- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Teaching ESL/EFL Students to Write
Teaching ESL/EFL Students to Write Better
Yesim Cimcoz
A majority of students dislike writing. When faced with a writing task, most students will react with comments like, "oh no not again" or "this is so boring". A teacher who does not try to see the real message behind these comments could easily become discouraged. Eventually, both the teacher and the students will 'hate writing'. To prevent this from happening the teacher should consider what students actually mean when they say "boring", and the possibility that students are actually expressing their insecurity and lack of confidence in completing the task. Writing is a skill that has not been accorded the attention it deserves in high school education. Students have not been taught to make their ideas flow on paper. They don't know how to write, feel stupid when they can't find the right words, fear criticism and want to avoid the emotional turmoil experienced when faced with a topic and a blank piece of paper. Teachers who want to help their students gain confidence in writing should try to follow a writing process that takes the student from insecurity to success.
Coming to Terms with Reality
The first stage that students must go through is that of 'coming to terms with reality'. It is very important that students be made aware of what their actual level of writing is at present. It is also crucial that at this stage teachers must not tell students what they believe their level to be but must provide the right feedback to enable students to see for themselves. Students who do not write well should not be fooled into believing that they do. At this stage, commenting only on the positive aspects of a student paper will only create a false sense of confidence in the student. Comments on how to improve poor areas in writing both on paper and in person can help students understand just what their writing is in need of. Once this stage has been satisfactorily completed then the teacher must move on to reassure students that it will be possible to improve their writing.
Reassurance
Reassurance is the stage where students are made to understand that poor writing is not a curse, can be improved and most of all is not something for which they should punish themselves. The message given by the teacher should be -- now we know what the problem is let's deal with it! As you may notice, the teacher at this point is a crucial element in the students' writing process because it is at this stage that the student needs an external motivator.
Motivation
Motivation is probably the longest stage in this process. Tasks which allow students to narrow down their expectations and move step by step toward the final goal of success, will show them what they can do rather than what they can't. Each task should be set at a level higher than the previous one, thus with each task students will build confidence and become motivated to move on to the next step. Motivating students is somewhat like being parents to a baby that has taken a first step. A first baby step brings with it claps and screams of joy even though the step is not perfect. A positive reaction from parents will get the baby to attempt another step, just as a positive reaction from the teacher will get students to go a step further. Without realizing it with each step the student will gain courage.
Once motivation has taken the student step by step toward higher achievement and self-confidence, fear and insecurity will have been replaced with courage and students will feel the need to show what they can do. Maintaining student courage at a specific level is very important. If students have been pushed toward unattainable goals then they will have gained a false sense of courage and their initial attempt at the final goal will bring disappointment to both the teacher and the student. If all steps in the motivation stage were attainable given the student's ability, then by the time students have reached the final goal they will have the necessary courage to attempt writing that final essay.
The Initial Attempt at the Final Essay
Although the student has gained the courage to write, the initial attempt at the final essay will be scary and some students may make mistakes. As a result of these mistakes, it is possible for the student to revert back to fossilized methods previously learned. What the teacher must look for at this stage are the good sentences scattered throughout the paper, an easy flow of ideas or clear signs or organization. These positive aspects of the paper are what must be stressed to the student and a comparison must be made between the initial writing and the final essay to show where improvement is evident.
Success in writing for each student should be measured by individual realistic goals set at the onset of the process. These goals should be attainable by the student given the student's capacity to write. At this stage students should no longer be comparing their writing to those of people who have a better grasp of the art. It is also important that students understand that the level of writing they have achieved in English may not equal their ability to write in a native language. With time and effort that may be the next goal for the student to aim for.
Not everyone can become a writer. However, everyone can learn to write better and to write, well organized, flowing essays with clear language. Focusing on grammar and sentence structure is not the key to making better writers of our students. Students must be given what any writer needs, an understanding of their capacity to write, motivation, self-confidence and courage.
Yesim Cimcoz
A majority of students dislike writing. When faced with a writing task, most students will react with comments like, "oh no not again" or "this is so boring". A teacher who does not try to see the real message behind these comments could easily become discouraged. Eventually, both the teacher and the students will 'hate writing'. To prevent this from happening the teacher should consider what students actually mean when they say "boring", and the possibility that students are actually expressing their insecurity and lack of confidence in completing the task. Writing is a skill that has not been accorded the attention it deserves in high school education. Students have not been taught to make their ideas flow on paper. They don't know how to write, feel stupid when they can't find the right words, fear criticism and want to avoid the emotional turmoil experienced when faced with a topic and a blank piece of paper. Teachers who want to help their students gain confidence in writing should try to follow a writing process that takes the student from insecurity to success.
Coming to Terms with Reality
The first stage that students must go through is that of 'coming to terms with reality'. It is very important that students be made aware of what their actual level of writing is at present. It is also crucial that at this stage teachers must not tell students what they believe their level to be but must provide the right feedback to enable students to see for themselves. Students who do not write well should not be fooled into believing that they do. At this stage, commenting only on the positive aspects of a student paper will only create a false sense of confidence in the student. Comments on how to improve poor areas in writing both on paper and in person can help students understand just what their writing is in need of. Once this stage has been satisfactorily completed then the teacher must move on to reassure students that it will be possible to improve their writing.
Reassurance
Reassurance is the stage where students are made to understand that poor writing is not a curse, can be improved and most of all is not something for which they should punish themselves. The message given by the teacher should be -- now we know what the problem is let's deal with it! As you may notice, the teacher at this point is a crucial element in the students' writing process because it is at this stage that the student needs an external motivator.
Motivation
Motivation is probably the longest stage in this process. Tasks which allow students to narrow down their expectations and move step by step toward the final goal of success, will show them what they can do rather than what they can't. Each task should be set at a level higher than the previous one, thus with each task students will build confidence and become motivated to move on to the next step. Motivating students is somewhat like being parents to a baby that has taken a first step. A first baby step brings with it claps and screams of joy even though the step is not perfect. A positive reaction from parents will get the baby to attempt another step, just as a positive reaction from the teacher will get students to go a step further. Without realizing it with each step the student will gain courage.
Once motivation has taken the student step by step toward higher achievement and self-confidence, fear and insecurity will have been replaced with courage and students will feel the need to show what they can do. Maintaining student courage at a specific level is very important. If students have been pushed toward unattainable goals then they will have gained a false sense of courage and their initial attempt at the final goal will bring disappointment to both the teacher and the student. If all steps in the motivation stage were attainable given the student's ability, then by the time students have reached the final goal they will have the necessary courage to attempt writing that final essay.
The Initial Attempt at the Final Essay
Although the student has gained the courage to write, the initial attempt at the final essay will be scary and some students may make mistakes. As a result of these mistakes, it is possible for the student to revert back to fossilized methods previously learned. What the teacher must look for at this stage are the good sentences scattered throughout the paper, an easy flow of ideas or clear signs or organization. These positive aspects of the paper are what must be stressed to the student and a comparison must be made between the initial writing and the final essay to show where improvement is evident.
Success in writing for each student should be measured by individual realistic goals set at the onset of the process. These goals should be attainable by the student given the student's capacity to write. At this stage students should no longer be comparing their writing to those of people who have a better grasp of the art. It is also important that students understand that the level of writing they have achieved in English may not equal their ability to write in a native language. With time and effort that may be the next goal for the student to aim for.
Not everyone can become a writer. However, everyone can learn to write better and to write, well organized, flowing essays with clear language. Focusing on grammar and sentence structure is not the key to making better writers of our students. Students must be given what any writer needs, an understanding of their capacity to write, motivation, self-confidence and courage.
0/5000
สอนนักเรียน ESL/EFL จะเขียนดีกว่า
Yesim Cimcoz
ส่วนใหญ่ของนักเรียนไม่ชอบเขียน เมื่อเผชิญกับงานเขียน นักเรียนจะตอบสนอง ด้วยความเห็นชอบ, "โอ้ ไม่ไม่อีก" หรือ "นี่คือเบื่อ" ครูที่ไม่พยายามที่จะดูข้อความจริงเบื้องหลังเหล่านี้เห็น ได้ง่าย ๆ เป็นท้อ ในที่สุด ครูและนักเรียนจะ "เกลียดเขียน' เพื่อป้องกัน ครูควรพิจารณานักเรียนจริงหมายถึงอะไรเมื่อพวกเขากล่าวว่า "น่าเบื่อ" และความเป็นไปได้ว่า นักเรียนจริงแสดงความไม่มั่นคงและขาดความเชื่อมั่นในการทำงานของพวกเขา การเขียนเป็นทักษะที่ได้ไม่ได้ยังได้รับความสนใจมันสมควรในโรงเรียนมัธยมศึกษา ไม่ได้สอนนักเรียนต้องการความคิดไหลบนกระดาษ พวกเขาไม่ทราบวิธีการเขียน รู้สึกโง่เมื่อพวกเขาไม่สามารถหาคำถูก กลัววิจารณ์ และต้องการหลีกเลี่ยงความวุ่นวายทางอารมณ์ที่พบเมื่อต้องเผชิญกับหัวข้อและชิ้นส่วนที่ว่างของกระดาษ ครูต้องช่วยนักศึกษาที่ได้รับความมั่นใจในการเขียนควรลองทำตามกระบวนการเขียนที่นักเรียนจากความไม่มั่นคงเพื่อความสำเร็จ
มาเงื่อนไขกับความเป็นจริง
ขั้นแรกที่นักเรียนต้องผ่านเป็นที่ 'มาสู่ความเป็นจริง' จำเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนได้ทราบระดับความจริงเขียนที่อยู่ปัจจุบัน ก็ยังสำคัญว่า ในขั้นตอนนี้ ครูต้องไม่บอกนักเรียนสิ่งที่พวกเขาเชื่อระดับให้ แต่ต้องแสดงความคิดเห็นที่เหมาะสมเพื่อให้นักเรียนดูด้วยตนเอง นักเรียนที่ไม่เขียนดีควรไม่มีหลอกเชื่อว่า พวกเขาทำ ในขั้นตอนนี้ ให้ข้อคิดเห็นในแง่บวกของกระดาษนักเรียนจะสร้างเท่าความรู้สึกผิดของความเชื่อมั่นในนักเรียนนั้น ความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงพื้นที่ยากจน ในการเขียนทั้งบนกระดาษ และ ในบุคคลสามารถช่วยนักเรียนเข้าใจเพียงว่านักเขียนไร้ เมื่อขั้นตอนนี้ผ่านเสร็จ แล้วครูต้องไปบน เวบนักเรียนที่จะสามารถปรับปรุงการเขียนของพวกเขา
Reassurance
Reassurance เป็นเวทีที่มีนักเรียนจะเข้าใจว่า ไม่ดีเขียนไม่สาป สามารถปรับปรุงได้ และส่วนใหญ่ของทั้งหมดไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาควรโทษตัวเอง ข้อความที่กำหนด โดยครูควร - ตอนนี้เรารู้ ว่าปัญหาคือลอง จัดการกับมัน คุณอาจสังเกตเห็น ครูณจุดนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญในการเขียนของนักเรียนเนื่องจากในขั้นตอนนี้ว่า นักเรียนที่ต้องการภายนอก motivator.
จูง
อาจเป็นแรงจูงใจระยะยาวที่สุดในกระบวนการนี้ งานซึ่งช่วยให้นักเรียนแคบลงความคาดหวังของพวกเขา และย้ายไปสู่เป้าหมายสุดท้ายของความสำเร็จ โดยขั้นตอน จะแสดงพวกเขาก็สามารถทำแทนพวกเขาไม่ แต่ละงานควรตั้งในระดับที่สูงกว่านี้ กับแต่ละงานดังนั้น นักเรียนจะสร้างความเชื่อมั่น และเป็นแรงจูงใจให้ย้ายไปยังขั้นตอนถัดไป สร้างแรงจูงใจนักเรียนเป็นเหมือนเป็นผู้ปกครองเด็กที่ได้ดำเนินการเป็นขั้นตอน เป็นขั้นตอนเด็กจะมี claps และตะโกนบอกความยินดีแม้ว่าขั้นตอนไม่สมบูรณ์ ปฏิกิริยาเชิงบวกจากผู้ปกครองจะได้รับทารกพยายามขั้นตอนอื่น เหมือนปฏิกิริยาเชิงบวกจากครูจะได้รับนักเรียนที่จะไปขั้นตอนต่อไป โดยไม่รู้ตัวแต่ละขั้นตอน นักเรียนจะได้รับความกล้าหาญ
เมื่อแรงจูงใจมีการเรียนขั้นตอนสู่ความสำเร็จและมีความมั่นใจสูง ความกลัวและความไม่มั่นคงจะได้ถูกแทนที่ ด้วยความกล้าหาญ และนักเรียนจะรู้สึกว่าจำเป็นต้องแสดงสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ ความกล้าหาญนักเรียนรักษาการในระดับเฉพาะที่มีความสำคัญมาก ถ้านักเรียนได้รับการผลักดันไปสู่เป้าหมายนั้น แล้วจะได้รับความรู้สึกผิดของความกล้าหาญ และความพยายามของพวกเขาเริ่มต้นที่เป้าหมายสุดท้ายจะนำความผิดหวังให้ครูและนักเรียน ถ้าขั้นตอนทั้งหมดในขั้นแรงจูงใจตาม ความสามารถของนักเรียน ให้ แล้ว ตามด้วยเวลานักเรียนได้ถึงเป้าหมายสุดท้ายที่พวกเขาจะมีความกล้าจำเป็นพยายามเขียนว่า สุดท้ายเรียงกัน
ครั้งแรกพยายามที่เรียงความขั้นสุดท้าย
ถึงแม้ว่านักเรียนได้รับความกล้าหาญการเขียน ความพยายามครั้งแรกในเรียงความขั้นสุดท้ายจะน่ากลัว และนักเรียนบางคนอาจทำผิดพลาด จากความผิดพลาดเหล่านี้ ก็เป็นไปได้นักศึกษาที่กลับไป fossilized วิธีการเรียนรู้ก่อนหน้านี้ สิ่งที่ครูต้องหาในขั้นตอนนี้เป็นประโยคดีกระจายอยู่ทั่วทั้งกระดาษ ขั้นตอนง่ายของความคิด หรือล้างเครื่องหรือองค์กร แง่บวกของกระดาษคือ อะไรต้องเน้นให้นักเรียน และต้องทำการเปรียบเทียบระหว่างการเริ่มต้นเขียนเรียงความขั้นสุดท้ายเพื่อแสดงที่ปรับปรุงเป็นชัดขึ้น
ตั้งความสำเร็จในการเขียนสำหรับนักเรียนควรจะวัดตามเป้าหมายแต่ละจริงของกระบวนการ เป้าหมายเหล่านี้ควรผลิต โดยนักเรียนกำหนดกำลังการผลิตของนักเรียนในการเขียน ในขั้นตอนนี้ นักเรียนควรไม่เปรียบเทียบการเขียนให้คนที่มีความเข้าใจที่ดีของศิลปะ เป็นสิ่งที่สำคัญที่นักเรียนเข้าใจว่า ระดับของพวกเขาประสบความสำเร็จในอังกฤษเขียนอาจไม่เท่ากับความสามารถในการเขียนในภาษาพื้นเมือง เวลาและความพยายามที่มีเป้าหมายต่อไปสำหรับนักเรียนเพื่อมุ่งกัน
ทุกคนไม่สามารถเป็นนักเขียนได้ อย่างไรก็ตาม ทุกคนสามารถเรียนรู้ การเขียนดีขึ้น และ การ เขียน สะอาดดี ไหลเรียง ด้วยภาษาที่ชัดเจน เน้นโครงสร้างไวยากรณ์และประโยคไม่ใช่คีย์จะทำให้นักเขียนดีกว่านักศึกษาของเรา นักเรียนต้องได้รับสิ่งใด ๆ ผู้เขียนต้องการ ความเข้าใจเกี่ยวกับความสามารถในการเขียน แรงจูงใจ ความมั่นใจ และความกล้าหาญ
Yesim Cimcoz
ส่วนใหญ่ของนักเรียนไม่ชอบเขียน เมื่อเผชิญกับงานเขียน นักเรียนจะตอบสนอง ด้วยความเห็นชอบ, "โอ้ ไม่ไม่อีก" หรือ "นี่คือเบื่อ" ครูที่ไม่พยายามที่จะดูข้อความจริงเบื้องหลังเหล่านี้เห็น ได้ง่าย ๆ เป็นท้อ ในที่สุด ครูและนักเรียนจะ "เกลียดเขียน' เพื่อป้องกัน ครูควรพิจารณานักเรียนจริงหมายถึงอะไรเมื่อพวกเขากล่าวว่า "น่าเบื่อ" และความเป็นไปได้ว่า นักเรียนจริงแสดงความไม่มั่นคงและขาดความเชื่อมั่นในการทำงานของพวกเขา การเขียนเป็นทักษะที่ได้ไม่ได้ยังได้รับความสนใจมันสมควรในโรงเรียนมัธยมศึกษา ไม่ได้สอนนักเรียนต้องการความคิดไหลบนกระดาษ พวกเขาไม่ทราบวิธีการเขียน รู้สึกโง่เมื่อพวกเขาไม่สามารถหาคำถูก กลัววิจารณ์ และต้องการหลีกเลี่ยงความวุ่นวายทางอารมณ์ที่พบเมื่อต้องเผชิญกับหัวข้อและชิ้นส่วนที่ว่างของกระดาษ ครูต้องช่วยนักศึกษาที่ได้รับความมั่นใจในการเขียนควรลองทำตามกระบวนการเขียนที่นักเรียนจากความไม่มั่นคงเพื่อความสำเร็จ
มาเงื่อนไขกับความเป็นจริง
ขั้นแรกที่นักเรียนต้องผ่านเป็นที่ 'มาสู่ความเป็นจริง' จำเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนได้ทราบระดับความจริงเขียนที่อยู่ปัจจุบัน ก็ยังสำคัญว่า ในขั้นตอนนี้ ครูต้องไม่บอกนักเรียนสิ่งที่พวกเขาเชื่อระดับให้ แต่ต้องแสดงความคิดเห็นที่เหมาะสมเพื่อให้นักเรียนดูด้วยตนเอง นักเรียนที่ไม่เขียนดีควรไม่มีหลอกเชื่อว่า พวกเขาทำ ในขั้นตอนนี้ ให้ข้อคิดเห็นในแง่บวกของกระดาษนักเรียนจะสร้างเท่าความรู้สึกผิดของความเชื่อมั่นในนักเรียนนั้น ความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงพื้นที่ยากจน ในการเขียนทั้งบนกระดาษ และ ในบุคคลสามารถช่วยนักเรียนเข้าใจเพียงว่านักเขียนไร้ เมื่อขั้นตอนนี้ผ่านเสร็จ แล้วครูต้องไปบน เวบนักเรียนที่จะสามารถปรับปรุงการเขียนของพวกเขา
Reassurance
Reassurance เป็นเวทีที่มีนักเรียนจะเข้าใจว่า ไม่ดีเขียนไม่สาป สามารถปรับปรุงได้ และส่วนใหญ่ของทั้งหมดไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาควรโทษตัวเอง ข้อความที่กำหนด โดยครูควร - ตอนนี้เรารู้ ว่าปัญหาคือลอง จัดการกับมัน คุณอาจสังเกตเห็น ครูณจุดนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญในการเขียนของนักเรียนเนื่องจากในขั้นตอนนี้ว่า นักเรียนที่ต้องการภายนอก motivator.
จูง
อาจเป็นแรงจูงใจระยะยาวที่สุดในกระบวนการนี้ งานซึ่งช่วยให้นักเรียนแคบลงความคาดหวังของพวกเขา และย้ายไปสู่เป้าหมายสุดท้ายของความสำเร็จ โดยขั้นตอน จะแสดงพวกเขาก็สามารถทำแทนพวกเขาไม่ แต่ละงานควรตั้งในระดับที่สูงกว่านี้ กับแต่ละงานดังนั้น นักเรียนจะสร้างความเชื่อมั่น และเป็นแรงจูงใจให้ย้ายไปยังขั้นตอนถัดไป สร้างแรงจูงใจนักเรียนเป็นเหมือนเป็นผู้ปกครองเด็กที่ได้ดำเนินการเป็นขั้นตอน เป็นขั้นตอนเด็กจะมี claps และตะโกนบอกความยินดีแม้ว่าขั้นตอนไม่สมบูรณ์ ปฏิกิริยาเชิงบวกจากผู้ปกครองจะได้รับทารกพยายามขั้นตอนอื่น เหมือนปฏิกิริยาเชิงบวกจากครูจะได้รับนักเรียนที่จะไปขั้นตอนต่อไป โดยไม่รู้ตัวแต่ละขั้นตอน นักเรียนจะได้รับความกล้าหาญ
เมื่อแรงจูงใจมีการเรียนขั้นตอนสู่ความสำเร็จและมีความมั่นใจสูง ความกลัวและความไม่มั่นคงจะได้ถูกแทนที่ ด้วยความกล้าหาญ และนักเรียนจะรู้สึกว่าจำเป็นต้องแสดงสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ ความกล้าหาญนักเรียนรักษาการในระดับเฉพาะที่มีความสำคัญมาก ถ้านักเรียนได้รับการผลักดันไปสู่เป้าหมายนั้น แล้วจะได้รับความรู้สึกผิดของความกล้าหาญ และความพยายามของพวกเขาเริ่มต้นที่เป้าหมายสุดท้ายจะนำความผิดหวังให้ครูและนักเรียน ถ้าขั้นตอนทั้งหมดในขั้นแรงจูงใจตาม ความสามารถของนักเรียน ให้ แล้ว ตามด้วยเวลานักเรียนได้ถึงเป้าหมายสุดท้ายที่พวกเขาจะมีความกล้าจำเป็นพยายามเขียนว่า สุดท้ายเรียงกัน
ครั้งแรกพยายามที่เรียงความขั้นสุดท้าย
ถึงแม้ว่านักเรียนได้รับความกล้าหาญการเขียน ความพยายามครั้งแรกในเรียงความขั้นสุดท้ายจะน่ากลัว และนักเรียนบางคนอาจทำผิดพลาด จากความผิดพลาดเหล่านี้ ก็เป็นไปได้นักศึกษาที่กลับไป fossilized วิธีการเรียนรู้ก่อนหน้านี้ สิ่งที่ครูต้องหาในขั้นตอนนี้เป็นประโยคดีกระจายอยู่ทั่วทั้งกระดาษ ขั้นตอนง่ายของความคิด หรือล้างเครื่องหรือองค์กร แง่บวกของกระดาษคือ อะไรต้องเน้นให้นักเรียน และต้องทำการเปรียบเทียบระหว่างการเริ่มต้นเขียนเรียงความขั้นสุดท้ายเพื่อแสดงที่ปรับปรุงเป็นชัดขึ้น
ตั้งความสำเร็จในการเขียนสำหรับนักเรียนควรจะวัดตามเป้าหมายแต่ละจริงของกระบวนการ เป้าหมายเหล่านี้ควรผลิต โดยนักเรียนกำหนดกำลังการผลิตของนักเรียนในการเขียน ในขั้นตอนนี้ นักเรียนควรไม่เปรียบเทียบการเขียนให้คนที่มีความเข้าใจที่ดีของศิลปะ เป็นสิ่งที่สำคัญที่นักเรียนเข้าใจว่า ระดับของพวกเขาประสบความสำเร็จในอังกฤษเขียนอาจไม่เท่ากับความสามารถในการเขียนในภาษาพื้นเมือง เวลาและความพยายามที่มีเป้าหมายต่อไปสำหรับนักเรียนเพื่อมุ่งกัน
ทุกคนไม่สามารถเป็นนักเขียนได้ อย่างไรก็ตาม ทุกคนสามารถเรียนรู้ การเขียนดีขึ้น และ การ เขียน สะอาดดี ไหลเรียง ด้วยภาษาที่ชัดเจน เน้นโครงสร้างไวยากรณ์และประโยคไม่ใช่คีย์จะทำให้นักเขียนดีกว่านักศึกษาของเรา นักเรียนต้องได้รับสิ่งใด ๆ ผู้เขียนต้องการ ความเข้าใจเกี่ยวกับความสามารถในการเขียน แรงจูงใจ ความมั่นใจ และความกล้าหาญ
การแปล กรุณารอสักครู่..
Teaching ESL/EFL Students to Write Better
Yesim Cimcoz
A majority of students dislike writing. When faced with a writing task, most students will react with comments like, "oh no not again" or "this is so boring". A teacher who does not try to see the real message behind these comments could easily become discouraged. Eventually, both the teacher and the students will 'hate writing'. To prevent this from happening the teacher should consider what students actually mean when they say "boring", and the possibility that students are actually expressing their insecurity and lack of confidence in completing the task. Writing is a skill that has not been accorded the attention it deserves in high school education. Students have not been taught to make their ideas flow on paper. They don't know how to write, feel stupid when they can't find the right words, fear criticism and want to avoid the emotional turmoil experienced when faced with a topic and a blank piece of paper. Teachers who want to help their students gain confidence in writing should try to follow a writing process that takes the student from insecurity to success.
Coming to Terms with Reality
The first stage that students must go through is that of 'coming to terms with reality'. It is very important that students be made aware of what their actual level of writing is at present. It is also crucial that at this stage teachers must not tell students what they believe their level to be but must provide the right feedback to enable students to see for themselves. Students who do not write well should not be fooled into believing that they do. At this stage, commenting only on the positive aspects of a student paper will only create a false sense of confidence in the student. Comments on how to improve poor areas in writing both on paper and in person can help students understand just what their writing is in need of. Once this stage has been satisfactorily completed then the teacher must move on to reassure students that it will be possible to improve their writing.
Reassurance
Reassurance is the stage where students are made to understand that poor writing is not a curse, can be improved and most of all is not something for which they should punish themselves. The message given by the teacher should be -- now we know what the problem is let's deal with it! As you may notice, the teacher at this point is a crucial element in the students' writing process because it is at this stage that the student needs an external motivator.
Motivation
Motivation is probably the longest stage in this process. Tasks which allow students to narrow down their expectations and move step by step toward the final goal of success, will show them what they can do rather than what they can't. Each task should be set at a level higher than the previous one, thus with each task students will build confidence and become motivated to move on to the next step. Motivating students is somewhat like being parents to a baby that has taken a first step. A first baby step brings with it claps and screams of joy even though the step is not perfect. A positive reaction from parents will get the baby to attempt another step, just as a positive reaction from the teacher will get students to go a step further. Without realizing it with each step the student will gain courage.
Once motivation has taken the student step by step toward higher achievement and self-confidence, fear and insecurity will have been replaced with courage and students will feel the need to show what they can do. Maintaining student courage at a specific level is very important. If students have been pushed toward unattainable goals then they will have gained a false sense of courage and their initial attempt at the final goal will bring disappointment to both the teacher and the student. If all steps in the motivation stage were attainable given the student's ability, then by the time students have reached the final goal they will have the necessary courage to attempt writing that final essay.
The Initial Attempt at the Final Essay
Although the student has gained the courage to write, the initial attempt at the final essay will be scary and some students may make mistakes. As a result of these mistakes, it is possible for the student to revert back to fossilized methods previously learned. What the teacher must look for at this stage are the good sentences scattered throughout the paper, an easy flow of ideas or clear signs or organization. These positive aspects of the paper are what must be stressed to the student and a comparison must be made between the initial writing and the final essay to show where improvement is evident.
Success in writing for each student should be measured by individual realistic goals set at the onset of the process. These goals should be attainable by the student given the student's capacity to write. At this stage students should no longer be comparing their writing to those of people who have a better grasp of the art. It is also important that students understand that the level of writing they have achieved in English may not equal their ability to write in a native language. With time and effort that may be the next goal for the student to aim for.
Not everyone can become a writer. However, everyone can learn to write better and to write, well organized, flowing essays with clear language. Focusing on grammar and sentence structure is not the key to making better writers of our students. Students must be given what any writer needs, an understanding of their capacity to write, motivation, self-confidence and courage.
Yesim Cimcoz
A majority of students dislike writing. When faced with a writing task, most students will react with comments like, "oh no not again" or "this is so boring". A teacher who does not try to see the real message behind these comments could easily become discouraged. Eventually, both the teacher and the students will 'hate writing'. To prevent this from happening the teacher should consider what students actually mean when they say "boring", and the possibility that students are actually expressing their insecurity and lack of confidence in completing the task. Writing is a skill that has not been accorded the attention it deserves in high school education. Students have not been taught to make their ideas flow on paper. They don't know how to write, feel stupid when they can't find the right words, fear criticism and want to avoid the emotional turmoil experienced when faced with a topic and a blank piece of paper. Teachers who want to help their students gain confidence in writing should try to follow a writing process that takes the student from insecurity to success.
Coming to Terms with Reality
The first stage that students must go through is that of 'coming to terms with reality'. It is very important that students be made aware of what their actual level of writing is at present. It is also crucial that at this stage teachers must not tell students what they believe their level to be but must provide the right feedback to enable students to see for themselves. Students who do not write well should not be fooled into believing that they do. At this stage, commenting only on the positive aspects of a student paper will only create a false sense of confidence in the student. Comments on how to improve poor areas in writing both on paper and in person can help students understand just what their writing is in need of. Once this stage has been satisfactorily completed then the teacher must move on to reassure students that it will be possible to improve their writing.
Reassurance
Reassurance is the stage where students are made to understand that poor writing is not a curse, can be improved and most of all is not something for which they should punish themselves. The message given by the teacher should be -- now we know what the problem is let's deal with it! As you may notice, the teacher at this point is a crucial element in the students' writing process because it is at this stage that the student needs an external motivator.
Motivation
Motivation is probably the longest stage in this process. Tasks which allow students to narrow down their expectations and move step by step toward the final goal of success, will show them what they can do rather than what they can't. Each task should be set at a level higher than the previous one, thus with each task students will build confidence and become motivated to move on to the next step. Motivating students is somewhat like being parents to a baby that has taken a first step. A first baby step brings with it claps and screams of joy even though the step is not perfect. A positive reaction from parents will get the baby to attempt another step, just as a positive reaction from the teacher will get students to go a step further. Without realizing it with each step the student will gain courage.
Once motivation has taken the student step by step toward higher achievement and self-confidence, fear and insecurity will have been replaced with courage and students will feel the need to show what they can do. Maintaining student courage at a specific level is very important. If students have been pushed toward unattainable goals then they will have gained a false sense of courage and their initial attempt at the final goal will bring disappointment to both the teacher and the student. If all steps in the motivation stage were attainable given the student's ability, then by the time students have reached the final goal they will have the necessary courage to attempt writing that final essay.
The Initial Attempt at the Final Essay
Although the student has gained the courage to write, the initial attempt at the final essay will be scary and some students may make mistakes. As a result of these mistakes, it is possible for the student to revert back to fossilized methods previously learned. What the teacher must look for at this stage are the good sentences scattered throughout the paper, an easy flow of ideas or clear signs or organization. These positive aspects of the paper are what must be stressed to the student and a comparison must be made between the initial writing and the final essay to show where improvement is evident.
Success in writing for each student should be measured by individual realistic goals set at the onset of the process. These goals should be attainable by the student given the student's capacity to write. At this stage students should no longer be comparing their writing to those of people who have a better grasp of the art. It is also important that students understand that the level of writing they have achieved in English may not equal their ability to write in a native language. With time and effort that may be the next goal for the student to aim for.
Not everyone can become a writer. However, everyone can learn to write better and to write, well organized, flowing essays with clear language. Focusing on grammar and sentence structure is not the key to making better writers of our students. Students must be given what any writer needs, an understanding of their capacity to write, motivation, self-confidence and courage.
การแปล กรุณารอสักครู่..
การสอน ESL / EFL นักเรียนเขียนดีกว่า
yesim cimcoz นักศึกษาส่วนใหญ่ไม่ชอบเขียน เมื่อเผชิญกับการเขียนงาน นักเรียนส่วนใหญ่จะตอบสนองกับความคิดเห็นเช่น " โอ้ไม่นะ " หรือ " นี่มันน่าเบื่อ " อาจารย์ไม่ลองไปดูตัวจริงข้อความหลังข้อคิดเห็นเหล่านี้ได้อย่างง่ายดายสามารถกลายเป็นท้อ ในที่สุด ทั้งครูและนักเรียนจะเขียน ' เกลียด 'เพื่อป้องกันเหตุการณ์นี้ ครูควรพิจารณาสิ่งที่นักเรียนจริง ๆ ว่า " น่าเบื่อ " และเป็นไปได้ว่านักเรียนจริง ๆ การแสดงความไม่มั่นคงและขาดความเชื่อมั่นในการทำงาน การเขียนเป็นทักษะที่ไม่เคย accorded มัน deserves ความสนใจในการศึกษาโรงเรียนสูง นักเรียนได้ถูกสอนเพื่อให้ความคิดของพวกเขาไหลลงบนกระดาษพวกเขาไม่ทราบวิธีการเขียน รู้สึกโง่เมื่อพวกเขาไม่สามารถค้นหาคำได้ถูกต้อง กลัวการวิจารณ์และต้องการหลีกเลี่ยงความวุ่นวายทางอารมณ์มีประสบการณ์เมื่อเผชิญกับหัวข้อและกระดาษเปล่า . ครูอยากให้นักเรียนเกิดความมั่นใจในการเขียนควรพยายามที่จะปฏิบัติตามขั้นตอนการเขียนที่ใช้นักเรียนจากความสําเร็จ .
มาถึงข้อตกลงกับความเป็นจริงขั้นตอนแรกที่นักเรียนต้องผ่านที่ของมาถึงข้อตกลงกับความเป็นจริง " มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่นักเรียนได้ตระหนักถึงสิ่งที่พวกเขาจริงระดับของการเขียนคือปัจจุบัน นอกจากนี้ยังเป็นที่สำคัญในขั้นตอนนี้ครูต้องบอกคนสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่า ของพวกเขา ระดับจะ แต่ต้องให้ข้อเสนอแนะที่เหมาะสม เพื่อให้นักเรียนได้เห็นเองนักศึกษาที่ไม่ได้เขียนก็ไม่ควรหลอกให้เชื่อว่าพวกเขาทำ ในขั้นตอนนี้ โดยเฉพาะในด้านบวกของกระดาษนักเรียนจะสร้างความรู้สึกที่ผิดพลาดของความเชื่อมั่นในนักเรียน ความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงพื้นที่ยากจนในการเขียนทั้งในกระดาษและในบุคคลสามารถช่วยให้นักเรียนเข้าใจเพียงสิ่งที่เขียนของพวกเขาอยู่ในความต้องการของ .เมื่อขั้นตอนนี้ได้รับน่าพอใจ เสร็จแล้วครูต้องไปสร้างความมั่นใจให้นักเรียนนั้น จะสามารถปรับปรุงการเขียนของพวกเขา
รับรองความมั่นใจเป็นขั้นตอนที่นักเรียนจะได้เข้าใจที่เขียนไม่ดีไม่ใช่คำสาป , สามารถปรับปรุงและส่วนมากของทั้งหมดไม่ใช่เรื่องที่เขาควรจะลงโทษตัวเอง .ข้อความที่ได้รับจากอาจารย์ ควรเป็น . . . ตอนนี้เรารู้แล้วว่าสิ่งที่เป็นปัญหามาจัดการกับมัน ในขณะที่คุณอาจสังเกตเห็น อาจารย์ที่จุดนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญในกระบวนการเขียนของนักเรียน เพราะมันเป็นขั้นตอนนี้ที่นักเรียนต้องการ แรงจูงใจ แรงจูงใจแรงจูงใจภายนอก
อาจจะยาวที่สุด เวที ในกระบวนการนี้งานที่อนุญาตให้นักเรียนที่จะแคบลงในความคาดหวังของพวกเขาและย้ายขั้นตอนโดยขั้นตอนต่อเป้าหมายสุดท้ายของความสำเร็จจะแสดงให้พวกเขาสิ่งที่พวกเขาทำมากกว่าสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ งานแต่ละงานควรตั้งค่าในระดับที่สูงขึ้นกว่าเดิม จึงมีนักเรียนในแต่ละงานจะสร้างความมั่นใจ และกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ก้าวไป ขั้นตอนต่อไปเด็กนักเรียนจะค่อนข้างเหมือนกับเป็นพ่อแม่ลูก ที่ได้ดำเนินการขั้นตอนแรก ขั้นตอนทารกแรกมาด้วยการปรบมือและกรีดร้องของความสุขแม้ว่าขั้นตอนไม่สมบูรณ์ ปฏิกิริยาในเชิงบวกจากผู้ปกครองจะพาเด็กพยายามขั้นตอนอื่น แค่เป็นปฏิกิริยาในเชิงบวกจากอาจารย์จะพานักศึกษาไปขั้นตอนต่อไปโดยไม่รู้ตัวกับแต่ละขั้นตอนที่นักเรียนจะได้รับกำลังใจ
เมื่อแรงจูงใจได้ถ่ายขั้นตอนโดยขั้นตอนต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูงขึ้น และความเชื่อมั่น ความกลัวและความไม่มั่นคงจะต้องถูกแทนที่ด้วย นักเรียนมีความกล้าและจะต้องการที่จะแสดงสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ รักษากำลังใจนักเรียนในระดับที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งสำคัญมากถ้านักเรียนถูกผลักเข้าหาเป้าหมายที่ไม่สามารถบรรลุได้ แล้วพวกเขาจะได้รับความรู้สึกที่ผิดพลาดของความกล้าหาญและความพยายามครั้งแรกของพวกเขาที่เป้าหมายสุดท้ายจะนำมาซึ่งความผิดหวัง ทั้งครูและนักเรียน ถ้าขั้นตอนทั้งหมดในแรงจูงใจระยะได้ให้ความสามารถของนักเรียนแล้วเวลาเรียนได้ถึงรอบสุดท้าย เป้าหมาย พวกเขาจะกล้าต้องพยายามเขียนเรียงความสุดท้าย
เริ่มต้นความพยายามที่
สุดท้ายแม้ว่าเรียงความนักเรียนได้รับความกล้าหาญที่จะเขียน ครั้งแรกที่เรียงความขั้นสุดท้ายจะน่ากลัว และนักเรียนบางส่วนอาจผิดพลาด ผลของความผิดพลาดเหล่านี้มันเป็นไปได้สำหรับนักเรียนกลับไปก่อนหน้านี้ฟอสซิลวิธีการเรียนรู้ สิ่งที่ครูต้องดูแลในขั้นตอนนี้เป็นประโยคที่ดีทั่วกระดาษ การไหลของความคิด หรือง่าย สัญญาณชัดเจน หรือองค์กรเหล่านี้ด้านบวกของกระดาษเป็นสิ่งที่ต้องเน้นให้นักเรียน และการเปรียบเทียบระหว่างเขียนต้องเริ่มต้นและเรียงความขั้นสุดท้ายเพื่อแสดงการปรับปรุงที่เห็นได้ชัด
ความสำเร็จในการเขียนเพื่อให้นักเรียนแต่ละคนควรจะวัดโดยบุคคลมีเหตุผลการตั้งค่าเป้าหมายที่ onset ของกระบวนการ เป้าหมายเหล่านี้จะบรรลุได้โดยนักเรียนให้นักเรียนสามารถเขียนในขั้นตอนนี้ นักเรียนไม่ควรเปรียบเทียบการเขียนของพวกเขากับบรรดาผู้ที่มีความเข้าใจที่ดีของศิลปะ ยังเป็นสิ่งสำคัญที่นักเรียนเข้าใจระดับของการเขียนพวกเขาได้บรรลุในภาษาอังกฤษอาจไม่เท่ากับความสามารถของพวกเขาที่จะเขียนในภาษาดั้งเดิม กับเวลาและความพยายามที่อาจเป็นเป้าหมายต่อไปสำหรับนักเรียนเพื่อมุ่งสำหรับ
ไม่ทุกคนสามารถเป็นนักเขียนอย่างไรก็ตาม ทุกคนสามารถเรียนรู้ที่จะเขียนได้ดี และเขียนเรียงความดีจัด ไหลด้วยภาษาที่ชัดเจน . เน้นโครงสร้างประโยคและไวยากรณ์ที่เป็นกุญแจที่จะทำให้นักเขียนที่ดีของนักเรียนของเรา นักศึกษาจะต้องได้รับสิ่งที่นักเขียนต้องการ ความเข้าใจในความสามารถของพวกเขาที่จะเขียน แรงจูงใจ ความมั่นใจและความกล้า
yesim cimcoz นักศึกษาส่วนใหญ่ไม่ชอบเขียน เมื่อเผชิญกับการเขียนงาน นักเรียนส่วนใหญ่จะตอบสนองกับความคิดเห็นเช่น " โอ้ไม่นะ " หรือ " นี่มันน่าเบื่อ " อาจารย์ไม่ลองไปดูตัวจริงข้อความหลังข้อคิดเห็นเหล่านี้ได้อย่างง่ายดายสามารถกลายเป็นท้อ ในที่สุด ทั้งครูและนักเรียนจะเขียน ' เกลียด 'เพื่อป้องกันเหตุการณ์นี้ ครูควรพิจารณาสิ่งที่นักเรียนจริง ๆ ว่า " น่าเบื่อ " และเป็นไปได้ว่านักเรียนจริง ๆ การแสดงความไม่มั่นคงและขาดความเชื่อมั่นในการทำงาน การเขียนเป็นทักษะที่ไม่เคย accorded มัน deserves ความสนใจในการศึกษาโรงเรียนสูง นักเรียนได้ถูกสอนเพื่อให้ความคิดของพวกเขาไหลลงบนกระดาษพวกเขาไม่ทราบวิธีการเขียน รู้สึกโง่เมื่อพวกเขาไม่สามารถค้นหาคำได้ถูกต้อง กลัวการวิจารณ์และต้องการหลีกเลี่ยงความวุ่นวายทางอารมณ์มีประสบการณ์เมื่อเผชิญกับหัวข้อและกระดาษเปล่า . ครูอยากให้นักเรียนเกิดความมั่นใจในการเขียนควรพยายามที่จะปฏิบัติตามขั้นตอนการเขียนที่ใช้นักเรียนจากความสําเร็จ .
มาถึงข้อตกลงกับความเป็นจริงขั้นตอนแรกที่นักเรียนต้องผ่านที่ของมาถึงข้อตกลงกับความเป็นจริง " มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่นักเรียนได้ตระหนักถึงสิ่งที่พวกเขาจริงระดับของการเขียนคือปัจจุบัน นอกจากนี้ยังเป็นที่สำคัญในขั้นตอนนี้ครูต้องบอกคนสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่า ของพวกเขา ระดับจะ แต่ต้องให้ข้อเสนอแนะที่เหมาะสม เพื่อให้นักเรียนได้เห็นเองนักศึกษาที่ไม่ได้เขียนก็ไม่ควรหลอกให้เชื่อว่าพวกเขาทำ ในขั้นตอนนี้ โดยเฉพาะในด้านบวกของกระดาษนักเรียนจะสร้างความรู้สึกที่ผิดพลาดของความเชื่อมั่นในนักเรียน ความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงพื้นที่ยากจนในการเขียนทั้งในกระดาษและในบุคคลสามารถช่วยให้นักเรียนเข้าใจเพียงสิ่งที่เขียนของพวกเขาอยู่ในความต้องการของ .เมื่อขั้นตอนนี้ได้รับน่าพอใจ เสร็จแล้วครูต้องไปสร้างความมั่นใจให้นักเรียนนั้น จะสามารถปรับปรุงการเขียนของพวกเขา
รับรองความมั่นใจเป็นขั้นตอนที่นักเรียนจะได้เข้าใจที่เขียนไม่ดีไม่ใช่คำสาป , สามารถปรับปรุงและส่วนมากของทั้งหมดไม่ใช่เรื่องที่เขาควรจะลงโทษตัวเอง .ข้อความที่ได้รับจากอาจารย์ ควรเป็น . . . ตอนนี้เรารู้แล้วว่าสิ่งที่เป็นปัญหามาจัดการกับมัน ในขณะที่คุณอาจสังเกตเห็น อาจารย์ที่จุดนี้เป็นองค์ประกอบสำคัญในกระบวนการเขียนของนักเรียน เพราะมันเป็นขั้นตอนนี้ที่นักเรียนต้องการ แรงจูงใจ แรงจูงใจแรงจูงใจภายนอก
อาจจะยาวที่สุด เวที ในกระบวนการนี้งานที่อนุญาตให้นักเรียนที่จะแคบลงในความคาดหวังของพวกเขาและย้ายขั้นตอนโดยขั้นตอนต่อเป้าหมายสุดท้ายของความสำเร็จจะแสดงให้พวกเขาสิ่งที่พวกเขาทำมากกว่าสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ งานแต่ละงานควรตั้งค่าในระดับที่สูงขึ้นกว่าเดิม จึงมีนักเรียนในแต่ละงานจะสร้างความมั่นใจ และกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ก้าวไป ขั้นตอนต่อไปเด็กนักเรียนจะค่อนข้างเหมือนกับเป็นพ่อแม่ลูก ที่ได้ดำเนินการขั้นตอนแรก ขั้นตอนทารกแรกมาด้วยการปรบมือและกรีดร้องของความสุขแม้ว่าขั้นตอนไม่สมบูรณ์ ปฏิกิริยาในเชิงบวกจากผู้ปกครองจะพาเด็กพยายามขั้นตอนอื่น แค่เป็นปฏิกิริยาในเชิงบวกจากอาจารย์จะพานักศึกษาไปขั้นตอนต่อไปโดยไม่รู้ตัวกับแต่ละขั้นตอนที่นักเรียนจะได้รับกำลังใจ
เมื่อแรงจูงใจได้ถ่ายขั้นตอนโดยขั้นตอนต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูงขึ้น และความเชื่อมั่น ความกลัวและความไม่มั่นคงจะต้องถูกแทนที่ด้วย นักเรียนมีความกล้าและจะต้องการที่จะแสดงสิ่งที่พวกเขาสามารถทำ รักษากำลังใจนักเรียนในระดับที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งสำคัญมากถ้านักเรียนถูกผลักเข้าหาเป้าหมายที่ไม่สามารถบรรลุได้ แล้วพวกเขาจะได้รับความรู้สึกที่ผิดพลาดของความกล้าหาญและความพยายามครั้งแรกของพวกเขาที่เป้าหมายสุดท้ายจะนำมาซึ่งความผิดหวัง ทั้งครูและนักเรียน ถ้าขั้นตอนทั้งหมดในแรงจูงใจระยะได้ให้ความสามารถของนักเรียนแล้วเวลาเรียนได้ถึงรอบสุดท้าย เป้าหมาย พวกเขาจะกล้าต้องพยายามเขียนเรียงความสุดท้าย
เริ่มต้นความพยายามที่
สุดท้ายแม้ว่าเรียงความนักเรียนได้รับความกล้าหาญที่จะเขียน ครั้งแรกที่เรียงความขั้นสุดท้ายจะน่ากลัว และนักเรียนบางส่วนอาจผิดพลาด ผลของความผิดพลาดเหล่านี้มันเป็นไปได้สำหรับนักเรียนกลับไปก่อนหน้านี้ฟอสซิลวิธีการเรียนรู้ สิ่งที่ครูต้องดูแลในขั้นตอนนี้เป็นประโยคที่ดีทั่วกระดาษ การไหลของความคิด หรือง่าย สัญญาณชัดเจน หรือองค์กรเหล่านี้ด้านบวกของกระดาษเป็นสิ่งที่ต้องเน้นให้นักเรียน และการเปรียบเทียบระหว่างเขียนต้องเริ่มต้นและเรียงความขั้นสุดท้ายเพื่อแสดงการปรับปรุงที่เห็นได้ชัด
ความสำเร็จในการเขียนเพื่อให้นักเรียนแต่ละคนควรจะวัดโดยบุคคลมีเหตุผลการตั้งค่าเป้าหมายที่ onset ของกระบวนการ เป้าหมายเหล่านี้จะบรรลุได้โดยนักเรียนให้นักเรียนสามารถเขียนในขั้นตอนนี้ นักเรียนไม่ควรเปรียบเทียบการเขียนของพวกเขากับบรรดาผู้ที่มีความเข้าใจที่ดีของศิลปะ ยังเป็นสิ่งสำคัญที่นักเรียนเข้าใจระดับของการเขียนพวกเขาได้บรรลุในภาษาอังกฤษอาจไม่เท่ากับความสามารถของพวกเขาที่จะเขียนในภาษาดั้งเดิม กับเวลาและความพยายามที่อาจเป็นเป้าหมายต่อไปสำหรับนักเรียนเพื่อมุ่งสำหรับ
ไม่ทุกคนสามารถเป็นนักเขียนอย่างไรก็ตาม ทุกคนสามารถเรียนรู้ที่จะเขียนได้ดี และเขียนเรียงความดีจัด ไหลด้วยภาษาที่ชัดเจน . เน้นโครงสร้างประโยคและไวยากรณ์ที่เป็นกุญแจที่จะทำให้นักเขียนที่ดีของนักเรียนของเรา นักศึกษาจะต้องได้รับสิ่งที่นักเขียนต้องการ ความเข้าใจในความสามารถของพวกเขาที่จะเขียน แรงจูงใจ ความมั่นใจและความกล้า
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- i went
- จบการศึกษา
- Dear Hope to See You Soon. Greetings fri
- เมื่อได้พบ
- check
- dot'n tell me you just liying down 5555
- ามารถปรับเปลี่ยนสภาพร่างกายในสภาวะต่างๆ
- กิจกรรมเป็นสื่อนำแห่งความสำเร็จ
- this is so beautiful
- Thank you
- มันเป็นช่วงเวลาที่จะไดพักผ่อนและฉลองปีให
- คิดว่าหลับแล้ว
- สุดามา
- เขาไม่คิดว่าโจรร้ายจะทำร้ายเขา
- วันนี้เป็นวันเกิดพี่สาว
- ปวดชายโครงซ้าย
- เป็นสังคมที่มีอิสระ
- คุณมาหาใคร ที่กรุงเทพ
- ความประทับใจของฉันคือ การได้ไปเที่ยวทะเล
- ช่วยเหลือ
- In such situations, themain interest is
- Modernism as we have known it, has serve
- He was offering a full interIior design
- The burnt house
