The Elf Ikemen put his arms around

The Elf Ikemen put his arms around Mii-nal and Grannels' shoulders.


"Ma~, as fellow special students, we should help each other. If we join our power, becoming the top in this University is not a mere dream....right? "

"Oooo~h...!"

"Eee~tto, please take care of me!"


I don’t know what happened, but it looks like the special student freshmen immediately befriended each other during the entrance ceremony.

What a beautiful sight.

Well... just for now I’ll forgive him about the matter regarding Norn.

Everyone wants to show off their character when they're starting their first year of school.

If you’re a second year and muttered that B-Rank crap, I won’t let that slip.


Well, anyway, I want to say to do your best.


"Oo, so this is this year's gathering nya!"


While I was being deeply affected by that sight, someone spoke up from outside the freshman crowd.

I recognize that voice, until a few years ago that was the voice of one of the troublemakers in this school.


Looking in that direction, I saw a cat-eared girl with one hand in her pocket making her way over here through the crowd, it was Rinia.

Shouldn't she be working as a maid at home, why is she here?


"....What the, aren’t you Rinia-senpai?"

"Who?"

"You know, the boss from two years ago."

"...Some kind of delinquent?"

"Why, didn't she graduate already...?"


Her surroundings are perplexed.

She walked straight to me.


"Hey, boss."

"Oh, what’s the matter?"

"I came to deliver Roxy-sama's lunch that she forgot to bring nya! Originally I want to deliver to the office nya, but it looks like she is here nya."


So that’s it.

Instead of coming during lunch, Aisha must have sent her over before classes began.

Aa~, Roxy seems to forget to bring her lunch on a regular basis.


By the way, I didn’t bring any lunch.

It’s not like I didn’t want to eat a homemade lunch, but I already planned to eat out with my friends as a way to communicate.


"......"

"......"


Then I noticed, those two freshmen who were talking with high spirits from before, averted their eyes from here and watched their feet.


"Oi, why didn't you come to talk... I mean return to the Great Forest?"

"I also want to ask...."

"Eh? What?"


Those two guys spoke in a small voice, only Grannel-san looked puzzled.


"Are~e?"


So Rinia noticed them.

These two are also from the Great Forest.

She raised her hand to them in a friendly manner.


"O~y, Rai, Mii!"


Those two were trembling and faced away.

It seems they’re acquainted.


"Hey, did you come here from the Great Forest nya? Hasn't it already been about eight years? Hey I missed you nya, are you healthy nya? Hey, face me nya."


It's no good, there's going to be a quarrel.

Ara? Rinia's eyes, that's the look she has right before a fight.

Hey now, even that Grannel boy is scared.


"No, you’re mistaking me for someone..."

"I, I also didn’t know someone with such a name..."

"Oh?"


Rinia grabbed those two heads and turned them toward her, saying yakuza-like lines.

Like, it felt that line [Just a minute your loan is not that little.] Completely like that.


"Perhaps, it’s a fatal thing, to carelessly leave nya? Eight years have passed. I see, your memory needs to be refreshed nya..."


So, somehow I understand the relationship of these three.

Pursena and Rinia are the bosses, those two are their henchman.

Even if she herself is a slave now, this girl has the strange sense of a boss.


"N, no, there is no way it’s true...! Since I heard someone who left the great forest will become someone else entirely!"[20]

"Pu, Pursena-san and Rinia-san have become really beautiful. For a moment I thought that you were someone else.... it was like that, please forgive our rudeness...!"


Well, slowly, they’re self destructing.

The surrounding freshmen have become frightened and retreated to a distance.

New students, it'll be bad if you think this is a scary school dominated by violence.

The Magic University is Roxy's alma mater, it's our university.

This is a glorious university designed to teach and practice magic!

So, I'll give a little help to these cute freshmen and save them from the clutches of their delinquent Senpai...


"Hey, what's going here!"

"....What?"

"Eh... Ehhhhh...!"


Our surroundings suddenly became noisy.

The crowd was split into two.

Someone, walking toward our place.


Soon, that person showed up.

Bright blonde hair inherited from Mother, with eyes full of motivation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอลฟ์ Ikemen วางแขนของเขารอบ Mii-NAL ในและไหล่ Grannels '. "แม่ ~ เป็นเพื่อนนักเรียนพิเศษที่เราควรช่วยกัน. ถ้าเราเข้าร่วมอำนาจของเรากลายเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำในนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ความฝัน ... .right? " "Oooo ~ h ... !" "Eee ~ TTO โปรดดูแลฉัน!" ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ดูเหมือนว่านักเรียนนักศึกษาพิเศษทันทีเป็นเพื่อนสนิทกันในระหว่างพิธีทางเข้าสิ่งที่เป็นภาพที่สวยงาม. ดี ... เพียง แต่สำหรับตอนนี้ฉันจะยกโทษให้เขาเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวกับการน้อมจิต. ทุกคนต้องการที่จะอวดตัวของพวกเขาเมื่อพวกเขากำลังเริ่มต้นปีแรกของโรงเรียน. หากคุณเป็นปีที่สองและพึมพำ ที่อึ B-Rank ฉันจะไม่ปล่อยให้ลื่นที่. ดีอยู่แล้วผมอยากจะบอกว่าจะทำดีที่สุดของคุณ. "Oo ดังนั้นนี่คือ Nya การชุมนุมในปีนี้!" ขณะที่ผมกำลังได้รับผลกระทบอย่างมากโดยที่สายตาคน พูดขึ้นมาจากข้างนอกฝูงชนน้อง. ฉันจำเสียงนั้นจนกระทั่งไม่กี่ปีที่ผ่านมาว่าเป็นเสียงของหนึ่งในก่อกวนในโรงเรียนนี้. มองในทิศทางที่ผมเห็นสาวแมวหูด้วยมือข้างหนึ่งในการทำกระเป๋าของเธอ ทางของเธอมากกว่าที่นี่ฝ่าฝูงชนก็คือ Rinia. ไม่ควรที่เธอจะได้ทำงานเป็นแม่บ้านที่บ้านทำไมเธอที่นี่? ".... สิ่งที่คุณไม่ Rinia-รุ่นพี่?" "ใคร?" "คุณรู้ว่าเจ้านายจากสองปีที่ผ่านมา." "... ชนิดของผู้กระทำผิดบาง?" "ทำไมไม่ได้ที่เธอจบการศึกษาแล้ว ... ?" สภาพแวดล้อมของเธอเป็นงง. เธอเดินตรงไปที่ฉัน. "เฮ้ เจ้านาย. " "โอ้สิ่งที่เป็นเรื่อง?" "ผมมาเพื่อส่งมอบอาหารกลางวัน Roxy-sama ว่าเธอลืมที่จะนำรถใหม่! เดิมผมต้องการที่จะส่งมอบให้กับ Nya สำนักงาน แต่ดูเหมือนว่าเธออยู่ที่นี่ Nya. " ดังนั้นที่มัน. แทนที่จะมาในช่วงกลางวัน Aisha จะต้องมีการส่งเธอไปก่อนเริ่มเรียน. Aa ~ ร็อกดูเหมือนจะลืมที่จะพาเธอ อาหารกลางวันเป็นประจำ. โดยวิธีการที่ผมไม่ได้นำอาหารกลางวันใด ๆ . มันไม่เหมือนฉันไม่ต้องการที่จะกินอาหารกลางวันโฮมเมด แต่ฉันแล้ววางแผนที่จะรับประทานอาหารนอกบ้านกับเพื่อนของฉันเป็นวิธีการสื่อสาร. " ..... " "...... " จากนั้นผมสังเกตเห็นทั้งสองนักศึกษาที่ได้รับการพูดคุยกับสุราสูงจากก่อนหันไปตาของพวกเขาจากที่นี่และดูเท้าของพวกเขา. "เฮ้ยทำไมคุณไม่มาถึง พูดคุย ... ผมหมายถึงกลับไปที่ป่าที่ยิ่งใหญ่? " "ผมยังต้องการที่จะถาม .... " "เอ๊ะ? อะไร? " ทั้งสองคนพูดในเสียงขนาดเล็กเพียง Grannel ซังมองงง. ว่า "~ e?" ดังนั้นพวกเขาสังเกตเห็น Rinia. สองคนนี้ยังมาจากป่าที่ยิ่งใหญ่. เธอยกมือของเธอกับพวกเขาในลักษณะที่เป็นมิตร"O ~ y, เชียงราย, Mii!" ทั้งสองถูกสั่นและต้องเผชิญกับการออกไป. มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะคุ้นเคย. "เฮ้คุณไม่ได้มาที่นี่จาก Nya ป่าที่ดี? ยังไม่ได้รับมันแล้วประมาณแปดปี? เฮ้ฉันคิดถึงเธอ Nya, คุณ Nya มีสุขภาพดี? เฮ้เผชิญกับฉัน Nya. " มันไม่ดีมีเป็นไปได้ทะเลาะกัน. Ara? ดวงตา Rinia ของที่ดูเธอมีสิทธิก่อนที่จะต่อสู้. เฮ้ตอนนี้แม้กระทั่งว่าเด็ก Grannel กลัว. "ไม่ว่าคุณกำลังเข้าใจผิด ฉันหาใครสักคน ... " "ฉันฉันยังไม่ทราบว่าคนที่มีชื่อดังกล่าว ... " "โอ้" Rinia คว้าทั้งสองหัวและหันพวกเขาที่มีต่อเธอว่าเส้นยากูซ่าเหมือน. เช่นเดียวกับมันให้ความรู้สึก ว่าสาย [เพียงแค่นาทีเงินกู้ของคุณไม่ได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ว่า.] โดยสิ้นเชิงเช่นนั้น. "บางทีมันเป็นสิ่งที่ร้ายแรงที่จะลวกออกรถใหม่? แปดปีผ่านไป ฉันเห็นหน่วยความจำของคุณจะต้องฟื้นฟูประเทศ ... " ดังนั้นอย่างใดฉันเข้าใจความสัมพันธ์ของทั้งสาม. Pursena และ Rinia เป็นผู้บังคับบัญชาทั้งสองเป็นคนสนิทของพวกเขา. แม้ว่าตัวเธอเองเป็นทาสตอนนี้ผู้หญิงคนนี้มี ความรู้สึกที่แปลกประหลาดของเจ้านาย. "ไม่มีไม่มีไม่มีทางที่มันเป็นความจริงไม่ ... ! ตั้งแต่ผมได้ยินบางคนที่ออกจากป่าที่ดีจะกลายเป็นคนอื่นอย่างสิ้นเชิง! "[20] "ปู Pursena ซังและ Rinia ซังได้กลายเป็นที่สวยงามจริงๆ สำหรับช่วงเวลาที่ผมคิดว่าคุณเป็นคนอื่น .... มันเป็นเช่นนั้นโปรดยกโทษให้ความหยาบของเรา ... ! " ดีช้าพวกเขากำลัง destructing ตนเอง. นักศึกษาโดยรอบได้กลายเป็นที่ตกใจและถอยกลับไปเป็นระยะทางนักเรียนใหม่มันจะไม่ดีถ้าคุณคิดว่านี่เป็นโรงเรียนที่น่ากลัวครอบงำโดยความรุนแรง. มหาวิทยาลัย Magic เป็นโรงเรียนเก่าของร็อกของมันมหาวิทยาลัยของเรา. นี้เป็นมหาวิทยาลัยรุ่งโรจน์ออกแบบมาเพื่อสอนและเวทมนตร์ปฏิบัติ! ดังนั้นฉันจะให้ ความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้นักศึกษาน่ารักและบันทึกไว้จากเงื้อมมือของรุ่นพี่ที่ค้างชำระของพวกเขา ... "เฮ้สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่!" ".... อะไร?" "เอ๊ะ ... Ehhhhh ... !" สภาพแวดล้อมของเราอย่างกระทันหัน กลายเป็นที่มีเสียงดัง. ฝูงชนที่ถูกแบ่งออกเป็นสอง. ใครบางคนเดินไปยังสถานที่ของเรา. เร็ว ๆ นี้คนที่ปรากฏตัวขึ้น. Bright ผมบลอนด์ได้รับการถ่ายทอดจากแม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอลฟ์หนุ่มรูปงามแห่งวางแขนของเขารอบ นัล มี grannels ' และไหล่


" มา ~ เรียนพิเศษด้วยกัน เราควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ถ้าเราร่วมพลังของเรา กลายเป็นด้านบนในมหาวิทยาลัยนี้ไม่ได้เป็นแค่ความฝัน . . . . . . . ใช่มั้ย ? "

" โอ้ววว ~ . . . . . ! "

" อี๋ ~ tto ได้โปรดดูแลฉันด้วย ! "


ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ดูเหมือนนักศึกษานักเรียนพิเศษทันทีเป็นเพื่อนกับแต่ละอื่น ๆระหว่างพิธีการ

สิ่งที่ภาพที่สวยงาม

อืม . . . . . . . ตอนนี้ฉันจะยกโทษให้เขาเกี่ยวกับเรื่องหนอน .

ทุกคนต้องการที่จะแสดงบุคลิกของพวกเขาเมื่อพวกเขาเริ่มต้นของพวกเขาในปีแรกของโรงเรียน

ถ้าคุณเป็นปีที่สองและพึมพำว่า b-rank ไร้สาระ ฉันจะไม่ปล่อยให้มันหลุด


ดียังไงก็ตาม ฉันต้องการพูดกับคุณที่ดีที่สุด


" โอ้ นี่อ่ะน๊ารวมตัวกันในปีนี้ "


ขณะที่ฉันกำลังถูกกระทบอย่างหนักโดยที่สายตาใครบางคนพูดขึ้นจากภายนอกน้องใหม่ฝูงชน

ผมจำเสียง จนไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่เป็นเสียงของเด็กเกเรในโรงเรียนนี้


มองไปในทิศทางนั้นผมเห็นแมวหูสาวด้วยมือเดียวในในกระเป๋าของเธอทำให้เธอเดินทางมาที่นี่ผ่านฝูงชน มัน rinia .

ไม่ควรที่เธอจะทำงานเป็นสาวใช้ในบ้าน เธอมาที่นี่ทำไม ?

" . . . . . . . อะไรกัน คุณไม่ rinia รุ่นพี่ ? "

" ใคร ? "

" แบบว่า เจ้านายจากสองปีก่อน . . . "

" . . . . . . . บางชนิดของเด็ก ?

" ทำไม เธอไม่ได้เรียนจบแล้ว . . . . . . . ? "


คนรอบข้างเธอจะสับสน

เธอเดินตรงมาหาผม


" เจ้านาย "

" โอ้ เกิดอะไรขึ้น ? "

" ฉันมาส่งร็อกซี่ซามะเป็นอาหารกลางวันที่เธอลืมเอาน๊า ! ฉันต้องการที่จะส่งมอบให้สำนักงานน๊า แต่ดูเหมือนเธอที่นี่น๊า "


งั้น . . .

แทนที่จะมาช่วงเที่ยง เออิชา ต้องส่งเธอมาก่อนชั้นเรียนเริ่ม

~ ร็อกซี่ ดูเหมือนจะลืมนำอาหารกลางวันของเธอเป็นประจำ


โดยทางผมไม่ได้เอาอาหารกลางวัน

มันไม่เหมือนกับว่าผมไม่ได้ต้องการที่จะกินอาหารกลางวัน โฮมเมด แต่ฉันวางแผนที่จะกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนๆ เป็น วิธี การ สื่อสาร

" . . . . . . . "

" . . . . . . . "


แล้วผมสังเกตเห็นทั้งสองชั้นปีที่ 1 คุยกับ สปิริตสูง จากก่อนหน้านี้ เบนตา จากที่นี้ และดูเท้าของพวกเขา


" เฮ้ย ทำไมคุณถึงไม่พูด . . . . . . .ผมหมายถึงกลับไปที่ป่าที่ดี ?

" ผมยังต้องการที่จะถาม . . . . . . . "

" เอ๋ ? อะไร "


สองคนนั้นพูดในเสียงเล็ก ๆเท่านั้น grannel ซานดูงงงวย


" ~ E " ?


ดังนั้น rinia สังเกตเห็นพวกเขา

สองคนนี้ก็เป็นป่าที่ยิ่งใหญ่

เธอยกมือให้พวกเขาในลักษณะที่เป็นมิตร


" o ~ Y , ไร่ , มี !


สองคนนั้นสั่นและเผชิญหน้ากับไป

มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักกัน


" เฮ้คุณมาที่นี่จากน๊าป่าที่ดี ? ไม่ได้มันก็ประมาณแปดปี เฮ้ฉันคิดถึงเธอน๊า คุณน๊าสุขภาพแข็งแรง นี่หน้าฉันน๊า "


มันก็ไม่ดี มันต้องทะเลาะกัน

เอ๊ะ ? rinia สายตานั่นมองเธอก่อนที่จะต่อสู้

ตอนนี้ก็ grannel เด็กกำลังกลัว


" ไม่ คุณเข้าใจผิดว่าฉันเป็นใคร . . . . . . . "

" ฉันฉันยังไม่ได้รู้จักชื่อนั้น . . . . . . . "

" โอ้ ? "


rinia คว้าสองหัวและทำให้พวกเขามีต่อเธอว่ายากูซ่าเหมือนเส้น

ชอบนะ รู้สึกว่าเส้น [ เดี๋ยวเงินกู้ของคุณไม่ได้เป็นเพียงเล็กน้อยที่ ] อย่างสมบูรณ์แบบนั้น


" บางทีมันเป็นสิ่งที่ร้ายแรง ให้ลวกทิ้งน๊า ? แปดปีที่ผ่านมา ผมเห็น คุณจำต้องได้รับการฟื้นฟูอ่ะน๊า . . . . . . . "


ดังนั้นบางทีฉันอาจจะเข้าใจความสัมพันธ์ของทั้งสาม

pursena rinia และเป็นผู้บังคับบัญชาทั้งสองเป็นลูกน้องของตน

แม้ว่าตัวเธอเองเป็นทาสแล้ว ผู้หญิงคนนี้มีแปลกๆของเจ้านาย


" N , ไม่ , ไม่มีทางที่มันจะเป็นจริง . . . . . . . ตั้งแต่ผมได้ยินคนที่ทิ้งป่าที่ดีจะกลายเป็นคนอื่นทั้งหมด ! " [ 20 ]

" ปู pursena ซาน และ rinia ซานได้กลายเป็นที่สวยงามจริงๆสักครู่ฉันคิดว่านายเป็นคนอื่น . . . . . . . มันเป็นอย่างนั้น ยกโทษให้ความหยาบคาย . . . . . . . ของเรา "


อืม ช้า พวกเขาตนเอง Destructing .

รอบน้องใหม่ได้กลายเป็นตกใจและถอยไปไกล

นักศึกษาใหม่ มันจะไม่ดีถ้าคุณคิดว่านี้เป็นโรงเรียนที่น่ากลัว dominated โดยความรุนแรง

มหาวิทยาลัยเวทมนตร์เป็น Roxy เป็นโรงเรียนเก่า เป็นมหาวิทยาลัย

นี้เป็นประเสริฐ มหาวิทยาลัยที่ออกแบบมาเพื่อสอนและฝึกมายากล

ผมจะให้ความช่วยเหลือกับเด็กที่น่ารักเหล่านี้และบันทึกพวกเขาจาก clutches ของรุ่นพี่จริงๆ . . . . . . .


" เฮ้ เกิดอะไรขึ้นที่นี่ !

" . . . . . . . อะไร ? "

" เอ๊ะ . . . . . . . ehhhhh . . . . . . . ! "


สิ่งแวดล้อมของเรา จู่ๆ ก็มีเสียงดัง

ฝูงชนที่ถูกแบ่งออกเป็นสอง

ใครเดินต่อสถานที่ของเรา


แล้วคนๆนั้นก็โผล่มา

ผมสีบลอนด์สว่าง ได้รับการถ่ายทอดจากแม่ ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยแรงบันดาลใจ