and so on that do not deter from th

and so on that do not deter from the lesson but that motivate the student to
learn. Starting with simple choices that lead to immediate and positive consequences
for the student (e.g., choice of where to sit or stand, rewards, food, partner
to work with), the student learns the skills needed to make more complex
and difficult choices regarding future events (e.g., choosing to work for a
reward later in the day or week). Teachers can support the development of
choice making (as an early step toward self-determination) by relinquishing
some control to the student. In other words, instead of giving materials to a student
to work with, the teacher can present several options to the student and
then honor the one(s) chosen. The student needs to learn that choices he makes
will be honored by those around him, thus empowering him to make other,
more complex decisions. By starting this practice in the early years of preschool
and continuing to build on these skills as the student progresses through each
grade, students leaving high school should have considerable practice honing
these skills to be used as adults.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และอื่น ๆ ที่ไม่ขัดขวางจากบทเรียน แต่ที่จูงใจนักเรียนเพื่อเรียนรู้ เริ่มต้น ด้วยตัวอย่างที่นำไปสู่ผลใน ทางบวกทันทีสำหรับนักเรียน (เช่น เลือกที่นั่ง หรือยืน รางวัล อาหาร พันธมิตรการใช้งาน), นักเรียนเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นต้องซับซ้อนและเลือกยากเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอนาคต (เช่น เลือกการทำงานสำหรับการรางวัลในวันหรือสัปดาห์) ครูสามารถสนับสนุนการพัฒนาเลือกทำ (เป็นการเริ่มต้นก้าวปกครองตนเอง) โดย relinquishingบางอย่างควบคุมให้นักเรียน ในคำอื่น ๆ แทนที่จะให้ผลิตนักเรียนการทำงานกับ ครูสามารถนำเสนอตัวเลือกให้นักเรียน และแล้วเลือก one(s) เกียรติ นักเรียนต้องเรียนรู้ว่า ตัวเขาทำให้จะได้รับเกียรติจากคนรอบข้างเขา จึง กระจายอำนาจเขาทำกันการตัดสินใจที่ซับซ้อน โดยเริ่มต้นปฏิบัตินี้ในช่วงปีแรก ๆ ของหอศิลป์และต่อเนื่องเพื่อสร้างทักษะเหล่านี้เป็นการดำเนินไปของนักเรียนผ่านแต่ละชั้นประถมศึกษาปี นักเรียนออกจากโรงเรียนมัธยมควรมีเครื่องมืออุปกรณ์ฝึกมากทักษะเหล่านี้จะใช้เป็นผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และอื่น ๆ ที่ไม่ได้เป็นอุปสรรคจากบทเรียน
แต่ที่กระตุ้นให้นักเรียนที่จะเรียนรู้ เริ่มต้นด้วยทางเลือกง่ายๆที่นำไปสู่ผลในทันทีและในเชิงบวกสำหรับนักเรียน (เช่นทางเลือกในการที่จะนั่งหรือยืนรางวัล, อาหาร, พันธมิตรที่จะทำงานกับ) นักศึกษาเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นเพื่อให้ซับซ้อนมากขึ้นทางเลือกและยากที่เกี่ยวกับอนาคต เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (เช่นการเลือกที่จะทำงานให้รางวัลต่อไปในวันหรือสัปดาห์) ครูสามารถสนับสนุนการพัฒนาของการทำทางเลือก (เป็นขั้นตอนต้นที่มีต่อการตัดสินใจเอง) โดยการยกเลิกการควบคุมบางอย่างเพื่อให้นักเรียน ในคำอื่น ๆ แทนการให้วัสดุเพื่อนักเรียนจะทำงานร่วมกับครูสามารถนำเสนอหลายตัวเลือกให้กับนักศึกษาและจากนั้นให้เกียรติหนึ่ง(s) ได้รับการแต่งตั้ง นักเรียนต้องเรียนรู้ว่าทางเลือกที่ทำให้เขาจะได้รับเกียรติจากคนรอบข้างเขาจึงเพิ่มขีดความสามารถของเขาที่จะทำให้คนอื่น ๆ ในการตัดสินใจที่ซับซ้อนมากขึ้น โดยเริ่มต้นการปฏิบัตินี้ในช่วงต้นปีของโรงเรียนอนุบาลและต่อเนื่องเพื่อสร้างทักษะเหล่านี้เป็นนักเรียนดำเนินผ่านแต่ละระดับนักเรียนออกจากโรงเรียนมัธยมควรมีการปฏิบัติมากสร้างเสริมทักษะเหล่านี้จะถูกนำมาใช้เป็นผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และอื่น ๆที่ไม่ห้ามปรามจากบทเรียน แต่กระตุ้นให้นักเรียน

เรียน เริ่มต้นด้วยการเลือกที่เรียบง่ายที่ทำให้ทันที และบวกผล
สำหรับนักศึกษา ( เช่น เลือกที่จะนั่งหรือยืน , รางวัล , อาหาร , คู่
งาน ) , นักเรียนเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นเพื่อให้ซับซ้อนมากขึ้น
และทางเลือกที่ยากเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอนาคต ( เช่น เลือกที่จะทำงาน
รางวัลต่อไปในวันหรือสัปดาห์ ) ครูสามารถสนับสนุนการพัฒนา
เลือกทำ ( เป็นขั้นตอนต่อการตัดสินใจของตนเองก่อน โดยปล่อย
ควบคุมบางเพื่อนักเรียน ในคำอื่น ๆแทนที่จะให้วัสดุเพื่อนักศึกษาพยาบาลที่จะทำงานกับครูสามารถเสนอหลายตัวเลือกให้กับนักศึกษาและ
จากนั้นเกียรติหนึ่ง ( s ) เลือก นักศึกษาต้องเลือกเรียนที่เขาทำให้
จะได้รับการยกย่องจากคนรอบข้างเขาจึงส่งเสริมให้ อื่น ๆ ,
ตัดสินใจที่ซับซ้อนมากขึ้น โดยเริ่มฝึกในช่วงต้นปีของปฐมวัย
และต่อเนื่องเพื่อสร้างทักษะเหล่านี้เป็นนักเรียนที่ผ่านแต่ละ
เกรดนักเรียนออกจากโรงเรียนสูงควรมีการปฏิบัติมาก honing
ทักษะเหล่านี้ไปใช้เป็นผู้ใหญ่