Data analysisThe sample size for th

Data analysis
The sample size for the analysis was 51 and this number was
used for all analyses presented. The frequencies of demographics
were first obtained and compared by intervention
groups using the chi-squared test to evaluate the homogeneity
of the groups; correlation analysis was then performed
to evaluate the relationships between the PTSD symptoms
and coping strategies; paired samples t-test was used
following the intervention to evaluate the difference between
pretests and post-tests in each intervention group; the
effectiveness of the intervention approaches was evaluated
with the univariate analysis of covariance (ANCOVA) by
controlling pretests and multiple linear regression analysis
was used to explain the effect of coping strategies on PTSD
and depression scores.
Results
Characteristics of the patients and the traumatic
experience
The mean age of the participants was 32Æ7 (SD ¼ 12Æ7); none
of participants was using any treatment when they participated
in the study. The demographic characteristics of the
participants are presented in Table 1.
The factors related to trauma severity and contributing to
the symptomatology following the earthquake were as
follows: 29Æ4% (n ¼ 15) of the participants had been trapped
under rubble, 31Æ4% (n ¼ 16) had a physical injury, 70Æ6%
(n ¼ 36) had experienced loss of at least one acquaintance
because of the earthquake and 45Æ1% (n ¼ 23) reported
ongoing financial difficulties after the earthquake. Thirtyeight
of the participants (74Æ5%) reported that they had
received insufficient social support after the earthquake.
These answers were based on the participant’s view.
There was no statistically significant difference among the
three intervention groups when compared for participant
characteristics except for education levels, having experienced
loss and perceived economic distress. In addition, there
was no difference among the groups regarding coping
strategies. However, there was significant difference between
the ‘medication only’ (M) group and ‘psychoeducation only’
1. Orientation phase:
Talked about patients’
perceptions (their
feelings, beliefs and the
meaning of event)
2. Identification phase:
Provided information
about PTSD (nature of the
disease, symptoms and
treatment methods) and
talked about patient’s
problems
3. Identification phase:
Provided a description of
related stress and coping
and talked about patient’s
coping strategies
4. Exploitation Phase:
Provided information about
problem-solving and talked
about how patient solves
problems
5. Exploitation Phase:
Problems, objectives and
alternative solutions, as
determined by each patient
were individually discussed.
6. Resolution Phase:
The patient was
encouraged to talk
about the whole process
Figure 2 The content of psychoeducation
sessions.
Table 1 Characteristics of participants
n %
Gender
Male 19 37Æ3
Female 32 62Æ7
Education
11 years 15 29Æ4
Marital status
Married 23 43Æ1
Single 20 39Æ2
Other 8 15Æ7
Location
Epicentre 40 78Æ4
Out of the epicentre 11 21Æ6
Psychiatric disorder history
Yes 19 37Æ3
No 32 62Æ7

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์ข้อมูลขนาดตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์ข้อ 51 และเลขนี้ใช้สำหรับการวิเคราะห์ทั้งหมดที่นำเสนอ ความถี่ของข้อมูลประชากรครั้งแรกได้ และเปรียบเทียบ โดยการแทรกแซงกลุ่มโดยใช้การทดสอบแจงการประเมินดำค่อย ๆ จางลงกลุ่ม จากนั้นทำการวิเคราะห์สหสัมพันธ์การประเมินความสัมพันธ์ระหว่างอาการพล็อตและ บรรเทาปัญหา ใช้ตัวอย่างจับคู่ทดสอบ tต่อการแทรกแซงการประเมินแตกต่างกันทดสอบระดับและหลังการทดสอบในแต่ละกลุ่มแทรกแซง การรับการประเมินประสิทธิภาพของวิธีการแทรกแซงด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANCOVA) โดยไร univariateควบคุมทดสอบระดับและการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นหลายใช้ในการอธิบายผลของฝรั่งในพล็อตคะแนนภาวะซึมเศร้าและผลลัพธ์ลักษณะของผู้ป่วยและการเจ็บปวดประสบการณ์อายุของผู้เข้าร่วมถูก 32Æ7 (SD ¼ 12Æ7); ไม่มีคนใช้รักษาใด ๆ เมื่อพวกเขาเข้าร่วมในการศึกษา ลักษณะทางประชากรศาสตร์ของการผู้เข้าร่วมแสดงในตารางที่ 1ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บความรุนแรง และมีส่วนร่วมsymptomatology ต่อแผ่นดินไหวได้เป็นดังต่อไปนี้: % 29Æ4 (n ¼ 15) ของผู้เข้าร่วมได้รับการโจมตีภายใต้อิฐ 31Æ4% (n ¼ 16) ได้บาดเจ็บทางกายภาพ 70Æ6%(n ¼ 36) มีประสบการณ์สูญเสียน้อยหนึ่งความใกล้ชิดเนื่องจากแผ่นดินไหวและ 45Æ1% (n ¼ 23) รายงานปัญหาทางการเงินต่อเนื่องหลังจากแผ่นดินไหว Thirtyeightของผู้เข้าร่วม (74Æ5%) รายงานว่า พวกเขามีได้รับสนับสนุนทางสังคมที่ไม่เพียงพอหลังจากแผ่นดินไหวคำตอบเหล่านี้จากมุมมองของผู้เข้าร่วมมีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการสามกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วมลักษณะยกเว้นระดับการศึกษา ไม่มีประสบการณ์สูญเสียและความทุกข์ทางเศรษฐกิจรับรู้ นอกจากนี้ มีไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มแก้ไขเกี่ยวกับรับมือกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างระหว่าง'ยาเท่า' กลุ่ม (ม) และ 'psychoeducation เท่านั้น'1. ระยะที่ปฐมนิเทศ:พูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วยรับรู้ (ของพวกเขาความรู้สึก ความเชื่อและความหมายของเหตุการณ์)2. รหัสขั้นตอน:ที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับพล็อต (ธรรมชาติของการโรค อาการ และวิธีการรักษา) และพูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วยปัญหา3. รหัสขั้นตอน:คำอธิบายของบริการความเครียดที่เกี่ยวข้องและการรับมือและพูดถึงของผู้ป่วยกลยุทธ์รับมือ4 การระยะที่แสวงหาผลประโยชน์:ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการ แก้ปัญหา และพูดถึงเกี่ยวกับผู้ป่วยวิธีแก้ปัญหา5. ระยะที่ประโยชน์:ปัญหา วัตถุประสงค์ และโซลูชันทางเลือก เป็นกำหนด โดยผู้ป่วยแต่ละได้กล่าวถึงการมีเอกลักษณ์6. ระยะที่การแก้ปัญหา:ผู้ป่วยส่งเสริมการพูดคุยเกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมดรูปที่ 2 เนื้อหาของ psychoeducationเซสชันตารางที่ 1 ลักษณะของผู้เรียนn %เพศชาย 19 37Æ3หญิง 32 62Æ7การศึกษา< 8 ปี 11 21Æ68 – 11 ปี 25 49Æ0> 11 ปี 15 29Æ4สถานภาพการสมรสแต่งงาน 23 43Æ1เดี่ยว 20 39Æ2อื่น ๆ 15Æ7 8ตำแหน่งที่ตั้งลอต 40 78Æ4จาก 21Æ6 ลอต 11ประวัติโรคทางจิตเวชใช่ 19 37Æ362Æ7 No 32

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ข้อมูล
ขนาดตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์ได้ 51 และจำนวนนี้ถูก
ใช้สำหรับการนำเสนอ ความถี่ของประชากร
ที่ได้รับเป็นครั้งแรกและเมื่อเทียบจากการแทรกแซง
กลุ่มโดยใช้การทดสอบไคสแควร์ในการประเมินความเป็นเนื้อเดียวกัน
ของกลุ่ม; การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ที่ได้ดำเนินการแล้ว
ในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างอาการ PTSD ที่
และกลวิธีการเผชิญปัญหา; จับคู่ตัวอย่าง t-test ถูกนำมาใช้
ต่อไปนี้การแทรกแซงในการประเมินความแตกต่างระหว่าง
ทดสอบก่อนเรียนและการทดสอบการโพสต์ในแต่ละกลุ่มแทรกแซง;
ประสิทธิภาพของวิธีการแทรกแซงได้รับการประเมิน
ด้วยการวิเคราะห์ univariate ความแปรปรวนร่วม (ANCOVA) โดย
การควบคุมการทดสอบก่อนเรียนและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเชิงเส้น
ถูกใช้ในการอธิบายผลกระทบของกลยุทธ์การจัดการเกี่ยวกับพล็อต
และคะแนนภาวะซึมเศร้า.
ผลลัพธ์
ลักษณะของผู้ป่วยและบาดแผล
ประสบการณ์
อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมเป็น32Æ7 (SD ¼12Æ7); ไม่มี
ของผู้เข้าร่วมใช้การรักษาใด ๆ เมื่อพวกเขามีส่วนร่วม
ในการศึกษา ลักษณะทางประชากรของ
ผู้เข้าร่วมจะถูกนำเสนอในตารางที่ 1
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บรุนแรงและเอื้อต่อการ
อาการดังต่อไปนี้แผ่นดินไหวมีดัง
ต่อไปนี้: 29Æ4% (n ¼ 15) ของผู้เข้าร่วมได้รับการติดอยู่
ใต้ซากปรักหักพัง, 31Æ4% (n ¼ 16) มีอาการบาดเจ็บทางกายภาพ70Æ6%
(ขาดทุน n ¼ 36) เคยมีประสบการณ์อย่างน้อยหนึ่งความใกล้ชิด
เนื่องจากการเกิดแผ่นดินไหวและ45Æ1% (n ¼ 23) รายงาน
ปัญหาทางการเงินอย่างต่อเนื่องหลังเกิดแผ่นดินไหว Thirtyeight
ของผู้เข้าร่วม (74Æ5%) รายงานว่าพวกเขาได้
รับการสนับสนุนทางสังคมไม่เพียงพอหลังเกิดแผ่นดินไหว.
คำตอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้เข้าร่วม.
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในหมู่เป็น
สามกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วม
ลักษณะยกเว้นสำหรับระดับการศึกษา มีประสบการณ์
การสูญเสียและการรับรู้ความทุกข์ทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้ยังมี
ความแตกต่างกันในกลุ่มเกี่ยวกับการเผชิญปัญหาไม่มี
กลยุทธ์ แต่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
ที่ยาเท่านั้น '(M) กลุ่มและ' สุขภาพจิตเท่านั้น '
1 ขั้นตอนการปฐมนิเทศ:
พูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วย
รับรู้ (ของพวกเขา
ความรู้สึกความเชื่อและ
ความหมายของเหตุการณ์)
2 เฟสประจำตัว:
ให้ข้อมูล
เกี่ยวกับพล็อต (ธรรมชาติของ
โรคอาการและ
วิธีการรักษา) และ
พูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วย
ปัญหา
3 เฟสประจำตัว:
ให้คำอธิบายของ
ความเครียดที่เกี่ยวข้องและการเผชิญ
และพูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วย
กลวิธีการเผชิญปัญหา
4 การแสวงหาผลประโยชน์เฟส:
ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ
การแก้ปัญหาและพูดคุย
เกี่ยวกับวิธีการของผู้ป่วยแก้
ปัญหา
5 เฟสการใช้ประโยชน์:
ปัญหาวัตถุประสงค์และ
โซลูชั่นทางเลือกอื่นเช่น
กำหนดโดยผู้ป่วยแต่ละราย
มีการพูดคุยเป็นรายบุคคล.
6 มติเฟส:
ผู้ป่วยได้
รับการสนับสนุนที่จะพูดคุย
เกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมด
รูปที่ 2 เนื้อหาของสุขภาพจิต
. ประชุม
ตารางที่ 1 ลักษณะของผู้เข้าร่วม
N%
เพศ
ชาย 19 37Æ3
เพศหญิง 32 62Æ7
ศึกษา
<8 ปี 11 21Æ6
8-11 ปี 25 49Æ0
> 11 ปี 15 29Æ4
สถานภาพ
แต่งงานแล้ว 23 43Æ1
เดี่ยว 20 39Æ2
อื่น ๆ 8 15Æ7
สถานที่ตั้ง
ศูนย์กลาง 40 78Æ4
ออกจากศูนย์กลางของแผ่นดินไหว 11 21Æ6
ประวัติความผิดปกติทางจิตเวช
ใช่ 19 37Æ3
No 32 62Æ7

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ข้อมูลขนาดตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์ 51 และหมายเลขนี้ใช้สำหรับวิเคราะห์การเสนอ ความถี่ของประชากรเป็นครั้งแรกที่ได้รับการแทรกแซงและเปรียบเทียบโดยกลุ่มที่ใช้ทดสอบหาค่าไคสแควร์ของกลุ่ม การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ แล้วแสดงเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะอาการและกลวิธีการเผชิญปัญหา ; Paired Samples t-testต่อไปนี้การทดลองเพื่อศึกษาความแตกต่างระหว่างสอนและหลังการทดสอบในแต่ละกลุ่มได้ประสิทธิผลของการแทรกแซงของวิธีการประเมินกับประชากรการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม ( ANCOVA ) โดยการควบคุมนักเรียนและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรงถูกใช้เพื่ออธิบายผลของกลวิธีการเผชิญปัญหาใน PTSDและคะแนนภาวะซึมเศร้าผลลัพธ์ลักษณะของผู้ป่วยและบาดแผลประสบการณ์อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วม 32 กู้ 7 ( SD ¼ 12 กู้ 7 ) ; ไม่มีของผู้เข้าร่วมการรักษาใด ๆ เมื่อพวกเขาเข้าร่วมในการศึกษา ลักษณะทางประชากรของผู้เข้าร่วมแสดงในตารางที่ 1ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของการบาดเจ็บและเกิดส่วนอาการซึมเศร้าหลังเกิดแผ่นดินไหวคือ1 : 29 กู้ 4 % ( n ¼ 15 ) ของผู้เข้าร่วมได้ติดภายใต้เศษหินหรืออิฐ , 31 กู้ 4 % ( n ¼ 16 ) มีการบาดเจ็บทางกายภาพ , 70 กู้ 6 เปอร์เซ็นต์( n ¼ 36 ) มีประสบการณ์การสูญเสียอย่างน้อยหนึ่งคนเพราะแผ่นดินไหวและ 45 กู้ 1% ( N ¼ 23 ) รายงานปัญหาทางการเงินอย่างต่อเนื่อง หลังเกิดแผ่นดินไหว thirtyeightของผู้เข้าร่วม ( 74 กู้ร้อยละ 5 ) รายงานว่าพวกเขาได้ที่ได้รับไม่เพียงพอ การสนับสนุนทางสังคม หลังเกิดแผ่นดินไหวคำตอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้เข้าร่วมไม่มีความแตกต่างระหว่างสามกลุ่มเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วมลักษณะยกเว้น ระดับการศึกษา และมีประสบการณ์ความสูญเสียทางเศรษฐกิจ และการรับรู้ความเจ็บปวด นอกจากนี้ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวกับการจัดการกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างระหว่าง" ยาเท่านั้น " ( M ) และกลุ่มศึกษา " " เท่านั้น1 . ปฐมนิเทศ : เฟสพูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วยการรับรู้ ( ของพวกเขาความรู้สึก ความเชื่อ และความหมายของเหตุการณ์ )2 . ขั้นตอนที่ระบุ :จัดหาข้อมูลเกี่ยวกับ PTSD ( ธรรมชาติของโรคและอาการวิธีการรักษา ) และพูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วยปัญหา3 . ขั้นตอนที่ระบุ :ให้รายละเอียดความเครียดและการเผชิญความเครียดที่เกี่ยวข้องและพูดคุยเกี่ยวกับผู้ป่วยการเผชิญความเครียด4 . ระยะการใช้ประโยชน์ :ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการแก้ปัญหาและพูดคุยเกี่ยวกับวิธีแก้ผู้ป่วยปัญหา5 . ระยะการใช้ประโยชน์ :ปัญหา วัตถุประสงค์ และโซลูชั่นทางเลือก เช่นพิจารณาจากผู้ป่วยเป็นแบบที่กล่าว6 . ความละเอียด : เฟสคนไข้สนับสนุนให้พูดคุยเกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมดรูปที่ 2 เนื้อหาสุขภาพจิตครั้งตารางที่ 1 คุณลักษณะของผู้มีส่วนร่วมที่อยู่ %เพศชาย 19 37 กู้ 3หญิง 32 62 กู้ 7การศึกษา< 8 ปี 11 21 กู้ 68 – 11 ปี 25 49 กู้ 0> 11 ปี 15 29 กู้ 4สถานภาพสมรสแต่งงาน 23 43 กู้ 1เดี่ยว 20 39 กู้ 215 7 8 กู้อื่น ๆที่ตั้งแผ่นดินไหว 40 78 กู้ 4ออกจากศูนย์กลาง 11 21 กู้ 6ประวัติโรคทางจิตใช่ 19 37 กู้ 3ไม่กู้ 32 62 7