residue (a by-product of starch ext

residue (a by-product of starch extraction) contained 1.4-3.3
% CP. In an earlier study, it was found that sago palm pith
had high effective degradability (ED) of DM in the rumen
(62.2%). The ED of DM was higher than ground corn (56.3
% ED), making it a potential energy source in concentrates
for ruminants (Chanjula and Ngampongsai, 2007).
Table 2 shows DM, OM, CP and NDF intake on the
basis of metabolic body size and apparent nutrient digestibility.
The intake of DM (DMI), OM (OMI), CP (CPI) and NDF
(NDFI) from soybean meal and plicatulum hay were significantly
(p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารตกค้าง (เป็นผลพลอยได้ของการสกัดแป้ง) อยู่ 1.4-3.3% CP ในการศึกษาก่อนหน้านี้ พบว่าปาล์มสาคูใสมีสูงมีประสิทธิภาพ degradability (ED) ของ DM ในการต่อ(62.2%) ED DM สูงกว่าพื้นดินข้าวโพด (56.3% ED), ทำให้เป็นแหล่งพลังงานศักย์ในสารสกัดสำหรับ ruminants (Chanjula และ Ngampongsai, 2007)ตารางที่ 2 แสดงปริมาณ DM ออม CP และ NDF ในการพื้นฐานของขนาดร่างกายเผาผลาญและธาตุอาหาร digestibility ชัดเจนการบริโภคของ DM (DMI), ออม (โอะ), CP (CPI) และ NDF(NDFI) จากถั่วเหลือง อาหารและ plicatulum เฮย์ได้อย่างมาก(p < 0.05) T3 และ T4 ต่ำ (0.50 และ 0.75% สาคูปาล์มขุด) ตก T1 และ T2 (0 ถึง 0.25% สาคูปาล์มใส) ในขณะเดียวกัน DMI และโอะรวมไม่อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันระหว่าง T2, T3 และ T4 แต่ทั้งหมดถูกมาก(p < 0.05) สูงกว่ากลุ่มควบคุม ค่ามีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มระดับของปาล์มสาคูใสแห้งเสริมในอาหารข้อมูลที่ระบุว่า ใช้ปาล์มสาคูใสมีผลสำคัญไม่ DMI และโอะในพื้นเมืองวัวที่เลี้ยง ด้วย plicatulum เฮย์และถั่วเหลืองอาหารอาหารแม้ว่า CPI และ NDFI ถูกกว่าสำหรับ T4 ในการกลุ่มควบคุม คำแนะนำจาก plicatulum ล่างเฮย์บริโภคสำหรับทดลอง T4 เมื่อเทียบกับการควบคุมอาหารการบริโภคเฮย์ plicatulum ล่างของเสริมสาคูปาล์มขุดตามอาหารอาจมีส่วนลดประสิทธิภาพสูงของขุดปาล์มสาคูในใย digestibility พบลดลง(ฮูเวอร์ 1986 Ørskov, 1986 Nocek และรัสเซล 1988)ดังนั้นจึง ลดบริโภค roughage อย่างไรก็ตาม CPI รวมวัวในการศึกษานี้ (3.93 4.28 g/BWkg0.75 หรือ 271.04 -277.13 g/d) ตามความต้องการ CP สำหรับการบำรุงรักษาของไทยวัวพื้นเมือง (336 g/d สำหรับวัว 400 กก. BW 6 กิโลกรัมDMI) ตามรายงานของ Kawashima et al. (2000 c)Digestibility ชัดเจน DM และออมได้ต่ำสุดใน T1 ตาม T2 และ T3 และสูงที่สุดใน T4(P < 0.05) ซึ่งระบุว่า การเพิ่มระดับของสาคูขุดปาล์มเป็นพลังงาน ด้วยกากถั่วเหลืองเป็นโปรตีนแหล่งที่มาในอาหารสำหรับวัวที่เลี้ยง มีเฮย์ plicatulum สามารถปรับปรุงสมดุลของโปรตีนและพลังงาน เกิดขึ้นในการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีน อาหาร digestibility และความสมัครใจอาหารบริโภคมีการแนะนำไว้ก่อนหน้านี้ โดย Van Soest(1994) และ Huber และ Herrera-ซัลดาน่า (1994) ชัดเจนdigestibility CP, NDF และ ADF คล้ายกัน (P > 0.05) สำหรับรักษาทั้งหมด แสดงว่า วัวไทยพื้นเมืองมีการความสามารถในการย่อยโปรตีนและเส้นใยดีแม้ไม่ มีพลังงานต้นแห้งเสริม Kawashima et al. (2000b) ยังก่อนหน้านี้ พบว่า วัวไทยพื้นเมืองดูเหมือนจะ มีการสามารถสูงย่อยไฟเบอร์ และใช้พลังงานในอาหารผลของระดับต่าง ๆ ของปาล์มสาคูใสแห้งเสริมการเผาผลาญพลังงานของวัวไทยพื้นเมืองplicatulum เฮย์และถั่วเหลืองอาหารที่ให้จะแสดงอยู่ในตาราง3. การรวม GE บริโภค (GEI), พลังงาน digestible (DE) และmetabolizable พลังงาน (ME) คล้ายคลึงกันระหว่างรักษายกเว้น T1 ซึ่งต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) มากกว่าการรักษาอาหาร ฮันติงตันและ al. (2006) รายงานซึ่งวิธีเพิ่มผมบริโภคจะเพิ่มขึ้นความหนาแน่นของพลังงานของอาหารโดยรวมถึงเมล็ดข้าวหรือแป้งอื่น ๆประกอบด้วย feedstuffs ตามที่คาดไว้ GEI เพิ่มผลในเพิ่มเดอและฉัน (P < 0.05) โดยเพิ่มขึ้นระดับของขุดปาล์มสาคูในอาหาร ในเวลาต่อมา DMIตามร่างกายเผาผลาญ ขนาดได้สูงในการเสริมกลุ่มขุดปาล์มสาคูเมื่อเทียบกับตัวควบคุมกลุ่ม ในขณะที่การสูญเสียพลังงาน faeces และปัสสาวะได้เหมือนกัน(p > 0.05) ระหว่างการรักษาเดอและ ME ในการบำบัดรักษาโดยปาล์มสาคูขุดได้ต่ำสุด (p < 0.05), แนะนำที่ขุดปาล์มสาคูแห้งเสริมชัดเจนปรับปรุงการใช้พลังงานในการวัวควาย แม้ไม่มีกำหนดผลิตมีเทนและความร้อนในการทดลองครั้งนี้ การคำนวณในการรักษาโดยปาล์มสาคู ใส (291.4 KJ/BWKg0.75/d) พบ MEความต้องการการบำรุงรักษาของวัวไทยพื้นเมือง (245 KJ /BWKg0.75/d) รายงานโดย Kawashima et al. (2000b) ข้อมูลระบุว่า วัวไทยพื้นเมืองดูเหมือนจะ มีความสามารถสูงการใช้พลังงานในอาหารใช้ประโยชน์ของไนโตรเจนในวัวพื้นเมืองไทยให้plicatulum เฮย์และถั่วเหลืองอาหารกับระดับต่าง ๆมีการนำเสนอปาล์มสาคูใสแห้งเสริมในตาราง 4 ผลรวมปริมาณไนโตรเจนได้ต่ำ (P < 0.05) สำหรับวัวควายใน T3 และ T4นี้อาจเกี่ยวข้องกับการบริโภคไนโตรเจนต่ำจากถั่วเหลืองอาหารและ plicatulum เฮย์ในการรักษาเหล่านี้เมื่อเทียบกับการรักษาอื่น ๆ ในขณะที่รวมการขับถ่ายของfaeces และไนโตรเจนท่อปัสสาวะไม่มีนัยสำคัญ (p > 0.05)แตกต่างระหว่างการรักษาดุลไนโตรเจนคล้ายคลึงกันระหว่างการรักษาทั้งหมดมันเป็นตอนนี้ดีขึ้นตั้งดุลไนโตรเจนขึ้นอยู่กับไม่เพียงแต่ปริมาณของไนโตรเจน จำนวนคาร์โบไฮเดรต fermentable ในอาหาร (Sarwar et al., 2003)สมดุลไนโตรเจนในเชิงบวกในการทดลองทั้งหมดในการศึกษานี้บ่งชี้ว่าที่สัตว์ได้รับโปรตีนเพียงพอจากการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารตกค้าง (เป็นผลพลอยได้จากการสกัดแป้ง) ที่มีอยู่
1.4-3.3% CP ในการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าแก่นสาคูมีการย่อยสลายที่มีประสิทธิภาพสูง (ED) ของ DM ในกระเพาะรูเมน (62.2%) เอ็ดของ DM สูงกว่าข้าวโพดบด (56.3% ED) จึงทำให้เป็นแหล่งพลังงานที่มีศักยภาพในการมุ่งเน้นสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง(Chanjula และ Ngampongsai 2007). ตารางที่ 2 แสดง DM, OM ซีพีและการบริโภค NDF บนพื้นฐานของร่างกายเผาผลาญอาหารขนาดและการย่อยสารอาหารที่เห็นได้ชัด. ปริมาณของ DM (DMI) OM (OMI) ซีพี (CPI) และ NDF (NDFI) จากกากถั่วเหลืองและหญ้าแห้งแคททูลั่อย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) ที่ต่ำกว่าสำหรับ T3 และ T4 (0.50 และ 0.75 % สาคูแก่นปาล์ม) ขณะที่เมื่อเทียบกับ T1 และ T2 (0% และ 0.25 สาคูแก่นปาล์ม) ในขณะที่รวม DMI OMI และไม่ได้มีความหมายที่แตกต่างกันระหว่างT2, T3 และ T4 แต่ทุกอย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) สูงกว่ากลุ่มควบคุม; ค่าที่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มระดับของสาคูแก่นปาล์มเสริมในอาหาร. ข้อมูลที่ชี้ให้เห็นว่าการเสริมแก่นสาคูไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญใน DMI และ OMI ในพื้นเมืองวัวที่เลี้ยงด้วยหญ้าแห้งแคททูลั่และอาหารที่กากถั่วเหลืองแม้ว่าดัชนีราคาผู้บริโภคและNDFI ต่ำสำหรับ T4 กว่าในกลุ่มควบคุม นี่อาจจะเนื่องมาจากแคททูลั่ที่ต่ำกว่าการบริโภคหญ้าแห้งสำหรับการทดลอง T4 เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหารควบคุม. ปริมาณฟางแคททูลั่ล่างของเสริมสาคูแก่นอาหารอาจมีส่วนร่วมในการย่อยสลายสูงของแก่นสาคูลดลงอย่างมากในการย่อยเส้นใย( ฮูเวอร์ 1986; Ørskov 1986; Nocek และรัสเซล, 1988) ดังนั้นการลดปริมาณอาหารหยาบ อย่างไรก็ตามดัชนีราคาผู้บริโภครวมของวัวในการศึกษาครั้งนี้ (3.93-4.28 กรัม / BWkg0.75 หรือ 271.04- 277.13 g / d) พบกับความต้องการของซีพีสำหรับการบำรุงรักษาของไทยโคพื้นเมือง(336 กรัม / d สำหรับวัว 400 กิโลกรัม BW กับ 6 กิโลกรัมDMI) ตามรายงานของชิม่าเอตอัล (2000c). ค่าการย่อยได้ชัดเจนของ DM และ OM เป็นที่ต่ำที่สุดในT1 ตาม T2 และ T3 และมันก็เป็นที่สูงที่สุดใน T4 (P <0.05) แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มระดับของสาคูแก่นปาล์มเป็นแหล่งพลังงานที่มีกากถั่วเหลืองเป็นโปรตีนแหล่งที่มาในการรับประทานอาหารสำหรับวัวที่เลี้ยงด้วยหญ้าแห้งแคททูลั่สามารถปรับปรุงโปรตีนและสมดุลพลังงานส่งผลให้เพิ่มขึ้นการสังเคราะห์โปรตีนจุลินทรีย์ย่อยอาหารและความสมัครใจของปริมาณอาหารที่กินตามที่ได้รับการแนะนำโดยก่อนหน้านี้แวนโซเอสต์(1994) และฮิวและ Herrera-ซัลดาน่า (1994) ชัดเจนย่อยได้ของซีพี NDF และ ADF มีความคล้ายคลึงกัน (P> 0.05) สำหรับการรักษาทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าโคพื้นเมืองไทยมีความสามารถในการย่อยโปรตีนและใยอาหารที่ดีได้โดยไม่ต้องใช้พลังงานเสริมแหล่งที่มา et al, ชิม่า (2000b) นอกจากนี้ยังพบว่าก่อนหน้านี้ว่าโคพื้นเมืองไทยดูเหมือนจะมีความสามารถสูงในการย่อยเส้นใยและการใช้ประโยชน์จากพลังงานในอาหาร. ผลของระดับที่แตกต่างของสาคูแก่นปาล์มเสริมในการเผาผลาญพลังงานของโคพื้นเมืองไทยได้รับหญ้าแห้งแคททูลั่และกากถั่วเหลืองมีแสดงในตารางที่3 รวมการบริโภคของจีอี (GEI) พลังงานย่อย (DE) และพลังงานที่(ME) มีความคล้ายคลึงกันในหมู่ผู้รักษายกเว้นT1 ซึ่งเป็นที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) มากกว่าการรักษาเสริมอื่น ๆ ฮันติงตัน et al, (2006) รายงานว่าวิธีที่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มการบริโภคME คือการเพิ่มความหนาแน่นของพลังงานของอาหารโดยรวมทั้งข้าวหรือแป้งอื่นๆที่มีสัตว์ เป็นที่คาดหวังที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ GEI ในเพิ่มขึ้น DE และ ME (P <0.05) สอดคล้องกับการเพิ่มระดับของแก่นสาคูในอาหาร ต่อจากนั้น DMI บนพื้นฐานของขนาดของร่างกายเผาผลาญอาหารได้ที่สูงขึ้นในการเสริมกลุ่มแก่นสาคูเมื่อเทียบกับการควบคุมกลุ่มในขณะที่การสูญเสียพลังงานในอุจจาระและปัสสาวะมีความคล้ายคลึงกัน(p> 0.05). DE และ ME ใน รักษาโดยไม่ต้องสาคูแก่นต่ำสุด(p <0.05) บอกว่าสาคูแก่นเสริมที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดการใช้พลังงานในวัว แม้ว่าก๊าซมีเทนและการผลิตความร้อนไม่ได้กำหนดในการทดลองนี้คำนวณ ME ในการรักษาโดยไม่ต้องแก่นสาคู(291.4 KJ / BWKg0.75 / d) พบกับ ME ต้องการสำหรับการบำรุงรักษาของโคพื้นเมืองไทย (245 KJ / BWKg0.75 / ง) รายงานโดยชิม่า et al, (2000b) ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าโคพื้นเมืองไทยดูเหมือนจะมีความสามารถสูงที่จะใช้พลังงานในอาหาร. การใช้ไนโตรเจนในโคพื้นเมืองไทยได้รับหญ้าแห้งแคททูลั่และกากถั่วเหลืองที่มีระดับแตกต่างกันของสาคูเสริมแก่นปาล์มจะนำเสนอในตารางที่4 รวมปริมาณไนโตรเจนต่ำ(p <0.05) สำหรับวัวใน T3 และ T4. นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการบริโภคไนโตรเจนที่ลดลงจากกากถั่วเหลืองและหญ้าแห้งแคททูลั่ในการรักษาเหล่านี้เมื่อเทียบกับการรักษาอื่นๆ ในขณะที่การขับถ่ายรวมของอุจจาระและไนโตรเจนปัสสาวะไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ(p> 0.05 ) แตกต่างกันระหว่างการรักษา. ความสมดุลไนโตรเจนเป็นที่คล้ายกันในหมู่ผู้รักษาทั้งหมด. ตอนนี้มันเป็นในทางที่ดีที่สมดุลของไนโตรเจนขึ้นอยู่กับไม่เพียง แต่ปริมาณของไนโตรเจน แต่ยังปริมาณของคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยในอาหาร(โฉบ et al., 2003) ความสมดุลไนโตรเจนในเชิงบวกในการทดลองทั้งหมดในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสัตว์ที่ได้มาจากโปรตีนที่เพียงพอของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาก ( ผลพลอยได้จากการสกัดแป้ง ) บรรจุ 1.4-3.3
% ซีพี ในการศึกษาก่อนหน้านี้ พบว่า ปาล์มสาคูพิธ
ได้สูงประสิทธิภาพการสลายตัว ( เอ็ด ) ของ DM ในกระเพาะหมัก
( 62.6% ) เอ็ดของ DM สูงกว่าข้าวโพดบด ( 56.3
% เอ็ด ) ทำให้ศักยภาพของแหล่งพลังงานในอาหารสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้อง (
chanjula และ ngampongsai , 2007 ) .
ตารางที่ 2 แสดง DM , โอม , CP และระงับการบริโภคบน
พื้นฐานของขนาดของร่างกาย การเผาผลาญ และการย่อยได้ชัดเจน
การบริโภคของ DM ( DMI ) , โอม ( โอมิ ) , CP ( CPI ) และ NDF
( ndfi ) จากกากถั่วเหลืองและ plicatulum
แห้งอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) น้อยกว่า T3 และ ( 0.50 และ 0.75 %
ปาล์มสาคูสาร ) เป็น เมื่อเทียบกับ T1 และ T2 ( 0 และ 0.25 %
ปาล์มสาคูสาร ) ขณะที่ ดีทั้งหมด และ โอมิไม่ได้
แตกต่างระหว่าง T2 และ T3 , T4 ,แต่ทั้งหมด
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) สูงกว่ากลุ่มควบคุม โดยค่า
มีแนวโน้มสูงขึ้นเมื่อเพิ่มระดับของปาล์มสาคูสารเสริมในอาหาร
.
ข้อมูลพบว่าการเสริมปาล์มสาคูสารไม่มีผลต่อดีโอมิและโคพื้นเมือง
เลี้ยงด้วยหญ้าแห้งและอาหาร plicatulum ถั่วเหลือง อาหาร ,
แม้ว่า CPI และ ndfi ลดลงสำหรับ T4
กว่าในกลุ่มควบคุม นี้อาจจะเนื่องจากการลด plicatulum
เฮย์บริโภค T4 การทดลองเมื่อเทียบกับอาหารควบคุม ลดการบริโภคของ plicatulum ฟาง

สูตรสาคูสาร อาหารหลัก อาจจะส่งผลถึงการเสื่อมสภาพสูง
ปาล์มสาคูในพิทมากลดการย่อยไฟเบอร์
( ฮูเวอร์ , 1986 ; Ø rskov , 1986 ; nocek และ Russell , 1988 )
จึงลดอาหารบริโภคอย่างไรก็ตาม โดย CPI
ของโค ในการศึกษานี้ ( 3.93-4.28 กรัม / bwkg0.75 หรือ 271.04 -
277.13 G / D ) พบความต้องการ CP สำหรับการบำรุงรักษาของโคพื้นเมืองไทย
( 336 กรัม / D โค 400 กิโลกรัมกับ 6 กก
DMI ) ตามรายงานของ คาวาชิมะ et al . ( 2000c ) .
ได้ชัดเจนของ DM แล้ว โอมเป็น
ถูกที่สุดใน T1 , T2 และ T3 ตามมาด้วย และมีปริมาณสูงสุดใน T4
( P < 0.05 )นี้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มระดับของปาล์มสาคู
สารเป็นแหล่งพลังงานกับกากถั่วเหลืองเป็นแหล่งโปรตีนในอาหารโค

เลี้ยงด้วยฟางจะ plicatulum เพิ่มโปรตีนและพลังงานสมดุล ส่งผลให้เพิ่มการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนอาหาร
, การย่อยได้และปริมาณการกินได้
ตามที่ได้รับการแนะนำโดย Van Soest
ก่อนหน้านี้ ( 1994 ) และ ฮิวเบอร์ และ Herrera ซัลดานา ( 1994 )ได้แจ่มแจ้ง
ของ CP , NDF และ ADF ใกล้เคียงกัน ( P > 0.05 )
การรักษาทั้งหมด ระบุว่า โคพื้นเมืองมี
สามารถที่จะย่อยโปรตีนและไฟเบอร์ดีโดยไม่ต้องใช้แหล่งพลังงาน

คาวา et al . ( 2000b )
ก่อนหน้านี้พบว่า โคพื้นเมืองไทยดูจะมีความสามารถสูงในการย่อยไฟเบอร์และ

ใช้พลังงานในอาหารผลของระดับที่แตกต่างกันของปาล์มสาคูพิธ
เสริมการเผาผลาญ พลังงานของโคพื้นเมือง
ให้หญ้าแห้งและ plicatulum กากถั่วเหลืองจะแสดงในตาราง
3 การบริโภคโดยรวม ( มาก ) , พลังงานย่อย ( de ) และค่าพลังงานใช้ประโยชน์ได้ ( ผม )

มีความคล้ายคลึงกันระหว่างการรักษา ยกเว้น T1 ซึ่งลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) มากกว่าคนอื่น ๆในการรักษา ฮันติงตัน et al . ( 2006 ) รายงาน
นั่นเป็นวิธีที่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มปริมาณให้เพิ่ม
ความหนาแน่นพลังงานของอาหารโดยรวมทั้งเมล็ดพืชหรือ
แป้งอื่น ๆผสมอาหารสัตว์ ตามที่คาดไว้ , มากเพิ่มผล
เพิ่มขึ้น de และฉัน ( p < 0.05 ) สอดคล้องกับการเพิ่มระดับของปาล์มสาคู
สารในอาหาร ต่อมา , DMI
บนพื้นฐานของขนาดของร่างกาย การเผาผลาญอาหารสูงกว่าในอาหาร
ปาล์มสาคูภายในกลุ่มเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม
, ในขณะที่การสูญเสียพลังงานในอุจจาระและปัสสาวะเหมือนกัน
( P > 0.05 ) ระหว่างการรักษา
de และฉันในการรักษาโดยไม่มีสาคู
พิทต่ำสุด ( P < 0.05 ) แนะนำว่า ปาล์มสาคูพิธ
เสริมชัดเจนขึ้นการใช้พลังงานใน
โค แม้ว่าก๊าซมีเทนและความร้อนที่ผลิตไม่ระบุ
ในการทดลองนี้นำฉันในการรักษา
โดยไม่สาคูพิธ ( 291.4 kJ / bwkg0.75 / D ) เจอผม
ความต้องการการบำรุงรักษาของโคพื้นเมือง ( 245 kJ /
bwkg0.75 / D ) รายงานโดย คาวา et al . ( 2000b ) ข้อมูลบ่งชี้ว่า โคพื้นเมือง

ดูเหมือนมีความสามารถสูง การใช้พลังงานในอาหาร การใช้ไนโตรเจนในโคพื้นเมือง

ให้plicatulum หญ้าแห้ง และกากถั่วเหลืองในระดับที่แตกต่างกันของ
สาคูสารเสริมที่นำเสนอในตารางที่ 4 ปริมาณไนโตรเจนรวม
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) โคใน T3 และ .
นี้อาจเกี่ยวข้องกับการลดปริมาณไนโตรเจนจาก
กากถั่วเหลือง และ plicatulum เฮย์ในการรักษาเหล่านี้
เมื่อเทียบกับการรักษาอื่น ๆ ในขณะที่ทั้งหมดการขับถ่ายของอุจจาระ ปัสสาวะ และ ไนโตรเจน
) ไม่มีความแตกต่างทางสถิติ ( P > 005 )

ที่แตกต่างกันระหว่างการรักษา ความสมดุลของไนโตรเจนที่คล้ายคลึงกันระหว่างการรักษาทั้งหมด .
มันคือตอนนี้สร้างสมดุลไนโตรเจนขึ้นกับ
ไม่เพียง แต่ปริมาณของไนโตรเจน แต่ยังมีปริมาณ
กรัมคาร์โบไฮเดรตในอาหาร ( Sarw ā r et al . , 2003 ) .
ไนโตรเจนบวกสมดุลในการทดลองทั้งหมด ในการศึกษานี้บ่งชี้
ว่าสัตว์ได้รับโปรตีนที่เพียงพอจาก