I suddenly remembered.The first tim

I suddenly remembered.
The first time I met her.
A summer night.
It happened when Guren went to cool down his bruise-filled body at the river bed near his house after his daily training.
“…… Are you Guren?”
“Who are you?”
When he turned around, there stood a beautiful girl with ashen hair.
About the same age as him.
A girl five, six years old?
But it was a face he had never seen. All nearby land was owned by the Ichinose family, so there was nobody that Guren should not have recognized.
The girl looked at Guren’s half-naked body and narrowed her eyes.
“Those are terrible bruises. Are you being bullied by someone?”
He answered.
“No, not really being bullied.”
“Then why do you have so many bruises?”
“From training.”
“Training?”
“Yeah.”
“What kind of training?”
He turned his eyes toward a wooden sword planted into the pebbles of the river bed.
She looked at that.
“Oh. So, Guren’s strong.”
She said, Guren. Which meant, she knew who he was.
He asked.
“Hey, whose child are you?”
“Well, I wonder. What would you do if I were a fairy from this forest?”
She cheerfully, mischievously laughed.
“This isn’t a forest, it’s a mountain.”
“Then, a mountain fairy.”
“What does Miss Fairy want from me?”
“If you are being bullied, I will help you~”
“Like I said, I’m not being bullied.”
Coming out from the river, he dried his body with a towel. Then, she approached. Because she tried to touch the bruised parts of his body, he stepped back, saying,
“Hold on.”
She proceeded to laugh cheerfully again.
“You are a shy person, Guren.”
“I don’t want to be touched by a person whose name I don’t even know.”
“Then, can I touch you once I tell you my name?”
“No.”
“Ahaha,” she laughed.
The moonlight was very bright and ethereal, and it shone a light upon the fact that she was lovely. While Guren was captivated by her smile, she mentioned her name.
“My name is Mahiru.”
“Mahiru?”
“Mhmm.”
“Is that like, lunch-eating Mahiru?” (TL: Mahiru 真昼 means noon. The “hiru” part of her name also goes into the word lunch, which is o-hiru-go-han お昼ご飯)
She laughed again.
“Yes, yes. Like lunch-eating Mahiru. Good name, isn’t it?”
He didn’t know if it was a good name, but her name seemed to fit her, whose smile seemed to shine her bright.
“So, which family are you from, Mahiru?”
She was probably a daughter of one of the “Mikado no Tsuki” followers. Even among families that followed the Ichinose family, only the prestigious loyal followers could enter this area.
“You’ll get scolded by your parents if you come here this late,” said Guren.
It was already past 1 AM. A follower of “Mikado no Tsuki” was not allowed to meet with Guren at this late hour.
However, Mahiru laughed and said,
“I don’t have parents.”
Impossible.
A parent-less child with unknown background could not enter here.
But then, just who was she?
Guren looked at her cautiously. She laughed again.
“Like I said, I’m a fairy from this forest.”
“Don’t fool around. Just who are you?”
“If you want to find out, tomorrow, at the same time, come swim again here. Then you’ll be able to meet me again,” she said.
Then, quickly, she disappeared into the woods. He easily lost sight of her.
The first time he met her, she was a fairy.
Few months later.
She appeared every day.
She chose a time when no adults would be around, appeared around Guren, and told him various stories.
“Hey, Guren.”
“Hmm?”
“What color do you like?”
“Even if you ask me such things-“
“Hey, Guren.”
“What?”
“Will you ever hate training?”
“Suppose not. Everyone has high expectations of me, too.”
“Hey, Guren.”
“Hmm?”
“Did you ever fall in love? Do you have a girl you like?”
“That……”
“Hey, Guren.”
“……….”
“Hey, Guren.”
“What? Mahiru.”
“What kind of man do you want to become in the future?”
“In the future?”
“Mhmm.”
“Well, I want to be strong, of course.”
“What would happen once you become strong?”
“Eh? Hmm, I wonder. Wouldn’t anything become possible once I become strong?”
“Anything!!? Then, right now, if I told you to bring me a cake, would you be able to do that?”
“That, I probably can’t do.”
“Then you can’t do anything~,” laughed Mahiru.
To that, he laughed too.
For a few months, he met her every day. It had become so that meeting with her felt like the center of his day.
Even without that, it was a difficult feat to train daily. Without any time to rest, he was taught swordsmanship, spells, and was trained to become the next head of the Ichinose family.
He received expectations.
Because he had talent in swords and spells.
Because there was never a child before him in the Ichinose family with such level of talent.
His father seemed happy about that, too.
So, become stronger.
Become stronger and stronger, he was taught.
And he himself wanted to answer these expectations. Everything will be resolved if he becomes strong.
If he becomes strong, everything will fall into his hands, he thought.
“Hey, Mahiru, what do you want to be in the future?”
“Me?”
“Yeah. Because you ask me all the time.”
“I, hmm, well. First, I want to be a lovely bride.”
He thought

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมก็จำ.
ครั้งแรกที่ฉันได้พบกับเธอ.
คืนฤดู.
มันเกิดขึ้นเมื่อ Guren ไปเย็นลงร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยช้ำของเขาที่ก้นแม่น้ำใกล้บ้านของเขาหลังการฝึกอบรมประจำวันของเขา.
" ...... คุณ Guren?"
"ใคร are you? "
เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ ตัวหนึ่งยืนอยู่เป็นสาวสวยที่มีผมขาวซีด.
เกี่ยวกับวัยเดียวกับเขา.
สาวห้าหกปีเก่าหรือไม่
แต่มันก็เป็นใบหน้าของเขาไม่เคยเห็น ที่ดินอยู่บริเวณใกล้เคียงทั้งหมดเป็นเจ้าของโดยครอบครัว Ichinose ดังนั้นไม่มีใครที่ Guren ไม่ควรได้รับการยอมรับ.
หญิงสาวที่มองไปที่ร่างกายครึ่งเปลือยกาย Guren และหรี่ตาของเธอ.
"ผู้ที่มีรอยฟกช้ำที่น่ากลัว คุณกำลังถูกรังแกโดยคน? "
เขาตอบว่า.
" ไม่มีไม่ได้จริงๆถูกรังแก. "
" แล้วทำไมคุณมีรอยฟกช้ำมากมาย? "
" จากการฝึกอบรม. "
" การฝึกอบรม? "
" ใช่. "
" สิ่งที่ชนิดของการฝึกอบรม? "
เขาหันดวงตาของเขาที่มีต่อดาบไม้ที่ปลูกลงไปในก้อนกรวดจากเตียงแม่น้ำ.
เธอมองที่ว่า.
" โอ้ ดังนั้น Guren ที่แข็งแกร่ง. "
เธอกล่าวว่า Guren ซึ่งหมายความว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นใคร.
เขาถาม.
"เฮ้ซึ่งเด็ก are you?"
"ดีฉันสงสัย คุณจะทำอะไรถ้าฉันเป็นนางฟ้าจากป่านี้? "
เธอร่าเริงซุกซนหัวเราะ.
" นี้ไม่ได้ป่าก็ภูเขา. "
" จากนั้นเป็นนางฟ้าภูเขา. "
" อะไรนางสาวนางฟ้าต้องการจากฉัน? "
" หากคุณกำลังถูกรังแกฉันจะช่วยให้คุณ ~ "
" เหมือนที่ผมบอกว่าผมไม่ได้ถูกรังแก. "
ออกมาจากแม่น้ำเขาแห้งร่างกายของเขาด้วยผ้าขนหนู จากนั้นเธอก็เดินเข้ามาใกล้ เพราะเธอพยายามที่จะสัมผัสส่วนช้ำของร่างกายของเขาเขาก้าวกลับมาว่า
"Hold on."
เธอเดินไปหัวเราะอย่างมีความสุขอีกครั้ง.
"คุณเป็นคนขี้อาย, Guren."
"ผมไม่ต้องการที่จะได้สัมผัส เป็นคนที่มีชื่อผมไม่ได้รู้ว่า. "
" จากนั้นผมสามารถสัมผัสคุณเมื่อฉันบอกคุณชื่อของฉัน? "
" ไม่ "
" ฮ่า ๆ ๆ "เธอหัวเราะ.
แสงจันทร์เป็นอย่างมากที่สดใสและไม่มีตัวตนและมันส่อง ส่องสว่างบนความจริงที่ว่าเธอเป็นคนที่น่ารัก ในขณะที่ Guren หลงรักรอยยิ้มของเธอเธอกล่าวถึงชื่อของเธอ.
"ชื่อของฉันคือ Mahiru."
"Mahiru"?
"mhmm."
"นั่นคือเหมือนกลางวันกิน Mahiru?" (TL:. Mahiru真昼หมายถึงเที่ยง "Hiru "ส่วนหนึ่งของชื่อของเธอยังไปลงในอาหารกลางวันคำซึ่งก็คือ o-Hiru-go-Hanお昼ご飯)
เธอหัวเราะอีกครั้ง.
" ใช่ใช่ เช่นเดียวกับอาหารกลางวันกิน Mahiru ชื่อที่ดีไม่ได้หรือไม่ "
เขาไม่ทราบว่ามันเป็นชื่อที่ดี แต่ชื่อของเธอดูเหมือนจะพอดีกับเธอมีรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะเปล่งปลั่งสดใสของเธอ.
" ดังนั้นซึ่งครอบครัวของคุณจาก Mahiru? "
เธอ อาจจะเป็นลูกสาวของหนึ่งใน "ญี่ปุ่นไม่มี Tsuki" ติดตาม แม้ในหมู่ครอบครัวที่ตามครอบครัว Ichinose เพียงติดตามภักดีที่มีชื่อเสียงสามารถเข้าพื้นที่นี้.
"คุณจะได้รับจากพ่อแม่ดุของคุณถ้าคุณมาที่นี่ในช่วงปลายนี้" กล่าวว่า Guren.
มันก็ผ่านมาแล้ว 01:00 เป็นลูกศิษย์ของ "ญี่ปุ่นไม่มี Tsuki" ไม่ได้รับอนุญาตให้พบกับ Guren ที่ชั่วโมงนี้ปลาย.
อย่างไรก็ตาม Mahiru หัวเราะและกล่าวว่า
"ผมไม่ได้มีพ่อแม่."
เป็นไปไม่ได้.
เด็กพ่อแม่น้อยที่มีพื้นหลังที่ไม่รู้จักไม่สามารถป้อนที่นี่ .
แต่แล้วเพียงแค่ผู้ที่เป็นเธอ?
Guren มองที่เธอด้วยความระมัดระวัง เธอหัวเราะอีกครั้ง.
"เหมือนที่ผมกล่าวว่าฉันเป็นนางฟ้าจากป่านี้."
"อย่าเกลือกกลั้ว เพียงแค่คุณเป็นใคร? "
" ถ้าคุณต้องการที่จะหาพรุ่งนี้ในเวลาเดียวกันมาว่ายน้ำที่นี่อีกครั้ง แล้วคุณจะสามารถที่จะตอบสนองฉันอีกครั้ง "เธอกล่าว.
จากนั้นได้อย่างรวดเร็วเธอหายเข้าไปในป่า เขาได้อย่างง่ายดายหายไปจากสายตาของเธอ.
ครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอเธอเป็นนางฟ้า.
กี่เดือนต่อมา.
เธอปรากฏตัวขึ้นทุกวัน.
เธอเลือกช่วงเวลาที่ไม่มีผู้ใหญ่จะมีรอบปรากฏรอบ Guren และบอกเขาว่าเรื่องราวต่าง ๆ .
" เฮ้ Guren. "
" อืม? "
" สีอะไรที่คุณชอบ? "
" แม้ถ้าคุณถามฉันเช่น things- "
" เฮ้ Guren. "
" คืออะไร "
" จะเกลียดคุณเคยฝึกอบรม? "
" สมมติว่าไม่ ทุกคนมีความคาดหวังสูงของฉันเกินไป. "
" เฮ้ Guren. "
" อืม? "
" คุณเคยตกอยู่ในความรัก? คุณมีหญิงสาวคนที่คุณชอบ? "
" นั่น ...... "
" เฮ้ Guren. "
" ......... . "
" เฮ้ Guren. "
" คืออะไร? Mahiru. "
" สิ่งที่ชนิดของคนที่คุณอยากจะเป็นในอนาคตหรือไม่ "
" ในอนาคตได้หรือไม่ "
" mhmm. "
" ดีฉันต้องการที่จะมีความแข็งแรงของหลักสูตร. "
" อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคุณกลายเป็นที่แข็งแกร่ง? "
" ใช่มั้ย? อืมผมสงสัย จะไม่ได้อะไรเป็นไปได้เมื่อฉันกลายเป็นที่แข็งแกร่ง? "
" อะไร !! แล้วตอนนี้ถ้าฉันบอกคุณจะนำฉันเค้กที่คุณจะสามารถที่จะทำอย่างนั้น? "
" นั่นผมอาจไม่สามารถทำ. "
" แล้วคุณจะไม่สามารถทำอะไร ~ "หัวเราะ Mahiru.
ต้องการ ว่าเขาหัวเราะมากเกินไป.
ไม่กี่เดือนเขาได้พบกับเธอทุกวัน มันจึงกลายเป็นว่าประชุมกับเธอรู้สึกเหมือนศูนย์กลางของวันของเขา.
แม้จะไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะสำเร็จการฝึกอบรมทุกวัน ไม่มีเวลาใด ๆ ในส่วนที่เหลือเขาถูกสอนดาบคาถาและได้รับการฝึกฝนที่จะกลายเป็นหัวต่อไปของครอบครัว Ichinose.
เขาได้รับการคาดหวัง.
เพราะเขามีความสามารถในดาบและคาถา.
เพราะไม่เคยมีเด็กก่อนเขาใน Ichinose ครอบครัวที่มีระดับของความสามารถดังกล่าว.
พ่อของเขาดูมีความสุขเกี่ยวกับที่มากเกินไป.
ดังนั้นกลายเป็นดี.
กลายเป็นที่แข็งแกร่งและแข็งแรงเขาถูกสอน.
และตัวเขาเองอยากที่จะตอบความคาดหวังเหล่านี้ ทุกอย่างจะได้รับการแก้ไขถ้าเขาจะกลายเป็นที่แข็งแกร่ง.
ถ้าเขาจะกลายเป็นที่แข็งแกร่งทุกอย่างจะตกอยู่ในมือของเขาเขาคิดว่า.
"เฮ้ Mahiru ทำในสิ่งที่คุณอยากจะเป็นในอนาคตหรือไม่"
"ฉัน?"
"ใช่ เพราะคุณถามผมตลอดเวลา. "
" ผมอืมดี ครั้งแรกผมต้องการที่จะเป็นเจ้าสาวที่น่ารัก. "
เขาคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อยู่ๆฉันก็จำได้ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอคืนฤดูร้อนมันเกิดขึ้นเมื่อคาเรนไปเย็นลงร่างกายที่ฟกช้ำของเขาเต็มเตียงแม่น้ำใกล้บ้านของเขา หลังจากการฝึกประจำวันของเขา" . . . . . . . พี่คาเรน ? "" นายเป็นใคร ? "เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ ก็ยืนสาวสวยที่มีผมซีดไปหมดอายุพอๆกับเขาผู้หญิงห้า หกขวบแต่มันเป็นใบหน้าที่เขาไม่เคยเห็น ทั้งหมดที่ดินที่เป็นเจ้าของโดยครอบครัวอิจิโนเสะ ดังนั้นไม่มีใครคาเรนไม่ควรยอมรับหญิงสาวมองคาเรนครึ่งเปลือยกายร่างกายและลดลงในตาของเธอ" ผู้ที่เป็นแผลน่ากลัว เธอถูกกลั่นแกล้งจากใคร ? "เขาตอบ" เปล่า ไม่ได้กลั่นแกล้ง "" แล้วทำไมคุณถึงมีรอยช้ำมากมาย "" จากการฝึก "" ฝึก "" ใช่ " ." ชนิดของการฝึกอบรม ? "เขาหันสายตาไปทางดาบไม้ที่ปลูกเป็นกรวดแม่น้ำเตียงเธอมองอย่างนั้น" โอ้ แล้วคาเรนก็แข็ง”เธอกล่าวว่า , คาเรน . ซึ่งหมายความว่า เธอรู้ว่าเขาคือใครเขาถาม" นี่ลูกใครครับ "" อืม ฉันสงสัยว่า คุณจะทำยังไงถ้าฉันเป็นนางฟ้าจากป่า ? "เธอร่าเริง ซน หัวเราะ" ที่นี่ไม่ใช่ป่า เป็นภูเขา " . . ." แล้วนางฟ้าภูเขา " . . ." อะไรที่คุณนางฟ้าต้องการจากฉัน ? "" ถ้าคุณถูกรังแก ผมจะช่วยคุณ ~ "" อย่างที่ผมบอก ผมไม่ได้แกล้ง "ออกมาจากแม่น้ำเขาแห้ง ร่างกายของเขาด้วยผ้าขนหนู งั้น เธอเดินเข้ามาใกล้ เพราะเธอพยายามจะสัมผัสช้ำส่วนของร่างกายของเขา เขาก้าวถอยหลัง "" เดี๋ยวก่อน "เธอเริ่มหัวเราะร่าอีกครั้ง" คุณเป็นคน ขี้อาย คาเรน "" ผมไม่อยากจะถูกสัมผัสโดยคนที่ชื่อฉันยังไม่รู้ " ." งั้น ฉันสามารถสัมผัสคุณเมื่อฉันบอกคุณ ฉันชื่อ ? "" ไม่ "" อะ ฮ้า ฮ้า " เธอหัวเราะแสงจันทร์สว่างมาก และไม่มีตัวตน มันส่องแสงสีบนความจริงที่เธอเคยน่ารัก ในขณะที่คาเรนกำลังหลงเสน่ห์รอยยิ้มของเธอ เธอกล่าวถึงชื่อของเธอ" ฉันชื่อ mahiru ”" mahiru ? "" อืมมมม "" มันเหมือน กลางวันกิน mahiru ? " 3 : mahiru 真昼แปลว่าเที่ยง " hiru " เป็นส่วนหนึ่งของชื่อของเธอก็เข้าไปในคำเที่ยง ซึ่งเป็น o-hiru-go-han お昼ご飯 )เธอหัวเราะอีกครั้ง" ใช่ ใช่ ชอบอาหารกลางวันกิน mahiru . ชื่อดี , ใช่มั้ย ? "เขาไม่รู้ว่ามันเป็นชื่อที่ดี แต่ชื่อของเธอดูเหมือนจะพอดีกับเธอที่มีรอยยิ้มของเธอดูเหมือนจะส่องแสงสว่าง" ดังนั้น ครอบครัว ซึ่งคุณมาจาก mahiru ? "เธอจะเป็นลูกสาวของหนึ่งใน " มิคาโดะ โนซึกิ " ผู้ติดตาม แม้ในหมู่ครอบครัวที่ติดตามครอบครัวอิจิโนเสะเท่านั้น อันภักดีเข้าพื้นที่นี้" คุณจะถูกด่าพ่อแม่ของคุณถ้าคุณมาถึงช้านี้ " คาเรน .มันเป็นอดีตไปแล้ว ตี 1 ผู้ติดตามของ " มิคาโดะไม่สึกิ " ไม่ได้รับอนุญาตให้เจอกับคาเรนในเวลาดึกขนาดนี้อย่างไรก็ตาม mahiru หัวเราะและกล่าวว่า" ผมไม่มีพ่อแม่ "เป็นไปไม่ได้พ่อแม่น้อยกว่าเด็กที่มีพื้นหลังที่ไม่รู้จักไม่อาจระบุที่นี่แต่แล้ว ก็หล่อนเป็นใคร ?คาเรนมองเธอด้วยความระมัดระวัง . เธอหัวเราะอีกครั้ง" อย่างที่ฉันบอก ฉันเป็นนางฟ้าจากป่า " ." อย่าทำอะไรโง่ๆ เจ้าเป็นใคร ? "" ถ้าคุณต้องการที่จะหาออก พรุ่งนี้ เวลาเดียวกัน มาว่ายน้ำที่นี่อีกแล้วนะ แล้วคุณจะได้พบฉันอีก " เธอกล่าวงั้นก็ เธอหายตัวไปในป่า เขาได้หายไปจากสายตาของเธอเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอ เธอเป็นนางฟ้าไม่กี่เดือนต่อมาเธอปรากฏทุกวันเธอเลือกเวลาที่ไม่มีผู้ใหญ่จะเป็นรอบ ปรากฏรอบ ๆคาเรน แล้วเล่าเรื่องราวต่าง ๆ" เฮ้ คาเรน "" หืม ? "" คุณชอบสีอะไร ? "" ถ้าคุณถามผมแบบนั้น "" เฮ้ คาเรน "" อะไร ? "" คุณจะเคยเกลียดการฝึก ? "" ก็คิดว่าไม่นะ ทุกคนมีความคาดหวังสูงของฉันด้วย "" เฮ้ คาเรน "" หืม ? "" นายเคยตกหลุมรักไหม ? คุณมีผู้หญิงที่คุณชอบ ? "" . . . . . . . "" เฮ้ คาเรน "" . . . "" เฮ้ คาเรน "" อะไร ? mahiru ”" ผู้ชายแบบไหนที่เธออยากจะเป็นในอนาคต "" ในอนาคต "" อืมมมม "" อืม ข้าอยากแข็งแกร่ง แน่นอน "" จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณแข็งแรง ? "" เอ๋ ? อืม ฉันสงสัยว่า ไม่อะไรจะเป็นไปได้เมื่อฉันเข้มแข็ง ? "" อะไร ! ! ? แล้วตอนนี้ ถ้าฉันบอกให้คุณไปเอาเค้กมาให้ฉัน เธอจะทำอย่างนั้น "" นั้น ผมคงทำไม่ได้ "" งั้นก็ไม่ต้องทำอะไร ~ " หัวเราะ mahiru .นั้น เขาก็หัวเราะด้วยสำหรับไม่กี่เดือน เขาเจอเธอทุกๆวัน มันได้กลายเป็นเพื่อประชุมกับเธอเหมือนเป็นศูนย์กลางของวันของเขาถึงอย่างนั้น มันก็ยากเย็นกว่าจะฝึกทุกวัน ไม่มีเวลาพักผ่อน เขาสอนนักดาบเวทย์ และถูกฝึกให้กลายเป็นหัวหน้าครอบครัวอิจิโนเสะเขาได้รับการคาดหวังเพราะเขามีความสามารถพิเศษในดาบและเวทมนตร์เพราะไม่เคยมีบุตรมาก่อนเขาในครอบครัวอิจิโนะเสะกับระดับของความสามารถพ่อดูมีความสุขกับเรื่องนั้นด้วยดังนั้น แข็งแกร่งขึ้นกลายเป็นแข็งแรงและแข็งแกร่ง เขาสอนเขาต้องการเป็น