3.3. Differences in coping five mon

3.3. Differences in coping five months later (Hypothesis 2)

We examined through MANOVA) to what extent cluster membership could explain differences in T2 adaptive and defensive coping. The MANOVA was statistically significant, Wilk's Λ = 0.919, F(4, 790) = 8.55, p < 0.01, multivariate η2 = 0.04. Follow-up ANOVA showed, after post-hoc adjustment for inflated type I error, statistically significant differences among the three groups in both T2 adaptive and defensive coping. Specifically, students in the relatively low social group reported less adaptive coping in T2 than the other two groups which did not differ from each other (Table 2, lower panel). Furthermore, students in the relatively low social group and the relatively low popularity group reported less defensive coping in T2 than students in the relatively high social group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3. ความแตกต่างในการรับมือเดือนห้าต่อ (สมมติฐานที่ 2)เราตรวจสอบผ่าน MANOVA) สมาชิกใดคลัสเตอร์ระดับสามารถอธิบายความแตกต่างใน T2 ป้องกัน และปรับตัวรับมือ ใน MANOVA มีนัยสำคัญทางสถิติ ของบลูΛ = 0.919, F (4, 790) = 8.55, p < 0.01 ตัวแปรพหุ η2 = 0.04 ติดตาม ANOVA พบ หลังจากที่ปรับปรุงการลงรายการบัญชีเฉพาะกิจลม ประเภทที่ผิดพลาด ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มสามใน T2 ทั้งป้องกัน และปรับตัวรับมือ เฉพาะ นักเรียนในกลุ่มสังคมค่อนข้างต่ำรายงานน้อยปรับตัวรับมือใน T2 กว่ากลุ่มสองอื่น ๆ ที่ไม่ได้แตกต่างกัน (ตารางที่ 2 แผงล่าง) นอกจากนี้ นักศึกษาในกลุ่มสังคมค่อนข้างต่ำและกลุ่มค่อนข้างต่ำนิยมรายงานรับมือป้องกันน้อยใน T2 มากกว่านักเรียนในกลุ่มสังคมค่อนข้างสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 ความแตกต่างในการรับมือห้าเดือนต่อมา (สมมติฐาน 2)

เราตรวจสอบผ่าน MANOVA) กับสิ่งที่สมาชิกคลัสเตอร์ขอบเขตสามารถอธิบายความแตกต่างในการปรับตัว T2 และการป้องกันการเผชิญปัญหา MANOVA อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ Wilk ของΛ = 0.919, F (4, 790) = 8.55, p <0.01, η2หลายตัวแปร = 0.04 ติดตาม ANOVA แสดงให้เห็นว่าหลังการปรับ-hoc โพสต์สำหรับความผิดพลาดประเภทที่สูงขึ้น, ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในสามกลุ่มทั้งในการปรับตัวและการเผชิญ T2 ป้องกัน โดยเฉพาะนักเรียนในกลุ่มสังคมที่ค่อนข้างต่ำรายงานการปรับตัวน้อยในการรับมือ T2 กว่าอีกสองกลุ่มซึ่งไม่ได้แตกต่างจากกัน (ตารางที่ 2 แผงที่ต่ำกว่า) นอกจากนี้นักเรียนในกลุ่มสังคมที่ค่อนข้างต่ำและกลุ่มนิยมค่อนข้างต่ำรายงานการเผชิญปัญหาการป้องกันน้อยกว่าใน T2 กว่านักเรียนในกลุ่มสังคมที่ค่อนข้างสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . ความแตกต่างในการเผชิญห้าเดือนต่อมา ( สมมติฐาน ) 2 .เราตรวจสอบผ่าน MANOVA ) กับสิ่งที่ขอบเขตสามารถอธิบายความแตกต่างของสมาชิกกลุ่มในแต่ละแบบ และรับการเผชิญปัญหา มีความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติตัวแทนของ 0.919 , Λ = F ( 4 , 790 ) = 8.55 , p < 0.01 , หลายตัวแปรη 2 = 0.04 ตามสถิติพบว่า หลังจาก Post hoc การพองประเภทความผิดพลาด , ความแตกต่างกันระหว่าง 3 กลุ่ม ทั้ง 2 แบบและการป้องกันการเผชิญปัญหา โดยเฉพาะนักเรียนกลุ่มทางสังคมค่อนข้างต่ำน้อยกว่าแบบการรายงานในแต่ละมากกว่ากลุ่มอื่นๆ ซึ่งไม่ได้แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ ( แผงล่างตารางที่ 2 ) นอกจากนี้ นักเรียนกลุ่มทางสังคมค่อนข้างต่ำ และกลุ่มที่ได้รับความนิยมค่อนข้างน้อยรายงานป้องกันน้อยเผชิญใน T2 สูงกว่านักเรียนในกลุ่มสังคมค่อนข้างสูง