Child abuse is the physical, sexual

Child abuse is the physical, sexual or emotional maltreatment or neglect of a child or children.[1] In the United States, the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) and the Department for Children And Families (DCF) define child maltreatment as any act or series of acts of commission or omission by a parent or other caregiver that results in harm, potential for harm, or threat of harm to a child.[2] Child abuse can occur in a child's home, or in the organizations, schools or communities the child interacts with. There are four major categories of child abuse: neglect, physical abuse, psychological or emotional abuse, and sexual abuse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำร้ายเด็กเป็นทางกายภาพการกระทำผิดทางเพศหรืออารมณ์หรือการละเลยของเด็กหรือเด็ก. [1] ในประเทศสหรัฐอเมริกา, ศูนย์เพื่อการควบคุมและป้องกันโรค (CDC) และแผนกสำหรับเด็กและครอบครัว (DCF) กำหนดทารุณเด็กเป็น การกระทำหรือชุดของการกระทำของคณะกรรมการหรือละเว้นโดยผู้ปกครองหรือผู้ดูแลอื่น ๆ ที่ส่งผลให้เกิดอันตรายที่อาจเกิดขึ้นสำหรับอันตรายหรือภัยคุกคามของการเป็นอันตรายต่อเด็ก. [2] ลวนลามเด็กสามารถเกิดขึ้นได้ในบ้านของเด็กหรือในองค์กรโรงเรียนหรือชุมชนที่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับ การละเลยการล่วงละเมิดทางกายภาพการละเมิดทางจิตวิทยาหรืออารมณ์และล่วงละเมิดทางเพศ: มีสี่ประเภทหลักของการทำร้ายเด็กเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละเมิดสิทธิเด็กเป็น maltreatment ทางกายภาพ อารมณ์ทางเพศ หรือการละเลยของเด็กหรือเด็ก[1] ในสหรัฐอเมริกา ศูนย์ ควบคุมและป้องกันโรค และการป้องกัน (CDC) และแผนกสำหรับเด็กและครอบครัว (DCF) กำหนด maltreatment เด็กเป็นการกระทำหรือชุดของการกระทำของคณะกรรมการหรือกระทำการอัน โดยผู้ปกครองหรือภูมิปัญญาอื่น ๆ ที่มีผลอันตราย อันตราย อาจ หรือเสี่ยงต่ออันตรายกับเด็ก[2] ละเมิดสิทธิเด็กสามารถเกิดขึ้นได้ในบ้านของเด็ก หรือในองค์กร โรงเรียน หรือชุมชน เด็กโต้ตอบกับ มีสี่ประเภทหลักของการละเมิดสิทธิเด็ก: ละเลย ละเมิดทางกายภาพ อารมณ์ หรือจิตใจถูกล่วงละเมิด และล่วงละเมิดทางเพศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกระทำชำเราเด็กมีร่างกาย,ทางเพศหรือทางอารมณ์บาดแผลทางร่างกายหรือการละเลยของเด็กหรือคน.[ 1 ]ในประเทศสหรัฐอเมริกา,ที่ศูนย์ควบคุมโรคและการป้องกัน( CDC )และที่กรมสำหรับเด็กและครอบครัว( DCF )กำหนดเด็กบาดแผลทางร่างกายเช่นที่กระทำหรือชุดของการกระทำอันเป็นการกระทำหรือการงดเว้นการกระทำที่พ่อแม่หรืออื่นๆดูแลที่เป็นผลในความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับความเสียหาย,หรือ ภัย คุกคามของอันตรายต่อเด็กที่.[ 2 ]การข่มขืนกระทำชำเราเด็กสามารถเกิดขึ้นในบ้านของเด็กที่โรงเรียนหรือในองค์กรหรือชุมชนเด็กที่มี มีสี่ ประเภท ที่สำคัญของการข่มขืนกระทำชำเราเด็กน้อยการละเลยการข่มขืนกระทำชำเราทาง กายภาพ การข่มขืนกระทำชำเราทางจิตวิทยาหรือทางอารมณ์และการละเมิดทางเพศ