Outside the seal formation, Lan Xue

Outside the seal formation, Lan Xueruo waited anxiously. One hour passed… Two hours passed… Twelve hours passed… An entire day and night passed… Her expression had long since darkened. The insides of Feng Baichuan’s heart went completely silent as well.

“Do people really die in this training?” Looking at Feng Baichuan who had walked over there again, Lan Xueruo turned to the side and asked with lifeless eyes. She had already asked this same question over a dozen times.

Feng Baichuan sighed deeply in his heart and could only try his best to console her: “Some of the clansmen have indeed died in this trial. But… we shouldn’t be this pessimistic; it cannot be said for sure but perhaps Little Brother Yun passed the training. Our ancestors who passed this trial, had stayed inside for more than a dozen days before coming out. So… let’s wait a bit longer. Maybe he’ll coming out any moment now.”

While saying this, Feng Baichuan, who had experienced the Phoenix trial first-hand, clearly understood that it was impossible to pass the trials with only a power of the first level of the Nascent Profound Realm. Since Yun Che had not come out yet, the only possible outcome was that he had already died in the trial grounds. However, at this moment, he could only use these words to comfort Lan Xueruo, and let her hold onto the traces of hope.

“Clan Leader Feng, do you have any way of letting me in?”

Feng Baichuan shook his head: “Only one person can enter the trial ground every month, I don’t have any ways to let you in.”

Lan Xueruo bit her lip and did not say another word as she silently stood in front of the trial entrance, blankly staring ahead; her heart franticly longed for the appearance of that figure… She did not know what was going on with her, to actually be secretly anxious and worried to this extent. Whenever she thought about the possibility of him dying in the trial grounds, her heart would experience a tearing pain.

Barricaded outside by the Black Demon Mercenary Group, the Thousand Meter Sound Transmission Talisman consumed, the Giant Snow Eagle still in slumber… None of these problems caused her to be at a loss. However, when Yun Che had not come out for an entire day, she mind was in a frenzy, and was unable to calm down at all.

Two days passed… Three days passed… Ten days passed… Fifteen days passed…

Yun Che still had not appeared.

So Lan Xueruo was unable to hold on to any more delusions, and had no choice but to painfully accept the fact that Yun Che had already died in the trial ground and would never come out.

She had been living in darkness these past few days, and the stabbing pain in her heart would not stop, day or night. Originally, she believed the reason for her pain was the loss of a “hope” she had finally found, but she was unable to suppress this kind of pain no matter what, and her heart tightened up whenever she recalled Yun Che’s face. She gradually became perplexed, because she could feel that this kind of suffering had long since exceeded the category of feeling sorry. But she had no idea which part had exceeded, because this kind of feeling was very elusive, and extremely unfamiliar.

“Damn it. Half a month has already passed and they still haven’t come out! Food was clearly prepared inside this cave!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายนอกก่อตรา Lan Xueruo คอยกังวลใจ หนึ่งชั่วโมงผ่านไป... สองชั่วโมงผ่านไป... สิบสองชั่วโมงผ่านไป... ทั้งกลางวันและกลางคืนผ่าน... นิพจน์ของเธอได้มืดมัวไปนาน Insides ของเฟิงไบชวนหัวใจไปเงียบอย่างสมบูรณ์เช่น"อย่าคนจริง ๆ ตายในการฝึกอบรมนี้" มองที่ไบชวน Feng ที่มีเดินนั่นอีก Lan Xueruo หันไปด้านข้าง และถาม ด้วยสายตาที่ lifeless เธอแล้วถามคำถามเดียวกันนี้กว่าโหลครั้งเฟิงไบชวนถอนหายใจลึกในหัวใจของเขา และเท่านั้นลองดีที่สุดปลอบประโลมเธอ: "ของ clansmen ได้แน่นอนเสียชีวิตในการทดลอง แต่...เราไม่ควรนี้ในเชิงลบ ไม่ว่า แน่นอน แต่บางทียุพี่ชายน้อยผ่านการฝึกอบรม บรรพบุรุษของเราที่ผ่านการทดลอง สะสมภายในมากกว่าโหลวันก่อนออกมา ดังนั้น... ลองรอบิตอีกต่อไป บางทีเขาจะออกมาขณะนี้"ในขณะที่พูดนี้ เฟิงไบชวน ที่มีประสบการณ์ฟีนิกซ์ทดลองมือแรก เข้าใจแจ่มแจ้งว่า มันเป็นไปไม่ได้ผ่านการทดลอง ด้วยพลังงานเพียงระดับแรกของแดนลึกซึ้งก่อ เนื่องจาก Che ยุนได้ออกมา ได้ ได้ผลเท่าที่เขาได้เสียชีวิตในสนามทดลอง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ เขาสามารถเพียงใช้คำเหล่านี้เพื่อความสะดวกสบาย Lan Xueruo กให้เธอกดลงในร่องรอยของความหวัง"เฟิงผู้นำตระกูล คุณมีวิธีใดให้ฉันใน"เฟิงไบชวนจับศีรษะของเขา: "เพียงคนเดียวสามารถใส่ทดลองดินทุกเดือน ไม่มีวิธีใด ๆ เพื่อให้คุณ"Lan Xueruo บิต lip ของเธอ และไม่ได้พูดคำอื่นเป็นเธอเงียบ ๆ อยู่หน้าทางเข้าทดลอง blankly คู่หน้า หัวใจของเธอปรารถนาสำหรับลักษณะที่ปรากฏของตัวเลขที่ franticly ... เธอไม่ได้รู้สิ่งเกิดขึ้นกับเธอ จริง แอบกังวล และห่วงในกรณีนี้ เมื่อเธอคิดว่า เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของเขาตายในสนามทดลอง หัวใจของเธอจะพบอาการปวด tearingBarricaded ภายนอกรับจ้างกลุ่มปีศาจดำ พันเมตรเสียงส่งสแมนใช้ อินทรีหิมะยักษ์ในสมที่สุด... ไม่มีปัญหาเหล่านี้ทำให้เธอตะลึง อย่างไรก็ตาม เมื่อ Che ยุนไม่มาออกวันทั้งหมด ใจเธอคือเมามัน และไม่สงบเลยสองวันผ่านไป... สามวันผ่านไป... สิบวันผ่านไป... สิบห้าวันผ่านไป...Che ยุนยังมีไม่ปรากฏดังนั้น Lan Xueruo ไม่เก็บ delusions ใด ๆ เพิ่มเติม และมีทางเลือกไม่ ได้เจ็บปวดยอมรับ ความจริงว่า ยุ Che แล้วเสียชีวิตในสนามทดลอง และจะไม่ออกมาเธอได้อาศัยอยู่ในความมืดเหล่านี้ไม่กี่วันที่ผ่านมา และปวด stabbing ในหัวใจของเธอจะไม่ หยุด วันหรือกลางคืน ตอนแรก เธอเชื่อเหตุผลสำหรับความเจ็บปวดของเธอได้สูญเสีย "ความหวัง" ของเธอได้ในที่สุด พบ แต่เธอไม่สามารถระงับปวดไม่ว่าสิ่งที่ชนิดนี้ และหัวใจของเธอทำให้รัดกุมขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เธอเรียกคืนหน้ายุ Che เธอค่อย ๆ กลายเป็นแกะ เนื่องจากเธอไม่รู้สึกว่า ทุกข์ชนิดนี้ได้นานเกินประเภทรู้สึกเสียใจ แต่เธอมีความคิดส่วนหนึ่งที่มีเกิน เนื่องจากความรู้สึกชนิดนี้เปรียวมาก และไม่คุ้นเคยมาก"ไอ้ห่า เดือนครึ่งได้ผ่านไปแล้ว และพวกเขายังไม่ออกมา อาหารถูกชัดเจนเตรียมไว้ภายในถ้ำนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อตัวนอกประทับตราลาน Xueruo รออย่างใจจดใจจ่อ หนึ่งชั่วโมงผ่านไปสองชั่วโมง ... ผ่าน ... สิบสองชั่วโมงผ่านไป ... ตลอดทั้งวันและคืนที่ผ่าน ... การแสดงออกของเธอได้นานตั้งแต่มืด อวัยวะภายในของหัวใจฮ Baichuan เดินเงียบสนิทเช่นกัน. โดย"ไม่จริงๆคนตายในการฝึกอบรมนี้?" มองไปที่ฮ Baichuan ที่ได้เดินไปที่นั่นอีกครั้งลาน Xueruo หันไปด้านข้างและถามด้วยตาไม่มีชีวิตชีวา เธอเคยถามคำถามเดียวกันอยู่แล้วนี้โหลครั้ง. ฮ Baichuan ถอนหายใจลึกในหัวใจของเขาและสามารถพยายามที่ดีที่สุดของเขาเพื่อปลอบใจเธอว่า "บางส่วนของผู้ดีมีผู้เสียชีวิตจริงในการพิจารณาคดีนี้ แต่ ... เราไม่ควรเป็นแบบนี้ในแง่ร้าย; มันไม่สามารถจะกล่าวว่าสำหรับแน่ใจว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่บางทีอาจจะเป็นยุนบราเดอร์ผ่านการฝึกอบรม บรรพบุรุษของเราที่ผ่านการทดลองนี้ได้อยู่ภายในมากกว่าหนึ่งโหลวันก่อนที่จะออกมา ดังนั้น ... ขอรออีกนาน บางทีเขาอาจจะออกมาในช่วงเวลาใดขณะนี้. "ในขณะที่พูดนี้ฮBaichuan ที่มีประสบการณ์การทดลองฟินิกซ์มือแรกเข้าใจได้อย่างชัดเจนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะผ่านการทดลองที่มีเพียงอำนาจของระดับแรกของตั้งไข่ลึกซึ้ง ดินแดน ตั้งแต่เจ๊ยุนไม่ได้ออกมายังผลที่เป็นไปได้คือการที่เขาได้ตายไปแล้วในพื้นที่ทดลอง . แต่ในขณะนี้เขาจะใช้คำเหล่านี้เพื่อความสะดวกสบายลาน Xueruo และปล่อยให้เธอถือเข้าร่องรอยแห่งความหวัง"แซ่ผู้นำฮทำคุณมีวิธีการให้ใด ๆ ที่ฉันมีอะไรบ้าง?" ฮ Baichuan ส่ายหัวของเขา " เพียงคนเดียวที่สามารถเข้าสู่พื้นดินการพิจารณาคดีทุกเดือนผมไม่ได้มีวิธีการใด ๆ เพื่อให้คุณได้ใน ". ลาน Xueruo กัดริมฝีปากของเธอและไม่ได้พูดคำอื่นที่เธอเงียบ ๆ ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าการพิจารณาคดี blankly จ้องมองไปข้างหน้า; หัวใจของเธอ franticly ปรารถนาสำหรับการปรากฏตัวของตัวเลขว่า ... เธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอจะเป็นจริงแอบกังวลและเป็นห่วงเท่านี้ เมื่อใดก็ตามที่เธอคิดว่าเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของเขาตายในบริเวณที่การพิจารณาคดีหัวใจของเธอจะพบอาการปวดฉีกขาดได้. ขังนอกสีดำปีศาจทหารรับจ้างกลุ่มมิเตอร์พันเสียงส่งยันต์บริโภคหิมะนกอินทรียักษ์ยังคงอยู่ในการนอนหลับ ... ไม่มีของเหล่านี้ ปัญหาที่เกิดให้เธอเป็นที่สูญเสีย แต่เมื่อยุนเจ๊ไม่ได้ออกมาตลอดทั้งวันเธอคิดอยู่ในความตื่นเต้นและก็ไม่สามารถที่จะสงบลงเลย. สองวันผ่านไป ... สามวันผ่านไป ... สิบวันผ่านไป ... สิบห้าวันผ่านไป ... ยุนเชยังคงมี ไม่ปรากฏ. ดังนั้นลาน Xueruo ก็ไม่สามารถที่จะยึดมั่นในใด ๆ ที่หลงผิดมากขึ้นและไม่มีทางเลือกที่จะเจ็บปวดยอมรับความจริงว่ายุนเชมีอยู่แล้วเสียชีวิตในพื้นดินการพิจารณาคดีและไม่เคยจะออกมา. เธอเคยอาศัยอยู่ในความมืดที่ผ่านมาเหล่านี้ ไม่กี่วันและปวดแทงในหัวใจของเธอจะไม่หยุดกลางวันหรือกลางคืน แต่เดิมเธอเชื่อว่าเหตุผลสำหรับความเจ็บปวดของเธอคือการสูญเสียของ "ความหวัง" ที่เธอได้พบในที่สุด แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะปราบปรามชนิดของความเจ็บปวดนี้ไม่ว่าอะไรและหัวใจของเธอแน่นขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เธอจำใบหน้าของยุนเจ๊ ค่อยๆเธอกลายเป็นงงเพราะเธอรู้สึกว่าจะมีความทุกข์ทรมานได้เกินความยาวตั้งแต่ประเภทของความรู้สึกเสียใจนี้ แต่เธอมีความคิดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งได้เกินไม่เพราะชนิดของความรู้สึกนี้เป็นที่เข้าใจยากมากและไม่คุ้นเคยมาก. "ประณามมัน ครึ่งเดือนได้ผ่านไปแล้วและพวกเขายังไม่ได้ออกมา! อาหารถูกจัดทำขึ้นอย่างเห็นได้ชัดภายในถ้ำนี้! "