In a large study across 6 countries

In a large study across 6 countries, lamb meat from the
Icelandic breed was the tenderest, whether determined
by objective or subjective means, whereas the Bergamasca
breed was the toughest (Berge et al., 2003; Sa˜nudo
et al., 2003). However, the data suggested that some of the
effect was due to differences in sarcomere length (Berge
et al., 2003), final pH, lambs raised under different production
systems and slaughtered in different countries over
a wide range in carcass weights (5.4–30.5 kg). In another
study, genotype was confounded with feeding system and
age (Fisher et al., 2000). These reports are not informative
for understanding any genetic differences in tenderness
between genotypes and overall no large genotype effects
on tenderness are apparent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาขนาดใหญ่ทั่วประเทศ 6, lamb เนื้อจากการสายพันธุ์ไอซ์แลนด์มีการ tenderest ว่าที่กำหนดโดยวัตถุประสงค์หรือหมายถึงตามอัตวิสัย ในขณะ Bergamascaสายพันธุ์เป็นยากที่สุด (Berge et al., 2003 Sa˜nudoและ al., 2003) อย่างไรก็ตาม ข้อมูลแนะนำที่บางผลเกิดจากความแตกต่างในความยาว sarcomere (Bergeและ al., 2003), ค่า pH สุดท้าย lambs เลี้ยงภายใต้การผลิตที่แตกต่างกันระบบและมีชัยในประเทศต่าง ๆ กว่าความหลากหลายในน้ำหนักซาก (5.4-30.5 กิโลกรัม) ในอีกศึกษา ลักษณะทางพันธุกรรมถูก confounded มีระบบให้อาหาร และอายุ (Fisher et al., 2000) รายงานเหล่านี้ไม่มีข้อมูลสำหรับการทำความเข้าใจความแตกต่างทางพันธุกรรมใด ๆ ในเจ็บระหว่างการศึกษาจีโนไทป์และลักษณะทางพันธุกรรมโดยรวมไม่ใหญ่ผลบนเจ็บได้ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาขนาดใหญ่ทั่วประเทศ 6, เนื้อแกะจาก
สายพันธุ์ไอซ์แลนด์เป็น tenderest ไม่ว่าจะกำหนด
โดยวิธีวัตถุประสงค์หรืออัตนัยขณะ Bergamasca
เป็นสายพันธุ์ที่ยากที่สุด (แบร์กและคณะ. 2003; Sa~nudo
et al., 2003) . อย่างไรก็ตามข้อมูลชี้ให้เห็นว่าบางส่วนของ
ผลกระทบที่เป็นผลมาจากความแตกต่างในความยาวซีก (แบร์ก
et al., 2003) ค่า pH สุดท้ายลูกแกะยกภายใต้การผลิตที่แตกต่างกัน
ระบบและฆ่าในประเทศที่แตกต่างกันมากกว่า
ที่หลากหลายในน้ำหนักซาก (5.4- 30.5 กก.) ในอีก
การศึกษาจีโนไทป์สับสนกับระบบการให้อาหารและ
อายุ (ฟิชเชอร์ et al., 2000) รายงานเหล่านี้ไม่ได้ให้ข้อมูล
สำหรับการทำความเข้าใจความแตกต่างทางพันธุกรรมใด ๆ ในความอ่อนโยน
ระหว่างยีนและโดยรวมไม่มีผลจีโนไทป์ขนาดใหญ่
ในความอ่อนโยนมีความชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาขนาดใหญ่ทั้ง 6 ประเทศ เนื้อแกะจากสายพันธุ์
ไอซ์แลนด์เป็น tenderest ไม่ว่าจะตั้งใจ
โดยวัตถุประสงค์หรืออัตนัย หมายถึง ส่วน bergamasca
พันธุ์เป็นส่วนที่ยากที่สุด ( เบิร์จ et al . , 2003 ; ซา˜ nudo
et al . , 2003 ) อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ชี้ให้เห็นว่าบางส่วนของผลเนื่องจากความแตกต่างในความยาวซาร์โคเมียร์ ( เบิร์จ
et al . , 2003 ) , pH สุดท้ายลูกแกะเลี้ยงดูภายใต้ระบบการผลิต
แตกต่างกันและสังหารในประเทศต่างๆ มากกว่า
หลากหลายในน้ำหนักซาก ( 5.4 ) 30.5 กก. ) ในอีกการศึกษา
, พันธุกรรม ก็อับอายกับระบบการให้อาหารและ
อายุ ( Fisher et al . , 2000 ) รายงานเหล่านี้ไม่ได้มีข้อมูลใด ๆสำหรับความเข้าใจ
ความแตกต่างทางพันธุกรรมในความอ่อนโยน
ระหว่างสายพันธุ์ และโดยรวมไม่ใหญ่โตผล
ในความอ่อนโยนคือแจ่มแจ้ง