Gram staining is a bacteriological

Gram staining is a bacteriological laboratory techniqueused to differentiate bacterial species into two large groups (gram-positive and gram-negative) based on the physical properties of their cell walls.Gram staining is not used to classify archaea, formerly archaeabacteria, since these microorganisms yield widely varying responses that do not follow their phylogenetic groups.

The Gram stain is not an infallible tool for diagnosis, identification, or phylogeny, and it is of extremely limited use in environmental microbiology. It still competes with molecular techniques even in the medical microbiology lab. Some organisms are gram-variable (meaning they may stain either negative or positive); some organisms are not susceptible to either stain used by the Gram technique. In a modern environmental or molecular microbiology lab, most identification is done using genetic sequences and other molecular techniques, which are far more specific and informative than differential staining.

Gram staining has proven as effective a diagnostic tool as PCR, particularly with regards to gonorrhoea diagnosis in Kuwait. The similarity of the results of both Gram stain and PCR for diagnosis of gonorrhea was 99.4% in Kuwait.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การย้อมสีกรัมเป็น techniqueused ห้องปฏิบัติการแบคทีเรียสายพันธุ์แบคทีเรียเป็น 2 กลุ่มใหญ่ (แบคทีเรียแกรมบวก และแกรมลบ) ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพของผนังเซลล์ที่แยกความแตกต่าง ไม่ใช้การย้อมสีกรัมเพื่อจัดประเภทอาร์เคีย เดิม archaeabacteria เนื่องจากจุลินทรีย์เหล่านี้ผลการตอบสนองแตกต่างกันตามกลุ่มของตน phylogeneticย้อมสีกรัมไม่ใช่เครื่องมือที่ถูกต้องสำหรับวินิจฉัย รหัส หรือมหา และเป็นการใช้งานจำกัดในจุลชีววิทยาสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้มันยังแข่งขันกับโมเลกุลเทคนิคในห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาทางการแพทย์ สิ่งมีชีวิตบางอย่างมีตัวแปรกรัม (หมายถึง พวกเขาอาจเปื้อนทั้งลบ หรือบวก); สิ่งมีชีวิตบางอย่างจะไม่ไวต่อการย้อมการใช้เทคนิคกรัม ในห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาสิ่งแวดล้อม หรือโมเลกุลที่ทันสมัย ทำรหัสส่วนใหญ่ใช้ลำดับพันธุกรรมและเทคนิคอื่น ๆ โมเลกุล ซึ่งจะขึ้นเฉพาะ และข้อมูลกว่าย้อมสีแตกต่างกันย้อมสีกรัมได้พิสูจน์ประสิทธิภาพเป็นเครื่องมือวินิจฉัยเป็น PCR โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการวินิจฉัย gonorrhoea ในคูเวต ความคล้ายกันของผลการย้อมสีกรัมและ PCR สำหรับการวินิจฉัยโรคหนองในได้ 99.4% ในคูเวต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย้อมสีแกรมเป็นห้องปฏิบัติการแบคทีเรีย techniqueused ความแตกต่างของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ (แกรมบวกและแกรมลบ) ตามคุณสมบัติทางกายภาพของมือถือของตน walls.Gram การย้อมสีที่ไม่ได้ใช้ในการจำแนกเคีเดิม archaeabacteria เนื่องจากจุลินทรีย์เหล่านี้ผลผลิต ที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางในการตอบสนองที่ไม่ปฏิบัติตามกลุ่มสายวิวัฒนาการของพวกเขา. กรัมคราบไม่ได้เป็นเครื่องมือสำหรับการวินิจฉัยความผิดบัตรประจำตัวหรือเชื้อชาติและมันเป็นของใช้ที่ จำกัด มากทางจุลชีววิทยาสิ่งแวดล้อม มันก็ยังคงแข่งขันกับเทคนิคโมเลกุลแม้ในห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาทางการแพทย์ สิ่งมีชีวิตบางอย่างที่แกรมตัวแปร (หมายถึงพวกเขาอาจเปื้อนทั้งเชิงลบหรือบวก); สิ่งมีชีวิตบางอย่างไม่ไวต่อการอย่างใดอย่างหนึ่งคราบใช้โดยเทคนิคแกรม ในสิ่งแวดล้อมหรือโมเลกุลห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาที่ทันสมัยประจำตัวประชาชนส่วนใหญ่จะทำโดยใช้ลำดับพันธุกรรมและเทคนิคโมเลกุลอื่น ๆ ซึ่งอยู่ห่างไกลที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นและให้ข้อมูลมากกว่าการย้อมสีที่แตกต่างกัน. แกรมการย้อมสีได้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพเป็นเครื่องมือในการวินิจฉัยว่าเป็นวิธี PCR โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการวินิจฉัยโรคหนองใน ในคูเวต ความคล้ายคลึงกันของผลของทั้งสองกรัมสีและ PCR สำหรับการวินิจฉัยโรคหนองในเป็น 99.4% ในคูเวต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย้อมสีกรัมเป็นแบคทีเรียทางห้องปฏิบัติการ techniqueused เพื่อแยกแบคทีเรียสายพันธุ์ออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ ( แบคทีเรียแกรมบวกและแกรมลบ ) ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติทางกายภาพของผนังเซลล์ของพวกเขา กรัมคราบไม่ได้ใช้แยกอาร์เคียเดิม archaeabacteria เนื่องจากจุลินทรีย์เหล่านี้ให้ผลการตอบสนองที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวาง ไม่ ปฏิบัติ ตาม ของพวกเขา ซึ่งกลุ่มกรัมคราบไม่ได้เป็นเครื่องมือที่ถูกต้องสำหรับการระบุหรือระบบเชื้อชาติ และเป็นน้อยมากใช้ในจุลชีววิทยาสิ่งแวดล้อม มันยังคงแข่งขันกับเทคนิคโมเลกุลแม้ในจุลชีววิทยาทางการแพทย์แล็บ สิ่งมีชีวิตที่มีตัวแปรกรัม ( หมายถึงพวกเขาอาจคราบลบ หรือบวก ) ; สิ่งมีชีวิตจะไม่ไวต่อเหมือนกันคราบ ใช้เทคนิคกรัม ในที่ทันสมัยสิ่งแวดล้อมหรือแลบจุลชีววิทยาโมเลกุล ประชาชนส่วนใหญ่ใช้เทคนิคลำดับทางพันธุกรรมและโมเลกุลอื่น ๆซึ่งมีมากที่เฉพาะเจาะจงและข้อมูลกว่าอนุพันธ์ stainingกรัมคราบได้พิสูจน์ประสิทธิภาพการวินิจฉัยเช่น PCR , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการวินิจฉัย Gonorrhoea ในคูเวต ความเหมือนกันของทั้ง 2 กรัมคราบและ PCR เพื่อการวินิจฉัยโรคโรคหนองในเป็น 99.4 % ในคูเวต