local people are blamed if the projects fail" (West,2006). Clearly tourism as a trade is not empowering the local people who make it rich and satisfying. Instead ecotourism exploits and depletes, particularly in African Maasai tribes. It has to be reoriented if it is to be useful to local communities and to become sustainable (Kamuaro,2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดของชุมชนที่ย้ายเพื่อสร้างเป็นอุทยานหนึ่งเป็นเรื่องราวของห้องพัก ประมาณ 70% ของอุทยานแห่งชาติและทุนสำรองเกมในแอฟริกาตะวันออกอยู่บนที่ดินอพาร์ทเมนท์ (Kamuaro, 2007) ผลกระทบผลแรกของการท่องเที่ยวเป็นที่ของขอบเขตของที่ดินที่หายไปจากวัฒนธรรมห้องพัก รัฐบาลท้องถิ่น และชาติเอาประโยชน์จากความไม่รู้ของอพาร์ทเมนท์สถานการณ์ และปล้นไปก้อนใหญ่ grazing ที่ดิน วางการเสี่ยงต่อการดำรงชีวิตของพวกเขาเท่านั้นสังคมเศรษฐกิจ ในเคนยา ห้องพักยังมีไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ ทางเศรษฐกิจ แม้ มีการสูญเสียดินแดน จ้างงาน favours คนดีศึกษางาน นอกจากนี้ นักลงทุนในพื้นที่นี้ไม่มา และมีไม่กลับคืนกำไรสู่เศรษฐกิจ ในบางกรณีสามารถสร้างเกมสำรองโดยไม่ต้องแจ้ง หรือปรึกษาคนในท้องถิ่น ที่มาหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อแจ้งขับไล่ส่ง (Kamuaro, 2007) แหล่งที่มาอื่นของขุ่นจะจัดการของคนในท้องถิ่นโดยรัฐบาลของพวกเขา "การท่องเที่ยวที่ทำงานเพื่อสร้างภาพง่าย ๆ ของคนในท้องถิ่น และการใช้งานและเปลี่ยนความเข้าใจของสิ่งแวดล้อม ผ่านเลนส์ภาพเหล่านี้ง่ายขึ้น เจ้าหน้าที่ตรงนโยบาย และโครงการที่มีต่อประชาชนและประชาชนจะตำหนิถ้าโครงการล้มเหลว" (ตะวันตก 2006) ชัดเจนเป็นการค้าการท่องเที่ยวจะไม่กระจายอำนาจประชาชนที่ทำให้รวย และมีความสุข แต่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศนำ และ จ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนเผ่าแอฟริกาอพาร์ทเมนท์ จะได้เป็น reoriented เพื่อเป็นประโยชน์กับชุมชนท้องถิ่น และจะ ยั่งยืน (Kamuaro, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในตัวอย่างที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของชุมชนที่จะถูกย้ายเพื่อสร้างสวนสาธารณะเป็นเรื่องราวของชาวมาไซที่ ประมาณ 70% ของสวนสาธารณะแห่งชาติและเกมสำรองในแอฟริกาตะวันออกอยู่ในที่ดินมาไซ (Kamuaro 2007) ที่ไม่พึงประสงค์ผลกระทบครั้งแรกของการท่องเที่ยวเป็นที่ของขอบเขตของที่ดินที่หายไปจากวัฒนธรรมของชาวมาไซ รัฐบาลท้องถิ่นและระดับชาติใช้ประโยชน์จากความไม่รู้ของชาวมาไซในสถานการณ์และปล้นพวกเขาของชิ้นใหญ่ของที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่วางของพวกเขาที่จะเสี่ยงต่อการทำมาหากินทางเศรษฐกิจและสังคมเท่านั้น ในเคนยามาไซยังไม่ได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจใด ๆ แม้จะมีการสูญเสียดินแดนของการจ้างงานคนงานบุญการศึกษาดี นอกจากนี้นักลงทุนในพื้นที่นี้ไม่ได้ในท้องถิ่นและยังไม่ได้นำผลกำไรกลับเข้ามาในเศรษฐกิจท้องถิ่น ในบางกรณีเกมสำรองที่สามารถสร้างขึ้นโดยไม่ต้องแจ้งให้คำปรึกษาหรือคนในท้องถิ่นที่เข้ามาหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อแจ้งให้ทราบล่วงหน้าขับไล่ถูกส่ง (Kamuaro 2007) แหล่งที่มาของความไม่พอใจก็คือการจัดการของคนในท้องถิ่นโดยรัฐบาลของพวกเขา "การท่องเที่ยวเชิงนิเวศทำงานเพื่อสร้างภาพที่เรียบง่ายของคนในท้องถิ่นและการใช้งานของพวกเขาและความเข้าใจของสภาพแวดล้อมของพวกเขา. ผ่านเลนส์ของภาพที่เรียบง่ายเหล่านี้เจ้าหน้าที่นโยบายโดยตรงและโครงการที่มีต่อคนในท้องถิ่นและคนในท้องถิ่นมีการกล่าวหาว่าหากโครงการล้มเหลว" ( เวสต์ 2006) การท่องเที่ยวอย่างชัดเจนว่าเป็นค้าที่ไม่ได้เสริมสร้างศักยภาพของคนในท้องถิ่นที่ทำให้มันอุดมไปด้วยและความพึงพอใจ แทนการหาประโยชน์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศและบั่นทอนโดยเฉพาะในชนเผ่ามาไซแอฟริกัน มันจะต้องมี reoriented ถ้ามันจะเป็นประโยชน์ให้กับชุมชนท้องถิ่นและการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่จะกลายเป็น (Kamuaro 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในตัวอย่างที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของชุมชนถูกย้ายเพื่อสร้างสวนสาธารณะที่เป็นเรื่องราวของ Maasai . ประมาณ 70% ของสวนสาธารณะแห่งชาติและเกมสำรองในแอฟริกาตะวันออกในแผ่นดินมาซาย ( kamuaro , 2007 ) ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของการท่องเที่ยวที่ขอบเขตของดินแดนที่สูญเสียไปจากวัฒนธรรม Maasai .รัฐบาลท้องถิ่นและประชาชนใช้ประโยชน์จาก Maasai ไม่รู้สถานการณ์และปล้นพวกเขาของชิ้นใหญ่ของที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์วางความเสี่ยงชีวิตทางเศรษฐกิจและสังคมของตนเท่านั้น ในเคนยามาไซที่ยังไม่ได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจใด ๆ แม้จะมีการสูญเสียที่ดินของพวกเขาการจ้างงานผู้มีการศึกษาดีกว่าคน นอกจากนี้นักลงทุนในพื้นที่นี้ไม่มีเครื่องและไม่ได้เอากำไรกลับเข้ามาในเศรษฐกิจท้องถิ่น ในบางกรณีเกมสำรองสามารถสร้างขึ้นโดยไม่แจ้งหรือปรึกษาคนในท้องถิ่น ที่เข้ามาหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อแจ้งการขับไล่ ส่ง ( kamuaro , 2007 ) แหล่งที่มาของความแค้นอีกคือการจัดการของคนในท้องถิ่น โดยรัฐบาลของพวกเขา" การท่องเที่ยวเชิงนิเวศผลงานการสร้างรูปแบบของคนในท้องถิ่น และการใช้ประโยชน์ และความเข้าใจของสภาพแวดล้อมของพวกเขา ผ่านเลนส์ของเหล่านี้ง่ายภาพ , เจ้าหน้าที่นโยบายและโครงการโดยตรงต่อประชาชน และประชาชนในท้องถิ่นมีโทษถ้าโครงการล้มเหลว " ( West , 2006 ) ชัดเจนการท่องเที่ยวการค้าไม่ได้เสริมสร้างศักยภาพท้องถิ่น คนที่ทำให้มันรวย และพอใจแทนพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ และ depletes , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนเผ่าแอฟริกามาไซ . มันต้องมีการปรับเปลี่ยนระบบ ถ้ามันจะเป็นประโยชน์กับชุมชนท้องถิ่น และจะกลายเป็นความยั่งยืน ( kamuaro , 2007 )