When the untreated cotton fabric wa

When the untreated cotton fabric was heated to 600◦C at a rate of 10◦C/min, only 14% of the original weight remained. When the silica nanoparticles were assembled to the fiber surface, the same heating condition resulted in 20% remain- ing weight. The remaining weight percentage was further increased to 24% after the coated fabric was modified with FAS. These results confirmed the incorporation of silica nanoparticles and FAS onto the cotton fibers.
As mentioned above, the pristine cotton fabrics are hydrophilic and can be completely wetted by water because of the abun- dant surface hydroxyl groups (Fig. 6a). When the untreated cotton fabric was partially immersed in water, the wicking of water led to the complete wetting of the whole fabric (the left-hand panel of Fig. 6c). When the cotton fabrics were just modified with (PAH/SiO2)n multilayers, the fabrics turned hydrophobic, with the water contact angles in the range of 120–130◦. Further treatment of the (PAH/SiO2)n assembled fabric with FAS rendered the fabric superhydrophobic. A typical photograph of a spherical water drop formed on the surface of the modified cotton fabric is shown in Fig. 6b.
When the superhydrophobic fabric was immersed in water, the fabric depressed the water surface and an obvious dimple was observed, and the fabric surface appeared mirror-like (the right-hand panel of Fig. 6c). This interesting optical property was attributed to the plastron layer formed by the trapped air between the water and the superhydrophobic fabric [29–31]. This also sug- gests that the wetting state was dominated by the Cassie–Baxter model [32], in which the liquid does not completely fill up the space between protrusions and there are air pockets trapped at the solid–liquid interface. For a heterogeneous interface composed of two fractions (one with area fraction f1 and contact angle 1 and the other with f2 and 2, f1 + f2 = 1), the apparent contact angle CB is given by cos CB = f1 cos 1 + f2 cos 2. When the interface consists of a solid–liquid fraction (f1 = f, 1 = e) and a liquid–vapor fraction (f2 = 1 − f, cos 2 = −1), the apparent contact angle is calculated as cos CB = f cos e + f − 1, where f is the projected area fraction of the solid surface wetted by water and e is the equilibrium contact angle on the flat surface. Actually, for the wetted area, the rough- ness factor r, defined as the ratio of the actual area of the solid surface to the projected area on the horizontal plane, also con- tributes to the increase of contact angle. This effect can be described by another model as developed by Wenzel [33], which assumes that the liquid fills up the space between protrusions, and the appar- ent contact angle W is given by cos W = r cos e. Therefore, the Cassie–Baxter equation can be modified as cos CB = rf f cos e + f − 1 [34,35], where rf is the ratio of the actual area to the projected area

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผ้าฝ้ายได้รับการรักษาถูกความร้อนเพื่อ 600◦C ในอัตรา 10◦C นาที เพียง 14% ของน้ำหนักเดิมยังคงอยู่ เมื่อเก็บกักซิลิกาได้ประกอบกับพื้นผิวของเส้นใย ร้อนจัดส่งผลให้น้ำหนัก ing อยู่ 20% เปอร์เซ็นต์น้ำหนักที่เหลือถูกเพิ่มขึ้นเป็น 24% หลังจากปรับเปลี่ยนผ้าเคลือบกับ FAS อีก ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการยืนยันการรวมตัวของซิลิกาเก็บกักและ FAS ลงบนเส้นใยผ้าฝ้ายดังกล่าวข้างต้น ผ้าฝ้ายบริสุทธิ์มีน้ำ และสามารถจะสมบูรณ์เปียก ด้วยน้ำเนื่องจากมีกลุ่มไฮดรอกผิว abun-dant (รูปที่ 6a) เมื่อผ้าฝ้ายได้รับการรักษาแก้ไขบางส่วนแช่อยู่ในน้ำ wicking น้ำให้เปียกสมบูรณ์ของผ้าทั้งหมด (แผงด้านซ้ายของรูป 6 c) เมื่อผ้าฝ้ายถูกเพียงแก้ไข ด้วย (ผา/SiO2) n multilayers ผ้าเปิดไล่น้ำ น้ำติดต่อมุมในช่วง 120 – 130◦ รับการรักษาของ n (ผา/SiO2) ประกอบผ้ากับ FAS แสดงผ้า superhydrophobic การถ่ายภาพทั่วไปของหยดน้ำทรงกลมบนพื้นผิวของผ้าฝ้ายแก้ไขจะปรากฏในรูป 6bเมื่อผ้า superhydrophobic ถูกแช่อยู่ในน้ำ ผ้าซึมเศร้าพบว่า ผิวน้ำและมีลักยิ้มชัดเจน และผ้าพื้นผิวปรากฏเหมือนกระจก (แผงด้านขวามือของรูป 6 c) พักนี้ออปติคอลที่น่าสนใจคือประกอบกับชั้น plastron ที่เกิดขึ้นจากฟองอากาศระหว่างน้ำและผ้า superhydrophobic [29-31] นอกจากนี้ยัง sug-gests ที่รัฐเปียกถูกครอบงำ โดยแค – Baxter รุ่น [32], ซึ่งของเหลวไม่สมบูรณ์เต็มพื้นที่ระหว่างส่วนที่ยื่นออก และมีช่องอากาศที่ติดอยู่ที่อินเทอร์เฟซของแข็ง – ของเหลว สำหรับอินเทอร์เฟซแตกต่างกันประกอบด้วยสองส่วน (หนึ่งกับพื้นที่เศษส่วน f1 และติดต่อมุม 1 และอื่น ๆ กับ f2 และ 2, f1 + f2 = 1), มุมสัมผัสชัด CB ถูกกำหนด โดย cos CB = f1 cos 1 + f2 cos 2 เมื่ออินเทอร์เฟซที่ประกอบด้วยเศษของแข็ง – ของเหลว (f1 = f, 1 = e) และเศษส่วนของเหลวไอ (f2 = 1 − f, cos 2 =− 1), มุมติดต่อชัดเจนจะคำนวณเป็น cos CB = f cos e + f − 1 ที่ f เป็นเศษส่วนคาดการณ์พื้นที่ของพื้นผิวของแข็งเปียก ด้วยน้ำ และ e เป็นสมดุลติดต่อมุมบนพื้นเรียบ จริง สำหรับเปียก r ปัจจัยเนสส์หยาบ กำหนดเป็นอัตราส่วนของพื้นที่จริงของพื้นผิวทึบพื้นที่ฉายบนระนาบแนวนอน ปรับประวัติกับการเพิ่มมุมสัมผัส ผลกระทบนี้สามารถอธิบาย โดยรูปแบบอื่นที่พัฒนา โดย Wenzel [33], ซึ่งสันนิษฐานว่า ของเหลวเต็มช่องว่างระหว่างส่วนที่ยื่นออก และมุมสัมผัสจมูก appar W ถูกกำหนด โดย cos W = r cos e ดังนั้น สามารถแก้ไขสมการแค – Baxter เป็น cos CB = rf f cos e + f − 1 [34,35], ที่ rf คือ อัตราส่วนของพื้นที่จริงพื้นที่บริเวณโครงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อได้รับการรักษาผ้าฝ้ายที่ถูกความร้อนจะ600◦Cในอัตรา10◦C / นาทีเพียง 14% ของน้ำหนักเดิมยังคงอยู่ เมื่ออนุภาคนาโนซิลิกาถูกประกอบกับพื้นผิวเส้นใยสภาพความร้อนเดียวกันส่งผลให้น้ำหนัก remain- ไอเอ็นจี 20% เปอร์เซ็นต์น้ำหนักที่เหลือเพิ่มขึ้นอีกถึง 24% หลังจากที่ผ้าเคลือบได้รับการแก้ไขด้วย FAS ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการยืนยันรวมตัวกันของอนุภาคนาโนซิลิกาและ FAS ลงบนเส้นใยฝ้าย.
ดังกล่าวข้างต้นผ้าฝ้ายที่เก่าแก่เป็น hydrophilic และสามารถเปียกน้ำโดยสิ้นเชิงเพราะ abun- Dant กลุ่มไฮดรอกซิพื้นผิว (รูป. 6A) เมื่อได้รับการรักษาผ้าฝ้ายบางส่วนถูกแช่ในน้ำ wicking ของน้ำที่นำไปสู่การเปียกที่สมบูรณ์แบบของผ้าทั้ง (แผงด้านซ้ายมือของรูป. 6C) เมื่อผ้าฝ้ายมีการแก้ไขเพียงกับ (PAH / SiO2) n หลายชั้น, ผ้าหันชอบน้ำที่มีมุมติดต่อน้ำในช่วงของ120-130◦ การรักษาต่อไปของ (PAH / SiO2) n ผ้าประกอบกับการแสดงผล FAS superhydrophobic ผ้า ถ่ายภาพทั่วไปของหยดน้ำทรงกลมที่เกิดขึ้นบนพื้นผิวของผ้าฝ้ายที่มีการแก้ไขจะแสดงในรูป 6b.
เมื่อผ้า superhydrophobic ถูกแช่อยู่ในน้ำ, ผ้าหดหู่ผิวน้ำและลักยิ้มที่เห็นได้ชัดก็สังเกตเห็นและพื้นผิวผ้าที่ปรากฏเหมือนกระจก (แผงขวามือของรูป. 6C) สถานที่ให้บริการแสงนี้น่าสนใจประกอบกับชั้น plastron ที่เกิดขึ้นจากอากาศที่ติดอยู่ระหว่างน้ำและผ้า superhydrophobic [29-31] นี้ยัง gests sug- ว่ารัฐเปียกถูกครอบงำโดยรูปแบบของแคสซี่-แบ็กซ์เตอร์ [32] ซึ่งในของเหลวไม่สมบูรณ์เติมช่องว่างระหว่างที่ยื่นออกมาและมีกระเป๋าอากาศติดอยู่ที่อินเตอร์เฟซที่เป็นของแข็งของเหลว สำหรับอินเตอร์เฟซที่แตกต่างกันประกอบด้วยสองเศษส่วน (หนึ่งกับพื้นที่ส่วน F1 และสัมผัสกับมุมที่ 1 และอื่น ๆ ที่มี F2 และ 2 F1 + F2 = 1) ที่เห็นได้ชัด CB มุมสัมผัสจะได้รับจาก cos CB = cos F1 1 + cos F2 2. เมื่ออินเตอร์เฟซที่ประกอบด้วยส่วนที่เป็นของแข็งของเหลว (F1 = f 1 = E) และส่วนของเหลวไอ (F2 = 1 - F, cos 2 = -1) ที่มุมสัมผัสที่ชัดเจนจะถูกคำนวณเป็น cos CB F = cos E + F - 1 ที่ f คือส่วนพื้นที่ที่คาดการณ์ของพื้นผิวที่เป็นของแข็งเปียกด้วยน้ำและ e เป็นมุมสัมผัสสมดุลบนพื้นผิวที่เรียบ ที่จริงสำหรับพื้นที่เปียกที่ R ปัจจัย Ness rough- กำหนดเป็นอัตราส่วนของพื้นที่ที่เกิดขึ้นจริงของพื้นผิวที่เป็นของแข็งไปยังพื้นที่ที่คาดการณ์ไว้ในแนวระนาบ, นอกจากนี้ยังมีส่วนทําการเพิ่มขึ้นของมุมสัมผัส ผลกระทบนี้สามารถอธิบายได้ด้วยรูปแบบอื่นที่พัฒนาโดยเวนเซล [33] ซึ่งสันนิษฐานว่าของเหลวเติมช่องว่างระหว่างที่ยื่นออกมาและ appar- Ent มุมสัมผัส W จะได้รับจาก cos W = R cos E ดังนั้นสมการแคสซี่-แบ็กซ์เตอร์สามารถปรับเปลี่ยนเป็น cos CB = RF F cos E + F - 1 [34,35] ที่ RF คืออัตราส่วนของพื้นที่จริงไปยังพื้นที่ที่ฉาย