Depression and Type 2 Diabetes Over

Depression and Type 2 Diabetes Over the Lifespan
OBJECTIVE— It has been argued that the relationship between depression and diabetes is
bi-directional, but this hypothesis has not been explicitly tested. This systematic review examines
the bi-directional prospective relationships between depression and type 2 diabetes.
RESEARCH DESIGN AND METHODS— A search was conducted using Medline for
publications from 1950 through 2007. Reviewers assessed the eligibility of each report by
exposure/outcome measurement and study design. Only comparative prospective studies of
depression and type 2 diabetes that excluded prevalent cases of depression (for diabetes predicting
depression) or diabetes (for depression predicting diabetes) were included. Two sets of
pooled risk estimates were calculated using random effects: depression predicting type 2 diabetes
and type 2 diabetes predicting depression.
RESULTS— Of 42 full-text publications reviewed, 13 met eligibility for depression predicting
onset of diabetes, representing 6,916 incident cases. Seven met criteria for diabetes predicting
onset of depression, representing 6,414 incident cases. The pooled relative risk (RR) for
incident depression associated with baseline diabetes was 1.15 (95% CI 1.02–1.30). The RR for
incident diabetes associated with baseline depression was 1.60 (1.37–1.88).
CONCLUSIONS— Depression is associated with a 60% increased risk of type 2 diabetes.
Type 2 diabetes is associated with only modest increased risk of depression. Future research
should focus on identifying mechanisms linking these conditions.
Depression and diabetes are highly prevalent in the U.S. Over 6.5% of the U.S. adult population has been diagnosed with diabetes (1), and the incidence of type 2 diabetes is increasing, in part due to the national increase in obesity. Approximately 16% of U.S. adults will suffer major depressive disorder at some point in their lives, and this proportion is greater when other forms of depressive disorder, such as dysthymia and
minor depression, are included (2). Thus, the hypothesis that depression and diabetes are causally related deserves attention from researchers and policy-makers alike. Depression is associated with poor health behaviors (i.e., smoking, physical inactivity, caloric intake) that increase
risk of type 2 diabetes (3). Depression is also related to central obesity and potentially
to impaired glucose tolerance (4). Depression is associated with physiological abnormalities, including activation of the hypothalamic-pituitary-adrenal axis, sympathoadrenal system, and proinflammatory
cytokines, which can induce insulin resistance and contribute to diabetes risk (5). Diabetes may increase
risk of depression because of the sense of threat and loss associated with receiving this diagnosis and the substantial lifestyle changes necessary to avoid developing debilitating complications. Also, studies
suggest that late-life depression is associated with a history of vascular disease, including
diabetes (6). In sum, evidence suggests that the exposure/outcome relationship between these conditions is bidirectional and may change over the life course.
Previous reviews have explored the relationship between depression and diabetes using retrospective (7) and prospective(8) studies, but none have assessed this relationship from a lifespan perspective by simultaneously examining its bidirectionality. Retrospective studies often use lifetime prevalence measures and thus they do not inform questions of temporality. The search criteria used in previous
reviews have been relatively conservative
and may have missed studies in which
depression or diabetes was not the primary
exposure of interest. While both depression
and diabetes are more common
among certain demographic groups (i.e.,
women and African Americans, respectively),
it is unclear whether this relationship
varies across such groups. We
therefore undertook a new review to synthesize
the current evidence of the prospective
relationships between
RESEARCH DESIGN AND
METHODS
Search strategy
We conducted literature searches using
MEDLINE with the three limits “publication
date from 1 January 1950 to 31 December
2007,” “English language,” and
“human subjects” and combinations of
the medical subject headings “Diabetes
Mellitus” or “Diabetes Mellitus, Type 2,”
“Depression” or “Depressive Disorder,”
“Risk Factors,” and “Prospective Studies”
or “Longitudinal Studies.” The reference
lists of previous meta-analyses and selected
articles were screened.
Selection criteria
To be included, a report had to 1) have a
prospective design, 2) include cases of
probable type 2 diabetes (i.e., studies that
examined only type 1 diabetes or diabetes
before age 30 years were excluded), 3)
provide enough data to generate a relative
risk estimate, and 4) exclude prevalent
cases of either depression (for diabetes
predicting depression onset) or diabetes
(for depression predicting diabetes onset).
In the event of multiple publications,
only the most recent manuscript for a particular
study population was included.
Data extraction
Two reviewers used a custom data abstraction
form to evaluate and summarize
selected articles. Abstracted information
included authors, year, location, source
of participants, sample composition, assessment
of diabetes/depression, and
matching and/or statistical adjustment for
potential confounders. If multiple risk estimates
(with error measurements) were
presented in a given manuscript (e.g.,
nested multivariable models), the estimate
that most closely adjusted for only
demographic characteristics (e.g., age,
sex, race, socioeconomic indicators, and
marital status/household composition)
was selected. We chose this approach because
some studies adjusted for prominent
effect modifiers (i.e., family history,
health behaviors, adiposity) while others
did not, and thus the interpretation of the pooled value using the most-adjusted estimates
from each study is misleading, for
it is neither an estimate of the direct nor
the total effect (9).
Statistical analysis
The estimate from each study was used to
generate a pooled relative risk using random
effects. Two separate analyses were
conducted: depression predicting type 2
diabetes and type 2 diabetes predicting depression.
Random-effects modeling explicitly
accounts for unmeasured variability
across the values using the DerSimonian
and Laird method, resulting in a pooled
estimate with a wider confidence interval
relative to the fixed-effects models (10). We
evaluated heterogeneity in the estimates using
the Cochrane Q statistic. If a study only
presented stratified risk estimates (i.e., by
sex), these estimates were combined using
random effects and then that pooled estimate
was used for the meta-analysis. For
studies that presented graded relationships
(e.g., low, medium, high depressive symptoms),
only the estimate for the highest category
was selected. Forest plots of the
estimates and 95% CIs, with the weight of
each point estimate indicated by the relative
size of the marker, were used to visualize the
range of effects.Weused subgroup analyses
to explore potential variability in the relationships
by demographic characteristics
(e.g., age, sex, race) and conducted sensitivity
analyses to assess the robustness of our
results (11). We used Egger’s test and funnel
plots to assess publication bias. If such
bias was evident, we used the trim and fill
approach (12) to generate a pooled estimate
that accounted for the unpublished negative
findings. All analyses were conducted
using Stata v9.0 (StataCorp, College Station,
TX), and statistical significance was set
a priori at P _ 0.05.
RESULTS
Study selection
A total of 21,190 original-research articles
were retrieved by the searches (the titles
of which were examined by two independent
reviewers). Manuscripts that did not
reference either depression or diabetes in
the title (or specifically referred to type 1
diabetes) were excluded at this phase, and
titles that referred to “development,”
“risk/incidence,” or “comorbidity/cooccurrence”
and similar terms were selected
for additional review (n _ 1,168).
From this set, 42 articles were retrieved
for full abstraction. Of these, 24 articles
did not meet selection criteria and were
excluded (see Supplemental Fig. 1 and
supplemental search results in the online
appendix available at http://dx.doi.org/
10.2337/dc08-0985). Ten studies were
excluded for failing to remove prevalent
cases of depression/diabetes at baseline.
One was excluded for using a measure of
“burnout” rather than depression. Ten reports
were excluded because they did not
provide enough data to generate a risk
estimate. Two studies used the same sample
(13,14), and only the most recent
publication (Arroyo et al. [14]) was retained.
Two studies used samples selected
for the presence of specific diabetes or depression
risk factors (antipsychotic medications
[15] and coronary heart failure
[16]), respectively). We determined that
these samples would introduce bias and
heterogeneity into the pooled estimate
and therefore excluded them. However,
we conducted sensitivity analyses to assess
the effect of this decision. The remaining
18 articles (two of which
examined both depression predicting diabetes
and diabetes predicting depression)
were retained for analysis and are
described in Tables 1 and 2.
Depression predicting type 2
diabetes
The results from 13 studies of depression
predicting incident diabetes, representing
6,916 cases of diabetes, are consistent
(Fig. 1A). Even in those instances in
which the association was not statistically
significant, the trend for depression to increase
risk of subsequent diabetes was
present. Assessment of heterogeneity indicated
that the random effects model was
appropriate (Cochrane Q statistic [13
d.f.]: 37.63, P _ 0.001), generating a
pooled relative risk (RR) of 1.60 (95% CI
1.37–1.88).
Measurement

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ผ่านอายุการใช้วัตถุประสงค์คือมันมีการโต้เถียงว่า ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานเป็นทิศทาง แต่สมมติฐานนี้ไม่ได้ชัดเจนทดสอบ ตรวจสอบทบทวนระบบนี้ทิศทางอนาคตความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2วิจัยออกแบบและวิธีการเช่นการค้นหาวิธีใช้ Medline สำหรับสิ่งพิมพ์จากปี 1950 ถึงปี 2007 ผู้ประเมินมีคุณสมบัติเหมาะสมของแต่ละรายงานโดยความเสี่ยง/ผลการประเมินและศึกษาการออกแบบ เฉพาะผู้สนใจการศึกษาเปรียบเทียบภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่รวมกรณีที่แพร่หลายของโรคซึมเศร้า (สำหรับการคาดการณ์ของโรคเบาหวานภาวะซึมเศร้า) หรือโรคเบาหวาน (สำหรับการคาดการณ์โรคเบาหวานโรคซึมเศร้า) รวม สองชุดการประเมินความเสี่ยงรวมถูกคำนวณโดยใช้ผลสุ่ม: โรคซึมเศร้าโรคเบาหวานชนิดที่ 2 การคาดการณ์และคาดการณ์ภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวานชนิดที่ 2ผล — สิ่งพิมพ์ข้อความเต็มของ 42 ทาน 13 ตามราคาเหมาะกับการคาดการณ์ภาวะซึมเศร้าเริ่มมีอาการของโรคเบาหวาน การแสดงกรณีเหตุการณ์ 6,916 เกณฑ์พบกับเจ็ดสำหรับการคาดการณ์ของโรคเบาหวานเริ่มมีอาการของภาวะซึมเศร้า แสดงเหตุการณ์กรณี 6,414 การรวมความเสี่ยงสัมพัทธ์ (RR) สำหรับภาวะซึมเศร้าปัญหาที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานหลักถูก 1.15 (95% CI 1.02 – 1.30) RR สำหรับแก้ไขปัญหาโรคเบาหวานที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าหลักถูก 1.60 (1.37-1.88)บทสรุปคือภาวะซึมเศร้าที่สัมพันธ์กับ 60% เพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวานชนิดที่ 2โรคเบาหวานชนิดที่ 2 จะเกี่ยวข้องกับเฉพาะเจียมเนื้อเจียมตัวเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้า งานวิจัยในอนาคตควรมุ่งเน้นในการระบุกลไกการเชื่อมโยงเงื่อนไขเหล่านี้ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานมีแพร่หลายมากในสหรัฐอเมริกา กว่า 6.5% ของประชากรผู้ใหญ่ของสหรัฐอเมริกาได้รับรับการวินิจฉัยกับโรคเบาหวาน (1), และอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่ม ขึ้น ส่วนหนึ่งเนื่องจากโรคอ้วนเพิ่มชาติ ประมาณ 16% ของผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาจะต้องทนทุกข์ทรมานเศร้าบางจุดในชีวิตของพวกเขา และสัดส่วนนี้เป็นเมื่อมากกว่ารูปแบบอื่น ๆ ของโรค depressive เช่น dysthymia และจำนวนโรคซึมเศร้า รวม (2) ดังนั้น สมมติฐานที่ว่า ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวาน causally เกี่ยวข้องสมควรความสนใจจากนักวิจัยและ policy-makers เหมือนกัน ภาวะซึมเศร้าที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ดี (เช่น สูบบุหรี่ ไม่จริง บริโภคแคลอริก) ที่เพิ่มขึ้นความเสี่ยงของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 (3) ภาวะซึมเศร้านอกจากนี้ยังเกี่ยวข้อง กับโรคอ้วนกลาง และอาจเพื่อผู้พิการทางยอมรับกลูโคส (4) ภาวะซึมเศร้าจะเกี่ยวข้องกับความผิดปกติสรีรวิทยา รวมถึงการเปิดใช้งานของแกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองหมวกไต ระบบ sympathoadrenal และ proinflammatorycytokines ซึ่งสามารถก่อให้เกิดการต้านทานอินซูลิน และนำไปสู่ความเสี่ยงโรคเบาหวาน (5) โรคเบาหวานอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าเนื่องจากความสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการได้รับการวินิจฉัยนี้และเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่พบที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อน debilitating พัฒนาและคู่แข่ง ยัง การศึกษาแนะนำว่า ช่วงปลายชีวิตซึมเศร้าเกี่ยวข้องกับประวัติของโรคหลอดเลือด รวมทั้งโรคเบาหวาน (6) ในผล หลักฐานแนะนำว่า ความเสี่ยง/ผลความสัมพันธ์ระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้เป็นแบบสองทิศทาง และอาจเปลี่ยนแปลงหลักสูตรชีวิต รีวิวก่อนหน้านี้ได้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้า และโรคเบาหวานใช้คาด (7) และการศึกษา prospective(8) แต่ไม่ได้ประเมินความสัมพันธ์นี้จากมุมมองอายุ ด้วยการตรวจสอบของ bidirectionality พร้อมกัน วัดชุกมักใช้ชีวิตศึกษาคาด และดังนั้นพวกเขาบอกถาม temporality เงื่อนไขการค้นหาที่ใช้ก่อนหน้านี้เห็นได้ค่อนข้างหัวเก่าและอาจพลาดการศึกษาที่โรคซึมเศร้าหรือโรคเบาหวานไม่ถูกหลักแสงที่น่าสนใจ ในขณะที่ภาวะซึมเศร้าทั้งสองและโรคเบาหวานทั่วไประหว่างบาง ประชากรกลุ่ม (เช่นแอฟริกันอเมริกัน และผู้หญิงตามลำดับ),เป็นที่ชัดเจนว่าความสัมพันธ์นี้แตกต่างกันไปในกลุ่มดังกล่าว เราดังนั้น undertook ทบทวนสังเคราะห์ใหม่ปัจจุบันมีหลักฐานที่คาดหวังความสัมพันธ์ระหว่างออกแบบวิจัย และวิธีการค้นหากลยุทธ์เราดำเนินการค้นหาเอกสารประกอบการใช้"พิมพ์จำกัดของ MEDLINE มีสามวัน 1 เดือน 1950 มกราคมจากวันที่ 31 ธันวาคม2007 ภาษาอังกฤษ" และ"เรื่องของมนุษย์" และชุดของหัวเรื่องทางการแพทย์ "โรคเบาหวานหวาน"หรือ"เบาหวาน ประเภท 2,""ซึมเศร้า" หรือ "โรค Depressive,""ปัจจัยเสี่ยง" และ "อนาคตศึกษา"หรือ "การ ศึกษาระยะยาว" การอ้างอิงแสดงรายการของ meta-วิเคราะห์ก่อนหน้า และเลือกบทความได้ฉายเกณฑ์การเลือกจะรวม มีรายงาน 1) มีการออกแบบอนาคต 2) รวมถึงกรณีของน่าเป็นชนิดที่ 2 โรคเบาหวาน (เช่น ศึกษาที่ตรวจสอบเฉพาะ พิมพ์ 1 โรคเบาหวานหรือโรคเบาหวานก่อนอายุ 30 ปีถูกแยก), 3)มีข้อมูลเพียงพอในการสร้างความสัมพันธ์ประเมินความเสี่ยง และ 4) แยกแพร่หลายกรณีเป็นโรคซึมเศร้า (สำหรับโรคเบาหวานเริ่มมีอาการซึมเศร้าการคาดการณ์) หรือโรคเบาหวาน(สำหรับโรคซึมเศร้าโรคเบาหวานเริ่มคาดการณ์)ในกรณีที่สิ่งหลายเฉพาะฉบับล่าสุดสำหรับศึกษาประชากรรวมได้ดึงข้อมูลผู้ตรวจทานสองใช้ abstraction ข้อมูลที่กำหนดเองแบบฟอร์มการประเมิน และสรุปบทความที่เลือก สกัดข้อมูลรวมผู้เขียน ปี ที่ตั้ง แหล่งผู้เข้าร่วม ประเมิน ตัวอย่างองค์ประกอบโรคเบาหวาน/โรคซึมเศร้า และตรงกัน และ/หรือสถิติปรับปรุงconfounders เป็นไป ถ้าประเมินความเสี่ยงหลาย(มีการวัดผิดพลาด) ได้นำเสนอในฉบับที่กำหนด (เช่นซ้อนแบบ multivariable), การประเมินที่สุดปรับปรุงเท่านั้นลักษณะประชากร (เช่น อายุเพศ เชื้อชาติ ดัชนีประชากร และองค์ประกอบสถานะสมรส/ครัวเรือน)เลือก เราเลือกวิธีนี้เนื่องจากบางการศึกษาปรับปรุงเด่นeffect modifiers (i.e., family history,health behaviors, adiposity) while othersdid not, and thus the interpretation of the pooled value using the most-adjusted estimatesfrom each study is misleading, forit is neither an estimate of the direct northe total effect (9).Statistical analysisThe estimate from each study was used togenerate a pooled relative risk using randomeffects. Two separate analyses wereconducted: depression predicting type 2diabetes and type 2 diabetes predicting depression.Random-effects modeling explicitlyaccounts for unmeasured variabilityacross the values using the DerSimonianand Laird method, resulting in a pooledestimate with a wider confidence intervalrelative to the fixed-effects models (10). Weevaluated heterogeneity in the estimates usingthe Cochrane Q statistic. If a study onlypresented stratified risk estimates (i.e., bysex), these estimates were combined usingrandom effects and then that pooled estimatewas used for the meta-analysis. Forstudies that presented graded relationships(e.g., low, medium, high depressive symptoms),only the estimate for the highest categorywas selected. Forest plots of theestimates and 95% CIs, with the weight ofeach point estimate indicated by the relativesize of the marker, were used to visualize therange of effects.Weused subgroup analysesto explore potential variability in the relationshipsby demographic characteristics(e.g., age, sex, race) and conducted sensitivityanalyses to assess the robustness of ourresults (11). We used Egger’s test and funnelplots to assess publication bias. If suchbias was evident, we used the trim and fillapproach (12) to generate a pooled estimatethat accounted for the unpublished negativefindings. All analyses were conductedusing Stata v9.0 (StataCorp, College Station,TX), and statistical significance was seta priori at P _ 0.05.RESULTSStudy selectionA total of 21,190 original-research articleswere retrieved by the searches (the titlesof which were examined by two independentreviewers). Manuscripts that did notreference either depression or diabetes inthe title (or specifically referred to type 1diabetes) were excluded at this phase, andtitles that referred to “development,”“risk/incidence,” or “comorbidity/cooccurrence”and similar terms were selectedfor additional review (n _ 1,168).From this set, 42 articles were retrievedfor full abstraction. Of these, 24 articlesdid not meet selection criteria and wereexcluded (see Supplemental Fig. 1 andsupplemental search results in the onlineappendix available at http://dx.doi.org/10.2337/dc08-0985). Ten studies wereexcluded for failing to remove prevalentcases of depression/diabetes at baseline.One was excluded for using a measure of“burnout” rather than depression. Ten reportswere excluded because they did notprovide enough data to generate a riskestimate. Two studies used the same sample(13,14), and only the most recentpublication (Arroyo et al. [14]) was retained.Two studies used samples selectedfor the presence of specific diabetes or depressionrisk factors (antipsychotic medications[15] and coronary heart failure[16]), respectively). We determined thatthese samples would introduce bias andheterogeneity into the pooled estimateand therefore excluded them. However,we conducted sensitivity analyses to assessthe effect of this decision. The remaining18 articles (two of whichexamined both depression predicting diabetesand diabetes predicting depression)were retained for analysis and aredescribed in Tables 1 and 2.Depression predicting type 2diabetesThe results from 13 studies of depressionpredicting incident diabetes, representing6,916 cases of diabetes, are consistent(Fig. 1A). Even in those instances inwhich the association was not statisticallysignificant, the trend for depression to increaserisk of subsequent diabetes waspresent. Assessment of heterogeneity indicatedthat the random effects model wasappropriate (Cochrane Q statistic [13d.f.]: 37.63, P _ 0.001), generating apooled relative risk (RR) of 1.60 (95% CI1.37–1.88).Measurement

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานประเภท 2 อายุกว่า
OBJECTIVE-
จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานเป็นสองทิศทางแต่สมมติฐานนี้ยังไม่ได้รับการทดสอบอย่างชัดเจน รีวิวนี้เป็นระบบตรวจสอบความสัมพันธ์ในอนาคตสองทิศทางระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานประเภท 2. การออกแบบวิจัยและ METHODS- ค้นหาได้ดำเนินการโดยใช้เมดสำหรับสิ่งพิมพ์จาก1950 ผ่าน 2007 มีสิทธิ์ตรวจสอบการประเมินของแต่ละงานโดยการสัมผัส/ ผลการวัดและการออกแบบการศึกษา . เฉพาะการศึกษาในอนาคตเปรียบเทียบภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ได้รับการยกเว้นกรณีที่แพร่หลายของภาวะซึมเศร้า (สำหรับโรคเบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า) หรือโรคเบาหวาน (สำหรับภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวาน) ถูกรวม สองชุดของประมาณการความเสี่ยงรวบรวมจะถูกคำนวณโดยใช้ผลกระทบสุ่ม: ทำนายภาวะซึมเศร้าโรคเบาหวานประเภท 2. และเบาหวานชนิดที่ 2 การคาดการณ์ภาวะซึมเศร้า RESULTS- 42 ของสิ่งพิมพ์ข้อความแบบเต็มทบทวน 13 พบผู้มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับภาวะซึมเศร้าการทำนายที่เริ่มมีอาการของโรคเบาหวานที่เป็นตัวแทนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกรณี6916 เซเว่นพบกับเกณฑ์การทำนายโรคเบาหวานที่เริ่มมีอาการของภาวะซึมเศร้าคิดเป็น 6,414 กรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความเสี่ยง pooled (RR) สำหรับภาวะซึมเศร้าที่เกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานพื้นฐานเป็น1.15 (95% CI 1.02-1.30) RR สำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าเป็นพื้นฐาน1.60 (1.37-1.88). CONCLUSIONS- อาการซึมเศร้ามีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 60% ของผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2. ประเภทที่ 2 โรคเบาหวานมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยของภาวะซึมเศร้า การวิจัยในอนาคตควรจะมุ่งเน้นไปที่การระบุกลไกการเชื่อมโยงเงื่อนไขเหล่านี้. อาการซึมเศร้าและโรคเบาหวานเป็นที่แพร่หลายอย่างมากในสหรัฐอเมริกากว่า 6.5% ของประชากรผู้ใหญ่สหรัฐได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคเบาหวาน (1) และอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 จะเพิ่มขึ้นในส่วนหนึ่งเนื่องจาก การเพิ่มขึ้นของประเทศในการเป็นโรคอ้วน ประมาณ 16% ของผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาจะประสบโรคซึมเศร้าที่จุดในชีวิตของพวกเขาบางส่วนและสัดส่วนนี้เป็นมากขึ้นเมื่อรูปแบบอื่น ๆ ของโรคซึมเศร้าเช่นซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้าเล็กๆ น้อย ๆ ที่จะถูกรวม (2) ดังนั้นสมมติฐานที่ว่าภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานมีความสัมพันธ์กันเหตุผลสมควรได้รับความสนใจจากนักวิจัยและผู้กำหนดนโยบายเหมือนกัน อาการซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่ดี (เช่นการสูบบุหรี่การขาดการออกกำลังกาย, แคลอรี่) ที่เพิ่มความเสี่ยงของการเป็นโรคเบาหวานชนิดที่2 (3) อาการซึมเศร้านอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับโรคอ้วนกลางและอาจจะด้อยค่าความทนทานต่อกลูโคส (4) อาการซึมเศร้ามีความเกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางสรีรวิทยารวมทั้งกระตุ้นการทำงานของแกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองต่อมหมวกไต-ระบบ sympathoadrenal และ proinflammatory cytokines ซึ่งสามารถทำให้เกิดความต้านทานต่ออินซูลินและนำไปสู่ความเสี่ยงโรคเบาหวาน (5) โรคเบาหวานอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าเพราะความรู้สึกของภัยคุกคามและการสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการได้รับการวินิจฉัยโรคนี้และการเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตที่สำคัญจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการพัฒนาภาวะแทรกซ้อนที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอ นอกจากนี้ยังมีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิตมีความเกี่ยวข้องกับประวัติของโรคหลอดเลือดรวมทั้งโรคเบาหวาน(6) โดยสรุปหลักฐานแสดงให้เห็นว่าการได้รับ / ความสัมพันธ์ผลระหว่างเงื่อนไขเหล่านี้เป็นแบบสองทิศทางและอาจมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงชีวิต. ความคิดเห็นก่อนหน้านี้ได้มีการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานโดยใช้ย้อนหลัง (7) และอนาคต (8) การศึกษา แต่ไม่มีผู้ใดได้รับการประเมิน ความสัมพันธ์นี้จากมุมมองของอายุการใช้งานพร้อมกันโดยการตรวจสอบของ bidirectionality การศึกษาย้อนหลังมักจะใช้มาตรการที่อายุการใช้งานชุกและทำให้พวกเขาไม่ได้แจ้งคำถามของชั่วคราว เกณฑ์ที่ใช้ในการค้นหาก่อนหน้านี้ความคิดเห็นที่ได้รับค่อนข้างอนุรักษ์นิยมและอาจจะมีการศึกษาที่ไม่ได้รับในการที่ภาวะซึมเศร้าหรือโรคเบาหวานไม่ได้เป็นหลักการสัมผัสที่น่าสนใจ ขณะที่ทั้งสองภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานจะมีอยู่มากในหมู่กลุ่มประชากรบางอย่าง(เช่นผู้หญิงแอฟริกันและชาวอเมริกันตามลำดับ) ยังไม่ชัดเจนว่าความสัมพันธ์นี้จะแตกต่างกันในกลุ่มดังกล่าว เราจึงได้ดำเนินการทบทวนใหม่ในการสังเคราะห์หลักฐานปัจจุบันของในอนาคตความสัมพันธ์ระหว่างการออกแบบการวิจัยและวิธีการกลยุทธ์การค้นหาเราดำเนินการค้นหาวรรณกรรมใช้MEDLINE กับสามข้อ จำกัด "ที่ตีพิมพ์วันที่1 มกราคม 1950 วันที่ 31 ธันวาคม2007" "ภาษาอังกฤษ" และ"มนุษย์" และการรวมกันของหัวข้อเรื่องทางการแพทย์"โรคเบาหวานเบาหวาน" หรือ "โรคเบาหวานประเภทที่ 2," "ซึมเศร้า" หรือ "โรคซึมเศร้า" "ปัจจัยเสี่ยง" และ "การศึกษาในอนาคต" หรือ "การศึกษาระยะยาว." การอ้างอิงที่รายการของการวิเคราะห์อภิมาก่อนหน้านี้และเลือกบทความที่ถูกคัดกรอง. เกณฑ์การคัดเลือกจะถูกรวมรายงานจะต้อง 1) มีการออกแบบในอนาคต2) รวมถึงกรณีของโรคเบาหวานชนิดที่น่าจะเป็น2 (เช่นการศึกษาว่าการตรวจสอบชนิดเพียง1 โรคเบาหวาน หรือโรคเบาหวานก่อนอายุ30 ปีได้รับการยกเว้น) 3) ให้ข้อมูลมากพอที่จะสร้างเป็นญาติประมาณการความเสี่ยงและ 4) ไม่รวมแพร่หลายกรณีของทั้งภาวะซึมเศร้า(สำหรับโรคเบาหวานทำนายเริ่มมีอาการซึมเศร้า) หรือโรคเบาหวาน (สำหรับภาวะซึมเศร้าทำนายอาการโรคเบาหวาน). ใน กรณีที่มีการตีพิมพ์หลายเพียงเขียนด้วยลายมือล่าสุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งประชากรที่ศึกษารวม. การสกัดข้อมูลสองแสดงความคิดเห็นที่เป็นนามธรรมใช้ข้อมูลที่กำหนดเองรูปแบบการประเมินและสรุปบทความ ข้อมูลใจลอยรวมผู้เขียนปี, สถานที่, แหล่งที่มาของผู้เข้าร่วมองค์ประกอบตัวอย่างการประเมินของโรคเบาหวาน/ ซึมเศร้าและการจับคู่และ/ หรือการปรับตัวทางสถิติสำหรับตัวแปรที่อาจเกิดขึ้น หากประมาณการความเสี่ยงหลาย(ที่มีการวัดความผิดพลาด) ที่ถูกนำเสนอในต้นฉบับที่กำหนด(เช่นรุ่นหลายตัวแปรที่ซ้อนกัน) ประมาณการว่าส่วนใหญ่ปรับอย่างใกล้ชิดเพียงลักษณะทางประชากร(เช่นอายุเพศเชื้อชาติตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและสังคมและสถานภาพสมรส/ ของใช้ในครัวเรือน องค์ประกอบ) ได้รับเลือก เราเลือกวิธีนี้เพราะการศึกษาบางส่วนปรับที่โดดเด่นปรับเปลี่ยนผล(เช่นประวัติครอบครัวพฤติกรรมสุขภาพ, อ้วน) ในขณะที่คนอื่น ๆ ไม่ได้และทำให้การตีความของมูลค่าสำรองโดยใช้ประมาณการปรับมากที่สุดจากการศึกษาในแต่ละเป็นความเข้าใจผิดสำหรับมันคือค่าประมาณการของโดยตรงหรือผลรวม (9). การวิเคราะห์ทางสถิติประมาณการจากการศึกษาแต่ละคนถูกนำมาใช้เพื่อสร้างความเสี่ยงโดยใช้สุ่มรวบรวมผลกระทบ สองการวิเคราะห์แยกดำเนินการ: ภาวะซึมเศร้าชนิดทำนาย 2 โรคเบาหวานและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 การคาดการณ์ภาวะซึมเศร้า. ผลสุ่มการสร้างแบบจำลองอย่างชัดเจนบัญชีสำหรับความแปรปรวนไม่สามารถวัดได้ข้ามค่าใช้DerSimonian วิธีการและเจ้าของที่ดินส่งผลให้ pooled ประมาณการที่มีช่วงความเชื่อมั่นที่กว้างขึ้นเมื่อเทียบกับผลคงที่แบบจำลอง (10) เราประเมินความแตกต่างในการประมาณการโดยใช้สถิติCochrane Q หากการศึกษาเพียงนำเสนอประมาณการความเสี่ยงแซด(เช่นโดยเพศ) ประมาณการเหล่านี้มารวมกันโดยใช้ผลกระทบสุ่มและแล้วที่รวบรวมประมาณการใช้สำหรับการวิเคราะห์อภิมา สำหรับการศึกษาที่นำเสนอความสัมพันธ์อย่างช้า(เช่นต่ำกลางอาการซึมเศร้าสูง) เพียงการประมาณการสำหรับหมวดหมู่สูงสุดได้รับเลือก แปลงป่าของประมาณการและ CIS 95% มีน้ำหนักของประมาณการแต่ละจุดที่ระบุโดยเทียบขนาดของเครื่องหมายถูกนำมาใช้เพื่อให้เห็นภาพช่วงของกลุ่มย่อยeffects.Weused วิเคราะห์การสำรวจความแปรปรวนที่อาจเกิดขึ้นในความสัมพันธ์โดยลักษณะทางประชากร(เช่น อายุเพศเชื้อชาติ) และความไวดำเนินการวิเคราะห์เพื่อประเมินความทนทานของเราผล(11) เราใช้ทดสอบ Egger และช่องทางแปลงเพื่อประเมินอคติสิ่งพิมพ์ ถ้าเช่นอคติก็เห็นได้ชัดเราใช้การตัดแต่งและเติมวิธีการ(12) การสร้างประมาณการสำรองที่คิดเชิงลบที่ไม่ได้เผยแพร่ผลการวิจัย การวิเคราะห์ทั้งหมดถูกดำเนินการโดยใช้ Stata v9.0 (StataCorp, สถานี College, เท็กซัส) และนัยสำคัญทางสถิติถูกกำหนดเบื้องต้นที่P _ 0.05. ผลการเลือกศึกษารวม21,190 บทความต้นฉบับวิจัยถูกเรียกโดยการค้นหา(ชื่อของซึ่งได้รับการตรวจสอบโดยสองอิสระแสดงความคิดเห็น) ต้นฉบับที่ไม่ได้อ้างอิงทั้งภาวะซึมเศร้าหรือโรคเบาหวานในชื่อ(หรือเฉพาะเรียกว่าพิมพ์ 1 โรคเบาหวาน) ได้รับการยกเว้นในช่วงนี้และชื่อที่เรียกว่า"การพัฒนา" "ความเสี่ยง / อุบัติการณ์" หรือ "โรคร่วม / cooccurrence" และที่คล้ายกัน เงื่อนไขการได้รับการคัดเลือกเพื่อการตรวจสอบเพิ่มเติม(n _ 1168). จากชุดนี้ 42 บทความถูกดึงสำหรับนามธรรมเต็มรูปแบบ ของเหล่านี้ 24 บทความไม่เป็นไปตามเกณฑ์การคัดเลือกและได้รับการยกเว้น(ดูรูปเพิ่มเติม. 1 และผลการค้นหาเพิ่มเติมในออนไลน์ภาคผนวกที่มีอยู่ในhttp://dx.doi.org/ 10.2337 / dc08-0985) สิบการศึกษาที่ได้รับการยกเว้นสำหรับความล้มเหลวในการลบแพร่หลายกรณีของภาวะซึมเศร้า/ ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ baseline. หนึ่งได้รับการยกเว้นการใช้มาตรการของ"เหนื่อยหน่าย" มากกว่าภาวะซึมเศร้า สิบรายงานได้รับการยกเว้นเพราะพวกเขาไม่ได้ให้ข้อมูลมากพอที่จะสร้างความเสี่ยงประมาณการ การศึกษาสองใช้ตัวอย่างเดียวกัน(13,14) และเฉพาะล่าสุดที่ตีพิมพ์(อาร์โรโย et al. [14]) ไว้. การศึกษาสองตัวอย่างที่เลือกใช้การปรากฏตัวของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เฉพาะเจาะจงหรือภาวะซึมเศร้าปัจจัยเสี่ยง(ยารักษาโรคจิต[15 ] และหลอดเลือดหัวใจล้มเหลว[16]) ตามลำดับ) เราพิจารณาแล้วว่าตัวอย่างเหล่านี้จะนำอคติและความแตกต่างเข้ามาในประมาณการสำรองและดังนั้นจึงได้รับการยกเว้นพวกเขา อย่างไรก็ตามเราดำเนินการวิเคราะห์ความไวในการประเมินผลกระทบของการตัดสินใจนี้ ส่วนที่เหลืออีกบทความ 18 (สองซึ่งการตรวจสอบทั้งในภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานและโรคเบาหวานทำนายภาวะซึมเศร้า) ถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์และมีการอธิบายไว้ในตารางที่ 1 และ 2 อาการซึมเศร้าทำนายชนิดที่ 2 โรคเบาหวานผลจากการศึกษา 13 ของภาวะซึมเศร้าการทำนายโรคเบาหวานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคิดเป็น6,916 กรณี ของโรคเบาหวานมีความสอดคล้องกัน(รูป. 1A) แม้ในกรณีที่ผู้ที่อยู่ในที่สมาคมไม่ได้ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญสำหรับภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวานที่ตามมาก็คือปัจจุบัน การประเมินความแตกต่างชี้ให้เห็นว่ารูปแบบการสุ่มเป็นผลกระทบที่เหมาะสม(สถิติ Cochrane Q [13 DF]: 37.63, P _ 0.001) การสร้างความเสี่ยงpooled (RR) 1.60 (95% CI. 1.37-1.88) การวัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มากกว่าการใช้งาน
วัตถุประสงค์ - จะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวาน
สองทิศทาง แต่สมมติฐานนี้ได้ชัดเจนการทดสอบ รีวิวนี้เป็นระบบการตรวจสอบแบบสองทิศทางในอนาคต
ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 .
ออกแบบการวิจัยและวิธีการ -- ค้นหาจำนวน Medline สำหรับ
สิ่งพิมพ์จากปี 1950 ถึงปี 2007 ความคิดเห็นที่ประเมินคุณสมบัติของแต่ละรายงานโดย
แสง / การวัดผลการศึกษาและออกแบบ แค่เปรียบเทียบอนาคตการศึกษา
ภาวะซึมเศร้าและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่แพร่หลาย กรณีของภาวะซึมเศร้า ( depression โรคเบาหวานทำนาย
) หรือโรคเบาหวาน ( โรคเบาหวานโรคซึมเศร้าทำนาย ) รวม
สองชุด