In-vivo study protocolSix male rabb

In-vivo study protocol
Six male rabbits aged 3 months, weighing approximately 3 kg
each were selected for this study. Rabbits were divided into three
treatment groups of two animals each and housed in individual
metal cages in the Medical School’s test animal facilities (University
Hospital of Heraklion, Crete). They kept in a 12 h dark/light cycle
with average temperature 25 C and fed with commercial
rabbit pellets ab libitum. Potable (tap) water was also provided. Following
a one-week acclimation, two of the groups were treated
with two different sub-acute doses of IMI via potable water. Since
oral LD50 values for rabbits were not reported before the sub-acute
doses were estimated on the basis of known values for rats and two
different doses were used to cover the evaluated sub-acute range
in rabbits (Meister, 1994). The IMI low dose (ILD) group was exposed
to 40 mg kg1 d1 and the IMI high dose (IHD) group to
80 mg kg1 d1, diluted in clean tap water, during a period of
twenty-four successive weeks (approx. 6 months) with the administration
performed three times per week. The total amount of ingested
IMI for each test animal of the ILD group was 21900 mg and
the corresponding amount for the IHD group was 43800 mg. A
control group of rabbits was also used. Dietary habits concerning
water and food consumption were noted during the study. All rabbits
were observed regularly and their health condition was recorded
as well. There was no clinical evidence of acute poisoning
by the ingested amounts of IMI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โพรโทคอลการศึกษาใน vivoกระต่ายหกชายอายุ 3 เดือน น้ำหนัก ประมาณ 3 กิโลกรัมแต่ละถูกเลือกสำหรับการศึกษานี้ กระต่ายถูกแบ่งออกเป็น 3รักษากลุ่มของสองสัตว์และบุคคลในกรงโลหะในโรงเรียนแพทย์ทดสอบสัตว์ (มหาวิทยาลัยโรงพยาบาลของเฮรัคเลียน ครีต พวกเขาเก็บไว้ในวงจรมืด/ไฟ 12 hมีอุณหภูมิเฉลี่ย 25 C ติดตาม ด้วยค้ากระต่ายขี้ ab libitum มีบริการน้ำดื่ม (ประปา) ต่อไปนี้acclimation สัปดาห์ 1, 2 ของกลุ่มได้รับการรักษามีสองแตกเฉียบพลันย่อยปริมาณของอิผ่านน้ำใช้ ตั้งแต่ไม่มีรายงานปากเปล่าค่า LD50 สำหรับกระต่ายก่อนเฉียบพลันย่อยปริมาณที่ประเมินโดยใช้ค่ารู้จักหนูและสองใช้ปริมาณแตกต่างกันครอบคลุมช่วงเฉียบพลันย่อยค่าในกระต่าย (Meister, 1994) กลุ่มปริมาณรังสีต่ำ (ILD) อิถูกเปิดเผยมก. 40 กก. 1 d 1 และกลุ่มปริมาณรังสีสูง (IHD) อิจะกก. 80 มิลลิกรัม 1 d 1 ผสมในน้ำประปาที่สะอาด ช่วง๒๔ ต่อสัปดาห์ (ประมาณ 6 เดือน) กับการจัดการทำสามครั้งต่อสัปดาห์ ยอดรวมของกินอิสัตว์ทดสอบแต่ละกลุ่ม ILD ถูก 21900 มิลลิกรัม และยอดเงินที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่ม IHD ถูก 43800 mg. Aนอกจากนี้ยังใช้กลุ่มควบคุมของกระต่าย อุปนิสัยเกี่ยวกับปริมาณการใช้น้ำและอาหารได้กล่าวในระหว่างการศึกษา กระต่ายทั้งหมดสังเกตอย่างสม่ำเสมอ และบันทึกสุขภาพของพวกเขาเป็นอย่างดี มีหลักฐานทางคลินิกไม่มีพิษเฉียบพลันโดยจำนวนที่ติดเครื่องแล้วของอิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในสัตว์ทดลองโพรโทคอ
หกกระต่ายเพศชายอายุ 3 เดือนน้ำหนักประมาณ 3 กก.
แต่ละถูกเลือกสำหรับการศึกษาครั้งนี้ กระต่ายถูกแบ่งออกเป็นสาม
กลุ่มการรักษาของสัตว์ทั้งสองแต่ละคนและตั้งอยู่ในแต่ละ
กรงโลหะในสิ่งอำนวยความสะดวกการทดสอบสัตว์ของโรงเรียนแพทย์ (มหาวิทยาลัย
โรงพยาบาลของ Heraklion ครีต) พวกเขาเก็บไว้ในที่มืดชั่วโมง 12 / วงจรไฟ
ที่มีอุณหภูมิเฉลี่ย 25 องศาเซลเซียสและที่เลี้ยงด้วยการค้า
เม็ดกระต่าย AB เต็มที่ ดื่ม (ประปา) น้ำนอกจากนี้ยังมี ต่อไปนี้
เคยชินกับสภาพหนึ่งสัปดาห์ทั้งสองกลุ่มได้รับการรักษา
ด้วยสองปริมาณย่อยเฉียบพลันที่แตกต่างกันของ IMI ผ่านน้ำดื่ม ตั้งแต่
ค่า LD50 ในช่องปากสำหรับกระต่ายไม่ได้รายงานก่อนที่จะย่อยเฉียบพลัน
ปริมาณประมาณบนพื้นฐานของค่าที่รู้จักกันสำหรับหนูและสอง
ในปริมาณที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้เพื่อให้ครอบคลุมช่วงย่อยเฉียบพลันการประเมิน
ในกระต่าย (สเตอร์, 1994) ขนาดต่ำ IMI (ILD) กลุ่มที่สัมผัส
ถึง 40 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 D? 1 และปริมาณสูง IMI (IHD) กลุ่ม
80 มก. กก. 1 D? 1 เจือจางในน้ำประปาที่สะอาดในช่วง
ยี่สิบ สี่สัปดาห์ต่อเนื่อง. (ประมาณ 6 เดือน) กับการบริหาร
ดำเนินการสามครั้งต่อสัปดาห์ จำนวนเงินทั้งหมดของติดเครื่อง
IMI สำหรับสัตว์แต่ละการทดสอบของกลุ่ม ILD เป็น 21,900 มก. และ
จำนวนเงินที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มโรคหัวใจขาดเลือดเป็น 43,800 มิลลิกรัม
กลุ่มควบคุมของกระต่ายยังถูกนำมาใช้ พฤติกรรมการบริโภคอาหารที่เกี่ยวกับ
น้ำและการบริโภคอาหารที่ถูกตั้งข้อสังเกตในระหว่างการศึกษา กระต่ายทั้งหมด
ถูกตั้งข้อสังเกตอย่างสม่ำเสมอและภาวะสุขภาพของพวกเขาได้รับการบันทึก
เป็นอย่างดี ไม่มีหลักฐานทางคลินิกของการเป็นพิษเฉียบพลัน
โดยปริมาณที่กินของ IMI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยศึกษาขั้นตอน
6 ชายกระต่ายอายุ 3 เดือน หนักประมาณ 3 กก.
ในการวิจัยครั้งนี้ กระต่ายแบ่งเป็น 3
2 สัตว์แต่ละกลุ่มและแต่ละ
โลหะตั้งอยู่ในกรงในโรงเรียนแพทย์ทดสอบสัตว์เครื่อง ( โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย
ของ Heraklion , ครีต ) พวกเขาเก็บไว้ใน 12 ชั่วโมง มืด / แสงรอบ
มีอุณหภูมิเฉลี่ย 25 องศาเซลเซียส และ  อาหารเม็ดกระต่าย AB
พาณิชย์ทั้ง . ดื่มน้ำ ( ประปา ) ก็ให้ ต่อไปนี้
acclimation หนึ่งสัปดาห์ของทั้งสองกลุ่มได้รับการรักษา
กับสองแตกต่างกันย่อยเฉียบพลัน ( IMI ผ่านน้ำสะอาด . เนื่องจากค่า
ld50 ช่องปากสำหรับกระต่ายไม่รายงานก่อนย่อยเฉียบพลัน
doses โดยประเมินบนพื้นฐานของค่านิยมและสอง
หนูรู้จักขนาดยาที่แตกต่างกันถูกใช้เพื่อให้ครอบคลุมการประเมินย่อยเฉียบพลันช่วง
ในกระต่าย ( Meister , 1994 ) IMI ขนาดต่ำ ( ILD ) กลุ่มถูก
40 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม  1 D  1 และ IMI ขนาดยาสูง ( ihd ) กลุ่ม

80 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม  1 D  1 , เจือจางในน้ำที่สะอาด ในช่วงระยะเวลา 24 สัปดาห์
ต่อเนื่อง ( ประมาณ 6 เดือน ) กับการบริหาร
แสดง สามครั้งต่อสัปดาห์ ปริมาณรวมของการบริโภค
IMI สำหรับแต่ละการทดสอบสัตว์ของกลุ่ม ILD ถูกตรวจสอบ mg และ
ยอดเงินที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มได้ดี ihd เป็นมิลลิกรัม a
กลุ่มควบคุมของกระต่าย ยังใช้ บริโภคนิสัยในการบริโภคอาหาร คือ
น้ำไว้ระหว่างเรียน กระต่ายทั้งหมด
ที่พบเป็นประจำและสภาวะสุขภาพของพวกเขาถูกบันทึก
เช่นกัน ไม่มีหลักฐานทางคลินิกของ
พิษเฉียบพลันโดยได้รับปริมาณของ IMI .