Policies introduced during the peri

Policies introduced during the period of rehabilitation (1949-52),
including land reform and stabilisation of domestic prices, brought
about significant recovery in agricultural production. But, at the same
time, agriculture did not present itself as a sector which could potentially
support industrialisation. First, the growth potential of agriculture was
very limited because of a lack of agricultural investment and technical
progress. Second, increases in output did not reduce the gap between
supply and demand in major agricultural markets. Alongside increases
in agricultural output and income, farmers consumed more grain.6 As a
result, the commodity rate of agricultural production and even net
amounts of supply to the market fell (the commodity rate measures the
ratio of output marketed to total output). On the other hand, because of
the expansion of the urban population, partly related to the planned
industrialisation, market demand rose significantly in urban areas.
Third, changes in agricultural demand and supply caused significant
rises in agricultural prices and their increasing instability. Increased
market fluctuations created obstacles to implementation of the government's
plans. Furthermore, there was concern that if agricultural prices,
especially grain prices, rose in the market, they would be transmitted to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายที่นำมาใช้ในช่วงของการฟื้นฟู (1949-52),ปฏิรูปที่ดินและป้องกันภาพสั่นไหวราคาภายในประเทศ นำมารวมเกี่ยวกับการกู้คืนที่สำคัญในการผลิตทางการเกษตร แต่ เดียวเวลา การเกษตรไม่ได้แสดงตัวเองเป็นภาคซึ่งอาจจะสนับสนุนอุตสาหกรรม ครั้งแรก มีศักยภาพการเติบโตของการเกษตรจำกัดเนื่องจากขาดการลงทุนทางการเกษตร และทางเทคนิคมากความคืบหน้า ที่สอง การเพิ่มผลผลิตไม่ได้ลดช่องว่างระหว่างอุปสงค์และอุปทานในตลาดสินค้าเกษตรที่สำคัญ ควบคู่ไปกับการเพิ่มรายได้และผลผลิตทางการเกษตร เกษตรกรใช้ grain.6 เพิ่มเติมเป็นการผล ราคาสินค้าเกษตรและแม้สุทธิลดลงจำนวนจ่ายตลาด (มาตรการราคาสินค้าอัตราส่วนของผลผลิตทำตลาดผลผลิตรวม) บนมืออื่น ๆ เนื่องจากการการขยายตัวของประชากรเมือง บางส่วนเกี่ยวข้องกับการวางแผนอุตสาหกรรม ตลาดกุหลาบอย่างมากในเขตเมืองที่สาม เกิดจากเปลี่ยนแปลงเกษตรอุปสงค์และอุปทานที่สำคัญราคาสินค้าเกษตรและความไม่แน่นอนของพวกเขาเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นความผันผวนของตลาดที่สร้างอุปสรรคในการดำเนินการของรัฐบาลแผน นอกจากนี้ มีความกังวลว่าถ้าราคาสินค้าเกษตรโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้าวราคา กุหลาบในตลาด พวกเขาจะถูกส่งไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการแนะนำในช่วงระยะเวลาของการฟื้นฟู (1949-1952)
รวมทั้งการปฏิรูปที่ดินและการรักษาเสถียรภาพของราคาในประเทศนำ
การกู้คืนเกี่ยวกับความสำคัญในการผลิตทางการเกษตร แต่ในเวลาเดียวกัน
เวลาการเกษตรไม่ได้นำเสนอตัวเองเป็นภาคซึ่งอาจได้หรือไม่ว่า
การสนับสนุนอุตสาหกรรม ครั้งแรกที่มีศักยภาพในการเจริญเติบโตของภาคเกษตรถูก
จำกัด มากเพราะขาดการลงทุนทางการเกษตรและทางเทคนิค
ความคืบหน้า ประการที่สองการเพิ่มขึ้นในการส่งออกไม่ได้ลดช่องว่างระหว่าง
อุปสงค์และอุปทานในตลาดสินค้าเกษตรที่สำคัญ ควบคู่ไปกับการเพิ่มขึ้นของ
ผลผลิตทางการเกษตรและรายได้เกษตรกรบริโภค grain.6 มากขึ้นเป็น
ผลให้อัตราสินค้าโภคภัณฑ์ของการผลิตการเกษตรและสุทธิแม้
ปริมาณของอุปทานในตลาดลดลง (อัตราสินค้าโภคภัณฑ์มาตรการ
อัตราส่วนของการส่งออกตลาดให้กับผลผลิตทั้งหมด) บนมืออื่น ๆ เนื่องจาก
การขยายตัวของประชากรในเมืองที่เกี่ยวข้องกับส่วนหนึ่งที่จะวางแผน
อุตสาหกรรมความต้องการของตลาดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่เขตเมือง.
ประการที่สามการเปลี่ยนแปลงในความต้องการทางการเกษตรและอุปทานที่เกิดอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มขึ้นในราคาสินค้าเกษตรที่เพิ่มขึ้นและความไม่แน่นอนของพวกเขา เพิ่มขึ้น
ความผันผวนของตลาดได้สร้างอุปสรรคในการดำเนินงานของรัฐบาลใน
แผน นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่าถ้าราคาสินค้าเกษตร,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งราคาธัญพืชปรับตัวสูงขึ้นในตลาดที่พวกเขาจะถูกส่งไปยัง