Songkhla, Thailand - Those living o

Songkhla, Thailand - Those living outside of Thailand often imagine the country as a homogeneous society, but closer examination reveals much diversity. Although the majority of Thais practice Buddhism, the unofficial state religion, small but notable Christian, Confucian, Hindu, Jewish, Sikh and Taoist populations exist, and many estimate that up to 10 percent of Thailand's 64 million inhabitants are Muslim.

Muslims make up the second largest minority group in Thailand, after the ethnic Chinese population. And while some Thai Muslims are ethnically Persian, Cham (Cambodian Muslim), Bengali, Indian, Pakistani and Chinese, most are Malay, a predominantly Muslim ethnic group living in the Malay Peninsula and parts of Sumatra, Borneo and Malaysia. Although Thailand's Muslims live in different parts of the country, Malay Muslims live mainly in Thailand's southern provinces of Pattani, Yala Naratiwat, Songkhla and Satun, bordering Malaysia.

Unlike their fellow non-Malay Muslims who tend to be more assimilated, Malay Muslims have found it difficult to become an integrated part of Thai culture. A significant number of separatist movements have emerged as a result. And measures by the Thai government to suppress these movements have resulted in decades of violent conflict.

Recent violence has created a renewed urgency to find alternative solutions to the conflict. One such approach is to review the assimilation and integration policies that the Thai government has tried to implement in the south for decades.

Malay Muslims lived in what is now Thailand before the formation of the Thai Kingdom and were incorporated into the Kingdom during the latter part of 18th century. The Malay Muslim population opposed this incorporation because they had been living under an independent Muslim sultanate and preferred to be integrated into a Malay state or govern themselves.

Massive assimilation policies launched by the Pibul Songkhram-led nationalist party in the 1940s created further resentment amongst Malay Muslims. The government tried to force the Malay people to shed their identity both as Malay and Muslims. They were prevented from wearing the traditional Malay skirt-like sarongs and head coverings, or kerudung, were not allowed to speak Malay and were expected to adopt Thai names. They were also prohibited from practicing Islam on the basis that Buddhism was the dominant religion of Thailand.

The government abolished Islamic courts that had been established to rule on Muslim family affairs, and Malay students were made to pay their respects to images of Buddha placed in public schools.
Those who refused to adhere to these policies were arrested; some even tortured. This policy had a devastating effect on the relationship between the Thai government and people in the south.

Although these policies were later lifted, one thing that seems unchanged over decades is "the government's unwillingness to recognise the nature of the conflict as one involving deep-rooted social and cultural issues", to quote Michael Vatikiotis, a Singapore-based scholar on Southeast Asia.

While the government has made efforts to engage in constructive initiatives, the cultural insensitivity of many policies demonstrates this continued lack of understanding. For example, former Prime Minister Thaksin Sinawatra's government implemented a scholarship for southern students allotted by lottery – which is considered a form of gambling unacceptable to Malay Muslims.

Instead Bangkok tends to see the conflict as a result of criminal activities by religious militants in the south. Military operations therefore are always the backbone of government policies.

And government officials from the Malay Muslim region are still predominantly ethnically Thai and religiously Buddhist, resulting in a lack of representation for the majority Malay Muslim population in the region at the national level.

The government needs to reconsider its integration policies. One way peaceful integration of Malay Muslims into Thailand could be achieved is for the government to grant Malay Muslims the autonomy to govern themselves. Autonomous rule could enable Malay Muslims to directly impact their ability to improve the standard of living in their communities.

A greater understanding of cultural and social realities could also result in policies that are less focused on military action and lead to engaging southern populations in culturally respectful ways.

Assimilation and integration policy lies at the heart of the conflict in southern Thailand. Conflict in this region will continue to erupt unless those involved proactively address the problem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงขลา ไทย - ผู้อยู่อาศัยต่างประเทศมักจะจินตนาการประเทศเป็นสังคมเหมือน แต่ตรวจสอบใกล้ชิดเผยความหลากหลายมาก ถึงแม้ว่ามีขนาดเล็ก แต่สำคัญและคริสเตียน Confucian ฮินดู ยิว ซิกข์และลัทธิเต๋าประชากรส่วนใหญ่ของคนไทยปฏิบัติศาสนาพุทธ ศาสนา รัฐที่ไม่เป็นทาง และจำนวนมากคาดว่าถึง 10 เปอร์เซ็นต์ของไทย 64 ล้านคนเป็นมุสลิม มุสลิมสร้างชนกลุ่มใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศไทย หลังประชากรจีนชนกลุ่มน้อย และในขณะที่มุสลิมไทยบางมัก เปอร์เซีย จาม (เขมรมุสลิม), เบงกาลี อินเดีย ปากีสถาน และจีน มาเลย์ กลุ่มชาติพันธุ์มุสลิมส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรมลายูและบางส่วนของเกาะสุมาตรา เกาะบอร์เนียว และมาเลเซีย แม้ว่าชาวมุสลิมในประเทศไทยอาศัยอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของประเทศ ชาวมลายูมุสลิมอาศัยอยู่ส่วนใหญ่ในจังหวัดปัตตานี Naratiwat ยะลา สงขลา และ สตูล มาเลเซียล้อมรอบภาคใต้ของไทย ซึ่งแตกต่างจากของเพื่อนไม่ - มลายูมุสลิมที่มักจะมีขนบธรรมเนียมประเพณีมากขึ้น ชาวมลายูมุสลิมพบมันยากที่จะกลายเป็น ส่วนหนึ่งที่รวมของวัฒนธรรมไทย จำนวนมากของการเคลื่อนไหวแบ่งแยกดินได้เกิดดังนั้น และมาตรการ โดยรัฐบาลไทยระงับการเคลื่อนไหวเหล่านี้ทำให้ในทศวรรษที่ผ่านมาของความขัดแย้งรุนแรง รุนแรงได้สร้างความเร่งด่วนต่ออายุเพื่อหาทางแก้ไขความขัดแย้ง วิธีหนึ่งเช่นทบทวนนโยบายผสมกลมกลืนและรวมที่รัฐบาลไทยได้พยายามที่จะใช้ในภาคใต้ในทศวรรษที่ผ่านมา ได้ ชาวมลายูมุสลิมที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยก่อนการก่อตัวของราชอาณาจักรไทย และได้รวมอยู่ในราชอาณาจักรในส่วนหลังของศตวรรษที่ 18 ประชากรมุสลิมมาเลย์ข้ามประสานนี้ เพราะพวกเขาได้รับการใช้ชีวิตภายใต้สุลต่านมุสลิมเป็นอิสระ และต้องจะรวมอยู่ในรัฐมลายู หรือควบคุมตัวเอง เพิ่มเติมนโยบายอันใหญ่ที่เปิดตัว โดยนำ Pibul สมุทรสงครามพรรคชาตินิยมในทศวรรษ 1940 โดยสร้างขุ่นหมู่ชาวมลายูมุสลิม รัฐบาลพยายามบังคับให้คนมาเลย์หลั่งตัวทั้งมาเลย์และชาวมุสลิม พวกเขาได้ป้องกันสวมโหร่กระโปรงเหมือนมาเลย์ดั้งเดิม และปูใหญ่ หรือ kerudung ไม่ได้รับอนุญาตให้พูดมาเลย์ และถูกคาดว่าจะใช้ชื่อไทย พวกเขาถูกห้ามจากฝึกอิสลามบนพื้นฐานที่ว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาหลักของประเทศไทย รัฐบาลยกเลิกศาลอิสลามที่เคยก่อตั้งกฎในกิจการครอบครัวมุสลิม และนักเรียนมาเลย์ได้ทำชำระของประการของพระพุทธรูปอยู่ในโรงเรียน บรรดาผู้ที่ปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามนโยบายเหล่านี้ถูกจับกุม แม้บางอย่างทรมาน นโยบายนี้มีผลทำลายล้างในความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลไทยและประชาชนในภาคใต้ แม้ว่าในภายหลังได้ยกนโยบายเหล่านี้ สิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนไม่เปลี่ยนแปลงมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมาเป็น "ของรัฐบาล unwillingness จะรู้ธรรมชาติของความขัดแย้งเป็นหนึ่งเกี่ยวข้องกับประเด็นทางสังคม และวัฒนธรรม deep-rooted", Michael Vatikiotis นักวิชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สิงคโปร์ตามใบเสนอราคา ในขณะที่รัฐบาลได้ทำความพยายามในการริเริ่มสร้างสรรค์ insensitivity วัฒนธรรมนโยบายจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงการขาดความเข้าใจอย่างต่อเนื่อง ตัวอย่าง อดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ Sinawatra ของรัฐบาลใช้ทุนสำหรับนักเรียนภาคใต้ที่จัดสรร โดยการจับฉลาก – ซึ่งเป็นรูปแบบของการพนันยอมรับมุสลิมมลายูแทน กรุงเทพมหานครมีแนวโน้มที่จะ เห็นความขัดแย้งเป็นผลมาจากกิจกรรมทางอาญาโดยผู้เสียชีวิตทางศาสนาในภาคใต้ ปฏิบัติการทางทหารจึงได้เสมอหลักสำคัญของนโยบายรัฐบาล และเจ้าหน้าที่ของรัฐจากภูมิภาคมลายูมุสลิมเป็นยังมักเป็นไทยและเคร่งครัดพุทธ ในการขาดการแสดงสำหรับการส่วนใหญ่มุสลิมมาเลย์ในภูมิภาคระดับชาติรัฐบาลต้อง reconsider นโยบายรวม วิธีหนึ่งที่สามารถรวมสงบของชาวมลายูมุสลิมในประเทศไทยได้เป็นรัฐบาลให้ชาวมลายูมุสลิมอิสระเพื่อควบคุมกันเอง กฎการปกครองสามารถให้ชาวมลายูมุสลิมที่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความสามารถในการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพในชุมชนของตนความเข้าใจที่มากขึ้นของความเป็นจริงทางสังคม และวัฒนธรรมสามารถยังผลในนโยบายที่จะดำเนินการทหารน้อยเน้น และทำเสน่ห์ประชากรภาคใต้วิธีเคารพวัฒนธรรมนโยบายผสมกลมกลืนและรวมหัวใจของความขัดแย้งในภาคใต้ ความขัดแย้งในภูมิภาคนี้ยังคงปะทุเว้นแต่ผู้ที่เกี่ยวข้องชี้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงขลา - ผู้ที่อาศัยอยู่นอกแห่งประเทศไทยมักจะจินตนาการประเทศเป็นสังคมที่เป็นเนื้อเดียวกัน แต่การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดเผยให้เห็นความหลากหลายมาก แม้ว่าส่วนใหญ่ของคนไทยปฏิบัติพุทธศาสนาประจำชาติอย่างไม่เป็นทางการที่มีขนาดเล็ก แต่โดดเด่นที่นับถือศาสนาคริสต์ลัทธิขงจื๊อฮินดูยิวซิกและประชากรเต๋าอยู่และประมาณการจำนวนมากที่ได้ถึงร้อยละ 10 ของประเทศไทย 64 ล้านคนเป็นมุสลิม. มุสลิมทำขึ้น ชนกลุ่มน้อยที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองในประเทศไทยหลังจากที่ประชากรเชื้อชาติจีน และในขณะที่บางคนเป็นชาวไทยมุสลิมเปอร์เซียเชื้อชาติจาม (กัมพูชามุสลิม), บังคลาเทศ, อินเดีย, ปากีสถานและจีนส่วนใหญ่เป็นชาวมาเลย์ซึ่งเป็นกลุ่มชาติพันธุ์มุสลิมส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรมลายูและบางส่วนของเกาะสุมาตราบอร์เนียวและมาเลเซีย แม้ว่าชาวมุสลิมของไทยที่อาศัยอยู่ในส่วนต่างๆของประเทศมุสลิมมาเลย์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทยปัตตานียะลานราธิวาสสงขลาและสตูลที่มีพรมแดนติดประเทศมาเลเซีย. ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนของพวกเขาที่ไม่มลายูมุสลิมที่มีแนวโน้มที่จะหลอมรวมมากขึ้นชาวมุสลิมมาเลย์ได้พบ มันยากที่จะกลายเป็นส่วนบูรณาการวัฒนธรรมไทย ความสำคัญของการเคลื่อนไหวแบ่งแยกดินแดนได้กลายเป็นผล และมาตรการของรัฐบาลไทยในการปราบปรามการเคลื่อนไหวเหล่านี้มีผลในทศวรรษที่ผ่านมาของความขัดแย้งความรุนแรง. เมื่อเร็ว ๆ นี้ความรุนแรงได้สร้างขึ้นมาใหม่เร่งด่วนที่จะหาทางเลือกในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง วิธีการหนึ่งที่ดังกล่าวคือการตรวจสอบการดูดซึมและนโยบายบูรณาการที่รัฐบาลไทยได้พยายามที่จะดำเนินการในภาคใต้มานานหลายทศวรรษ. มลายูมุสลิมที่อาศัยอยู่ในตอนนี้ก็คือประเทศไทยก่อนที่จะก่อตัวของราชอาณาจักรไทยและได้รับการจัดตั้งขึ้นมาในราชอาณาจักรในช่วงหลัง ศตวรรษที่ 18 ประชากรชาวมุสลิมมาเลย์ไม่เห็นด้วยกับการรวมตัวนี้เพราะพวกเขาเคยอาศัยอยู่ภายใต้สุลต่านมุสลิมอิสระและต้องการที่จะรวมเข้าเป็นรัฐมาเลย์หรือควบคุมตัวเอง. นโยบายการดูดซึมขนาดใหญ่เปิดตัวโดยพิบูลย์สมุทรสงครามนำพรรคชาติในปี 1940 ที่สร้างความไม่พอใจต่อไปในหมู่ชาวมาเลย์ ชาวมุสลิม รัฐบาลพยายามที่จะบังคับให้คนมาเลย์ที่จะหลั่งตัวของพวกเขาทั้งสองเป็นชาวมาเลย์และชาวมุสลิม พวกเขาได้รับการป้องกันจากการสวมโสร่งมลายูเช่นกระโปรงแบบดั้งเดิมและคลุมศีรษะหรือ kerudung ยังไม่ได้รับอนุญาตให้พูดมาเลย์และคาดว่าจะนำมาใช้ชื่อของคนไทย พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตจากการฝึกอิสลามบนพื้นฐานที่ว่าพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่โดดเด่นของประเทศไทย. รัฐบาลยกเลิกศาลอิสลามที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นในการปกครองในกิจการของครอบครัวมุสลิมและนักศึกษาชาวมาเลย์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อแสดงความเคารพต่อภาพของพระพุทธเจ้าวางไว้ใน โรงเรียนของรัฐ. บรรดาผู้ที่ปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามนโยบายเหล่านี้ถูกจับ; แม้บางอย่างทรมาน นโยบายนี้มีผลกระทบร้ายแรงต่อความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลไทยและผู้คนในภาคใต้. แม้ว่านโยบายเหล่านี้ถูกยกต่อมาสิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาคือ "ความไม่เต็มใจของรัฐบาลที่จะรับรู้ถึงธรรมชาติของความขัดแย้งเป็นหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์การผลิต หยั่งรากลึกประเด็นทางสังคมและวัฒนธรรม "เพื่อพูด Vatikiotis ไมเคิลเป็นนักวิชาการที่สิงคโปร์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. ในขณะที่รัฐบาลได้ทำให้ความพยายามที่จะมีส่วนร่วมในความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ที่ไม่รู้สึกทางวัฒนธรรมของหลายนโยบายนี้แสดงให้เห็นถึงการขาดความเข้าใจอย่างต่อเนื่อง ยกตัวอย่างเช่นอดีตนายกรัฐมนตรีรัฐบาลทักษิณ Sinawatra ของการดำเนินการมอบทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนภาคใต้ได้รับการจัดสรรโดยการจับสลาก -. ซึ่งถือว่าเป็นรูปแบบของการเล่นการพนันไม่เป็นที่ยอมรับของชาวมุสลิมมาเลย์แทนกรุงเทพฯมีแนวโน้มที่จะเห็นความขัดแย้งเป็นผลมาจากกิจกรรมทางอาญาโดยการก่อการร้ายทางศาสนาในภาคใต้ . ปฏิบัติการทางทหารจึงมักจะกระดูกสันหลังของนโยบายรัฐบาล. และเจ้าหน้าที่ของรัฐจากภูมิภาคมุสลิมมาเลย์ยังคงเป็นส่วนใหญ่เชื้อชาติไทยและพุทธศาสนาที่มีผลในการขาดของการเป็นตัวแทนส่วนใหญ่ของประชากรชาวมาเลย์มุสลิมในภูมิภาคในระดับชาติ. รัฐบาล ความต้องการที่จะพิจารณานโยบายบูรณาการ วิธีการหนึ่งที่บูรณาการความสงบสุขของชาวมุสลิมมาเลย์เข้ามาในประเทศไทยจะประสบความสำเร็จสำหรับรัฐบาลที่จะให้ชาวมุสลิมมาเลย์อิสระในการปกครองตัวเอง การปกครองตนเองสามารถเปิดใช้งานชาวมุสลิมมาเลย์จะส่งผลกระทบโดยตรงความสามารถในการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพในชุมชนของพวกเขา. ความเข้าใจที่มากขึ้นของความเป็นจริงทางวัฒนธรรมและสังคมนอกจากนี้ยังอาจส่งผลให้เกิดนโยบายที่จะไม่มุ่งเน้นไปที่การกระทำของทหารและนำไปสู่การมีส่วนร่วมของประชากรภาคใต้เคารพวัฒนธรรม วิธี. การดูดซึมและนโยบายบูรณาการอยู่ในหัวใจของความขัดแย้งในภาคใต้ของประเทศไทย ความขัดแย้งในภูมิภาคนี้จะยังคงปะทุเว้นแต่ผู้ที่เกี่ยวข้องในเชิงรุกแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงขลา , ไทย - ผู้ที่อาศัยอยู่นอกประเทศไทยมักจะจินตนาการถึงประเทศที่เป็นสังคมที่เป็นเนื้อเดียวกัน แต่ใกล้สอบพบความหลากหลายมาก ถึงแม้ว่าคนไทยส่วนใหญ่ปฏิบัติพระพุทธศาสนา เป็นศาสนาของรัฐอย่างไม่เป็นทางการ เล็กแต่เด่นคริสเตียน ขงจื๊อ ฮินดู ซิกข์ และลัทธิเต๋า ยิว มีประชากรอยู่และหลายประมาณการถึงร้อยละ 10 ของประเทศ 64 ล้านคน เป็นมุสลิม

มุสลิมสร้างที่สองที่ใหญ่ที่สุดของชนกลุ่มน้อยในประเทศไทย หลังจากประชากรชาวจีน . และในขณะที่บางคนไทยมุสลิมเชื้อชาติเปอร์เซีย จาม ( ชาวเขมรมุสลิม ) , บังคลาเทศ , อินเดีย , ปากีสถาน และจีน ส่วนใหญ่เป็นภาษามลายูถิ่นกลุ่มชาติมุสลิมส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรมลายู และส่วนของ สุมาตรา บอร์เนียว และมาเลเซีย ถึงแม้ว่าประเทศไทยของชาวมุสลิมอาศัยอยู่ในส่วนต่างๆของประเทศ มาเลย์ มุสลิมใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในภาคใต้ของจังหวัดปัตตานี ยะลา นราธิวาส สงขลา และสตูล ที่มีพรมแดนติดกับประเทศมาเลเซีย

ไม่เหมือนเพื่อนของตนที่ไม่ใช่ชาวมลายูมุสลิม ซึ่งมีแนวโน้มจะปรับตัวขึ้น ,ชาวมลายูมุสลิมได้พบมันยากที่จะเป็นส่วนบูรณาการของวัฒนธรรมไทย จำนวนที่มีนัยสำคัญของขบวนการแบ่งแยกดินแดนเกิดขึ้นเป็นผล และมาตรการของรัฐบาลไทยเพื่อปราบปรามการเคลื่อนไหวเหล่านี้มีผลในทศวรรษของความขัดแย้งที่รุนแรง

ความรุนแรงล่าสุดได้สร้างการเร่งด่วนเพื่อค้นหาทางเลือกการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งวิธีการหนึ่งที่ดังกล่าวเพื่อตรวจสอบการผสมผสานและบูรณาการนโยบายที่รัฐบาลได้พยายามที่จะใช้ในภาคใต้มานานหลายทศวรรษ

ชาวมลายูมุสลิมที่อาศัยอยู่ในขณะนี้สิ่งที่ประเทศไทยก่อนการก่อตัวของอาณาจักรไทย และถูกรวมอยู่ในอาณาจักรในส่วนหลังของศตวรรษที่ 18มาเลย์มุสลิมประชากรเทียบกันแบบนี้ เพราะพวกเขาได้อาศัยอยู่ภายใต้สุลต่านมุสลิมอิสระและต้องการจะรวมอยู่ในมาเลย์ รัฐหรือการปกครองตนเอง

ใหญ่รับนโยบายการเปิดตัวโดยพิบูลสงคราพรรคชาตินิยมในทศวรรษที่ 1940 สร้างความไม่พอใจในหมู่ชาวมลายูมุสลิมต่อไป .รัฐบาลพยายามที่จะบังคับให้มาเลย์ คนหลั่ง เอกลักษณ์ ทั้งมาเลย์ และมุสลิม พวกเขาถูกขัดขวางจากการสวมใส่กระโปรงเหมือนแบบดั้งเดิมมาเลย์ผ้าโสร่งหัวปู หรือ kerudung , ไม่ได้รับอนุญาตให้พูดภาษามลายู และคาดว่าจะใช้ชื่อไทย พวกเขาถูกห้ามจากการฝึกอิสลามบนพื้นฐานว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่เด่นของไทย

รัฐบาลยกเลิกศาลอิสลามที่มีการสร้างกฎในครอบครัวมุสลิม และคนมาเลย์ มีไว้ให้แสดงความเสียใจกับพระพุทธรูปอยู่ในโรงเรียนของรัฐ .
ผู้ที่ปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามนโยบายเหล่านี้ถูกจับ บางคนก็ถูกทรมาน นโยบายนี้มีผลกระทบร้ายแรงต่อความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลและประชาชนในภาคใต้

แต่นโยบายเหล่านี้ก็ยก สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมาเป็น " ความไม่เต็มใจของรัฐบาลที่จะเข้าใจธรรมชาติของความขัดแย้งที่ฝังรากลึกในสังคม และเกี่ยวข้องกับประเด็นทางวัฒนธรรม " อ้าง ไมเคิล vatikiotis , นักวิชาการ จากสิงคโปร์ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ขณะที่รัฐบาลได้ทำให้ความพยายามที่จะมีส่วนร่วมในการริเริ่มสร้างสรรค์การต่อต้านวัฒนธรรมของหลายนโยบายนี้อย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นถึงการขาดความเข้าใจ ตัวอย่างเช่น รัฐบาลของอดีตนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ทักษิณ sinawatra ใช้ทุนภาคใต้นักเรียนที่กําหนดโดยการจับสลากฯ ซึ่งถือว่าเป็นรูปแบบของการพนันไม่ได้

มาเลย์มุสลิมแทนกรุงเทพมหานคร มีแนวโน้มที่จะเห็นความขัดแย้งเป็นผลของกิจกรรมทางอาญาด้วย ผู้ปฏิบัติศาสนาในภาคใต้ ปฏิบัติการทางการทหารจึงเป็นหัวใจของนโยบายของรัฐบาล

และข้าราชการจากมาเลย์มุสลิมเชื้อชาติไทยและภูมิภาคส่วนใหญ่ยังคงเป็นศาสนาพุทธส่งผลให้ขาดแทน ส่วนใหญ่ประชากรมุสลิมมลายูในภูมิภาคระดับชาติ

รัฐบาลต้องทบทวนนโยบายการบูรณาการของ วิธีหนึ่งที่เงียบสงบ การรวมกลุ่มของชาวมลายูมุสลิมในไทย อาจจะได้เป็นรัฐบาลมาเลย์มุสลิมความเป็นอิสระในการปกครองตนเองการปกครองตนเองอาจช่วยให้ชาวมลายูมุสลิมโดยตรงผลกระทบต่อความสามารถของพวกเขาเพื่อปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของชุมชน

เข้าใจมากขึ้นของความเป็นจริงทางสังคมวัฒนธรรมและยังสามารถส่งผลให้นโยบายที่ไม่เน้นการดำเนินการทางทหารและนำไปสู่การเคารพวัฒนธรรมภาคใต้ ประชากรในวิธี

การผสมผสานและการบูรณาการนโยบายอยู่ที่หัวใจของความขัดแย้งในภาคใต้ ความขัดแย้งในภูมิภาคนี้จะยังคงปะทุ เว้นแต่ผู้ที่เกี่ยวข้องในเชิงรุกแก้ไขปัญหา