Both LAB were exposed to different

Both LAB were exposed to different pH values, temperatures and concentrations of H2O2. Aliquots of 0.5 ml of each inoculum (obtained as described in Section 2.2) were placed into glass flasks with 49.5 ml of Buffered Peptone Water (BPW, Lab M) adjusted to pH values from 2.0 to 2.8 with Hydrochloric Acid (1 M HCl, Pronalab, Lisbon, Portugal) or to pH values from 2.0 to 3.5 with 1 M lactic acid (Jose M. Vaz Pereira, Lda, Lisbon, Portugal) for acidic stresses; in BPW containing various concentrations of H2O2 (aga e alcool e g eneros alimentícios, S.A., Prior Velho, Portugal) from 0.25 to 60 mM for oxidative stresses and, finally, for stress temperatures, the glass flasks were kept at temperatures from 48 C to 60 C. As control, an aliquot of 0.5 ml of inoculum was placed into glass flasks with 49.5 ml of BPW at pH 7.0 and held at 37 C. All experiments were done in duplicate. For each sample, taken at time 0 (time of inoculation) and after 30 and 60 min, serial decimal dilutions were made in sterile quarter strength Ringer's solution (Lab M) and plated in duplicate for enumeration by the drop count technique (Miles and Misra, 1938) on MRS agar. The colonies were counted after incubation at 37 C for 48 h and the cfu/mL calculated. Microbial counts were transformed to logarithmic reduction using the equation: log (N/N0), where N is the microbial cell density at a particular sampling time and N0 is the initial microbial cell count. Those conditions resulting in a loss of viability lower than 1 log unit after 60 min of exposure were selected for subsequent experiments, described in Section 2.4.2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องปฏิบัติการทั้งสองได้สัมผัสกับค่า pH ที่แตกต่างกัน อุณหภูมิ และความเข้มข้นของ H2O2 Aliquots 0.5 ml ของ inoculum ละ (ได้รับตามที่อธิบายไว้ในหัวข้อ 2.2) ถูกวางลงในการนำแก้วกับ 49.5 ml Buffered Peptone น้ำ (สมาคมฯ ห้องปฏิบัติการ M) ที่ปรับค่า pH จาก 2.0 2.8 กับกรดไฮโดรคลอริก (1 M HCl, Pronalab ลิสบอน โปรตุเกส) หรือค่า pH จาก 2.0 กับ 3.5 กับกรด (Jose ม. Vaz Pereira 1 M , Lda ลิสบอน โปรตุเกส) สำหรับกรดเครียด ในสมาคมฯ ที่ประกอบด้วยความเข้มข้นต่าง ๆ ของ H2O2 (ตู้ e alcool e g eneros alimentícios, S.A., Velho โปรตุเกสก่อน) จาก 0.25 มม. 60 oxidative เครียด และ สุดท้าย อุณหภูมิความเครียด น้ำแก้วที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิจาก 48 C ถึง 60 c เป็นตัวควบคุม เป็นส่วนลงตัวของ 0.5 ml ของ inoculum ถูกวางลงในแก้วน้ำกับ 49.5 ml ของสมาคมฯ ที่ pH 7.0 และ 37 เซลเซียส การทดลองทั้งหมดถูกทำสำเนา สำหรับแต่ละตัวอย่าง ถ่ายเวลา 0 (เวลา inoculation) และหลังจาก 30 และ 60 นาที dilutions ลำดับทศนิยมถูกในกอซไตรมาสแรง Ringer ของโซลูชัน (ห้องปฏิบัติการ M) และชุบ โดยหล่นนับเทคนิค (ไมล์และ Misra, 1938) บน MRS agar ในซ้ำสำหรับการแจงนับ อาณานิคมที่นับได้หลังจากคำนวณบ่มที่ 37 C 48 h และ cfu/mL การตรวจนับจุลินทรีย์ถูกแปลงไปลดที่ใช้สมการลอการิทึม: ล็อก (N/N0), ซึ่ง N คือ ความหนาแน่นของเซลล์จุลินทรีย์ที่สุ่มตัวอย่างเฉพาะ และ N0 คือ จำนวนเซลล์จุลินทรีย์เริ่มต้น เงื่อนไขเหล่านั้นเกิดการสูญเสียชีวิตต่ำกว่า 1 หน่วยบันทึกหลังจาก 60 นาทีของการสัมผัสถูกเลือกสำหรับการทดลองต่อมา ที่อธิบายไว้ในหัวข้อ 2.4.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสอง LAB ได้สัมผัสกับค่าพีเอชที่แตกต่างกัน, อุณหภูมิและความเข้มข้นของ H2O2 aliquots 0.5 มล. ของแต่ละหัวเชื้อ (ที่ได้รับตามที่อธิบายไว้ในข้อ 2.2) ถูกวางลงในขวดแก้วที่มี 49.5 มิลลิลิตร Buffered Peptone น้ำ (BPW, แล็บ M) ปรับให้ค่าพีเอช 2.0-2.8 กับไฮโดรคลอริกกรด (1 M HCl, Pronalab , ลิสบอน, โปรตุเกส) หรือค่าพีเอช 2.0-3.5 1 M กรดแลคติก (เอ็มโฮเซวาซเทรา, Lda, ลิสบอน, โปรตุเกส) สำหรับความเครียดที่เป็นกรด; ใน BPW ที่มีความเข้มข้นต่างๆของ H2O2 (นายพลอี alcool เช่น eneros Alimenticios, SA, Prior Velho, โปรตุเกส) 0.25-60 มิลลิสำหรับความเครียดออกซิเดชันและสุดท้ายสำหรับอุณหภูมิความเครียดที่ขวดแก้วที่ถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 48 C ถึง 60 ซีในฐานะที่ควบคุมการหาร 0.5 มิลลิลิตรเชื้อถูกวางลงในขวดแก้วที่มี 49.5 มิลลิลิตร BPW ที่พีเอช 7.0 และจัดขึ้นที่ 37 องศาเซลเซียสการทดลองทั้งหมดถูกทำในที่ซ้ำกัน สำหรับแต่ละตัวอย่างที่นำมาในเวลา 0 (เวลาของการฉีดวัคซีน) และหลัง 30 และ 60 นาทีเจือจางทศนิยมอนุกรมถูกสร้างขึ้นมาในความแข็งแกร่งในไตรมาสที่ผ่านการฆ่าเชื้อแก้ปัญหา (Ringer Lab M) และชุบซ้ำกันสำหรับการนับโดยเทคนิคการนับลดลง (ไมล์และ Misra 1938) บนอาหารเลี้ยงเชื้อ MRS อาณานิคมนับหลังจากการบ่มที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 48 ชั่วโมงและ cfu / การคำนวณมิลลิลิตร นับจุลินทรีย์ถูกเปลี่ยนไปสู่​​การลดลอการิทึมโดยใช้สมการ: เข้าสู่ระบบ (ยังไม่มีข้อความ / N0) ที่ N คือความหนาแน่นของเซลล์จุลินทรีย์ในเวลาการสุ่มตัวอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งและ N0 เป็นจำนวนเซลล์จุลินทรีย์เริ่มต้น เงื่อนไขเหล่านั้นเกิดความสูญเสียของการมีชีวิตที่ต่ำกว่า 1 หน่วยการเข้าสู่ระบบหลังจาก 60 นาทีของการสัมผัสถูกเลือกสำหรับการทดลองต่อมาอธิบายไว้ในมาตรา 2.4.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งห้องก็โดนค่า pH ที่แตกต่างกัน , อุณหภูมิและความเข้มข้นของแบตเตอรี่ . เฉยๆ 0.5 ml ของแต่ละสายพันธุ์ ( ที่ได้อธิบายไว้ในมาตรา 2.2 ) อยู่ในขวดแก้วกับ 49.5 มิลลิลิตรตามลำดับในน้ำ ( BPW Lab เมตร ) ปรับค่า pH จาก 2.0 พันล้านกับกรดเกลือ ( HCl pronalab 1 M , ลิสบอน , โปรตุเกส ) หรือค่า pH 2.0 ถึง 35 กับ 1 m กรดแล็กติก ( Jose ม. วาซ Pereira , lda ลิสบอน , โปรตุเกส ) เป็นกรดแรง ใน BPW ที่มีความเข้มข้นต่าง ๆ ของ H2O2 ( AGA E alcool ตัวอย่างอาหาร Business eneros มาร์ติน . ก่อนที่ เวลโฮ , โปรตุเกส ) จาก 0.25 ถึง 60 มม. กับความเครียดออกซิเด และ สุดท้าย สำหรับอุณหภูมิความเครียด แก้วขวดถูกเก็บที่อุณหภูมิ 48 C ถึง 60 C เป็นตัวควบคุม เป็นส่วนลงตัวของ 05 ml ปริมาณอยู่ในขวดแก้วกับ 49.5 มิลลิลิตร pH 7.0 และ BPW ที่จัดขึ้นที่ 37 องศาเซลเซียส ทุกชุดการทดลองทำเลียนแบบ สำหรับแต่ละตัวอย่าง ถ่ายที่เวลา 0 ( เวลา ( ) และหลังจาก 30 และ 60 นาที เป็นทศนิยมเจือจางอยู่ในหมันไตรมาสแรงสั่นของโซลูชั่น ( LAB ) และชุบในที่ซ้ำกันสำหรับการวางเทคนิค ( โดยนับไมล์ และ มิสรา ,1938 ) นางวุ้น อาณานิคม ( นับหลังจากบ่มที่ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 48 ชั่วโมงและ CFU / ml การคํานวณ จุลินทรีย์นับถูกเปลี่ยนเพื่อลดการใช้สมการลอการิทึม log ( n / NO ) โดยที่ n คือจุลินทรีย์ปริมาณความหนาแน่นเซลล์ที่เฉพาะคน เวลา และอัตราส่วนคือเริ่มต้นนับเซลล์จุลินทรีย์เงื่อนไขที่ส่งผลในการสูญเสียของชีวิตต่ำกว่า 1 หน่วยหลังจาก 60 นาทีของการเปิดรับแสงที่ถูกเลือกสำหรับการทดลองที่ตามมาอธิบายในส่วน 2.4.2 .