Mexican descent who had breastfeedi

Mexican descent who had breastfeeding support system and previous breastfeeding experience. A woman of Mexican descent who had previous breastfeeding experience and breastfeeding support was estimated to stop breastfeeding at 6 months (Figure 3 ). In contrast, a woman who was not of Mexican descent and who did not have previous breastfeeding experience and breastfeeding support typically stopped breastfeeding at 2 months (Figure 4 ).
Discussion
In this sample of WIC recipients, breastfeeding duration rates of 31% at 6 months and 6% at 12 months were lower than Healthy People 2020 benchmarks of 61% at 6 months and 34% at 12 months. One critical period for breastfeeding cessation was between birth and the first month, when 20% of the sample stopped breastfeeding. This finding is consistent with previous findings in which 25% - 50% of low-income women stopped breastfeeding during this critical first month (Bonuck,Trombley,Freeman,&McKee,2005;Kimbro,2006;Meyerink & Marquis,2002). Women stopped breastfeeding in this first month may not have proper support and information to get breastfeeding well established while in the hospital and the early postpartum period. Few hospitals in the United States promote policies that facilitate breastfeeding. Hospital that have adopted the Ten Steps of the Baby Friendly Hospital Initiative from the World Health Organization are more likely to have better breastfeeding support systems and better breastfeeding outcomes (Rosenberg, Stull, Adler, Kasehagen, & Crivelli-kovach, 2008). Breastfeeding support in the community is also necessary. Interventions to connect low-income families with breastfeeding peer counselors and home health nurses may assist woman to continue breastfeeding during the challenging initial month after birth (Bonuck et al., 2005; Caulfield et al., 1998; Chapman et al., 2004). In addition, woman may be more likely to decide to stop breastfeeding when they disconnect from healthcare resources (i.e., prior to returning to the clinic for well-child or postpartum visits). Low-income families may face barriers to postpartum and infant follow-up care such as lack of transportation or lack of easy access to telephone .
The majority of woman (69%) in this sample stopped breastfeeding before 6 months. For women who continued to breastfeed beyond 6 months, the risks of breastfeeding cessation in the second half of the year ranged from 16% to 37% for each month, except the 10th month, when the risk was the lowest at 3%. Perhaps, breastfeeding intervention need to be targeted to the most likely times that breastfeeding is discontinued, as well as sustained to reduce breastfeeding cessation throughout the first year of infancy. For example, in a randomized trial, WIC participant who met with a lactation consultant shortly after birth and as necessary during the first ye consular breastfed for longer than did WIC participants without the lactation (Bonuck et al., 2005)
Younger women (18-24 years old) who were not of Mexican descent, had no previous breastfeeding experience, and had no breastfeeding support systems were at highest risk for breastfeeding cessation. These women were far from reaching the Health People 2020 goals: Only 24% were still breastfeeding at 6 months and a mere 2% continued breastfeeding to 12months. Intervention to reduce breastfeeding cessation should be targeted to these high risk 18- to 24-year-old WIC recipients.
In contrast, the low-risk women (older, Mexican ethnicity, previously breastfeed, had breastfeeding support system) came closer to meeting the Health People 2020 6-month benchmark (51% were breastfeeding at 6 months compared with the 61% benchmark), yet they fell short of the 12-month benchmark (15% were breastfeeding at 12 months compared with the 34% benchmark). Although previous researchers have found that older women were more likely than younger women to continue breastfeeding (Bonuck et al., 2005;Hurley et al., 2008), this study identifies additional predictors over a 12-month period.
Over the 12-month study period, Hispanic women of Mexican descent were 40% less likely than non- Mexican women to stop breastfeeding at each monthly interval. Although other investigators have found that Hispanic women who received WIC service had breastfeed for longer duration than their Caucasian and African America counterparts had (Hurley et al., 2008; Ryan & Zhou, 2006),finding from this study this were specific to Hispanic women of Mexican descent and did not hold up for Hispanic women who were not of Mexican descent. With an estimated 6-month breastfeeding duration rate of 48%, Hispanic women of Mexican descent were close the 6-month Healthy People 2020 target, but they still fell far short of the 12-month Healthy people 2020 target. Future intervention strategies should be aimed at reducing breastfeeding duration disparities among duration disparities among racial and ethnic groups. Additional studies also are needed to examine cultural factors that contribute to longer breastfeeding duration in women of Mexican descent, and to identify ways these might be strengthened.
Women with previous breastfeeding experience were more likely to continue breastfeeding at each monthly interval than were women without breastfeeding experience. This finding is consistent with the findings of other investigators who have identified previous breastfeeding experience as a predictor of breastfeeding duration (Hendricks, Briefel,Novak, & Ziegler, 2006; Meyerink &Marquis 2002). On average, women who had previous breastfeeding experience breastfeed for 5 months as compared with 3 months for women without experience. This 2-month difference is substantial because it allows mothers and their infants to be exposed to the maternal and infant benefits of breastfeeding for a longer period. Moreover, women who have previous positive experience with breastfeeding may help other women with breastfeeding. In several intervention studies, when women on the WIC with previous breastfeeding experience were utilized as peer counselors and paired with WIC participants who were struggling with breastfeeding, the women with peer counselors breastfeed longer than did women without peer counselors (Bonuck et al., 2005; Chapman et al., 2004;Olson et al.,2008).
Women who identified breastfeeding support systems were more likely to continue breastfeeding at each monthly interval than were women without support system. During the first month postpartum, 48% of the women who lacked adequate breastfeeding support stopped breastfeeding. In sharp contrast, only 10% of the women with breastfeeding support stopped breastfeeding in the first month. It is important to build breastfeeding support system during this early postpartum period (Bonuck et al., 2005). Perhaps, future intervention studies should be focused on how different sources of breastfeeding support can work together to increase breastfeeding duration in mothers who are receiving WIC services.
Strengths and Limitations
The greatest of this study is the use of the DTSA to model the probability of breastfeeding over the entire 12-month study period and beyond. Although survival analysis is a powerful analytic technique, few breastfeeding researchers have used this method. With survival analysis, all available data for each participant can be analyzed, even without absolute measurements of the breastfeeding cessation dates. In many breastfeeding studies that explore predictors of breastfeeding cessation, cross-sectional data are analyzed with less powerful statistical techniques. This limits the ability of the researcher to measure change by reducing the sample size and possible biasing the results. Discrete time survival analysis allowed and understanding of how breastfeeding cessation changed over time and also allowed a prediction of differences in this change.
Other strength of this study included the use of existing longitudinal data and full participation of the clinic population in the WIC. The major advantages of using existing data include savings in time, costs, and resources (Moriarity et al.,1999). It would have been costly and time consuming to design a prospective study to follow women throughout their pregnancies and 12 months postpartum. Another strength is that there was no self-selection to enroll in WIC services; all women who received prenatal care in the FQHC participated in WIC, regardless of their prenatal infant feeding decisions. In prenatal clinics that refer women off-site for WIC services, women who have decided to bottle feed may self-select to apply to WIC to obtain infant formula at no cost, whereas who anticipate breastfeeding may choose not to apply for WIC benefits (Forste & hou, 2006)
Although the study had many strengths, several limitations may have threatened internal and external validity. Historical factors the community health center (e.g.,p programs to promote breastfeeding or utilization of peer counselors) or in the community at large (e.g., national breastfeeding advertising campaigns) may have influenced breastfeeding duration differently during the 4-year study period. Although it was possible to identify ethnicity, it was not possible to identify race, and beyond identifying His panic women of Mexican descent, there was no further differentiation of Hispanic ethnicity. Finally, information on acculturation (e.g., nativity, length of time in the United States, or language preference) was not included in this data set. Generalization of the study findings is limited to the specific characteristics of this convenience sample from one community health center. In addition, only women over the age 18 years and mothers of healthy infants were included. Future studies should include adolescent WIC participants and mother of infants with health problems to determine predictors of breastfeeding and duration that may be specific to those populations.
Conclusions
Similar to national

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื้อสายเม็กซิกันที่มีระบบสนับสนุนนมแม่และนมประสบการณ์ก่อนหน้านี้ หญิงเชื้อสายเม็กซิกันที่มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนมก่อนหน้าและสนับสนุนนมแม่ได้ประมาณหยุดนมแม่ใน 6 เดือน (3 รูป) ในทางตรงกันข้าม ผู้หญิงที่ไม่ใช่ของเชื้อสายเม็กซิกัน และผู้ไม่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมก่อนหน้านี้และสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมโดยทั่วไปหยุดเลี้ยงลูกด้วยนมใน 2 เดือน (4 รูป) สนทนาในตัวอย่างนี้ผู้รับ WIC อัตรา 31% ใน 6 เดือนและ 12 เดือน 6% ระยะเวลาเลี้ยงลูกด้วยนมต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานสุขภาพ 2020 คน 61% ใน 6 เดือนและ 12 เดือน 34% รอบระยะเวลาสำคัญหนึ่งสำหรับนมยุติระหว่างเกิดและเดือนแรก เมื่อ 20% ของตัวอย่างหยุดนมแม่ได้ ค้นหานี้จะสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ 25% - 50% ของผู้หญิงแนซ์หยุดเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงเดือนแรกสำคัญ (Bonuck, Trombley ฟรีแมน & McKee, 2005Kimbro, 2006Meyerink และมาร์ควิส 2002) ผู้หญิงที่นมหยุดในเดือนแรกนี้อาจไม่ได้สนับสนุนที่เหมาะสมและข้อมูลที่ได้รับนมแม่ที่ดีก่อตั้งขึ้นในโรงพยาบาลและระยะหลังคลอดก่อนกำหนด บางโรงพยาบาลในสหรัฐอเมริกาส่งเสริมนโยบายที่ช่วยในการเลี้ยงลูกด้วยนม โรงพยาบาลที่ได้นำขั้นตอน 10 เด็กดีโรงพยาบาลคิดริเริ่มจากองค์การอนามัยโลก มีแนวโน้มที่จะมีระบบสนับสนุนนมแม่ดีกว่า และดีกว่านมผล (Rosenberg, Stull แอดเลอร์ Kasehagen และ Crivelli kovach, 2008) สนับสนุนนมแม่ในชุมชนก็จำเป็น งานเชื่อมต่อครอบครัวแนซ์กับนมเพื่อนปรึกษา และบ้านสุขภาพพยาบาลอาจช่วยเหลือหญิงต้องการเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงเดือนแรกท้าทายหลังคลอด (Bonuck et al., 2005 คอลฟิลด์ et al., 1998 แชปแมน et al., 2004) นอกจากนี้ ผู้หญิงอาจมีแนวโน้มการตัดสินใจที่จะหยุดเลี้ยงลูกด้วยนมเมื่อเขายกจากทรัพยากรสุขภาพ (เช่น ก่อนที่จะกลับไปคลินิกสำหรับ เด็กดี หรือหลังคลอดเข้าชม) ครอบครัวแนซ์อาจเผชิญอุปสรรคการดูแลติดตามผลหลังคลอด และทารกเช่นขาดการขนส่งหรือขาดถึงโทรศัพท์ ส่วนใหญ่ผู้หญิง (69%) ในตัวอย่างนี้หยุดนมก่อน 6 เดือน สำหรับผู้หญิง ที่ยังคงให้นมลูกเกิน 6 เดือน ความเสี่ยงของการยุติการเลี้ยงลูกด้วยนมในที่สองครึ่งปีอยู่ในช่วงจาก 16% เป็น 37% ในแต่ละเดือน ยกเว้นเดือน 10 เมื่อความเสี่ยงต่ำสุดที่ 3% บางที แทรกแซงนมได้มีการกำหนดเป้าหมายจะมีแนวโน้มมากที่สุดเวลาที่ เลี้ยงลูกด้วยนมจะยกเลิก ตลอดจนยั่งยืนลดนมยุติตลอดปีแรกของวัยเด็ก ตัวอย่าง ใน randomized ทดลอง WIC ผู้เรียนที่ได้พบกับปรึกษาด้านการให้นมหลัง จากคลอด และ ตามความจำเป็นในช่วงแรกเย breastfed กงสุลสำหรับ WIC ร่วม โดยในด้านการให้นม (Bonuck et al., 2005) ได้นานกว่า ผู้หญิงอายุน้อยกว่า (อายุ 18-24 ปี) ที่อยู่ของเชื้อสายเม็กซิกัน ไม่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมก่อนหน้านี้ และมีระบบไม่สนับสนุนนมแม่มีนมพิรามเสี่ยงสูง ผู้หญิงเหล่านี้มีมากถึงเป้าหมายสุขภาพคน 2020: เพียง 24% ยังได้นมแม่ ใน 6 เดือน และเพียง 2% ต่อนม 12 เดือน แทรกแซงเพื่อลดนมยุติควรมีการกำหนดเป้าหมายไปยังผู้รับ WIC 18 ถึง 24-ปีนี้ความเสี่ยงสูง ในทางตรงกันข้าม ผู้หญิงความเสี่ยงต่ำ (เก่า เม็กซิกันเชื้อชาติ เคยให้นมลูก มีระบบสนับสนุนนมแม่) มาใกล้ชิดกับประชุมเกณฑ์มาตรฐาน 6 เดือนสุขภาพ 2020 คน (51% ได้นมแม่ใน 6 เดือนเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน 61%), แต่พวกเขาล้มลงขาดมาตรฐาน 12 เดือน (15% มีนมที่เปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน 34% 12 เดือน) แม้ว่าก่อนหน้านี้นักวิจัยได้พบว่าเก่า ผู้หญิงยิ่งกว่าผู้หญิงอายุน้อยกว่าการเลี้ยงลูกด้วยนม (Bonuck et al., 2005เฮอร์ลีย์ et al., 2008) การศึกษานี้ระบุ predictors เพิ่มเติมระยะเวลา 12 เดือน ระยะเวลาศึกษา 12 เดือน Hispanic ผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันได้ 40% อาจน้อยกว่าผู้หญิงเม็กซิโกไม่หยุดเลี้ยงลูกด้วยนมในแต่ละช่วงเดือน แม้ว่านักสืบอื่น ๆ พบว่า Hispanic ผู้หญิงรับบริการ WIC มีให้นมลูกนานกว่า ระยะเวลากว่าของพวกเขาคอเคซัสและแอฟริกาอเมริกาคู่ได้ (เฮอร์ลีย์ et al., 2008 Ryan & โจว 2006), ค้นหาจากการศึกษานี้มีเฉพาะผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกัน Hispanic และไม่ได้ถือค่าสำหรับหญิง Hispanic ไม่ของเชื้อสายเม็กซิกัน มีการประเมิน 6 เดือนนมแม่ระยะเวลาอัตรา 48%, Hispanic ผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันปิดเป้าหมาย 2020 คนสุขภาพดี 6 เดือน แต่พวกเขายังตกไกลขาดเป้าหมาย 12 เดือนคนสุขภาพ 2020 กลยุทธ์การจัดการในอนาคตควรกำลังมุ่งลดนมแม่ระยะเวลาความแตกต่างระหว่างช่วงความแตกต่างระหว่างกลุ่มเชื้อชาติ และชาติพันธุ์ ศึกษาเพิ่มเติมยังมีความจำเป็น เพื่อตรวจสอบปัจจัยทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับนมแม่ระยะเวลาที่นานกว่าในผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกัน และระบุวิธีการเหล่านี้อาจมีความเข้มแข็ง ผู้หญิงที่ มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนมก่อนหน้านี้มีแนวโน้มการเลี้ยงลูกด้วยนมในแต่ละช่วงเดือนกว่าผู้หญิงไม่ มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนม ค้นหานี้จะสอดคล้องกับผลการวิจัยของนักสืบอื่น ๆ ที่ได้ระบุก่อนหน้านี้นมประสบการณ์เป็นผู้ทายผลของระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนม (นดริกส์ Briefel โนวัคในฮวาร์ และ Ziegler, 2006 Meyerink และมาร์ควิส 2002) โดยเฉลี่ย ผู้หญิงที่มีนมก่อนหน้านี้ที่มีประสบการณ์ให้นมลูก 5 เดือนเมื่อเทียบกับ 3 เดือนสำหรับผู้หญิงโดยไม่ สัมผัสกับ ความแตกต่าง 2 เดือนนี้จะพบ เพราะจะช่วยให้มารดาและทารกของพวกเขาที่ต้องทรงเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และทารกในระยะยาว นอกจากนี้ ผู้หญิงมีประสบการณ์ก่อนหน้านี้บวกกับนมอาจช่วยผู้หญิงคนอื่นกับนมแม่ ในหลายแทรกแซงศึกษา เมื่อผู้หญิงใน WIC ประสบการณ์นมก่อนหน้านี้ถูกใช้เป็นเพื่อนปรึกษา และจับคู่กับวิคคนที่กำลังต่อสู้ดิ้นรนกับนม ผู้หญิงกับเพื่อนปรึกษาให้นมลูกนานกว่าไม่ได้ผู้หญิงโดยไม่ปรึกษาเพื่อน (Bonuck et al., 2005 แชปแมน et al., 2004 โอลสัน et al., 2008) ผู้หญิงที่ระบุระบบสนับสนุนนมแม่มีแนวโน้มการเลี้ยงลูกด้วยนมในแต่ละช่วงเดือนกว่าผู้หญิงไม่ มีระบบสนับสนุน ในช่วงเดือนแรกหลังคลอด 48% ของผู้หญิงที่ขาดนมแม่เพียงพอสนับสนุนนมแม่หยุด ในความคมชัดคมชัด เพียง 10% ของผู้หญิงที่มีนมสนับสนุนนมแม่หยุดในเดือนแรก เป็นสิ่งสำคัญในการสร้างระบบสนับสนุนนมแม่ช่วงนี้ช่วงหลังคลอด (Bonuck et al., 2005) บางที แทรกแซงในอนาคตควรจะมุ่งเน้นศึกษาในแหล่งต่าง ๆ การสนับสนุนนมแม่สามารถทำงานร่วมกันเพื่อเพิ่มระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมในมารดาที่ได้รับบริการ WIC จุดแข็งและข้อจำกัด ยิ่งใหญ่ที่สุดของการศึกษานี้จะใช้ DTSA แบบความน่าเป็นนมแม่ระยะเวลาศึกษา 12 เดือนทั้ง และนอกเหนือจาก แม้ว่าการวิเคราะห์ความอยู่รอดเป็นเทคนิคที่สำคัญคือมีประสิทธิภาพ นักวิจัยนมแม่ไม่ได้ใช้วิธีนี้ มีการวิเคราะห์ความอยู่รอด ข้อมูลทั้งหมดสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมสามารถนำมาวิเคราะห์ แม้ไม่ มีการวัดแน่นอนของวันยุติการเลี้ยงลูกด้วยนม ในหลายนมศึกษาสำรวจ predictors ของนมยุติ เหลวข้อมูลจะวิเคราะห์ ด้วยเทคนิคทางสถิติที่มีประสิทธิภาพน้อย นี้จำกัดความสามารถของนักวิจัยเพื่อวัดการเปลี่ยนแปลง โดยการลดขนาดตัวอย่างและได้ biasing ผลลัพธ์ เวลาแยกกันอยู่รอดวิเคราะห์ได้และเข้าใจวิธียุตินมเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา และยัง อนุญาตให้การคาดการณ์ของความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงนี้ อื่น ๆ ความแข็งแรงของการศึกษานี้รวมการใช้ข้อมูลระยะยาวที่มีอยู่และมีส่วนร่วมทั้งหมดของประชากรคลินิกใน WIC ประโยชน์หลักของการใช้ข้อมูลที่มีอยู่รวมถึงประหยัดเวลา ต้นทุน และทรัพยากร (Moriarity et al., 1999) ก็จะได้รับค่าใช้จ่ายสูง และใช้เวลานานเพื่อออกแบบการศึกษาคาดหวังต่อผู้หญิงตลอดการตั้งครรภ์และหลังคลอด 12 เดือน ความแรงอีกคือ ว่า มีไม่ self-selection เพื่อลงทะเบียนใน WIC ผู้หญิงที่ได้รับการดูแลก่อนคลอดใน FQHC เข้าร่วมใน WIC ไม่ตัดสินใจให้อาหารทารกก่อนคลอด ในคลินิกก่อนคลอดที่ดูผู้หญิงสถานบริการวิค ผู้หญิงที่เลือกที่จะดึงขวดอาจตนเองเลือกใช้ WIC รับสูตรทารกที่ไม่มีต้นทุน ในขณะที่คาดว่าจะมีนมแม่อาจเลือกไม่ใช้ประโยชน์วิค (Forste & hou, 2006) แม้ว่าการศึกษามีจุดแข็งมาก ข้อจำกัดหลายประการอาจมีขู่มีผลบังคับใช้ภายใน และภายนอก ศูนย์สุขภาพชุมชน (e.g.,p โปรแกรมเพื่อส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมหรือใช้ปรึกษาเพื่อน) ปัจจัยทางประวัติศาสตร์ หรือในชุมชนมีขนาดใหญ่ (เช่น ชาตินมแคมเปญการโฆษณา) อาจมีผลระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมต่างกันในระหว่างรอบระยะเวลาการศึกษา 4 ปี ถึงแม้ว่ามันเป็นไปได้ที่จะระบุเชื้อชาติ ไม่สามารถระบุเชื้อชาติ และนอกเหนือจากระบุผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันของเขาหวาดกลัว มีไม่สร้างความแตกต่างเพิ่มเติมของเชื้อชาติ Hispanic ในที่สุด ข้อมูล acculturation (เช่น ประสูติ ระยะเวลาในสหรัฐอเมริกา ภาษา) ไม่รวมอยู่ในชุดข้อมูลนี้ Generalization ของผลการศึกษาวิจัยการจำกัดในลักษณะเฉพาะของความสะดวกสบายอย่างนี้จากศูนย์สุขภาพชุมชนหนึ่ง นอกจากนี้ เฉพาะผู้หญิงช่วงอายุ 18 ปีและมารดาของทารกที่มีสุขภาพดีอยู่ การศึกษาในอนาคตควรรวมวัยรุ่นร่วม WIC และมารดาของทารกที่มีปัญหาด้านสุขภาพเพื่อกำหนด predictors ของนมและระยะเวลาที่อาจจะเฉพาะกลุ่มประชากรเหล่านั้น บทสรุป คล้ายกับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื้อสายเม็กซิกันที่มีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมและประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้ ผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันที่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้และการสนับสนุนการให้นมแม่ก็จะหยุดให้นมลูกที่เวลา 6 เดือน (รูปที่ 3) ในทางตรงกันข้ามผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้มีเชื้อสายเม็กซิกันและผู้ที่ไม่ได้มีประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้และการสนับสนุนการให้นมแม่มักจะหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ 2 เดือน (รูปที่ 4).
การอภิปราย
ในตัวอย่างของผู้รับ WIC นี้อัตราระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนม 31% ใน 6 เดือน และ 6% ระยะเวลา 12 เดือนต่ำกว่า 2,020 คนสุขภาพมาตรฐานจาก 61% ใน 6 เดือนและ 34% ระยะเวลา 12 เดือน หนึ่งในช่วงเวลาที่สำคัญในการเลิกให้นมลูกอยู่ระหว่างการเกิดและเดือนแรกเมื่อ 20% ของกลุ่มตัวอย่างที่หยุดการเลี้ยงลูกด้วยนม การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ 25% - 50% ของผู้หญิงที่มีรายได้ต่ำหยุดให้นมลูกในช่วงเดือนแรกที่สำคัญนี้ (Bonuck, Trombley ฟรีแมนและแมค 2005; Kimbro 2006; MEYERINK & มาร์ควิส 2002) ผู้หญิงหยุดเลี้ยงลูกด้วยนมในเดือนแรกนี้อาจไม่ได้รับการสนับสนุนที่เหมาะสมและข้อมูลที่จะได้รับการให้นมบุตรที่จัดตั้งขึ้นทั้งขณะที่อยู่ในโรงพยาบาลและระยะหลังคลอดต้น โรงพยาบาลไม่กี่แห่งในประเทศสหรัฐอเมริกาส่งเสริมนโยบายที่อำนวยความสะดวกในการให้นมแม่ โรงพยาบาลที่ได้นำสิบขั้นตอนของการริเริ่มโรงพยาบาลที่เป็นมิตรเด็กจากองค์การอนามัยโลกมีแนวโน้มที่จะมีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ดีกว่าและดีกว่าผลการเลี้ยงลูกด้วยนม (โรเซ็นเบิร์ก Stull, Adler, Kasehagen และริเวลลิ-Kovach 2008) การสนับสนุนการให้นมบุตรในชุมชนนอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่จำเป็น การแทรกแซงในการเชื่อมต่อครอบครัวมีรายได้ต่ำกับที่ปรึกษา peer เลี้ยงลูกด้วยนมและพยาบาลสุขภาพที่บ้านอาจช่วยผู้หญิงคนหนึ่งที่จะดำเนินการให้นมลูกในช่วงเดือนเริ่มต้นท้าทายหลังคลอด (Bonuck et al, 2005;. Caulfield et al, 1998;.. แชปแมนและคณะ, 2004) . นอกจากนี้ผู้หญิงอาจจะมีแนวโน้มที่จะตัดสินใจที่จะหยุดให้นมลูกเมื่อพวกเขาปลดจากทรัพยากรการดูแลสุขภาพ (กล่าวคือก่อนที่จะกลับไปที่คลินิกสำหรับเด็กดีหรือเข้าชมหลังคลอด) ครอบครัวที่มีรายได้ต่ำอาจต้องเผชิญกับอุปสรรคในการคลอดและทารกดูแลติดตามเช่นการขาดของการขนส่งหรือขาดง่ายต่อการเข้าถึงโทรศัพท์.
ส่วนใหญ่ของผู้หญิง (69%) ในตัวอย่างนี้หยุดให้นมลูกก่อน 6 เดือน สำหรับผู้หญิงที่ยังคงให้นมลูกเกิน 6 เดือนความเสี่ยงของการเลิกเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงครึ่งหลังของปีตั้งแต่ 16% ถึง 37% ในแต่ละเดือนยกเว้นเดือนที่ 10 เมื่อความเสี่ยงได้ต่ำสุดที่ 3% บางทีอาจจะแทรกแซงเลี้ยงลูกด้วยนมจะต้องมีการกำหนดเป้าหมายไปครั้งมีแนวโน้มมากที่สุดที่เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีการหยุดเช่นเดียวกับที่ยั่งยืนเพื่อลดเลิกเลี้ยงลูกด้วยนมตลอดทั้งปีแรกของวัยเด็ก ยกตัวอย่างเช่นในการทดลองแบบสุ่มผู้เข้าร่วม WIC ที่ได้พบกับที่ปรึกษาด้านการให้นมบุตรหลังคลอดและตามความจำเป็นในช่วงกงสุลเจ้าแรกที่กินนมแม่นานกว่าผู้เข้าร่วมได้โดยไม่ต้องให้นมบุตร WIC (Bonuck et al., 2005)
ผู้หญิงอายุน้อยกว่า (18 อายุ 24 ปี) ที่ไม่ได้มีเชื้อสายเม็กซิกัน, ไม่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมก่อนหน้านี้และไม่ได้มีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมมีความเสี่ยงสูงสุดในการเลิกเลี้ยงลูกด้วยนม ผู้หญิงเหล่านี้อยู่ห่างไกลจากการเข้าถึงสุขภาพคน 2020 เป้าหมาย: เพียง 24% ก็ยังคงเลี้ยงลูกด้วยนมที่เวลา 6 เดือนและมีเพียง 2% ยังคงเลี้ยงลูกด้วยนม 12 เดือน การแทรกแซงเพื่อลดเลิกให้นมลูกควรจะกำหนดเป้าหมายไปยังเหล่านี้มีความเสี่ยงสูง 18 ถึง 24 ปีผู้รับ WIC.
ในทางตรงกันข้ามผู้หญิงมีความเสี่ยงต่ำ (เก่าเชื้อชาติเม็กซิกัน, ให้นมลูกก่อนหน้านี้มีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนม) เข้ามาใกล้ชิดกับการประชุม สุขภาพคน 2,020 มาตรฐาน 6 เดือน (51% ได้รับการเลี้ยงลูกด้วยนมที่เวลา 6 เดือนเมื่อเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน 61%) แต่พวกเขาลดลงระยะสั้นของมาตรฐาน 12 เดือน (15% ได้รับการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ 12 เดือนเมื่อเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน 34%) แม้ว่านักวิจัยก่อนหน้านี้ได้พบว่าผู้หญิงที่มีอายุมากกว่ามีแนวโน้มมากกว่าผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าที่จะดำเนินการให้นมบุตร (Bonuck et al, 2005;.. เฮอร์ลีย์, et al, 2008) การศึกษาครั้งนี้ระบุทำนายเพิ่มเติมในช่วงระยะเวลา 12 เดือน.
กว่า 12 เดือน ระยะเวลาการศึกษาผู้หญิงสเปนและโปรตุเกสเชื้อสายเม็กซิกันเป็น 40% น้อยกว่าผู้หญิงที่ไม่เม็กซิกันที่จะหยุดให้นมลูกในแต่ละช่วงเวลารายเดือน ถึงแม้ว่านักวิจัยอื่น ๆ ได้พบว่าผู้หญิงสเปนและโปรตุเกสที่ได้รับการบริการ WIC ได้ให้นมลูกในช่วงระยะเวลานานกว่าคนผิวขาวและแอฟริกันของพวกเขา counterparts อเมริกามี (เฮอร์ลีย์, et al, 2008;. ไรอันและโจว, 2006) หาได้จากการศึกษานี้มีความจำเพาะกับผู้หญิงสเปนและโปรตุเกส เชื้อสายเม็กซิกันและไม่ได้ถือขึ้นสำหรับผู้หญิงสเปนและโปรตุเกสที่ไม่ได้มีเชื้อสายเม็กซิกัน ด้วยระยะเวลาที่เลี้ยงลูกด้วยนมประมาณ 6 เดือนในอัตรา 48% ผู้หญิงสเปนและโปรตุเกสเชื้อสายเม็กซิกันอยู่ใกล้ 6 เดือนสุขภาพคน 2020 เป้าหมาย แต่พวกเขายังคงลดลงห่างไกลจากคนที่มีสุขภาพ 12 เดือน 2020 เป้าหมาย กลยุทธ์การแทรกแซงในอนาคตควรจะมุ่งเป้าไปที่การลดระยะเวลาในการเลี้ยงลูกด้วยนมไม่เสมอภาคในหมู่ความไม่เสมอภาคในช่วงระยะเวลาระหว่างกลุ่มเชื้อชาติและชาติพันธุ์ การศึกษาเพิ่มเติมยังมีความจำเป็นในการตรวจสอบปัจจัยทางวัฒนธรรมที่นำไปสู่ระยะเวลาที่เลี้ยงลูกด้วยนมอีกต่อไปในผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันและระบุวิธีการเหล่านี้อาจจะมีความเข้มแข็ง.
ผู้หญิงที่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้มีแนวโน้มที่จะดำเนินการต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงเวลาที่แต่ละรายเดือนกว่าเป็นผู้หญิงโดยไม่ต้องเลี้ยงลูกด้วยนม ประสบการณ์ การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผลการวิจัยของนักวิจัยอื่น ๆ ที่มีการระบุประสบการณ์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้เป็นปัจจัยบ่งชี้ของระยะเวลาเลี้ยงลูกด้วยนม (เฮ็นดริก Briefel, โนวัค & Ziegler, 2006; MEYERINK & มาร์ควิส 2002) โดยเฉลี่ยแล้วผู้หญิงที่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกด้วยนมก่อนให้นมลูก 5 เดือนเมื่อเทียบกับ 3 เดือนสำหรับผู้หญิงที่ไม่มีประสบการณ์ ความแตกต่างนี้ 2 เดือนเป็นอย่างมากเพราะจะช่วยให้คุณแม่และทารกของพวกเขาที่จะได้สัมผัสกับผลประโยชน์ของมารดาและทารกของลูกด้วยนมแม่เป็นเวลานาน นอกจากนี้ผู้หญิงที่มีประสบการณ์ที่ดีก่อนหน้านี้ด้วยนมแม่อาจช่วยให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่มีการเลี้ยงลูกด้วยนม ในการศึกษาการแทรกแซงหลายเมื่อผู้หญิงใน WIC ที่มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนมที่ก่อนหน้านี้ถูกนำมาใช้เป็นที่ปรึกษา peer และจับคู่กับผู้เข้าร่วม WIC ที่กำลังดิ้นรนกับเลี้ยงลูกด้วยนมผู้หญิงกับที่ปรึกษาเพียร์ให้นมลูกนานกว่าผู้หญิงได้โดยไม่ต้องให้คำปรึกษา peer (Bonuck et al., 2005 ; แชปแมนและคณะ, 2004;. โอลสัน, et al, 2008)..
ผู้หญิงที่ระบุระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมมีแนวโน้มที่จะดำเนินการต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมในช่วงเวลาที่แต่ละรายเดือนกว่าเป็นผู้หญิงไม่มีระบบสนับสนุน ในช่วงเดือนแรกหลังคลอด, 48% ของผู้หญิงที่ขาดการสนับสนุนการให้นมแม่อย่างเพียงพอหยุดเลี้ยงลูกด้วยนม ในทางตรงกันข้ามคมชัดเพียง 10% ของผู้หญิงที่มีการสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมหยุดเลี้ยงลูกด้วยนมในเดือนแรก มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมในระยะหลังคลอดต้นนี้ (Bonuck et al., 2005) บางทีอาจจะมีการแทรกแซงการศึกษาในอนาคตควรจะมุ่งเน้นไปที่วิธีการที่แตกต่างกันแหล่งที่มาของการสนับสนุนการให้นมแม่สามารถทำงานร่วมกันเพื่อเพิ่มระยะเวลาการให้นมแม่ในมารดาที่ได้รับการบริการ WIC.
จุดแข็งและข้อ จำกัด
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการศึกษานี้คือการใช้ DTSA กับรูปแบบความน่าจะเป็นของการเลี้ยงลูกด้วยนม มากกว่าทั้งระยะเวลาการศึกษา 12 เดือนและเกิน แม้ว่าการวิเคราะห์การอยู่รอดเป็นเทคนิคการวิเคราะห์ที่มีประสิทธิภาพนักวิจัยนมแม่เพียงไม่กี่คนที่ใช้วิธีนี้ ด้วยการวิเคราะห์ความอยู่รอดของข้อมูลที่มีอยู่ทั้งหมดสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะสามารถวิเคราะห์ได้โดยไม่ต้องวัดที่แน่นอนของวันที่เลิกเลี้ยงลูกด้วยนม ในการศึกษาจำนวนมากที่เลี้ยงลูกด้วยนมสำรวจพยากรณ์เลิกเลี้ยงลูกด้วยนม, ข้อมูลภาคตัดขวางมีการวิเคราะห์ด้วยเทคนิคทางสถิติที่มีประสิทธิภาพน้อย นี้จะช่วย จำกัด ความสามารถของนักวิจัยในการวัดการเปลี่ยนแปลงโดยการลดขนาดของกลุ่มตัวอย่างและเป็นไปได้ให้น้ำหนักผล การวิเคราะห์การอยู่รอดเวลาไม่ต่อเนื่องได้รับอนุญาตและความเข้าใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมเลิกการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและยังอนุญาตให้ทำนายความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงนี้.
ความแข็งแรงอื่น ๆ ของการศึกษาครั้งนี้รวมถึงการใช้ข้อมูลที่มีอยู่ตามแนวยาวและมีส่วนร่วมอย่างเต็มรูปแบบของประชากรคลินิกใน WIC ข้อดีของการใช้ข้อมูลที่มีอยู่รวมถึงเงินฝากออมทรัพย์ในเวลาค่าใช้จ่ายและทรัพยากร (Moriarity et al., 1999) ก็จะได้รับค่าใช้จ่ายสูงและใช้เวลานานในการออกแบบการศึกษาในอนาคตที่จะปฏิบัติตามผู้หญิงทั่วตั้งครรภ์ของพวกเขาและ 12 เดือนหลังคลอด ความแข็งแรงก็คือว่าไม่มีตัวเองเลือกที่จะลงทะเบียนในการให้บริการ WIC; ผู้หญิงทุกคนที่ได้รับการดูแลก่อนคลอดใน FQHC เข้าร่วมใน WIC โดยไม่คำนึงถึงการตัดสินใจให้นมทารกก่อนคลอดของพวกเขา ในคลินิกฝากครรภ์ที่อ้างผู้หญิงนอกสถานที่สำหรับการให้บริการ WIC ผู้หญิงที่ได้ตัดสินใจที่จะขวดฟีอาจเลือกด้วยตนเองเพื่อนำไปใช้ WIC เพื่อให้ได้สูตรสำหรับทารกที่ไม่มีค่าใช้จ่ายในขณะที่คาดว่าจะให้นมแม่อาจเลือกที่จะไม่ใช้เพื่อประโยชน์ WIC (Forste และแม่บ้าน 2006)
ถึงแม้ว่าการศึกษาที่มีจุดแข็งหลายข้อ จำกัด หลายประการอาจจะคุกคามความถูกต้องภายในและภายนอก ประวัติศาสตร์ปัจจัยศูนย์สุขภาพชุมชน (เช่นโปรแกรม P เพื่อส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมหรือการใช้ประโยชน์จากที่ปรึกษา peer) หรือในชุมชนที่มีขนาดใหญ่ (เช่นแคมเปญโฆษณานมแม่แห่งชาติ) อาจมีอิทธิพลต่อระยะเวลาการเลี้ยงลูกด้วยนมที่แตกต่างกันในช่วงระยะเวลาการศึกษา 4 ปี แม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะระบุเชื้อชาติมันเป็นไปไม่ได้ที่จะระบุเชื้อชาติและนอกเหนือจากการระบุความหวาดกลัวของผู้หญิงเชื้อสายเม็กซิกันไม่มีความแตกต่างต่อไปของเชื้อชาติสเปนและโปรตุเกส สุดท้ายข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรม (เช่นการประสูติระยะเวลาในประเทศสหรัฐอเมริกาหรือค่าภาษา) ไม่ได้รวมอยู่ในชุดข้อมูลนี้ ลักษณะทั่วไปของผลการศึกษาจะถูก จำกัด ลักษณะเฉพาะของความสะดวกสบายตัวอย่างนี้จากศูนย์สุขภาพชุมชนหนึ่ง นอกจากนี้เพียงผู้หญิงมากกว่าอายุ 18 ปีและมารดาของทารกมีสุขภาพดีถูกรวม การศึกษาในอนาคตควรจะรวมถึงผู้เข้าร่วม WIC วัยรุ่นและแม่ของทารกที่มีปัญหาสุขภาพที่จะตรวจสอบพยากรณ์เลี้ยงลูกด้วยนมและระยะเวลาที่อาจจะเฉพาะเจาะจงกับประชากรเหล่านั้น.
สรุป
คล้ายกับชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเม็กซิกันเชื้อสายที่มีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และนมก่อนประสบการณ์ ผู้หญิงเชื้อสายจีนที่มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ก่อนประมาณหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ 6 เดือน ( รูปที่ 3 ) ในทางตรงกันข้ามผู้หญิงที่ไม่ใช่เชื้อสายเม็กซิกันและที่ไม่ได้มีก่อนประสบการณ์และ ให้นมลูก สนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มักจะหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในเดือนที่ 2 ( รูปที่ 4 )

ในการอภิปรายนี้ตัวอย่างของผู้รับวิค breastfeeding ระยะเวลาอัตรา 31 % ใน 6 เดือน และร้อยละ 6 ใน 12 เดือนต่ำกว่ามาตรฐานสุขภาพคน 2020 ร้อยละ 61 ใน 6 เดือน และ 34% ใน 12 เดือนหนึ่งในช่วงเวลาระหว่างการเกิดและการเลิกนมสำหรับเดือนแรกเมื่อ 20 % ของตัวอย่างหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ การค้นพบนี้สอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่ 25% - 50% ของผู้หญิงที่มีรายได้น้อยหยุดให้นมลูกในเดือนแรกนี้วิกฤต ( trombley bonuck , , ฟรีแมน & แม็คกี , 2005 ; kimbro , 2006 ; meyerink & Marquis , 2002 )ผู้หญิงหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในเดือนแรกนี้อาจจะไม่ได้มีการสนับสนุนที่เหมาะสมและข้อมูลที่จะได้รับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้ดีขึ้นขณะอยู่ในโรงพยาบาลก่อนและหลังคลอด . บางโรงพยาบาลในสหรัฐอเมริกาส่งเสริมนโยบายที่เอื้อต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่โรงพยาบาลที่ได้ประกาศใช้ในสิบขั้นตอนของทารกเป็นมิตรโรงพยาบาลริเริ่มจากองค์การอนามัยโลกจะมีระบบสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ นมดีกว่าและดีกว่าผล ( โรเซนเบิร์ก , สตัล kasehagen , Adler , , & คริเวลลิโคแวค 2551 ) สนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในชุมชนเป็นสำคัญการแทรกแซงเพื่อเชื่อมต่อครอบครัวรายได้ต่ำพร้อมปรึกษาเพื่อนและพยาบาลสุขภาพที่บ้านนมอาจช่วยให้ผู้หญิงต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในช่วงที่ท้าทายเริ่มต้นเดือนหลังคลอด ( bonuck et al . , 2005 ; Caulfield et al . , 1998 ; แชปแมน et al . , 2004 ) นอกจากนี้ผู้หญิงอาจมีแนวโน้มที่จะตัดสินใจที่จะหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เมื่อปลดจากทรัพยากรสุขภาพ ( เช่นก่อนกลับไปคลินิกดี เด็ก หรือ การเยี่ยมหลังคลอด ) ครอบครัวมีรายได้น้อยอาจเผชิญอุปสรรคและติดตามผลการดูแลทารกหลังคลอด เช่น การขาดการขนส่งหรือการขาดการเข้าถึงโทรศัพท์ .
ส่วนใหญ่ของผู้หญิง ( 69% ) ในตัวอย่างนี้หยุดให้นมก่อน 6 เดือน สำหรับผู้หญิงที่ยังคงให้นมลูกเกิน 6 เดือนความเสี่ยงของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ การหยุดในช่วงครึ่งหลังของปีระหว่างร้อยละ 16 ถึง 37 % สำหรับแต่ละเดือนเว้นเดือน 10 เมื่อความเสี่ยงต่ำสุดที่ 3 บาท บางที ด้วยการแทรกแซงต้องเป็นเป้าหมายเพื่อเวลาส่วนใหญ่ที่ให้นมแม่ได้หยุดลง รวมทั้งลดการได้รับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ตลอด ปีแรกของวัยทารก ตัวอย่างเช่นในการวิจัยเชิงทดลองแบบวิค , ผู้เข้าร่วมที่เจอกับที่ปรึกษาด้านการให้นมหลังจากคลอด และเท่าที่จำเป็น ในช่วงแรกท่านกงสุลกินนมแม่นานกว่าทำวิกผู้เข้าร่วมโดยการให้น้ำนม ( bonuck et al . , 2005 )
น้องหญิง ( 18-24 ปี ) ที่ไม่ใช่เชื้อสายเม็กซิกันมีก่อนหน้านี้ด้วยประสบการณ์