DiscussionThe results of the presen

Discussion
The results of the present study demonstrated that Mediterranean mutation was the most frequent mutation in icteric and non-icteric neonates with G6PD deficiency; this mutation has been observed in more than half of the newborns in both groups, between which the relative distribution was not statistically different; although the distribution of Chatham mutation was higher in icteric neonates, the difference was not significant (Table 1). Likewise, in an investigation in Italy on 23 infants with severe icter and G6PD deficiency, 39 cases of Mediterranean mutation have been reported (20). Comparison between the present study and other investigations indicate that the mutations observed in icteric newborns with G6PD deficiency have not been significantly different with those in non-icteric neonates with the same deficiency, and Mediterranean type of mutation has similarly been the most common mutation in non-icteric population with mentioned deficiency. Higher frequency of Cosenza negative in non-icteric compared to icteric group is the other notable point in the present study, indicating that the frequency of rare G6PD mutations is lower in icteric compared with non-icteric group (Table 1). What distingui-shes the present research is addressing neonatal jaundice among icteric and non-icteric newborns for the first time in Iran since the relationship between the mutation of G6PD gene and clinical manifestation have not been discussed so far in this country. In this study, the mean serum bilirubin level and hospital stay in icteric patients was not statistically significant for different types of mutation (Table 2). Similar to the present study, in an investigation by Ainoon et al. in 2004 on 128 Chinese male newborns with G6PD deficiency, no difference has been found between the incidence of neonatal icter, the mean serum bilirubin level and the percent of newborns in need of phototherapy and duration of phototherapy between the two most common types of G6PD gene mutations (21). Moreover, in another study by Pietra Pertosa et al. in 2001, more severe clinical phenotype has been reported in the carriers of Mediterranean mutation or A- variants (19). In the present study, the percent of exchange transfusion was higher in Mediterranean mutation compared with other mutations; however, the difference was not statistically significant. In addition, in this study neonates with Chatham mutation have been less in need of exchange transfusion and their clinical phenotype has been milder (Table 3). Studies conducted in Sari have revealed that the prevalence of Chatham mutation is higher in this region of Iran compared with other parts of the world and, hence, the prevalence of G6PD variants in this area is similar to that in Italy compared with other Mediterranean countries (16). Regarding the researches implemented, Mediterranean G6PD is the most common mutation in Iran and other tropical and semi-tropical regions (17).
Considering cases of Cosenza negative in our study, further evaluation on other mutations of G6PD gene and studies with larger sample size are recommended to determine the severity of icter in Mediterranean and the incidence of Chatham mutations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาแสดงผลการศึกษาปรากฏว่า เมดิเตอร์เรเนียนกลายพันธุ์กลายพันธุ์บ่อยใน neonates icteric และ icteric ไม่มีขาด G6PD การกลายพันธุ์นี้ได้ถูกตรวจสอบมากกว่า ครึ่งหนึ่งของด้านทารกแรกในกลุ่มทั้งสอง ระหว่างที่การกระจายสัมพัทธ์ไม่แตกต่างทางสถิติ แม้ว่าการกระจายของการกลายพันธุ์ชาธัมได้สูงกว่า icteric neonates ความแตกต่างไม่สำคัญ (ตารางที่ 1) ในทำนองเดียวกัน ในการสอบสวนในอิตาลีในทารก 23 icter รุนแรงและขาด G6PD กรณี 39 ของเมดิเตอร์เรเนียนกลายพันธุ์ได้รายงาน (20) เปรียบเทียบระหว่างการศึกษาปัจจุบันและสืบสวนอื่น ๆ บ่งชี้ว่า กลายพันธุ์ที่พบใน icteric newborns กับขาด G6PD ไม่ได้แตกต่างอย่างมากกับผู้ที่อยู่ใน neonates icteric ไม่มีขาดเหมือนกัน และเมดิเตอร์เรเนียนชนิดของการกลายพันธุ์ในทำนองเดียวกันแล้วการกลายพันธุ์มากที่สุดในประชากรไม่ icteric กับขาดดังกล่าว ความถี่สูงของ Cosenza ลบในไม่ใช่-icteric เปรียบเทียบกับกลุ่ม icteric เป็นอื่น ๆ จุดโดดเด่นในการศึกษาปัจจุบัน แสดงว่า ความถี่ของการกลายพันธุ์หายาก G6PD ล่างใน icteric เมื่อเทียบกับกลุ่มไม่ใช่ icteric (ตารางที่ 1) Distingui-แหกปากอะไรวิจัยปัจจุบันกำลังแก้ปัญหาทารกแรกเกิด jaundice ระหว่าง icteric และ icteric ไม่ใช่ด้านทารกแรกครั้งแรกในอิหร่านเนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างการกลายพันธุ์ของยีน G6PD และยามที่ทางคลินิกได้ไม่ถูกกล่าวถึงมากในประเทศนี้ ในการศึกษานี้ เซรั่มหมายถึง bilirubin ระดับและโรงพยาบาลในผู้ป่วย icteric คำไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับชนิดของการกลายพันธุ์ (ตารางที่ 2) คล้ายกับการศึกษาปัจจุบัน ในการสอบสวนโดย Ainoon et al. ในปี 2004 ใน 128 newborns ชายจีนกับขาด G6PD ความแตกต่างไม่พบอุบัติการณ์ของทารกแรกเกิด icter ระดับ bilirubin เซรั่มเฉลี่ย และเปอร์เซ็นต์ของ newborns ต้อง phototherapy และระยะเวลาของ phototherapy ระหว่างสองชนิดที่พบมากที่สุดของการกลายพันธุ์ของยีน G6PD (21) นอกจากนี้ ในอื่นศึกษาโดยเพียตรา Pertosa et al. ในปีค.ศ. 2001, phenotype ทางคลินิกที่รุนแรงมากขึ้นมีการรายงานในพาหะของการกลายพันธุ์เมดิเตอร์เรเนียนหรือตัวแปร A (19) ในการศึกษาปัจจุบัน เปอร์เซ็นต์ฉีดอัตราแลกเปลี่ยนสูงในเมดิเตอร์เรเนียนกลายพันธุ์เปรียบเทียบกับการกลายพันธุ์อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างได้ไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ ในการศึกษานี้ มีการกลายพันธุ์ชาธัม neonates ได้น้อยต้องฉีดแลกเปลี่ยน และ phenotype ของทางคลินิกได้รับพะแนง (ตาราง 3) ศึกษาในซาได้เปิดเผยว่า ความชุกของการกลายพันธุ์ชาธัมสูงในภูมิภาคนี้ของอิหร่านเมื่อเทียบกับส่วนอื่น ๆ ของโลก และ ดังนั้น ส่วนย่อย G6PD ในพื้นที่นี้จะคล้ายคลึงกับในอิตาลีเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ เมดิเตอร์เรเนียน (16) เกี่ยวกับงานวิจัยที่ดำเนินการ G6PD เมดิเตอร์เรเนียนเป็นการกลายพันธุ์ที่พบมากที่สุดในอิหร่านและภูมิภาคอื่น ๆ เขตร้อน และกึ่งเขตร้อน (17)พิจารณากรณีของค่าลบในการศึกษาของ Cosenza ประเมินเพิ่มเติมในกลายพันธุ์อื่น ๆ ของยีน G6PD และศึกษา ด้วยขนาดตัวอย่างใหญ่จะแนะนำให้กำหนดความรุนแรงของ icter ในเมดิเตอร์เรเนียนและเกิดกลายพันธุ์ชาธัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการกลายพันธุ์ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนคือการกลายพันธุ์ที่พบบ่อยที่สุดในทารกแรกเกิด icteric และไม่ icteric ที่มีการขาด G6PD; การกลายพันธุ์นี้ได้รับการตั้งข้อสังเกตในมากกว่าครึ่งหนึ่งของทารกแรกเกิดในทั้งสองกลุ่มระหว่างที่การกระจายญาติไม่แตกต่างกันทางสถิติ; แม้ว่าการกระจายตัวของการกลายพันธุ์ชาตัมสูงในทารกแรกเกิด icteric แตกต่างกันไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 1) ในทำนองเดียวกันในการสืบสวนในอิตาลีเมื่อวันที่ 23 ทารกที่มี icter รุนแรงและขาด G6PD 39 กรณีของการกลายพันธุ์ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนได้รับรายงาน (20) เปรียบเทียบระหว่างการศึกษาในปัจจุบันและการตรวจสอบอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าการกลายพันธุ์ที่พบในทารกแรกเกิดที่มีการขาด icteric G6PD ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับผู้ที่อยู่ในทารกแรกเกิดที่ไม่ icteric ที่มีการขาดเดียวกันและประเภทเมดิเตอร์เรเนียนของการกลายพันธุ์ที่ได้รับในทำนองเดียวกันการกลายพันธุ์ที่พบมากที่สุดไม่ใช่ ประชากรที่มีการขาด -icteric กล่าวถึง ความถี่ที่สูงขึ้นของเซนซาลบในที่ไม่ icteric เทียบกับกลุ่ม icteric เป็นจุดที่โดดเด่นอื่น ๆ ในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าความถี่ของการกลายพันธุ์ที่หายาก G6PD ต่ำใน icteric เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่ icteric (ตารางที่ 1) อะไร distingui-shes การวิจัยในปัจจุบันเป็นที่อยู่ดีซ่านทารกแรกเกิดของทารกแรกคลอด icteric และไม่ icteric เป็นครั้งแรกในอิหร่านตั้งแต่ความสัมพันธ์ระหว่างการกลายพันธุ์ของยีน G6PD และลักษณะทางคลินิกยังไม่ได้รับการกล่าวถึงเพื่อให้ห่างไกลในประเทศนี้ ในการศึกษานี้ระดับบิลิรูบินในซีรั่มค่าเฉลี่ยและพักในโรงพยาบาลในผู้ป่วยที่ไม่ได้ icteric นัยสำคัญทางสถิติสำหรับชนิดของการกลายพันธุ์ (ตารางที่ 2) คล้ายกับการศึกษานี้ในการตรวจสอบโดย Ainoon et al, ในปี 2004 ในจีน 128 ทารกแรกเกิดเพศชายขาด G6PD ความแตกต่างไม่ได้รับการพบกันระหว่างอุบัติการณ์ของ icter ทารกแรกเกิดที่มีค่าเฉลี่ยระดับบิลิรูบินในซีรั่มและร้อยละของทารกแรกเกิดในความต้องการของการส่องไฟและระยะเวลาของการส่องไฟระหว่างทั้งสองชนิดที่พบบ่อยที่สุดของยีน G6PD การกลายพันธุ์ (21) นอกจากนี้ในการศึกษาโดย Pietra Pertosa et al, อื่น ในปี 2001 ฟีโนไทป์ทางคลินิกที่รุนแรงมากขึ้นได้รับการรายงานในพาหะของการกลายพันธุ์ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนหรือสายพันธุ์ A- (19) ในการศึกษาปัจจุบันร้อยละของการเปลี่ยนถ่ายเป็นที่สูงขึ้นในการกลายพันธุ์ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเมื่อเทียบกับการกลายพันธุ์อื่น ๆ แต่ความแตกต่างที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ในการศึกษาที่มีทารกแรกเกิดการกลายพันธุ์ชาตัมได้รับน้อยในความต้องการของการถ่ายแลกเปลี่ยนและฟีโนไทป์คลินิกของพวกเขาได้รับความรุนแรงน้อยลง (ตารางที่ 3) การศึกษาดำเนินการใน Sari ได้เปิดเผยว่าความชุกของการกลายพันธุ์ชาตัมจะสูงกว่าในภาคเหนือของอิหร่านนี้เมื่อเทียบกับส่วนอื่น ๆ ของโลกและด้วยเหตุนี้ความชุกของสายพันธุ์ G6PD ในพื้นที่นี้จะคล้ายกับที่ในอิตาลีเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ( 16) งานวิจัยเกี่ยวกับการดำเนินการเมดิเตอร์เรเนียน G6PD คือการกลายพันธุ์ที่พบมากที่สุดในอิหร่านและอื่น ๆ ที่ภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน (17).
พิจารณากรณีของเซนซาเชิงลบในการศึกษาการประเมินผลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการกลายพันธุ์ของยีนอื่น ๆ ของ G6PD และการศึกษาที่มีขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ แนะนำให้ตรวจสอบความรุนแรงของ icter ในเมดิเตอร์เรเนียนและอุบัติการณ์ของการกลายพันธุ์ชาตัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าทะเลเมดิเตอร์เรเนียนการกลายพันธุ์คือการกลายพันธุ์ที่พบบ่อยที่สุดใน icteric และไม่ icteric ทารกที่มีภาวะขาดเอนไซม์ G6PD ; การกลายพันธุ์นี้ถูกพบในมากกว่าครึ่งหนึ่งของทารกทั้ง 2 กลุ่ม ระหว่างที่การกระจายสัมพัทธ์ไม่แตกต่างกันทางสถิติ ;แม้ว่าการกระจายของ Chatham การกลายพันธุ์สูง icteric ต่อความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ( ตารางที่ 1 ) อนึ่ง ในการสอบสวนใน อิตาลี เมื่อวันที่ 23 icter รุนแรง และทารกที่มีภาวะขาดเอนไซม์ G6PD 39 รายของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งได้รับการรายงาน ( 20 )การเปรียบเทียบระหว่างการศึกษาและการตรวจสอบอื่น ๆพบว่า การกลายพันธุ์ที่พบใน icteric ทารกที่มีภาวะขาดเอนไซม์ G6PD ไม่แตกต่างกับผู้ที่ไม่ icteric ทารกแรกเกิดที่มีภาวะเดียวกันและชนิดของการกลายพันธุ์ได้เหมือนกับเป็นทะเลเมดิเตอร์เรเนียนการกลายพันธุ์ที่พบบ่อยที่สุดในประชากร icteric กับกล่าวถึงไม่ขาดความถี่สูงของโคเซนซาลบไม่ icteric เมื่อเทียบกับ icteric กลุ่มเป็นจุดเด่นอื่น ๆ ในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าความถี่ของยีน G6PD ดิบลดลงใน icteric เมื่อเทียบกับไม่ icteric กลุ่ม ( ตารางที่ 1 )สิ่งที่ distingui เนื้อเพลงงานวิจัยที่อยู่ระหว่าง icteric ดีซ่านทารกแรกเกิดและทารกแรกเกิดที่ไม่ icteric ครั้งแรกในอิหร่านตั้งแต่ความสัมพันธ์ระหว่างการกลายพันธุ์ของยีน G6PD และ อาการแสดงไม่ได้กล่าวถึงเลยในประเทศนี้ ในการศึกษานี้ค่าเฉลี่ยของระดับ serum bilirubin และอยู่โรงพยาบาลในผู้ป่วย icteric อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับประเภทที่แตกต่างกันของการกลายพันธุ์ ( ตารางที่ 2 ) คล้ายกับการศึกษาในการสืบสวน โดย ainoon et al . ในปี 2004 ใน 128 ชายจีนทารกที่มีภาวะขาดเอนไซม์ G6PD ไม่แตกต่างถูกพบระหว่างการ icter ทารกแรกเกิด ,ค่าเฉลี่ยระดับ serum bilirubin และร้อยละของทารกแรกเกิดในความต้องการของการรักษาและระยะเวลาของการรักษาระหว่างสองชนิดที่พบมากที่สุดของ G6PD ยีนกลายพันธุ์ ( 21 ) นอกจากนี้ ในการศึกษาอื่นโดยเพตรา pertosa et al . ในปี 2001 การคลินิกรุนแรงมากขึ้นได้รับการรายงานในพาหะของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนการกลายพันธุ์หรือ - ตัวแปร ( 19 ) ในการศึกษาครั้งนี้ส่วนเปลี่ยนเลือดสูงกว่าเมื่อเทียบกับความผิดปกติอื่น ๆของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ ในการศึกษานี้ ทารกแรกเกิดกับ Chatham การกลายพันธุ์ได้น้อยลง ต้องถ่ายเลือด และการแลกเปลี่ยนทางคลินิกของพวกเขาได้รับพะแนง ( ตารางที่ 3 )การศึกษาในส่าหรี เปิดเผยว่ามีความชุกของการกลายพันธุ์สูงแฮม ภูมิภาคของอิหร่านนี้เมื่อเทียบกับส่วนอื่น ๆของโลกและดังนั้นความชุกของ G6PD พันธุ์ในพื้นที่นี้ จะคล้ายกับที่อิตาลีเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ( 16 ) เกี่ยวกับการวิจัยพัฒนาทะเลเมดิเตอร์เรเนียน G6PD ที่พบมากที่สุดของในอิหร่านและเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ( 17 ) .
พิจารณากรณีของโคเซนซาลบในการศึกษาของเรา นำไปศึกษาการกลายพันธุ์ของยีน G6PD และการศึกษาอื่น ๆที่มีขนาดตัวอย่างควรตรวจสอบความรุนแรงของ icter ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และอุบัติการณ์ของ Chatham mutations .