erbated by statin therapy leading t

erbated by statin therapy leading to the muscle complaints.
There was no apparent change in the onset of lactate
accumulation or “anaerobic threshold” during the exercise
test, however, which argues against an alteration in exercise
fat metabolism with statin treatment. One additional study
of 195 noninsulin diabetic patients noted a 6% increase in
resting RER (0.78 to 0.83), which the authors attributed to
improved glucose metabolism with statin treatment, but
exercise parameters were not measured in that study (42).
Consequently, these exercise results raise the possibility of
mitochondrial dysfunction during exercise, a problem that
could relate to CoQ10 depletion.
In contrast to these studies suggesting a mitochondrial
problem in statin myopathy (13,21–23,41–48), muscle biopsies
from 18 patients with statin-associated myopathy found
only 2 patients with decreased intramuscular levels of CoQ10
and some morphologic evidence of mitochondrial dysfunction
(36). Muscle biopsies from these patients revealed the
presence of a few ragged red fibers or cytochrome c
oxidase-negative fibers. It is not clear whether these
changes were produced by the depletion of CoQ10 or were
related to aging, given that both patients were older than 60
years old. In addition, the activity of complex III of the
mitochondrial respiratory chain, which is dependent on
CoQ10 activity, was normal in all participants.
Others have directly measured concentrations of high
energy phosphates, including adenosine triphosphate and
creatine phosphate, in the skeletal muscle of statin-treated
patients and found no changes despite 6 months of treatment
with 20 mg/day of simvastatin, suggesting that energy
supply to the muscle was not compromised (18). These
studies were performed at rest, however, and more subtle
differences may be obvious with exercise or during exercise
recovery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

erbated โดย statin บำบัดนำไปสู่การร้องเรียนของกล้ามเนื้อ.
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในการโจมตีของน้ำนมคือ
การสะสมหรือ "แบบไม่ใช้ออกซิเจนเกณฑ์" ระหว่างการออกกำลังกาย
การทดสอบอย่างไรซึ่งระบุว่าการเปลี่ยนแปลงในการออกกำลังกาย
เผาผลาญไขมันกับการรักษาด้วยยา statin หนึ่งการศึกษาเพิ่มเติม
ของผู้ป่วยโรคเบาหวาน 195 noninsulin ตั้งข้อสังเกตเพิ่มขึ้น 6% ใน
การพักผ่อน RER (0.78-0.83) ซึ่งผู้เขียนนำมาประกอบกับ
การเผาผลาญกลูโคสที่ดีขึ้นกับการรักษาด้วยยา statin แต่
พารามิเตอร์การออกกำลังกายไม่ได้วัดในการศึกษาที่ (42).
ดังนั้นเหล่านี้ ผลการออกกำลังกายเพิ่มความเป็นไปได้ของ
ความผิดปกติระหว่างการออกกำลังกายยลปัญหาที่
อาจเกี่ยวข้องกับการสูญเสีย CoQ10.
ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาเหล่านี้บอกยล
มีปัญหาในกลุ่ม statin ผงาด (13,21-23,41-48) ขริบกล้ามเนื้อ
จากผู้ป่วย 18 พร้อมด้วย statin เกี่ยวข้องผงาดพบ
เพียง 2 ผู้ป่วยที่มีระดับที่ลดลงของกล้าม CoQ10
และบางหลักฐานรูปร่างของความผิดปกติยล
(36) ขริบกล้ามเนื้อจากผู้ป่วยเหล่านี้เผยให้เห็น
การปรากฏตัวของเส้นใยสีแดงไม่กี่มอมแมมหรือ cytochrome C
เส้นใย oxidase ลบ มันจะไม่ชัดเจนว่าสิ่งเหล่านี้
มีการเปลี่ยนแปลงที่ผลิตโดยการพร่องของ CoQ10 หรือถูก
เกี่ยวข้องกับริ้วรอยที่ระบุว่าผู้ป่วยทั้งสองที่มีอายุมากกว่า 60
ปี นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมที่ซับซ้อนที่สามของ
ห่วงโซ่การหายใจยลซึ่งจะขึ้นอยู่กับ
กิจกรรม CoQ10 เป็นปกติในผู้เข้าร่วมทั้งหมด.
คนอื่น ๆ ได้วัดได้โดยตรงเข้มข้นสูง
ฟอสเฟตพลังงานรวมทั้งซีน triphosphate และ
creatine ฟอสเฟตในกล้ามเนื้อโครงร่างของ statin -treated
ผู้ป่วยและพบว่าแม้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง 6 เดือนของการรักษา
ที่มี 20 มิลลิกรัม / วันของ simvastatin บอกว่าพลังงานที่
จ่ายให้กับกล้ามเนื้อไม่ได้ถูกบุกรุก (18) เหล่านี้
การศึกษาได้ดำเนินการในส่วนที่เหลืออย่างไรและลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ความแตกต่างอาจจะชัดเจนกับการออกกำลังกายหรือระหว่างการออกกำลังกาย
การกู้คืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาด้วยยา erbated นำไปสู่กล้ามเนื้อข้อร้องเรียนไม่มีความเปลี่ยนแปลงในการโจมตีของแลคเตทหรือ " การใช้เกณฑ์ " ในระหว่างการออกกำลังกายทดสอบ อย่างไรก็ตาม ซึ่งแย้งกับการเปลี่ยนแปลงในการออกกำลังกายยาเผาผลาญไขมัน ด้วยการรักษา การศึกษาหนึ่งเพิ่มเติมของผู้ป่วยเบาหวาน 195 406 ระบุไว้ 6 % เพิ่มพักเรอ ( 0.78 ถึง 0.83 ) ซึ่งเขียนโดยเพิ่มการเผาผลาญกลูโคสกับยารักษาโรค แต่พารามิเตอร์การออกกำลังกายไม่ได้วัดในการศึกษา ( 42 )ดังนั้นผลการออกกำลังกายเหล่านี้เพิ่มความเป็นไปได้ของไมโตคอนเดรียผิดปกติในระหว่างการออกกำลังกาย ปัญหา ที่อาจเกี่ยวข้องกับ CoQ10 การพร่อง .ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาเหล่านี้จะลปัญหายาความผิดปกติของเซลล์กล้ามเนื้อ ( 13,21 – 23,41 ( 48 ) , เซลล์กล้ามเนื้อจากผู้ป่วยที่พบความผิดปกติของเซลล์กล้ามเนื้อยา 182 ระดับของ CoQ10 เพื่อผู้ป่วยลดลงและมีหลักฐานของไมโตคอนเดรียรูปร่างผิดปกติ( 36 ) กล้ามเนื้อจึงพบว่าผู้ป่วยเหล่านี้มีไม่กี่ที่ขาดวิ่นเส้นใยสีแดงหรือมั่มลบของเส้นใย มันไม่ได้ชัดเจนว่าเหล่านี้การเปลี่ยนแปลงที่ถูกผลิตโดยการพร่องของ CoQ10 หรือที่เกี่ยวข้องกับอายุ ระบุว่าผู้ป่วยอายุมากกว่า 60ปีเก่า นอกจากนี้ กิจกรรมที่ 3 ของการใช้โซ่ ซึ่งขึ้นอยู่กับกิจกรรม CoQ10 เป็นปกติในผู้เข้าร่วมทั้งหมดคนอื่น ๆได้โดยตรง วัดความเข้มข้นสูงฟอสเฟตพลังงาน ได้แก่ อะดีโนซีน ไตรฟอสเฟต และCreatine ฟอสเฟต ในกล้ามเนื้อลายของสตาลินถือว่าผู้ป่วยและพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลง แม้ 6 เดือนของการรักษากับ 20 มิลลิกรัมต่อวันของทิฟฟานี่ ฮวังกล่าวว่าพลังงานให้กล้ามเนื้อไม่ละเมิด ( 18 ) เหล่านี้ศึกษาการพักและละเอียดมากขึ้น อย่างไรก็ตามความแตกต่างอาจจะชัดเจนกับการออกกําลังกายหรือออกกำลังกายการกู้คืน