“Yes, I believe so,” answered the r

“Yes, I believe so,” answered the reverend. “But what I really want to talk about right
now is my health. What is your judgment as to the cause of my chronic ailment?”
“frankly speaking,” said the doctor, “I want to know if you any secrets you’re failing to tell me. Have you told me everything about your problems?
This probing line of questioning visibly flustered the reverend. “But . . . of course I have,” he stammered. “Of course there are parts of my soul I could never expose to an earthly doctor.”
“But how can I cure your body if you have not laid open your mind and soul?”
At this, the reverend suddenly became fiercely angry and shoved the doctor’s hands away from him. With a frantic gesture, he stormed out of the room.
Within a couple of hours. The reverend returned to the doctor’s laboratory and apologized for his outburst. The two resumed their friendship effortlessly. But later that day, while the reverend slept in his chair, the doctor crept silently into his room. Putting his hand on the sleeping man’s chest, the doctor pushed back the reverend’s shirt and looked at his bare chest.
The doctor shuddered for moment at what he saw. Then a devilish look of happiness and satisfaction crept his face.
After this day, the relationship between Roger Chillingworth and Reverend Arthur Dimmesdale changed subtly. The doctor maintained his calm appearance. But planning to take reverend on him.
Dimmesdale often punished himself secretly for the crime he had committed. He would force himself to go without food and sleep, and would even whip himself until he was bloody. Then one night he thought of a new method for self-punishment. In the middle of the night, he got dressed and quietly left the house.
As if he were walking through a dream, the reverend went to the western end of the marketplace, to the scaffolding where Hester Prynne had stood seven years earlier.
On that dark May night, the reverend climbed the steps of the scaffolding and stood on the platform atop it. He felt that the town was asleep and that there was no danger of anyone discovering him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่ ฉันเชื่อ ตอบ reverend "แต่ว่าผมอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับสิทธิตอนนี้ คือสุขภาพของฉัน อะไรคือสาเหตุของโรคเรื้อรังของฉันตัดสินของคุณ "ตรงไปตรงมาพูด กล่าวว่า แพทย์ "อยากรู้ว่าถ้าคุณความลับใด ๆ คุณจะไม่สามารถบอก คุณบอกทุกอย่างเกี่ยวกับปัญหาของคุณ สงสัยระยะบรรทัดนี้ probing flustered reverend "แต่...แน่นอน มี เขา stammered "แน่นอนได้ส่วนของจิตวิญญาณของฉันไม่สามารถเปิดเผยการแพทย์การเอิร์ทลี่" " แต่วิธีสามารถฉันรักษาร่างกายของคุณถ้าคุณไม่วางเปิดจิตใจและจิตวิญญาณของคุณ? " ที่นี้ reverend ในทันทีกลายเป็นโกรธถึงพริกถึงขิง แล้ว shoved มือแพทย์ให้กับพระองค์ ด้วยรูปแบบที่คลั่ง เขา stormed ออกไปนอกห้อง ภายในสองชั่วโมง Reverend ส่งกลับไปยังห้องปฏิบัติการแพทย์ และอุ้มสำหรับ outburst ของเขา ทั้งสองดำเนินต่อมิตรภาพของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย แต่ภายหลังวันที่ ขณะ reverend นอนในเก้าอี้ของเขา หมอ crept เงียบ ๆ เข้าห้องของเขา วางพระหัตถ์บนหน้าอกของคนนอนหลับ หมอผลักดันกลับของ reverend เสื้อ และมองหน้าอกเปลือยของเขา หมอ shuddered ในขณะที่สิ่งที่เขาเห็น แล้ว ดูแสงแวววับของความสุขและความพึงพอใจ crept หน้า หลังจากวันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่าง Roger Chillingworth Reverend Arthur Dimmesdale การเปลี่ยนแปลงรายละเอียด หมอรักษาลักษณะสงบ แต่วางแผนจะ reverend บนเขา Dimmesdale มักจะโทษตัวเองแอบสำหรับอาชญากรรมที่เขาได้กระทำการ เขาจะบังคับตัวเองไป โดยไม่มีอาหารและการนอนหลับ และจะได้แส้ตัวเองจนเลือด แล้ว คืนหนึ่งเขาคิดวิธีการใหม่ในการลงโทษตนเอง กลางดึก เขาได้สวมใส่ และจากบ้านอย่างเงียบ ๆ ถ้าเขาเดินผ่านความฝัน reverend ไปสิ้นสุดตะวันตกของตลาด ไปนั่งร้านที่ Hester Prynne มีอยู่เจ็ดปีก่อนหน้านี้ ในคืนที่มืดพฤษภาคม reverend ที่ปีนขั้นตอนของการนั่งร้าน และยืนอยู่บนแพลตฟอร์มบนยอดมัน เขารู้สึกว่า เมืองที่ไม่หลับ และเกิดไม่อันตรายของทุกคนค้นพบเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใช่ผมเชื่อเช่นนั้น" ตอบสาธุ "แต่สิ่งที่ผมอยากจะพูดคุยเกี่ยวกับสิทธิในขณะนี้คือสุขภาพของฉัน
คือการตัดสินใจของคุณคืออะไรเป็นสาเหตุของโรคเรื้อรังของฉันได้หรือไม่
"" พูดตรงไปตรงมา "กล่าวว่าแพทย์" ผมอยากจะรู้ว่าถ้าคุณลับใด ๆ ที่คุณไม่สามารถที่จะบอกฉัน คุณบอกฉันทุกอย่างที่เกี่ยวกับปัญหาของคุณหรือบรรทัดละเอียดของการตั้งคำถามอย่างเห็นได้ชัดลนสาธุ
"แต่ . . แน่นอนฉันมี "เขาตะกุกตะกัก "แน่นอนมีเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของฉันฉันไม่เคยได้สัมผัสกับแพทย์ของโลก."
"แต่วิธีการที่ฉันสามารถรักษาร่างกายของคุณถ้าคุณยังไม่วางเปิดใจของคุณและจิตวิญญาณ"
ที่นี้นายก็โกรธอย่างรุนแรงและผลัก มือของแพทย์ออกไปจากเขา ด้วยท่าทางคลั่งเขาเดินออกจากห้อง.
ภายในสองสามชั่วโมง สาธุกลับไปยังห้องปฏิบัติการแพทย์และขอโทษสำหรับการระเบิดของเขา ทั้งสองกลับมาได้อย่างง่ายดายมิตรภาพของพวกเขา แต่ต่อมาในวันนั้นขณะที่นายนอนอยู่บนเก้าอี้ของเขาแพทย์พุ่งเงียบเข้าไปในห้องของเขา มือของเขาวางบนหน้าอกของชายคนหนึ่งนอนหลับของแพทย์ผลักดันให้กลับเสื้อสาธุและมองไปที่หน้าอกเปล่าของเขา.
แพทย์สั่นในขณะที่สิ่งที่เขาเห็น จากนั้นดูชั่วร้ายของความสุขและความพึงพอใจพุ่งใบหน้าของเขา.
หลังจากที่ในวันนี้ความสัมพันธ์ระหว่างโรเจอร์ Chillingworth และนายอาร์เธอร์ Dimmesdale มีการเปลี่ยนแปลงอย่างละเอียด แพทย์ยังคงลักษณะสงบของเขา แต่วางแผนที่จะใช้สาธุกับเขา.
Dimmesdale มักจะลงโทษตัวเองแอบสำหรับอาชญากรรมที่เขามีความมุ่งมั่น เขาจะบังคับตัวเองไปโดยไม่มีอาหารและการนอนหลับและแม้จะยัดตัวเองจนกว่าเขาจะได้เลือด แล้วคืนหนึ่งเขาคิดว่าวิธีการใหม่สำหรับตัวเองการลงโทษ ในช่วงกลางของคืนที่เขาได้สวมใส่และซ้ายอย่างเงียบ ๆ ในบ้าน.
ในฐานะที่เป็นว่าเขากำลังเดินผ่านความฝันสาธุไปทางด้านตะวันตกของตลาดเพื่อนั่งร้านที่เฮสเตอร์ Prynne ยืนเจ็ดปีก่อนหน้านี้.
เมื่อวันที่ คืนที่มืดพฤษภาคมนายปีนขั้นตอนของนั่งร้านและยืนอยู่บนแพลตฟอร์มบนมัน เขารู้สึกว่าเมืองกำลังนอนหลับและมีอันตรายจากการค้นพบทุกคนที่เขาไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ครับ ผมเชื่ออย่างนั้น " ตอบท่านบาทหลวง " แต่สิ่งที่ผมต้องการจริงๆที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิทธิ
ตอนนี้สุขภาพของผม อะไรคือสิ่งที่คุณตัดสินถึงสาเหตุของอาการป่วยเรื้อรังของฉัน ? "
" พูดตรงๆ " หมอ " ฉันต้องการทราบว่าถ้าคุณมีความลับ คุณล้มเหลวที่จะบอกฉัน คุณบอกผมทุกอย่างเกี่ยวกับปัญหาของคุณ
นี่ละเอียดบรรทัดของคำถามที่เห็นได้ชัดอย่างงงๆ " แต่ . . .. แน่นอนฉันมี " เขาแค่พูดตะกุกตะกัก " แน่นอนว่ามีชิ้นส่วนของจิตใจของฉัน ฉันอาจไม่เคยสัมผัสกับหมอดิน "
" แต่ฉันสามารถรักษาร่างกายของคุณถ้าคุณไม่ได้วางเปิดจิตใจและจิตวิญญาณของคุณ ? "
นี่สิ บาทหลวงก็อย่างโกรธและผลักมือของหมอ ห่างจากเขา กับท่าทางคลั่ง เขาวิ่งออกไปจากห้อง
ภายในสองชั่วโมงหลวงพ่อกลับมาที่ห้องปฏิบัติการของหมอ และขอโทษที่โมโหใส่เขา สองต่อมิตรภาพของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย แต่หลังจากวันนั้น ขณะที่หลวงพ่อนอนบนเก้าอี้ของเขา หมอย่องเงียบเข้าไปในห้องของเขา ใส่มือของเขาบนหน้าอกผู้ชายนอนอยู่ หมอดันกลับของบาทหลวง เสื้อ และ มองหน้าอกเปลือยของเขา .
หมอก็ช่วงเวลาที่เขาเห็นอะไร แล้วดูวายร้ายแห่งความสุขและความพึงพอใจ คืบหน้า
หลังจากวันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่าง โรเจอร์ ชิลิงก์เวิร์ทและท่านสาธุคุณอาเธอร์ dimmesdale เปลี่ยนรายละเอียด . หมอรักษาลักษณะที่ปรากฏความสงบของเขา แต่จะพาหลวงพ่อเขา .
dimmesdale มักจะโทษตัวเองแอบสำหรับอาชญากรรมที่เขามีความมุ่งมั่น .เขาจะบังคับตัวเองไปโดยไม่มีอาหารและนอน และจะฟาดตัวเองจนเลือด แล้วคืนนึงเขาคิดวิธีใหม่สำหรับการลงโทษตนเอง ในตอนกลางคืน เขาก็แต่งตัวและเงียบหายไปจากบ้าน
ราวกับว่าเขากำลังเดินผ่านความฝัน บาทหลวงไปปลายตะวันตกของตลาดไปนั่งร้านที่เฮสเตอร์พรินน์ได้ยืนอยู่เจ็ดปีก่อนหน้านี้ ในที่มืดอาจ
คืนบาทหลวงปีนบันไดของนั่งร้านและยืนอยู่บนแพลตฟอร์มบนมัน เขารู้สึกว่า เมืองกำลังหลับ และไม่มีอันตราย มีใครพบเขา