The use of daylight in religious or

The use of daylight in religious or sacred buildings has been practiced for thousand of years, in line
with the process of men to recognize and worship any religion, very long before the artificial light was
found. Monolithic buildings like, viharas and stupas for Buddhists, temples of Hindus, up to early
religious architecture of Christian churches and Islamic mosques are the first sacred buildings, which
relied on sunlight as the only source of energy to support worshiping activities and no wonder that its
existence was connected with God. Supporting this notion Antonakaki, T. (2007) describes that Egyptians
considered the sun to relate to their God, Ra, who creates the world. Christians believe that light was
promoted in the beginning of creation.
The symbolic role of light has long related to “the sacred, religious, and cosmologic belief and even to
gender” (Antonakaki, 2007). The way of manipulating light in sacred spaces to allow the worshipers
interpret and relate it to God is varied. For instance, the transitional quality of brightness set up from the
dimly lit entrance to the main hall, which is most brightly lit, symbolize the less sanctified to the highest
level of holiness of the space, according to Humphrey and Vitebsky (1997) as Antonakaki (2007) quoted.
In the case of Islamic religious buildings, a similar approach to this is also applied to Ottoman
architecture where the daylight were collected and distributed through the openings around the dome and
brighten up the worshipers gathered below and partly lit to the mihrab. In this situation, the adjacent space
around the main hall, through which people enter the mosque, has a lower level of illumination so that
they could feel the transition of light from the rather dark area in the entrance hall to the brightest area
under the dome. Concerning this, Antonakaki (1997) points out, “Light of Allah pours down from the
dome at the gathered worshipers”. Symbolic role of light in sacred space might work differently across
culture and religion as it relates to how people interpret the relation of light with God and the religious
ritual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับการฝึกฝนการใช้ตามฤดูกาลในอาคารศักดิ์สิทธิ์ หรือทางศาสนาสำหรับพันปี ในบรรทัดกับกระบวนการของคนให้รู้จัก และบูชาทุกศาสนา นานก่อนถูกแสงประดิษฐ์พบ อาคารเสาหินเช่น viharas และพระธาตุสำหรับพุทธ ฮินดู วัดถึงเช้าสถาปัตยกรรมทางศาสนาคริสต์โบสถ์และสุเหร่าอิสลามเป็นอาคารศักดิ์สิทธิ์แรก ซึ่งอาศัยในแสงแดดเป็นแหล่งพลังงานเพื่อสนับสนุนกิจกรรม worshiping และไม่สงสัยที่เฉพาะของมีเชื่อมอยู่กับพระเจ้า สนับสนุนความคิดนี้ Antonakaki ต. (2007) อธิบายว่า ชาวอียิปต์ถือว่าดวงอาทิตย์จะเกี่ยวข้องกับพระเจ้าของพวกเขา Ra ผู้สร้างโลก คริสเตียนเชื่อว่า แสงเป็นส่งเสริมในการเริ่มต้นของการสร้างบทบาทสัญลักษณ์ของไฟได้ยาวนานที่เกี่ยวข้องกับ "ความเชื่อที่ศักดิ์สิทธิ์ ศาสนา และ cosmologic และแม้แต่เพศ" (Antonakaki, 2007) วิธีจัดการกับแสงในพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ให้ที่ worshipersแปลความหมาย และเชื่อมโยงให้พระแตกต่างกัน ตัวอย่าง ความสว่างคุณภาพอีกรายการตั้งจากการทางเข้าศาลาหลัก ซึ่งเป็นที่สุดสดใสสว่าง มีแสงเป็นสื่อน้อยบริสุทธิ์สูงระดับของศักดิ์สิทธิ์ของพื้นที่ ตามฟรีย์และ Vitebsky (1997) เป็น Antonakaki (2007) ที่เสนอราคาในกรณีของอาคารทางศาสนาอิสลาม วิธีการคล้ายกันนี้จะใช้กับออตโตมันสถาปัตยกรรมที่ตามฤดูกาลของการเก็บรวบรวม และกระจายผ่านช่องรอบตัวโดม และbrighten up the worshipers gathered below and partly lit to the mihrab. In this situation, the adjacent spacearound the main hall, through which people enter the mosque, has a lower level of illumination so thatthey could feel the transition of light from the rather dark area in the entrance hall to the brightest areaunder the dome. Concerning this, Antonakaki (1997) points out, “Light of Allah pours down from thedome at the gathered worshipers”. Symbolic role of light in sacred space might work differently acrossculture and religion as it relates to how people interpret the relation of light with God and the religiousritual

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้เวลากลางวันในอาคารทางศาสนาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับการฝึกฝนเป็นพัน ๆ
ปีในสายกับกระบวนการของคนที่จะรับรู้และเคารพบูชาศาสนาใดๆ
นานมากก่อนที่แสงเทียมที่ถูกพบ อาคารเสาหินเหมือน viharas
และเจดีย์พุทธศาสนาวัดฮินดูถึงต้นสถาปัตยกรรมทางศาสนาของโบสถ์คริสต์และมัสยิดอิสลามเป็นอาคารศักดิ์สิทธิ์ครั้งแรกที่อาศัยในแสงแดดเป็นแหล่งเดียวของพลังงานที่จะสนับสนุนการบูชากิจกรรมและไม่น่าแปลกใจที่มันการดำรงอยู่ของการเชื่อมต่อกับพระเจ้า สนับสนุนความคิดนี้ Antonakaki ตัน (2007) อธิบายว่าชาวอียิปต์ถือว่าเป็นดวงอาทิตย์ที่จะเกี่ยวข้องกับพระเจ้าของเขาราที่สร้างโลก คริสเตียนเชื่อว่าแสงได้รับการส่งเสริมการลงทุนในการเริ่มต้นของการสร้าง. บทบาทสัญลักษณ์ของแสงได้นานในการที่เกี่ยวข้องกับ "ศักดิ์สิทธิ์ศาสนาและความเชื่อ cosmologic และแม้กระทั่งเพศ" (Antonakaki 2007) วิธีการจัดการกับแสงในพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้การนมัสการตีความและเกี่ยวข้องกับพระเจ้าจะแตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นที่มีคุณภาพในช่วงเปลี่ยนแปลงของความสว่างตั้งขึ้นมาจากทางเข้าแสงสลัวไปที่ห้องโถงใหญ่ที่สว่างที่สุดสดใสเป็นสัญลักษณ์ของการชำระให้บริสุทธิ์น้อยที่จะสูงสุดที่ระดับของความศักดิ์สิทธิ์ของพื้นที่ตามฮัมฟรีย์และVitebsky (1997) เป็น Antonakaki (2007) ที่ยกมา. ในกรณีที่อาคารทางศาสนาอิสลามเป็นวิธีการที่คล้ายกันนี้ยังใช้ในการออตโตมันสถาปัตยกรรมที่กลางวันถูกเก็บรวบรวมและเผยแพร่ผ่านช่องรอบโดมและสีสันขึ้นนมัสการรวบรวมด้านล่างและไฟส่วนหนึ่งที่จะmihrab . ในสถานการณ์เช่นนี้พื้นที่ที่อยู่ติดกันไปรอบ ๆ ห้องโถงใหญ่ผ่านที่คนใส่มัสยิดมีระดับที่ต่ำกว่าของการส่องสว่างเพื่อให้พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของแสงจากพื้นที่ค่อนข้างมืดในห้องโถงทางเข้าพื้นที่สว่างภายใต้โดม. เกี่ยวกับเรื่องนี้ Antonakaki (1997) ชี้ให้เห็น "แสงของอัลลเทลงมาจากโดมที่นมัสการรวบรวม" บทบาทสัญลักษณ์ของแสงในพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์อาจจะทำงานแตกต่างกันข้ามวัฒนธรรมและศาสนาที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่คนตีความความสัมพันธ์ของแสงกับพระเจ้าและศาสนาพิธีกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้แสงธรรมชาติในอาคารที่ศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา หรือได้รับการฝึกเป็นพันปี ในบรรทัด
กับกระบวนการของคนรู้จัก และนับถือศาสนาใดศาสนามาก , นานก่อนที่แสงเทียมคือ
พบ ออกแบบอาคาร เช่น วิหารและเจดีย์ สำหรับชาวพุทธ วัดฮินดู ขึ้นเร็ว
สถาปัตยกรรมทางศาสนาของโบสถ์คริสต์และมัสยิดอิสลามเป็นอาคารศักดิ์สิทธิ์แรกซึ่ง
อาศัยแสงแดดเป็นเพียงแหล่งที่มาของพลังงานเพื่อสนับสนุนกิจกรรม และบูชาไม่น่าแปลกใจที่การมีอยู่ของมัน
มีการเชื่อมต่อกับพระเจ้า สนับสนุนความคิดนี้ antonakaki . ( 2007 ) อธิบายว่า อียิปต์
ถือว่าดวงอาทิตย์เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้าของพวกเขา , รา ที่สร้างโลกคริสเตียนเชื่อว่าแสงสว่างคือ
เลื่อนในจุดเริ่มต้นของการสร้าง
บทบาทสัญลักษณ์ของแสงได้นานที่เกี่ยวข้องกับ " ความศักดิ์สิทธิ์ ทางศาสนา และความเชื่อ cosmologic และแม้แต่
เพศ " ( antonakaki , 2007 ) วิธีจัดการกับแสงในพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้นมัสการ
ตีความ และสัมพันธ์กับพระเจ้าแตกต่างกัน เช่น คุณภาพของการเปลี่ยนความสว่างจาก
ตั้งขึ้นขมุกขมัวทางเข้าห้องโถงใหญ่ ซึ่งส่วนใหญ่สว่างจ้า , สัญลักษณ์น้อยให้ถึงระดับสูงสุด
ของเจ้าของพื้นที่ตามฮัมฟรีย์และ vitebsky ( 1997 ) เป็น antonakaki ( 2007 ) ที่ยกมา
ในกรณีของอาคารทางศาสนาอิสลามเป็นแนวทางที่คล้ายกันนี้ยังใช้กับออตโตมัน
สถาปัตยกรรมที่กลางวันการเก็บรวบรวมและเผยแพร่ผ่านช่องรอบโดมและ
สดใสขึ้นนมัสการรวมตัวกันข้างล่างและบางส่วนสว่างกับมิหรับ . ในสถานการณ์นี้ อยู่ติดกับพื้นที่
รอบห้องโถงใหญ่ผ่านที่ผู้ใช้ป้อนมัสยิดที่มีระดับต่ำของแสงดังนั้น
เขารู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของแสงจากพื้นที่มืดมากกว่าในโถงทางเข้าสู่พื้นที่สว่าง
ภายใต้โดม เกี่ยวกับเรื่องนี้ antonakaki ( 1997 ) ชี้ว่า " แสงสว่างของอัลลอฮฺเทลงจาก
โดมที่รวมตัวกันนมัสการ " บทบาทเชิงสัญลักษณ์ของแสงในพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์อาจทำงานแตกต่างกันข้าม
วัฒนธรรมและศาสนาที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่คนแปลความสัมพันธ์ของแสงกับพระเจ้า และพิธีกรรมทางศาสนา