It begins the moment you set foot a

It begins the moment you set foot ashore, the moment
you step off the boat's gangway. The heart suddenly, yet vaguely,
sinks. It is no lurch of fear. Quite the contrary. It is as if the life-
urge failed, and the heart dimly sank. You trail past the
5 benevolent policeman and the inoffensive passport officials,
through the fussy and somehow foolish customs - we don't really
think it matters if somebody smuggles in two pairs of false-silk
stockings - and we get into the poky but inoffensive train, with
poky but utterly inoffensive people, and we have a cup of
10 inoffensive tea from a nice inoffensive boy, and we run through
small, poky but nice and inoffensive country, till we are landed
in the big but unexciting station of Victoria, when an inoffensive
porter puts us into an inoffensive taxi and we are driven through
the crowded yet strangely dull streets of London to the cosy yet
15 strangely poky and dull place where we are going to stay. And
the first half-hour in London, after some years abroad, is really a
plunge of misery. The strange, the grey and uncanny, almost
deathly sense of dullness is overwhelming. Of course, you get
over it after a while, and admit that you exaggerated. You get
20 into the rhythm of London again, and you tell yourself that it is
not dull. And yet you are haunted, all the time, sleeping or
waking, with the uncanny feeling: It is dull! It is all dull! This
life here is one vast complex of dullness! I am dull! I am being
dulled! My spirit is being dulled! My life is dulling down to
25 London dullness.
This is the nightmare that haunts you the first few weeks
of London. No doubt if you stay longer you get over it, and find
London as thrilling as Paris or Rome or New York. But the
climate is against me. I cannot stay long enough. With pinched
30 and wondering gaze, the morning of departure, I look out of the
taxi upon the strange dullness of London's arousing; a sort of
death; and hope and life only return when I get my seat in the
boat-train, and hear all the Good-byes! Good-bye! Good-bye!
Thank God to say Good-bye!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มในขณะที่คุณก้าวขึ้นฝั่ง ขณะ
ก้าวออก gangway ของเรือ หัวใจพลัน ยัง คลับ,
ล้างมือ ไม่ lurch กลัวได้ ค่อนข้างตรงกันข้าม เป็นเหมือนชีวิต-
กระตุ้นล้มเหลว และหัวใจมีจม คุณพ่วงท้ายเลย
5 กลายตำรวจและเจ้าหน้าที่ หนังสือเดินทางเป็นอันตรายน้อย
ผ่านศุลกากรจู้จี้ และโง่อย่างใด - เราไม่จริง ๆ
คิดว่า มันเป็นเรื่องถ้าใคร smuggles ในสองคู่ของปลอมไหม
ถุงน่อง - และเราได้รับในรถไฟ poky แต่เป็นอันตรายน้อย ด้วย
poky แต่เป็นอันตรายน้อยเพราะคน และเรามีถ้วยของ
10 ชาเป็นอันตรายน้อยจากเด็กผู้ชายเป็นอันตรายน้อยที่ดี และเราทำงานผ่าน
เล็ก poky แต่ประเทศที่ดี และเป็นอันตรายน้อย จนเรามีที่ดิน
ในสถานีวิคตอเรียขนาดใหญ่ แต่ไม่น่าตื่นเต้นเมื่อความเป็นอันตรายน้อย
ทำให้กระเป๋าเราเป็นแท็กซี่เป็นอันตรายน้อย และเราจะขับเคลื่อนผ่าน
ที่แออัดยังแพงกว่าทู่ถนนลอนดอนสู่โคซี่ยัง
15 poky แพงกว่า และน่าเบื่อสถานที่ที่เราจะไปพัก และ
ครึ่งชั่วโมงแรกในลอนดอน หลังจากต่างประเทศบางปี เป็นการ
น้ำของทุกข์ ผิดปกติ สีเทา และเขา พิลึก เกือบ
อวกาศความเซ็งถูกครอบงำ แน่นอน คุณได้
ทับหลัง และยอมรับว่า คุณพูดเกินจริง คุณ
20 เป็นจังหวะของลอนดอนอีกครั้ง และบอกตัวเองว่า
ทู่ไม่ และยังได้ บ้านผี ตลอดเวลา นอน หรือ
ปลุก มีความรู้สึกเขาพิลึก: ก็น่าเบื่อ มันเป็นทั้งหมดน่าเบื่อ นี้
ชีวิตนี่จะเซ็งมากมายหนึ่งที่ซับซ้อน ฉันน่าเบื่อ ฉันกำลังกำลัง
dulled เป็นการ dulled จิตวิญญาณของฉัน ชีวิตของฉันเป็น dulling ลงไป
25 ลอนดอนเซ็ง.
เป็นฝันร้ายที่ haunts สองสามสัปดาห์แรก
ลอนดอน มีข้อสงสัยอยู่อีกต่อไป คุณได้รับมัน และค้นหา
น่าตื่นเต้นเป็นปารีส หรือโรม หรือนิวยอร์กลอนดอน แต่
อากาศอยู่กับฉัน ฉันไม่พักนานพอ กับ pinched
30 และสงสัยสายตา เช้าห้อง ขอดูของ
แท็กซี่ตามเซ็งแปลกลอนดอนของ arousing การเรียงลำดับของ
ตาย และความหวังและชีวิตเท่านั้นกลับได้รับของฉันที่นั่งในการ
เรือรถไฟ ฟัง Good-byes ทั้งหมด Good-bye Good-bye
ขอบคุณพระเจ้ากล่าวลา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเริ่มต้นช่วงเวลาที่คุณตั้งเท้าขึ้นฝั่ง, ขณะที่
คุณก้าวออกจากเรือของทางเดิน หัวใจก็ยังคลุมเครือ,
อ่างล้างมือ มันเป็นฉับพลันของความกลัวไม่ ค่อนข้างขัด มันเป็นเหมือนชีวิต
กระตุ้นล้มเหลวและหัวใจรางจม คุณมีเงาอดีตที่ผ่านมา
5 ตำรวจใจดีและเจ้าหน้าที่หนังสือเดินทางไม่น่ารังเกียจ,
ผ่านศุลกากรจุกจิกและโง่เขลาอย่างใด - เราไม่ได้จริงๆ
คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญถ้าใคร smuggles ในสองคู่ของเท็จไหม
ถุงน่อง - และเราได้รับในรถไฟน่าเบื่อ แต่ไม่น่ารังเกียจ มี
คนน่าเบื่อ แต่ไม่น่ารังเกียจอย่างเต็มที่และเรามีถ้วย
ชา 10 ไม่น่ารังเกียจจากเด็กไม่น่ารังเกียจที่ดีและเราวิ่งผ่าน
เล็ก ๆ น่าเบื่อ แต่ที่ดีและไม่น่ารังเกียจประเทศจนกว่าเราจะลงจอด
ในสถานีใหญ่ แต่ไม่น่าตื่นเต้นของวิกตอเรียเมื่อ ไม่น่ารังเกียจ
พนักงานทำให้เราอยู่ในรถแท็กซี่ไม่น่ารังเกียจและเรากำลังขับรถผ่าน
ถนนที่แออัดยังน่าเบื่อแปลกของกรุงลอนดอนเพื่อความสะดวกสบายยัง
15 สถานที่แปลกน่าเบื่อและน่าเบื่อที่เราจะไปอยู่ และ
เป็นครั้งแรกที่ครึ่งชั่วโมงในกรุงลอนดอนหลังจากที่บางปีในต่างประเทศเป็นจริง
กระโดดจากความทุกข์ยาก แปลกประหลาดสีเทาและเกือบจะ
รู้สึกเหมือนคนตายของความหมองคล้ำเป็นอย่างดี แน่นอนคุณจะได้รับ
มากกว่านั้นหลังจากที่ในขณะที่และยอมรับว่าคุณยุ้ย คุณจะได้รับ
20 เป็นจังหวะของกรุงลอนดอนอีกครั้งและคุณบอกตัวเองว่ามันเป็นสิ่งที่
ไม่น่าเบื่อ และยังคุณมีผีสิงอยู่ตลอดเวลานอนหลับหรือ
ตื่นด้วยความรู้สึกที่แปลก: มันเป็นที่น่าเบื่อ! มันเป็นที่น่าเบื่อทุกคน! นี้
ชีวิตที่นี่มีความซับซ้อนมากมายหนึ่งในความโง่! ผมน่าเบื่อ! ฉันถูก
ทื่อ! จิตวิญญาณของฉันจะถูกทื่อ! ชีวิตของฉันคือ dulling ลงไปที่
25 ลอนดอนโง่
นี้เป็นฝันร้ายที่หลอกหลอนคุณสองสามสัปดาห์แรก
ของกรุงลอนดอน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณอยู่อีกต่อไปคุณจะได้รับมากกว่านั้นและหา
กรุงลอนดอนเป็นที่น่าตื่นเต้นเช่นปารีสหรือโรมหรือนิวยอร์ก แต่
สภาพภูมิอากาศที่ผิดฉัน ฉันไม่สามารถอยู่ได้นานพอ กับ pinched
30 และสงสัยจ้องมองตอนเช้าของการเดินทางที่ผมมองออกมาจาก
รถแท็กซี่ได้ตามความโง่แปลกของปลุกใจกรุงลอนดอน; การเรียงลำดับของ
ตาย และหวังและชีวิตเท่านั้นกลับเมื่อฉันได้รับที่นั่งใน
เรือรถไฟและฟังทุกอำลาดี! ดีลาก่อน! ดีลาก่อน!
ขอบคุณพระเจ้าที่จะพูดดีลาก่อน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเริ่มต้นทันทีที่คุณก้าวเท้าเข้าฝั่ง ขณะ
คุณก้าวออกไปจากเรือของพรรคพวก . หัวใจก็ยังเลือนลาง
, อ่างล้างมือ มันไม่เสียรูปทรงของความกลัว ตรงกันข้าม มันเป็นถ้าชีวิต -
ขอให้ล้มเหลวและหัวใจรางๆค่อยๆจมลง คุณมีเส้นทางผ่าน
5 ตำรวจและเจ้าหน้าที่หนังสือเดินทางจริยธรรม
ผ่าน , จุกจิก บางทีโง่ ศุลกากร - เราไม่ได้จริงๆ
คิดว่ามันสำคัญ ถ้าใครลักลอบ 2 คู่ของเท็จไหม
ถุงน่อง - และเราเข้าไปช้ามาก แต่ไม่เป็นภัยรถไฟกับ
ช้ามากแต่โคตรจริยธรรมประชาชน เราดื่มชาจากเด็ก
10 จริยธรรมจริยธรรมที่ดีและเราวิ่งผ่าน
เล็ก ช้ามาก แต่ที่ดีและจริยธรรมของประเทศ จนกระทั่ง เรามีที่ดิน
ในตัวใหญ่แต่ไม่น่าตื่นเต้นสถานีวิคตอเรีย เมื่อจริยธรรม
พอร์เตอร์ ทําให้เราลงแท็กซี่ไม่เป็นภัยและเรากำลังขับเคลื่อนผ่าน
แออัดยังทึบแปลกถนนของกรุงลอนดอนเพื่ออบอุ่นเลย
15 ช้ามากแปลกและน่าเบื่อสถานที่ที่เราจะไปพัก และ
ครึ่งชั่วโมงแรกในลอนดอน หลังจากหลายปีในต่างประเทศ คือจริงๆ
กระโดดแห่งความทุกข์ แปลก , สีเทาและสีดำลึกลับเกือบ
ความรู้สึกของความเป็นอย่างดี แน่นอนคุณจะได้รับ
แล้วหลังจากนั้น และยอมรับว่า คุณพูดเกินจริงไปหน่อย คุณได้รับ
20 ลงในจังหวะที่ลอนดอนอีกครั้ง และบอกตัวเองว่ามันเป็น
ไม่ทึบ และยังหลอนตลอดเวลา นอนหรือ
ตื่น ด้วยความรู้สึกที่ลึกลับ : มันน่าเบื่อ ! มันคือทั้งหมดที่น่าเบื่อ ! นี้
ชีวิตที่นี่เป็นหนึ่งที่ซับซ้อนมากของความโง่ ! ฉันโง่ ! ผมโดน
คม ! วิญญาณของฉันถูกคม ! ชีวิตของฉันเป็นการลง

25 ลอนดอนความโง่ .
นี่เป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเธอไม่กี่สัปดาห์แรก
ของลอนดอน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าคุณอยู่ต่อได้มากกว่า และหา
ลอนดอนเป็นเสียวเป็นปารีสหรือโรม หรือนิวยอร์ก แต่
บรรยากาศกำลังต่อต้านฉัน ผมไม่สามารถอยู่ได้นานพอ กับหยิก
30 และสงสัย สายตา ในช่วงเช้าของการเดินทาง ผมดูจาก
แท็กซี่เมื่อความแปลกของลอนดอนกระตุ้น ;การจัดเรียงของ
ความตาย ความหวังและชีวิตกลับเมื่อฉันได้รับที่นั่งใน
เรือรถไฟและยินดีอำลา ! ลาก่อน ลาก่อน
ขอบคุณพระเจ้าพูดว่าลาก่อน