For his contributions to menstrual

For his contributions to menstrual health, Muruganantham was recognized by Time Magazine as one of the world's 100 Most Influential People last year. However, his interest in the topic first began in 1998 when, as a young, newly married man, he saw his wife, Shanthi, hiding the rags she used as menstrual cloths. Like most men in his village, he had no idea about the reality of menstruation and was horrified that cloths that “I would not even use... to clean my scooter” were his wife’s solution to menstrual sanitation. When he asked why she didn’t buy sanitary pads, she told him that the expense would prevent her from buying staples like milk for the family.

Muruganantham, who left school at age 14 to start working, decided to try making his own sanitary pads for less but the testing of his first prototype ran into a snag almost immediately: Muruganantham had no idea that periods were monthly. “I can't wait a month for each feedback, it'll take two decades!” he said, and sought volunteers among the women in his community. He discovered that less than 10% of the women in his area used sanitary pads, instead using rags, sawdust, leaves, or ash. Even if they did use cloths, they were too embarrassed to dry them in the sun, meaning that they never got disinfected -- contributing to the approximately 70% of all reproductive diseases in India that are caused by poor menstrual hygiene.

Finding volunteers was nearly impossible: women were embarrassed, or afraid of myths about sanitary pads that say that women who use them will go blind or never marry. Muruganantham came up with an ingenious solution: “I became the man who wore a sanitary pad,” he says. He made an artificial uterus, filled it with goat’s blood, and wore it throughout the day. But his determination had severe consequences: his village concluded he was a pervert with a sexual disease, his mother left his household in shame and his wife left him. As he remarks in the documentary "Menstrual Man" about his experience, "So you see God's sense of humour. I'd started the research for my wife and after 18 months she left me!"

After years of research, Muruganantham perfected his machine and now works with NGOs and women’s self-help groups to distribute it. Women can use it to make sanitary napkins for themselves, but he encourages them to make pads to sell as well to provide employment for women in poor communities. And, since 23% of girls drop out of school once they start menstruating, he also works with schools, teaching girls to make their own pads: “Why wait till they are women? Why not empower girls?”

As communities accepted his machine, opinions of his “crazy” behavior changed. Five and a half years after she left, Shanthi contacted him, and they are now living together again. She says it was hard living with the ostracization that came from his project, but now, she helps spread the word about sanitary napkins to other women. “Initially I used to be very shy when talking to people about it, but after all this time, people have started to open up. Now they come and talk to me, they ask questions and they also get sanitary napkins to try them.”

In 2009, Muruganantham was honored with a national Innovation Award in 2009 by then President of India, Pratibha Patil, beating out nearly 1,000 other entries. Now, he's looking at expanding to other countries and believes that 106 countries could benefit fr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับผลงานของเขาสุขภาพประจำเดือน Muruganantham ถูกรู้จัก โดยนิตยสารเวลาเป็นหนึ่งในโลก 100 ส่วนใหญ่ผู้มีอิทธิพลปี อย่างไรก็ตาม ความสนใจในหัวข้อแรกเริ่มในปี 1998 เมื่อ เป็นคนหนุ่มสาว แต่งงานใหม่ เห็นภรรยาของเขา ชานทิ ซ่อนผ้าขี้ริ้วที่เธอใช้เป็นเสื้อประจำเดือน เช่นคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านของเขา เขามีความคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงของการมีประจำเดือน และตกใจที่เสื้อที่ "ฉันแม้จะไม่ใช้...การทำความสะอาดออโตเมติกของฉัน" ถูกแก้ไขสุขาภิบาลประจำเดือนของภรรยา เมื่อเขาถามว่า ทำไมเธอไม่ได้ซื้อแผ่น เธอบอกว่า ค่าใช้จ่ายที่จะป้องกันไม่ให้เธอซื้อลวดเย็บกระดาษเช่นนมสำหรับครอบครัวMuruganantham ที่ทิ้งโรงเรียนที่อายุ 14 เริ่มทำงาน การตัดสินใจที่จะลองทำแผ่นของตัวเองน้อย แต่การทดสอบต้นแบบแรกของเขาวิ่งมาฟันที่หักคาเกือบทันที: Muruganantham มีความคิดที่รอบระยะเวลารายเดือน "ฉันไม่สามารถรอสำหรับคำติชมแต่ละเดือน จะใช้เวลาสองทศวรรษ" เขากล่าวว่า และขออาสาสมัครในหมู่ผู้หญิงในชุมชนของเขา เขาพบว่า น้อยกว่า 10% ของผู้หญิงในพื้นที่ของเขาใช้แผ่น ใช้ผ้าขี้ริ้ว ขี้เลื่อย ใบไม้ หรือเถ้าแทน ไม่ใช้เสื้อ พวกเขาอายเกินไปต้องผึ่งให้แห้งในดวงอาทิตย์ หมายความ ว่า พวกเขาไม่ได้ฆ่าเชื้อ - สนับสนุนประมาณ 70% ของทั้งหมดสืบพันธุ์โรคในอินเดียที่เกิดจากสุขอนามัยไม่ดีประจำเดือนหาอาสาสมัครเป็นเกือบ: ผู้หญิงอาย หรือกลัวของตำนานเกี่ยวกับสุขาภิบาล pads บอกที่ผู้หญิงใช้จะตาบอด หรือไม่แต่งงาน Muruganantham มากับโซลูชันการแยบยล: "เป็นคนที่สวมแผ่นอนามัย เขากล่าวว่า เขาทำเป็นมดลูกเทียม เต็มไป ด้วยเลือดของแพะ และสวมมันตลอดทั้งวัน แต่ความมุ่งมั่นของเขามีผลกระทบรุนแรง: หมู่บ้านสรุปเขาถูกบิดเบือน ด้วยโรคทางเพศ แม่ซ้ายซ้ายครอบครัวอับอายและภรรยาเขา เป็นเขาหมายเหตุในสารคดี "เดือนคน" เกี่ยวกับประสบการณ์ของเขา, "ดังนั้นคุณเห็นพระอารมณ์ขันหน่อย ผมได้เริ่มการวิจัยสำหรับภรรยาของฉัน และหลังจาก 18 เดือน เธอปล่อยฉัน"หลังจากปีของการวิจัย Muruganantham perfected แบบเครื่องของเขา และตอนนี้ ทำงานร่วมกับองค์กรพัฒนาเอกชนและกลุ่มสตรีช่วยตนเองเพื่อกระจาย ผู้หญิงสามารถใช้มันเพื่อให้สุขาภิบาลผ้าเช็ดปากตัวเอง แต่เขากระตุ้นให้ทำแผ่นขายด้วยเพื่อให้การจ้างงานสำหรับสตรีในชุมชนยากจน และ เนื่องจาก 23% ของหญิงปล่อยออกจากโรงเรียนเมื่อพวกเขาเริ่มต้นระดู เขายังทำงานกับโรงเรียน สอนหญิงให้แผ่นของตัวเอง: "ทำไมต้องรอจนกว่าพวกเขาเป็นผู้หญิง ทำไมไม่อำนาจหญิง"ชุมชนยอมรับเอาเครื่องของเขา ความคิดเห็นของพฤติกรรม "บ้า" ของเขาแล้ว 5 ครึ่งปีหลังจากที่เธอทิ้ง ชานทิติดต่อเขา และพวกเขามีตอนนี้อาศัยอยู่ร่วมกันอีกครั้ง เธอกล่าวว่า มันยากที่อาศัยอยู่กับ ostracization ที่มาจากโครงการของเขา แต่ตอนนี้ เธอช่วยแพร่สุขาภิบาลผ้าเช็ดปากกับผู้หญิงอื่น "ตอนแรกเคยจะขี้อายมากเมื่อพูดถึงคน ได้ทุกเวลา คนได้เริ่มเปิด ตอนนี้พวกเขามา และพูดคุยกับฉัน พวกเขาถามคำถาม และพวกเขายังได้รับ sanitary napkins จะลองพวกเขา"ในปี 2009, Muruganantham ได้รับรางวัลนวัตกรรมแห่งชาติ 2009 แล้วประธานาธิบดีของอินเดีย ประติภา ตีออกเกือบ 1000 รายการอื่น ๆ ตอนนี้ เขามองที่ขยายไปยังประเทศอื่น ๆ และเชื่อว่าที่ 106 ประเทศประโยชน์ fr

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับผลงานของเขาต่อสุขภาพประจำเดือน Muruganantham ได้รับการยอมรับจากนิตยสารไทม์ให้เป็นหนึ่งในโลก 100 คนที่มีอิทธิพลมากที่สุดของปีที่แล้ว แต่ความสนใจของเขาในหัวข้อแรกที่เริ่มในปี 1998 เมื่อเป็นหนุ่มคนที่แต่งงานใหม่เขาเห็นภรรยาของเขา Shanthi ซ่อนดีที่สุดที่เธอใช้เป็นผ้าที่มีประจำเดือน เช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านของเขาเขามีความคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงของการมีประจำเดือนและไม่ถูกทำให้หวาดกลัวว่าผ้าที่ "ฉันจะไม่ได้ใช้ในการทำความสะอาด ... สกูตเตอร์ของฉัน" เป็นวิธีการแก้ปัญหาของภรรยาของเขาสุขาภิบาลประจำเดือน เมื่อเขาถามว่าทำไมเธอไม่ได้ซื้อแผ่นอนามัยเธอบอกเขาว่าค่าใช้จ่ายจะป้องกันไม่ให้เธอจากการซื้อลวดเย็บกระดาษเช่นนมสำหรับครอบครัว. Muruganantham ที่ออกจากโรงเรียนตอนอายุ 14 ที่จะเริ่มต้นการทำงานจึงตัดสินใจที่จะลองทำแผ่นอนามัยของตัวเอง น้อย แต่การทดสอบต้นแบบแรกของเขาวิ่งเข้าไปในอุปสรรค์เกือบจะในทันที: Muruganantham มีความคิดว่าระยะเวลาเป็นรายเดือน "ฉันไม่สามารถรอต่อเดือนสำหรับข้อเสนอแนะของแต่ละคนก็จะใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านมา!" เขากล่าวและขออาสาสมัครในหมู่ผู้หญิงในชุมชนของเขา เขาค้นพบว่าน้อยกว่า 10% ของผู้หญิงในพื้นที่ของเขาที่ใช้แผ่นอนามัยแทนการใช้ผ้าขี้เลื่อยใบหรือเถ้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้ผ้าพวกเขาอายเกินไปที่จะแห้งพวกเขาในดวงอาทิตย์ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่เคยได้รับการฆ่าเชื้อ -. ที่เอื้อต่อการประมาณ 70% ของโรคระบบสืบพันธุ์ในอินเดียที่เกิดจากสุขอนามัยที่ไม่ดีประจำเดือนหาอาสาสมัครเกือบเป็นไปไม่ได้: ผู้หญิงอายหรือกลัวตำนานเกี่ยวกับแผ่นอนามัยที่บอกว่าผู้หญิงที่ใช้พวกเขาจะไปตาบอดหรือไม่เคยแต่งงาน Muruganantham ขึ้นมาด้วยวิธีการแก้ปัญหาความคิดสร้างสรรค์ "ผมกลายเป็นคนที่สวมแผ่นสุขาภิบาล" เขากล่าว เขาทำมดลูกเทียมเต็มไปด้วยเลือดแพะและสวมมันตลอดทั้งวัน แต่ความมุ่งมั่นของเขามีผลกระทบรุนแรง: หมู่บ้านของเขาได้ข้อสรุปที่เขาเป็นในทางที่ผิดกับโรคทางเพศแม่ของเขาทิ้งครอบครัวของเขาในความอัปยศและภรรยาของเขาทิ้งเขา ในขณะที่เขาพูดในสารคดี "ชายประจำเดือน" เกี่ยวกับประสบการณ์ของเขา "ดังนั้นคุณจะเห็นความรู้สึกของพระเจ้าของอารมณ์ขัน. ฉันเริ่มต้นการวิจัยสำหรับภรรยาของฉันและ 18 เดือนหลังจากที่เธอทิ้งฉัน!" หลังจากปีของการวิจัย Muruganantham สมบูรณ์เครื่องของเขา และตอนนี้ทำงานร่วมกับเอ็นจีโอและสตรีกลุ่มช่วยเหลือตนเองในการแจกจ่าย ผู้หญิงสามารถใช้มันเพื่อให้ผ้าอนามัยสำหรับตัวเอง แต่เขาสนับสนุนให้พวกเขาที่จะทำให้แผ่นที่จะขายเช่นกันเพื่อให้การจ้างงานสำหรับผู้หญิงในชุมชนที่ยากจน และเนื่องจาก 23% ของสาว ๆ ออกจากโรงเรียนเมื่อพวกเขาเริ่มต้นประจำเดือนเขายังทำงานร่วมกับโรงเรียนสอนเด็กผู้หญิงที่จะทำให้แผ่นของตัวเอง "ทำไมต้องรอจนกว่าพวกเขาจะเป็นผู้หญิง? ทำไมไม่ช่วยให้สาว ๆ ? "ในฐานะที่เป็นชุมชนที่ได้รับการยอมรับเครื่องของเขา, ความเห็นของเขา" บ้า "พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ห้าปีครึ่งหลังจากที่เธอซ้าย Shanthi ติดต่อเขาและพวกเขากำลังอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เธอบอกว่ามันเป็นเรื่องยากที่อาศัยอยู่กับ ostracization ที่มาจากโครงการของเขา แต่ตอนนี้เธอจะช่วยกระจายคำเกี่ยวกับผ้าอนามัยกับผู้หญิงคนอื่น "ในตอนแรกผมเคยเป็นคนขี้อายมากเมื่อพูดคุยกับคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่หลังจากที่ทุกเวลานี้ผู้คนได้เริ่มต้นที่จะเปิดขึ้น ตอนนี้พวกเขามาคุยกับผมว่าพวกเขาจะถามคำถามและพวกเขายังได้รับผ้าอนามัยที่จะลองพวกเขา. "ในปี2009 Muruganantham เป็นเกียรติกับชาติรางวัลนวัตกรรมในปี 2009 โดยประธานาธิบดีของอินเดียประติภาปาติกระดอนออกมาเกือบ 1,000 รายการอื่น ๆ . ตอนนี้เขากำลังมองหาที่ขยายไปยังประเทศอื่น ๆ และเชื่อว่า 106 ประเทศจะได้รับประโยชน์เ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับผลงานของเขาเกี่ยวกับสุขภาพ muruganantham ได้รับการยอมรับโดยนิตยสาร Time ให้เป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของโลก 100 ปี อย่างไรก็ตาม ความสนใจของเขาในหัวข้อแรกที่เริ่มในปี 1998 เมื่อเป็นหนุ่ม ที่เพิ่งแต่งงาน เขาเห็นภรรยาของเขา ชานติ ซ่อนตัวเองเธอใช้เป็นระดู ผ้าขาวม้า เหมือนคนส่วนใหญ่ในหมู่บ้านเขาไม่มีความคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงของการมีประจำเดือน และหวาดกลัวว่าผ้าที่ผมจะไม่ได้ใช้ . . . . . . . ทำความสะอาดสกูตเตอร์ของฉัน " เป็นภรรยาของเขาแก้ไขสุขาภิบาลประจำเดือน . เมื่อเขาถามเธอถึงไม่ไปซื้อผ้าอนามัย เธอบอกเขาว่าค่าใช้จ่ายจะป้องกันเธอจากการซื้อลวดเย็บกระดาษเช่นนมสำหรับครอบครัว

muruganantham , ผู้ที่ออกจากโรงเรียนตอนอายุ 14 จะเริ่มทำงานตัดสินใจลองทำแผ่นของตัวเองสุขาภิบาลน้อยกว่า แต่ผลการทดสอบต้นแบบแรกของเขาวิ่งเข้าไปขัดขวางเกือบจะทันที : muruganantham ไม่รู้เลยว่าระยะเวลารายเดือน " ฉันไม่สามารถรอเดือนสำหรับแต่ละความคิดเห็น มันจะใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านมา ! " เขากล่าวว่า และขออาสาสมัครในหมู่ผู้หญิงในชุมชนของเขา เขาค้นพบว่า น้อยกว่า 10% ของผู้หญิงที่ใช้ผ้าอนามัยในพื้นที่ของเขา ,แทนการใช้ผ้าขี้ริ้ว ขี้เลื่อย ใบไม้ หรือขี้เถ้า แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ใช้ผ้า เขาอายเกินไปที่จะแห้งในดวงอาทิตย์ ซึ่งหมายความ ว่า พวกเขาไม่เคยมีการฆ่าเชื้อ -- ประมาณ 70% ของโรคระบบสืบพันธุ์ในอินเดียที่เกิดจากสุขอนามัยประจำเดือนไม่ดี

หาอาสาสมัครเกือบเป็นไปไม่ได้ ผู้หญิงยังอายหรือกลัว myths เกี่ยวกับผ้าอนามัยที่บอกว่าผู้หญิงที่ใช้พวกเขาจะตาบอด หรือ ไม่เคยแต่งงาน muruganantham มากับโซลูชันแยบยล " ผมกลายเป็นคนที่ใส่แผ่นรองอนามัย” เขากล่าว เขามีมดลูกเทียม เต็มไป ด้วยเลือดแพะ และใส่ได้ตลอดทั้งวัน แต่ความมุ่งมั่นของเขาที่มีผลรุนแรง :หมู่บ้านของเขาได้ เขาเป็นพวกโรคจิต ด้วยโรคทางเพศ แม่ของเขาทิ้งครอบครัวของเขาในความอับอายและภรรยาของเขาเหลือเขา เขากล่าวในสารคดี " หญิงชาย " เกี่ยวกับประสบการณ์ของเขา " ดังนั้นคุณจะเห็นความรู้สึกของพระเจ้าของอารมณ์ขัน ผมจะเริ่มการวิจัยสำหรับภรรยาของฉันและหลังจาก 18 เดือนที่เธอจากฉันไป ! "

หลังจากปีของการวิจัยmuruganantham สมบูรณ์เครื่องจักร และงานของเขาตอนนี้กับเอ็นจีโอและสตรีกลุ่มช่วยเหลือตนเองเพื่อเผยแพร่ ผู้หญิงสามารถใช้ทำผ้าอนามัยสำหรับตัวเอง แต่เขาสนับสนุนให้พวกเขาเพื่อให้แผ่นขายด้วย เพื่อให้การจ้างงานสำหรับผู้หญิงในชุมชนที่ยากจน และเนื่องจาก 23% ของหญิงสาวออกจากโรงเรียนเมื่อพวกเขาเริ่มต้น menstruating เขายังทำงานร่วมกับโรงเรียนหญิงสอนให้แผ่นของตัวเอง : " ทำไมต้องรอจนกว่าพวกเขาจะเป็นผู้หญิง ? ทำไมไม่ช่วยให้ผู้หญิง "

เป็นชุมชนยอมรับเครื่องของเขา ความเห็นของเขา " พฤติกรรมบ้า " เปลี่ยนไป ห้าและครึ่งปีหลังจากที่เธอออกไป ชานติติดต่อเขา และเขาจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้ง เธอบอกว่า มันก็ยากอยู่ด้วย ostracization ที่มาจากโครงการของเขา แต่ตอนนี้เธอช่วยกระจายคำเกี่ยวกับผ้าอนามัยกับผู้หญิงอื่น " ตอนแรกที่ผมใช้ อายมากเมื่อพูดคุยกับคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่หลังจากเวลาทั้งหมดนี้ คนเริ่มเปิด ตอนนี้พวกเขามาคุยกับฉัน เขาถามคำถามและพวกเขายังเอาผ้าอนามัยไปลอง "

ใน 2009 , muruganantham เป็นเกียรติกับรางวัลนวัตกรรมแห่งชาติในปี 2009 โดยประธานาธิบดีของอินเดียประติภา ปาติล ตีออกเกือบ 1000 รายการอื่น ๆ ตอนนี้ เขากำลังมองไปที่การขยายไปยังประเทศอื่น ๆและเชื่อว่า 106 ประเทศได้ประโยชน์ fr