radialisis active out of phase with

radialisis active out of phase with the undulatory wave of activation thatis directed posteriorly down the body (Flammang, 2010) and doesnot function in moving the tail. What, then, is the function of the m.radialis? The answer to this question is inherent to the anatomicalarchitecture of the muscle and its association with the subdermalcollagen fibers in the shark skin. Contraction of the m. radialis pullstaut the orthogonally arrayed mesh of subdermal collagen fiberswhile the isovolumetric nature of muscle causes the m. radialis tobulge and increase the tension in the skin. The end result is that thetail is stiffened on the side of m. radialis contraction. Most impor-tantly, the m. radialis contracts as the tail reaches mid-stroke andpasses behind the body of the swimming shark. This point in the tailbeat is when the tail is moving at its greatest velocity, and there-fore is incurring the greatest drag (Flammang, 2010; Lauder et al.,2012). Stiffening by the m. radialis counteracts bending from hydro-dynamic loading; this is easily demonstrated by moving the tail of adead or anaesthetized shark through the water and observing howthe tail will yield to oncoming fluid.The individual control of the approximately 50 distinct tail mus-cles in teleost fishes offers tremendous capacity to modulate theshape of the tail fin during both steady swimming and maneuver-ing (Flammang and Lauder, 2008, 2009). The m. flexor dorsalis andm. flexor ventralis swing the lobes of the tail laterally and inde-pendent of each other. The large m. hypochordalis longitudinalisinserts onto the dorsal-most caudal fin rays and rotates them lat-erally separately from the rest of the tail (Lauder, 1982; Flammangand Lauder, 2008), causing the dorsal edge of the tail to lead thetail beat and producing lift (Tytell, 2006; Flammang et al., 2011b;Esposito et al., 2012). The m. interradialis permits each fin ray tomove individually and manipulate both the surface area and theoverall three-dimensional conformation of the fin shape. Not onlyare all of these intrinsic caudal muscles activated independently ofeach other and of the myomeres, but their activity patterns exhibitrecruitment patterns that vary with speed and swimming activitydifferent from those observed in trunk muscles. In the trunk mus-cles of fishes, the red (slow oxidative) and white (fast glycolytic)muscle fibers are regionalized, i.e. separated from one anotherwith the red fiber type condensed near the midline of a myomere.However, in the tail, developmental studies suggest that the redand white muscle fibers are more mixed (i.e. not regionalized)within a single muscle (Kimelman and Griffin, 2000). Recordings ofthe electrical activation of the intrinsic muscles demonstrate con-tinuous recruitment within a single muscle as swimming speedincreases (Flammang and Lauder, 2008), which is also suggestiveof a mixed fiber-type muscle in which red and then white fibersmight be recruited within the same muscle (Fig. 6). The regionaliza-tion of the red and white muscles of the trunk has made it possibleto determine that the red fiber-type muscle is inactive at higherspeeds (Jayne and Lauder, 1995); however, the non-regionalizednature of the caudal muscles has made it difficult to determinewhich motor units of which fiber types are active at a given time.Functionally, the mixed fiber composition ensures that the intrin-sic caudal muscles will be active and control the tail regardless ofspeed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

radialisis ที่ใช้งานอยู่จากเฟสกับคลื่น undulatory ของ thatis เปิดใช้งานโดยตรงนิวเคลียสลงร่างกาย (Flammang, 2010) และฟังก์ชันไม่ย้ายหาง อะไร แล้ว เป็นการทำงานของการ m.radialis ตอบคำถามนี้เป็นการ anatomicalarchitecture ของกล้ามเนื้อและความสัมพันธ์กับเส้นใย subdermalcollagen ผิวหนังปลาฉลาม หดของ pullstaut radialis เมตรตาข่ายมุมฉาก arrayed ของ fiberswhile หนังแท้คอลลาเจนธรรมชาติ isovolumetric ของกล้ามเนื้อทำให้เกิด tobulge radialis เมตรและเพิ่มความตึงเครียดของผิว ผลลัพธ์ที่ได้คือ thetail ที่เป็นแข็งทื่อข้างหด radialis เมตร ส่วนใหญ่นำ tantly, radialis เมตรสัญญาเป็นหางถึง andpasses จังหวะกลางหลังร่างกายของปลาฉลามว่ายน้ำ จุดในการ tailbeat คือเมื่อหางเคลื่อนที่ความเร็วมากที่สุด และข้างหน้านั่นคือดังลากมากที่สุด (Flammang, 2010 เต้ลอร์เดอร์ et al. 2012) Stiffening โดย m. radialis counteracts ดัดไฮโดรไดนามิกโหลด นี้จะแสดงให้เห็นได้อย่างง่ายดายด้วยหางของ adead หรือ anaesthetized ฉลามผ่านน้ำ และสังเกตหาง howthe จะทำให้การเหลวพรำ การควบคุมแต่ละของการกดปุ่มประมาณ 50 หางแตก mus-cles ในปลา teleost มีความจุมหาศาลเพื่อปรับ theshape ของครีบหางในระหว่างว่ายน้ำนิ่งและเก่งกาจ-ing (Flammang และเต้ลอร์เดอร์ 2008, 2009) Andm dorsalis เมตรเนื้อเฟลกเซอร์ เนื้อเฟลกเซอร์ ventralis สวิงกลีบหางแบนข้าง และจี้ เงิน inde กัน Longitudinalisinserts hypochordalis m. ขนาดใหญ่บนหลังสุดจางรังสี และหมุนได้ลาดเพื่อแยกต่างหากจากส่วนเหลือของหาง (เต้ลอร์เดอร์ 1982 Flammangand เต้ลอร์เดอร์ 2008), สาเหตุขอบหลังของหางนำจังหวะ thetail และผลิตลิฟต์ (Tytell, 2006 Flammang et al. 2011b Esposito et al. 2012) M. interradialis อนุญาต tomove เรย์แต่ละครีบมีเอกลักษณ์ และจัดการทั้งพื้นที่ผิวและ theoverall โครงสร้างสามมิติของรูปร่างของครีบ ไม่ onlyare ทั้งหมดนี้ intrinsic ครีบกล้ามเนื้อทำงานอย่างอิสระ ofeach อื่น ๆ และ myomeres การ แต่รูปแบบของกิจกรรม exhibitrecruitment ลวดลายที่แตกต่างกันกับความเร็วและว่ายน้ำ activitydifferent จากที่สังเกตในกล้ามเนื้อของลำต้น ใน mus-cles ลำตัวของปลา สีแดง (ช้าออกซิเดชัน) และสีขาว (fast glycolytic) ของกล้ามเนื้อเส้นใยจะมี เช่นแยกออกจากชนิดไฟเบอร์สีแดงแบบยใกล้เส้นแบ่งของการ myomere anotherwith หนึ่ง อย่างไรก็ตาม ในหาง พัฒนาการศึกษาแนะนำว่า เส้นใยกล้ามเนื้อ redand ขาวขึ้นผสมกัน (เช่นไม่มี) ภายในกล้ามเนื้อครั้งเดียว (Kimelman และกริฟฟอน 2000) บันทึกของการทำงานของกล้ามเนื้อไฟฟ้าสาธิต con tinuous สรรหาภายในกล้ามเนื้อครั้งเดียวเป็นว่ายน้ำ speedincreases (Flammang และเต้ลอร์เดอร์ 2008), ซึ่งเป็น suggestiveof ชนิดที่ผสมเส้นใยกล้ามเนื้อในซึ่ง fibersmight สีแดง และสีขาวจากนั้นคัดเลือกภายในกล้ามเนื้อเดียวกัน (6 รูป) Regionaliza-ทางการค้าของสีแดง และสีขาวกล้ามเนื้อของลำต้นทำให้มัน possibleto กำหนดว่า ชนิดแดงเส้นใยกล้ามเนื้อไม่ทำงานที่ higherspeeds (จตุพลและเต้ลอร์เดอร์ 1995); อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อครีบทำให้มันยาก determinewhich หน่วยมอเตอร์ซึ่งชนิดของไฟเบอร์อยู่ในช่วงเวลา หน้าที่ องค์ประกอบผสมใยใจว่า ซิก intrin ครีบกล้ามเนื้อจะทำงานอยู่ และควบคุม ofspeed คำนึงของหาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

radialisis ใช้งานออกจากเฟสกับคลื่นขึ้น ๆ ลง ๆ ของการเปิดใช้ thatis กำกับปลายทางลงร่างกาย (Flammang 2010) และ doesnot ฟังก์ชั่นในการย้ายหาง อะไรแล้วเป็นหน้าที่ของ m.radialis หรือไม่? คำตอบสำหรับคำถามนี้คือโดยธรรมชาติเพื่อ anatomicalarchitecture ของกล้ามเนื้อและการเชื่อมโยงกับเส้นใย subdermalcollagen ในผิวของปลาฉลาม การหดตัวของ M radialis pullstaut ตาข่ายรบ orthogonally คอลลาเจน subdermal fiberswhile ธรรมชาติ isovolumetric ของกล้ามเนื้อทำให้เกิดเมตร tobulge radialis และเพิ่มความตึงเครียดในผิว ผลลัพธ์ที่ได้คือว่า thetail จะแข็งในด้านของ M หด radialis ส่วนใหญ่ impor-tantly, เมตร สัญญา radialis เป็นหางถึง andpasses กลางจังหวะที่อยู่เบื้องหลังร่างของปลาฉลามว่ายน้ำ จุดใน tailbeat นี้คือเมื่อหางที่มีการเคลื่อนไหวที่ความเร็วที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและมี-ข้างหน้าจะเกิดขึ้นลากที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (Flammang 2010. อเดอร์, et al, 2012) แข็งโดยเมตร radialis ต่อต้านดัดจากการโหลดไฮโดรไดนามิก นี้จะแสดงให้เห็นได้อย่างง่ายดายโดยการย้ายหางของ adead หรืออสัญญีฉลามผ่านน้ำและการสังเกต howthe หางจะให้ผลผลิตที่จะควบคุมบุคคลที่กำลังจะมา fluid.The ประมาณ 50 ที่แตกต่างกันหาง Mus-Cles ในปลา teleost มีกำลังการผลิตอย่างมากเพื่อปรับ theshape ของหาง ครีบระหว่างทั้งสองว่ายน้ำที่มั่นคงและการจัดทำไอเอ็นจี (Flammang และอเดอร์, 2008, 2009) เมตร กล้ามเนื้อ dorsalis andm ventralis กล้ามเนื้อก้อนแกว่งหางด้านข้างและดัชนีคำศัพท์-จี้ของแต่ละอื่น ๆ เมตรขนาดใหญ่ hypochordalis longitudinalisinserts บนหลังสุดหางรังสีครีบและหมุนพวกเขาลาดพร้าว-erally แยกต่างหากจากส่วนที่เหลือของหาง (อเดอร์ 1982; Flammangand Lauder, 2008) ที่ก่อให้เกิดขอบหลังของหางจะนำไปสู่จังหวะ thetail และผลิต lift (Tytell 2006; Flammang, et al, 2011b;.. Esposito et al, 2012) เมตร interradialis อนุญาตให้แต่ละ ray ครีบให้เดินเป็นรายบุคคลและจัดการทั้งพื้นที่ผิวและ theoverall โครงสร้างสามมิติของรูปทรงครีบ ไม่ onlyare ทั้งหมดของกล้ามเนื้อเหล่านี้หางที่แท้จริงเปิดใช้งานอย่างเป็นอิสระ ofeach อื่น ๆ และของ myomeres แต่รูปแบบกิจกรรมของพวกเขารูปแบบที่แตกต่างกันไป exhibitrecruitment ที่มีความเร็วและ activitydifferent ว่ายน้ำจากผู้ที่ตั้งข้อสังเกตในกล้ามเนื้อลำตัว ในลำต้น Mus-Cles ของปลาสีแดง (oxidative ช้า) และสีขาว (เร็ว glycolytic) เส้นใยกล้ามเนื้อเป็นภูมิภาคคือ แยกออกจาก anotherwith ประเภทเส้นใยสีแดงข้นใกล้เส้นแบ่งของ myomere.However ที่ในหางพัฒนาการศึกษาชี้ให้เห็นว่า redand เส้นใยกล้ามเนื้อขาวผสมมากขึ้น (เช่นไม่ภูมิภาค) ภายในกล้ามเนื้อเดียว (Kimelman และกริฟฟิ, 2000) . บันทึก ofthe ยืนยันการใช้งานไฟฟ้าของกล้ามเนื้อภายในแสดงให้เห็นถึงการรับสมัคร Con-tinuous ภายในกล้ามเนื้อเดียว speedincreases ว่ายน้ำ (Flammang และอเดอร์, 2008) ซึ่งเป็นที่ suggestiveof กล้ามเนื้อเส้นใยชนิดผสมที่ fibersmight สีแดงแล้วสีขาวได้รับการคัดเลือกภายในเดียวกัน กล้ามเนื้อ (รูปที่. 6) regionaliza-การของกล้ามเนื้อแดงและสีขาวของลำต้นได้ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่ากล้ามเนื้อเส้นใยชนิดสีแดงที่ไม่ได้ใช้งาน higherspeeds (ยน์และอเดอร์, 1995); อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

radialisis ปราดเปรียวจากระยะด้วยคลื่นเป็นลูกคลื่นของการกระตุ้นซึ่งกำกับ posteriorly ลงร่างกาย ( flammang , 2010 ) และไม่ฟังก์ชันในการย้ายหาง อะไร แล้ว การทำงานของ m.radialis ? คำตอบของคำถามนี้อยู่ใน anatomicalarchitecture ของกล้ามเนื้อและความสัมพันธ์กับเส้นใย subdermalcollagen ในหนังฉลาม . การหดตัวของเรเดียลิส ม. pullstaut การนุ่งห่มของตาข่ายโดย subdermal คอลลาเจน fiberswhile ธรรมชาติ isovolumetric กล้ามเนื้อสาเหตุม. เรเดียลิส tobulge และเพิ่มความตึงเครียดในผิว ผลลัพธ์ที่ได้คือว่า thetail จะแข็งตึงข้างม. เรเดียลิส การหดตัว impor มากที่สุด tantly , ม. เรเดียลิส สัญญาเป็นจังหวะ andpasses หางถึงกลางหลัง ร่างกายของการว่ายน้ำกับฉลาม จุดนี้ใน tailbeat เมื่อหางเคลื่อนที่ที่ความเร็วมากที่สุด และมีก่อนลากมากที่สุด ( flammang ในปี 2010 ; Lauder et al . , 2012 ) แข็งทื่อ โดยดัดจากไฮโดรไดนามิกเรเดียลิส ม. ช่วยโหลด นี้สามารถแสดงให้เห็นโดยขยับหางของฉลาม adead หรือให้ยาสลบโดยผ่านน้ำและสังเกตอย่างไรหางจะยอมพรําของเหลว แบบควบคุมของประมาณ 50 ที่แตกต่างกันใน teleost หางมุส cles ปลามีความจุมหาศาลเพื่อปรับรูปร่างของครีบหางระหว่างทั้งสอง ไอเอ็นจี ( flammang มั่นคงว่ายและการซ้อมรบ และ ลอเดอร์ , 2008 , 2009 ) เมตร และขณะในการบำรุงรักษา . กล้ามเนื้อเฟลกเซอร์ ventralis แกว่งปลายของหางแนวนอน และยังจี้ของแต่ละอื่น ๆ ขนาดใหญ่ เมตร hypochordalis longitudinalisinserts บนกระโดงหาง ครีบแสงและหมุนพวกเขาส่วนใหญ่ลาด erally แยกต่างหากจากส่วนที่เหลือของหาง ( ลอเดอร์ , 1982 ; flammangand ลอเดอร์ , 2551 ) ทำให้ขอบด้านข้างของหางนำ thetail ตีและการผลิตลิฟท์ ( tytell , 2006 ; flammang et al . , 2011b Esposito et al ; . 2555 ) เมตร interradialis ใบอนุญาตแต่ละฟินเรย์ tomove เป็นรายบุคคลและจัดการทั้งพื้นที่ผิว และถึงสามมิติโครงสร้างของครีบรูปทรง ไม่ onlyare ทั้งหมดเหล่านี้ภายในกล้ามเนื้อทำงานอย่างอิสระของแต่ละอื่น ๆและระดับของ myomeres แต่รูปแบบกิจกรรม exhibitrecruitment รูปแบบที่แตกต่างกันกับความเร็ว และว่าย activitydifferent จากที่พบในกล้ามเนื้อลำตัว ท้ายรถมุส cles ปลาสีแดงช้า ( ออกซิเดชัน ) และสีขาว ( เร็ว glycolytic ) เส้นใยกล้ามเนื้อจะ regionalized คือแยกจากหนึ่ง anotherwith ไฟเบอร์แดงชนิดข้นใกล้ midline ของไมโอเมียร์ อย่างไรก็ตาม ในหาง ศึกษาการพัฒนา พบว่า redand เส้นใยกล้ามเนื้อสีขาวผสมเพิ่มเติม ( เช่น ไม่ regionalized ) กล้ามเนื้อภายในเดี่ยว คิเมลแมน และกริฟฟิน , 2000 ) บันทึกของการกระตุ้นไฟฟ้าของกล้ามเนื้อภายใน แสดงให้เห็นถึงคอน รับการสรรหาภายในกล้ามเนื้อเดียวว่าย speedincreases ( flammang และ ลอเดอร์ , 2551 ) ซึ่งเป็น suggestiveof ผสมประเภทของเส้นใยกล้ามเนื้อในที่สีแดง แล้ว fibersmight สีขาวได้รับการคัดเลือกภายในกล้ามเนื้อเดียวกัน ( ภาพที่ 6 ) การ regionaliza tion ของกล้ามเนื้อสีแดงและสีขาวของรถ ทำให้มัน possibleto ตรวจสอบว่าเส้นใยแดงชนิดกล้ามเนื้อไม่ได้ใช้งานที่ higherspeeds ( เจย์น และ ลอเดอร์ , 1995 ) ; อย่างไรก็ตาม , ไม่ regionalizednature ของกล้ามเนื้อที่หาง ทำให้ยากที่จะ determinewhich หน่วยมอเตอร์ชนิดไฟเบอร์ มีการใช้งานที่ง่าย ให้เวลา , องค์ประกอบเส้นใยผสม ยืนยันว่า intrin SIC หาง กล้ามเนื้อจะใช้งานและควบคุมหางไม่ ofspeed