Before she realized what was happen

Before she realized what was happening, her vision began to grown blurry. This fact filled her mind with numbness and confusion, because… she was crying. Dozens of years had passed in which she never imagined that she would cry, especially not for a man so beneath her. What was unfamiliar, were not only her uncontrollable tears, nor the unbearable pain which stabbed into her heart like an arrow, but also deep fear.

Here she was, crying. She didn’t know why she was crying, or why she felt pain, or why she was scared…. She began to weep; great billowing waves of weeping that she couldn’t prevent, and couldn’t stop.

“Yun Che… Yun Che!” she cried with a voice filled with helplessness and sorrow.

Boom!!

Her shouts did not provoke any response from Yun Che. However, over at the base of the mountain, the sounds of crumbling rocks suddenly sounded out. The Stone Dragon General suddenly emerged from the pile of rubble. Debris showered off its body as it stood up once more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนเธอรู้สิ่งที่เกิดขึ้น วิสัยทัศน์ของเธอเริ่มเติบโตขึ้นไม่ชัด ความจริงเรื่องนี้เต็มใจของเธอมึนงงและสับสน เพราะ...เธอร้องไห้ หลายสิบปีเลยซึ่งเธอไม่เคยคิดว่า เธอจะร้องไห้ สำหรับคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ให้ใต้เธอ อะไรคือสิ่งที่ไม่คุ้นเคย ถูกไม่เพียงน้ำตาของเธอไม่สามารถควบคุมได้ หรือความเจ็บปวดเหลือทนที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนเป็นลูกศร แต่ยังกลัวลึกนี่เธอ ร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอ ร้องไห้ หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวด หรือทำไมเธอกลัว... เธอเริ่มร้อง คลื่นพวยดีร้องไห้ที่เธอไม่สามารถป้องกัน และไม่สามารถหยุด"ยุน Che... Che ยุน "เธอร้องเสียงเต็มไป ด้วยวัยและความเศร้าโศกบูม!!เธอตะโกนไม่ได้กระตุ้นการตอบสนองใด ๆ จาก Che ยุน อย่างไรก็ตาม ไปที่ฐานของภูเขา เสียงของบี้หินก็ฟังออก ทั่วไปมังกรหินก็โผล่ออกมาจากกองขยะ เศษโปรยปิดร่างกายมันยืนขึ้นอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่เธอจะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวิสัยทัศน์ของเธอเริ่มที่จะเติบโตพร่ามัว ความจริงเรื่องนี้เต็มไปด้วยความคิดของเธอกับความมึนงงและสับสนเพราะ ... เธอร้องไห้ หลายสิบปีที่ผ่านมาในขณะที่เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะร้องไห้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้สำหรับคนเพื่อให้เธอภายใต้ อะไรคือสิ่งที่ไม่คุ้นเคยไม่เพียงน้ำตาของเธอที่ไม่สามารถควบคุมหรือความเจ็บปวดทนไม่ได้ที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนลูกศร แต่ยังกลัวลึก. นี่เธอก็ร้องไห้ เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมเธอร้องไห้หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวดหรือว่าทำไมเธอกลัว ... เธอเริ่มที่จะร้องไห้ คลื่นที่ดีเป็นลูกคลื่นร้องไห้ว่าเธอไม่สามารถป้องกันและไม่สามารถหยุด. "ยุนยุนเจ๊ ... เจ๊!" เธอร้องไห้ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกทำอะไรไม่ถูกและ. บูม !! ตะโกนของเธอไม่ได้ก่อให้เกิดการตอบสนองใด ๆ จาก Yun Che . อย่างไรก็ตามในช่วงที่ฐานของภูเขาหินเสียงของบี้ก็ฟังออก หินมังกรทั่วไปจู่ ๆ ก็โผล่ออกมาจากกองซากปรักหักพัง เศษถล่มปิดร่างกายของมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนที่เธอจะตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น สายตาของเธอเริ่มโตพร่ามัว ความเป็นจริงนี้เติมจิตใจเธอมึนงงและสับสน เพราะ . . . . . . . เธอร้องไห้ หลายสิบปีแล้วที่เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะร้องไห้ โดยเฉพาะสำหรับคนที่เหมาะกับเธอ สิ่งที่ไม่คุ้นเคย ไม่เพียงน้ำตาแก่นของเธอ หรือทนความเจ็บปวดที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอ เหมือนลูกศร แต่ลึกๆ กลัวนี่เธอกำลังร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ หรือ ทำไมเธอถึงรู้สึกเจ็บปวด หรือ ทำไม เธอกลัว . . . . . . . เธอเริ่มที่จะร้องไห้ ดีเป็นลูกคลื่นคลื่นร้องไห้จนไม่สามารถป้องกันได้ และไม่สามารถหยุดได้" ยุนเช . . . . . . . ยุนเช ! " เธอร้องด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยไม่มีประโยชน์และความเศร้าโศกบูม ! !เสียงตะโกนของเธอไม่ได้กระตุ้นการตอบสนองใด ๆจากยุนเช อย่างไรก็ตาม ไปที่ฐานของภูเขา เสียงบี้ หินก็เป่าออก ศิลามังกรทั่วไปก็โผล่ออกมาจากกองเศษหินหรืออิฐ เศษไปจากร่างของมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง