The association of reading with fun

The association of reading with fun and meaning-making is often not the case in EFL
(English as a Foreign Language) contexts, such as Taiwan. Rather, many students, particularly
adult learners, have a limited knowledge of English vocabulary words (Chen, 1998), read slowly
(Shen, 2008), and mostly about obscure textbooks or test-preparation materials (Huang, 2006).
They think of reading in English as being tedious and painful, and something they are obligated
to do in order to pass an exam. Lacking a genuine motivation to read, which serves as the basis
for all aspects of language development, it is not surprising that Taiwanese students have scored
in the bottom half on TOEFL iBT exams, as opposed to test-takers from other Asian countries
(2010 TOEFL Test and Score Data Summaries). Thus, this begs the following questions: If native
speakers of a language learn to read through rich immersion in authentic literature, should local
EFL educators not also use the same literature-based reading approach? Are teachers who fail to
encourage voluntary reading of a wide range of materials that students personally enjoy denying
those same students a fair chance to learn?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ของการอ่าน ด้วยความสนุกและความหมายทำไม่บ่อยกรณีใน EFLบริบท (ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ) เช่นไต้หวัน ค่อนข้าง เรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่ มีความรู้จำกัดของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ (Chen, 1998), อ่านช้า(Shen, 2008) และปิดบังส่วนใหญ่เกี่ยวกับตำราหรือเอกสารเตรียมสอบ (Huang, 2006)พวกเขาคิดว่า การอ่านภาษาอังกฤษเป็นการน่าเบื่อ และเจ็บปวด และสิ่งที่พวกเขามีภาระผูกพันทำเพื่อสอบผ่าน ขาดแรงจูงใจที่แท้อ่าน ซึ่งทำหน้าที่เป็นพื้นฐานทุกด้านการพัฒนาภาษา ไม่น่าแปลกใจที่มีคะแนนนักเรียนไต้หวันในล่างครึ่งบน TOEFL iBT ข้อสอบ เมื่อเทียบกับการทดสอบจากประเทศในเอเชียอื่น ๆ(ทดสอบ TOEFL 2010 และสรุปข้อมูลคะแนน) ดังนั้น นี้ begs คำถามต่อไปนี้: ถ้าเจ้าของลำโพงของภาษาเรียนรู้การอ่านวรรณคดีแท้ รวยแช่ควรท้องถิ่นนักการศึกษา EFL ไม่ใช้วิธีการอ่านจากวรรณกรรมเดียวกัน มีครูที่ไม่ส่งเสริมการอ่านหลากหลายวัสดุที่นักเรียนชอบออกไปปฏิเสธความสมัครใจเรียนเดียวกันโอกาสยุติธรรมการเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาคมการอ่านด้วยความสนุกสนานและความหมายที่ทำมักจะเป็นกรณีที่ไม่อยู่ใน EFL
(ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ) บริบทเช่นไต้หวัน แต่นักเรียนจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
นักศึกษาผู้ใหญ่มีความรู้ จำกัด ของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ (เฉิน, 1998) อ่านช้า
(Shen, 2008) และส่วนใหญ่เกี่ยวกับตำราปิดบังหรือวัสดุทดสอบการเตรียม (Huang, 2006).
พวกเขาคิดว่า การอ่านในภาษาอังกฤษว่าเป็นที่น่าเบื่อและเจ็บปวดและสิ่งที่พวกเขามีภาระผูกพันที่
จะทำอย่างไรเพื่อที่จะผ่านการสอบ ขาดแรงจูงใจของแท้ในการอ่านซึ่งทำหน้าที่เป็นพื้นฐาน
สำหรับทุกแง่มุมของการพัฒนาภาษาก็ไม่น่าแปลกใจว่านักเรียนชาวไต้หวันได้คะแนน
ในครึ่งล่างในการสอบ TOEFL iBT เมื่อเทียบกับผู้รับการทดสอบจากประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย
(2010 สอบ TOEFL การทดสอบและให้คะแนนข้อมูลสรุป) ดังนั้นนี้ begs คำถามต่อไปนี้หากพื้นเมือง
ลำโพงของภาษาเรียนรู้การอ่านผ่านการแช่ที่อุดมไปด้วยในวรรณคดีแท้ควรท้องถิ่น
การศึกษา EFL ยังไม่ได้ใช้วิธีการอ่านวรรณกรรมตามเดียวกันได้หรือไม่ เป็นครูที่ไม่ได้
ขอแนะนำให้อ่านความสมัครใจของหลากหลายของวัสดุที่นักเรียนเองสนุกปฏิเสธ
นักเรียนเดียวกันนั้นโอกาสที่ยุติธรรมจะเรียนรู้?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาคมการอ่าน ด้วยความสนุกสนาน และทำให้ความหมายมักจะไม่กรณีในภาษาอังกฤษ( ภาษาไทย ) บริบท เช่น ไต้หวัน แต่นักเรียนหลายคน โดยเฉพาะนักศึกษาผู้ใหญ่ มีความรู้ จำกัด ของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ( Chen , 1998 ) , อ่านได้ช้า( Shen , 2008 ) , และส่วนใหญ่เกี่ยวกับหนังสือเรียนปิดบังหรือวัสดุเตรียมสอบ ( Huang , 2006 )พวกเขาคิดว่า การอ่านภาษาอังกฤษเป็นน่าเบื่อและเจ็บปวด และสิ่งที่พวกเขาจะเป็นภาระทำเพื่อให้สอบผ่าน ขาดแรงจูงใจแท้ที่จะอ่าน ซึ่งทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับทุกด้านของการพัฒนาทางภาษา ก็ไม่น่าแปลกใจที่ไต้หวันมีคะแนนนักเรียนในครึ่งล่างในการสอบ TOEFL iBT สอบเป็นนอกคอกการทดสอบ takers จากประเทศในเอเชียอื่น ๆ( แบบทดสอบ TOEFL และสรุปข้อมูล ( คะแนน ) ดังนั้น นี้ begs คำถามต่อไปนี้ : ถ้าพื้นเมืองผู้พูดภาษาเรียนรู้ที่จะอ่านผ่านการแช่ในวรรณคดี รวยจริง ควร ท้องถิ่นเรียนอาจารย์ไม่ก็ใช้วิธีการเดียวกัน อ่านวรรณกรรมตาม ? เป็นครูที่ล้มเหลวส่งเสริมการอ่านในช่วงกว้างของวัสดุที่นักเรียนเองสนุกกับปฏิเสธนั้น นักเรียนมีโอกาสได้เรียนรู้