This study shows that the economic

This study shows that the economic feasibility of improved AW-systems predominantly depends on the prices that farmers receive, prices over which they have little control. Moreover, this study demonstrates the importance of accounting for both the level and the variation of the price premium, particularly during the first 5 yr of production. The economic feasibility of the farm increased with AW requirements, provided that farmers captured a high price level for broiler meat and faced relatively low volatility in producer prices. If this was not the case, differences in farmers’ risk attitudes became important and, in turn, the use of potential risk management instruments should be considered. Price risks are largely determined outside the farm. Hence, part of these risks could be managed outside the farm, such as by vertical coordination including contracts (Harwood et al., 1999; Hardaker et al., 2004). The terms of a contract can establish a minimum price level or a minimum price premium for AW products that ful- fill certain quality requirements. In this way, part of a farmer’s price risks are eliminated, but farmers are still be left with considerable freedom in management deci- sions. Stronger forms of vertical coordination include production contracts and vertical integration, in which the type of resources (for example, feed and antibiotics) that farmers can use are usually regulated and the inte- grator or buyer makes some of the production decisions. All such instruments focus on reducing price volatility and, in turn, decrease downside risk at the farm level. However, these instruments also limit entrepreneurial freedom to a smaller or a larger extent. The AW con- cepts currently present in the Netherlands already use particular forms of vertical coordination. For example, one of the concepts guarantees a feed profit for farm- ers; in other words, if the feed price increases producer price increases accordingly, and vice versa, sets require- ments on flock size among others, and integrates the process from transportation through slaughter to sell- ing products to the retail channel (KemperKip, 2013). Such risk management instruments could increase the willingness of farmers to convert to AW improving pro- duction systems. However, in addition to farmers pos- sibly expressing of some degree of risk aversion, Dutch farmers consider themselves entrepreneurs and want to keep their freedom of choice (Van Horne, 2007). The extent to which farmers perceive these instruments as a motivation to join a concept and from what point these instruments become a limiting factor for farmers could differ at an individual level and needs to be further studied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้แสดงว่า ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของ AW-ระบบการปรับปรุงส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับราคาที่เกษตรกรได้รับ ราคาที่พวกเขามีการควบคุมน้อย นอก การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการบัญชีทั้งระดับและรูปแบบของพรีเมี่ยมราคา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างปีที่ 5 ครั้งแรกของการผลิต ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของฟาร์มเพิ่มขึ้นกับความต้องการ AW โดยที่เกษตรกรจับระดับราคาสูงสำหรับเนื้อไก่เนื้อ และต้องเผชิญกับความผันผวนที่ค่อนข้างต่ำในราคาผู้ผลิต ถ้านี้ไม่ใช่กรณี ความแตกต่างของทัศนคติความเสี่ยงของเกษตรกรเป็นสำคัญ จะ ควรพิจารณาการใช้เครื่องมือบริหารความเสี่ยงอาจเกิดขึ้น ส่วนใหญ่มีกำหนดราคาความเสี่ยงภายนอกฟาร์ม ดังนั้น ส่วนหนึ่งของความเสี่ยงเหล่านี้สามารถจัดการนอกฟาร์ม เช่น โดยการประสานงานแนวตั้งรวมทั้งสัญญา (Harwood et al., 1999 Hardaker et al., 2004) เงื่อนไขของสัญญาสามารถสร้างระดับราคาต่ำสุดหรือพรีเมี่ยมราคาต่ำสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ AW ful ที่เติมกับคุณภาพความต้องการ ด้วยวิธีนี้ ตัดส่วนหนึ่งของความเสี่ยงของเกษตรกรราคา แต่เกษตรกรยังคงค้างกับเสรีภาพมากในการจัดการ deci sions ประสานงานแนวตั้งแบบแข็งแกร่งรวมถึงสัญญาผลิตและบูรณาการในแนวตั้ง ในการชนิดของทรัพยากร (ตัวอย่าง อาหารและยา) ซึ่งเกษตรกรสามารถใช้ถูกมักจะควบคุม และใน grator หรือผู้ซื้อทำให้บางคนตัดสินใจผลิต เครื่องมือดังกล่าวทั้งหมดเน้นลดความผันผวนของราคา แล้ว กลับ ลดเสี่ยงขาลงที่ระดับ อย่างไรก็ตาม เครื่องมือเหล่านี้ยังจำกัดผู้ประกอบการอิสระมีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ การ AW คอน-cepts ปัจจุบันอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์แล้วใช้เฉพาะรูปแบบของการประสานงานแนวตั้ง ตัวอย่าง แนวความคิดหนึ่งรับประกันกำไรอาหารสำหรับฟาร์มสกู๊ป ในคำอื่น ๆ ราคาอาหารเพิ่มราคาผู้ผลิตเพิ่มตาม และในทางกลับกัน ชุด ments ต้องแกะขนาดหมู่คนอื่น ๆ แล้วรวมกระบวนการจากการขนส่งผ่านฆ่าบริษัทขายผลิตภัณฑ์ช่องทางการขายปลีก (KemperKip, 2013) เครื่องมือบริหารความเสี่ยงดังกล่าวสามารถเพิ่มความตั้งใจของเกษตรกรแปลงเพื่อปรับปรุงระบบ pro duction AW อย่างไรก็ตาม นอกจากเกษตรกร pos - sibly แสดงของบางส่วนของความเสี่ยง aversion เกษตรกรดัตช์พิจารณาผู้ประกอบการเอง แล้วต้องการให้เสรีภาพในการเลือก (Van Horne, 2007) ขอบเขตที่เกษตรกรสังเกตเครื่องมือเหล่านี้เป็นแรงจูงใจการรวมแนวคิด และจุดใดเครื่องมือเหล่านี้เป็น ปัจจัยจำกัดสำหรับเกษตรกรอาจแตกต่างกันที่เป็นแต่ละระดับและจำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการปรับปรุงระบบ AW-ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับราคาที่เกษตรกรได้รับราคามากกว่าที่พวกเขามีการควบคุมน้อย นอกจากนี้ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการบัญชีทั้งระดับและรูปแบบของพรีเมี่ยมราคาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรก 5 ปีของการผลิต ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของฟาร์มที่มีความต้องการเพิ่มขึ้น AW โดยมีเงื่อนไขว่าเกษตรกรที่ถูกจับในระดับราคาที่สูงสำหรับเนื้อไก่และต้องเผชิญกับความผันผวนที่ค่อนข้างต่ำในราคาผู้ผลิต ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้เป็นกรณีที่แตกต่างในทัศนคติความเสี่ยงของเกษตรกรและกลายเป็นเรื่องสำคัญในการเปิดการใช้เครื่องมือการบริหารความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นควรพิจารณา ความเสี่ยงที่ราคาจะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่นอกฟาร์ม ดังนั้นส่วนหนึ่งของความเสี่ยงเหล่านี้อาจได้รับการจัดการนอกฟาร์มเช่นโดยการประสานงานในแนวตั้งรวมถึงสัญญา (ฮาร์วู้ด et al, 1999;.. Hardaker, et al, 2004) เงื่อนไขของสัญญาสามารถสร้างระดับราคาต่ำสุดหรือพรีเมี่ยมราคาต่ำสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ AW ที่ ful- กรอกต้องการที่มีคุณภาพบางอย่าง วิธีนี้เป็นส่วนหนึ่งของความเสี่ยงของเกษตรกรราคาจะถูกตัดออก แต่เกษตรกรยังคงถูกทิ้งไว้กับเสรีภาพมากใน sions ได้ตัดสินใจจัดการ รูปแบบที่แข็งแกร่งของการประสานงานในแนวตั้งรวมถึงสัญญาการผลิตและบูรณาการในแนวตั้งซึ่งในประเภทของทรัพยากร (เช่นอาหารและยาปฏิชีวนะ) ที่เกษตรกรสามารถใช้มักจะมีการควบคุมและ grator ณาการหรือผู้ซื้อทำให้บางส่วนของการตัดสินใจการผลิต ตราสารดังกล่าวทั้งหมดมุ่งเน้นการลดความผันผวนของราคาและในที่สุดก็ลดความเสี่ยงในระดับฟาร์ม แต่เครื่องมือเหล่านี้ยัง จำกัด เสรีภาพของผู้ประกอบการขนาดเล็กหรือในระดับที่มีขนาดใหญ่ AW ทำา cepts ปัจจุบันอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ได้ใช้รูปแบบเฉพาะของการประสานงานในแนวตั้ง ตัวอย่างเช่นหนึ่งของแนวคิดที่รับประกันกำไรอาหารสำหรับ farm- ERS; ในคำอื่น ๆ ถ้าราคาอาหารที่เพิ่มขึ้นการเพิ่มขึ้นของราคาผู้ผลิตตามและในทางกลับกันตั้งข้อกำาหนดขนาดฝูงหมู่คนอื่น ๆ และบูรณาการกระบวนการจากการขนส่งผ่านการฆ่าเพื่อจะขายสินค้าให้กับไอเอ็นจีช่องทางค้าปลีก (KemperKip 2013) . เครื่องมือที่ใช้ในการบริหารความเสี่ยงดังกล่าวอาจเพิ่มความตั้งใจของเกษตรกรที่จะแปลง AW ปรับปรุงระบบผลผลิต แต่นอกเหนือไปจากเกษตรกร pos- sibly แสดงระดับของความเกลียดชังความเสี่ยงเกษตรกรชาวดัตช์ผู้ประกอบการคิดว่าตัวเองและต้องการให้เสรีภาพของพวกเขาในการเลือก (แวนฮอร์น, 2007) ขอบเขตที่เกษตรกรรับรู้ตราสารเหล่านี้เป็นแรงจูงใจในการเข้าร่วมเป็นแนวคิดและจากสิ่งที่จุดตราสารเหล่านี้เป็นปัจจัย จำกัด สำหรับเกษตรกรอาจแตกต่างในระดับบุคคลและจะต้องมีการศึกษาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าความเป็นไปได้ของการปรับปรุงให้ระบบเศรษฐกิจส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับราคาที่เกษตรกรได้รับราคาที่พวกเขามีการควบคุมน้อย นอกจากนี้ การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบัญชีทั้งระดับและรูปแบบ ของพรีเมี่ยม ราคา โดยเฉพาะในช่วง 5 ปีแรกของการผลิต ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของเกษตรกรเพิ่มขึ้น ด้วยอ่า ความต้องการให้เกษตรกรได้ระดับราคาสูง สำหรับไก่เนื้อและเผชิญกับความผันผวนค่อนข้างต่ำในราคาผู้ผลิต ถ้ากรณีนี้ไม่ได้ ความแตกต่างในทัศนคติของเกษตรกรเป็นสำคัญ และความเสี่ยงในการเปิดการใช้เครื่องมือบริหารความเสี่ยงที่ควรพิจารณา ความเสี่ยงราคาส่วนใหญ่จะกำหนดนอกฟาร์ม ดังนั้น ในส่วนของความเสี่ยงเหล่านี้สามารถจัดการนอกฟาร์ม เช่น โดยการประสานงานแนวตั้งรวมทั้งสัญญา ( Harwood et al . , 1999 ; hardaker et al . , 2004 ) เงื่อนไขของสัญญาสามารถสร้างราคาต่ำสุดหรือระดับพรีเมี่ยม ราคาขั้นต่ำสำหรับ AW ผลิตภัณฑ์ที่ครบ - กรอกความต้องการคุณภาพที่แน่นอน ด้วยวิธีนี้ ส่วนความเสี่ยงด้านราคาของชาวนาจะถูกตัดออก แต่เกษตรกรยังเหลืออยู่มากเสรีภาพในดังนั้น - การจัดการ sions . แบบฟอร์มที่แข็งแกร่งของการประสานงาน รวมถึงการผลิตและการบูรณาการตามแนวตั้งในสัญญา ซึ่งประเภทของทรัพยากร ( เช่น อาหารและยาปฏิชีวนะ ) ที่เกษตรกรสามารถใช้มักจะมีการควบคุมและ inte - grator หรือผู้ซื้อ ทำให้บางส่วนของการตัดสินใจในการผลิต เครื่องมือดังกล่าวมุ่งเน้นการลดความผันผวนของราคา และ เปิด ลดความเสี่ยงในระดับฟาร์ม อย่างไรก็ตาม เครื่องมือเหล่านี้ยัง จำกัด เป็นผู้ประกอบการขนาดเล็กหรือเสรีภาพเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ โดย AW con - cepts ขณะนี้อยู่ในเนเธอร์แลนด์แล้วใช้รูปแบบเฉพาะของการประสานงานในแนวตั้ง ตัวอย่างเช่นหนึ่งในแนวคิด รับประกันอาหารกำไรสำหรับฟาร์ม - ERS ; ในคำอื่น ๆถ้าราคาอาหารเพิ่มราคาผู้ผลิตเพิ่มขึ้นตามลําดับ และในทางกลับกัน ชุดต้องมี ments ขนาดฝูงหมู่คนอื่น ๆ , และบูรณาการกระบวนการจากการขนส่งผ่านการขายสินค้าไปยังช่องทางค้าปลีก ( kemperkip ไอเอ็นจี , 2013 ) เครื่องมือบริหารความเสี่ยงดังกล่าวอาจเพิ่มขึ้น ความเต็มใจของเกษตรกรเพื่อแปลงให้ปรับปรุงระบบ duction Pro - . อย่างไรก็ตาม นอกจากเกษตรกร POS - ซีบลี่แสดงของบางส่วนของรังเกียจความเสี่ยง เกษตรกรผู้ประกอบการดัตช์ พิจารณาตัวเอง และต้องการให้เสรีภาพของพวกเขาให้เลือก ( Van Horne , 2007 ) ขอบเขตที่เกษตรกรรับรู้เครื่องมือเหล่านี้เป็นแรงจูงใจที่จะเข้าร่วมแนวคิดจากสิ่งที่จุดที่เครื่องมือเหล่านี้เป็นปัจจัยจำกัดของเกษตรกร อาจแตกต่างในแต่ละระดับ และต้องการเพิ่มเติม )