Moreover, what could be seen as a n

Moreover, what could be seen as a negative consequence of disordered sleeping, “Overtired without good reason”, that was present in one quarter of the participants at baseline reduced significantly as well.
Two forms of sleep problems were uncommon among our patients: “Sleeps more than most kids” and “talks or walks in sleep”. “Sleeps more than most kids” did not reduce significantly across time, which “talks or walks in sleep” did (Table 1).
Patients who did not respond to CBT (CY-BOCS scores fol- lowing treatment were 16 or higher) had at least one persistent severe/frequent sleep problem (19.2%), something which was less common in CBT responders (6.9%) ( 2 (1197) = 6.383, p = .012). However, sleep problems were still common, as a majority had at least one residual mild/infrequent or severe sleep problem in both groups (responders 46.9% and non-responders 65.4%, 2 (1197) = 5.525, p = .022), while only 34.6% of responders and 53.1% of the non-responders had no sleep problems at all. The change in the degree of sleep problems on the composite sleep scale from baseline to week 13 was significant (p < .001) showing that sleep problems reduced during these 13 weeks. The estimated score at baseline was 2.03 (95% CI 1.80–2.27) and it decreased to 1.02 (95% CI 0.76–1.27) at week 13. The with-in group effect size was 0.51 (95% CI 0.33–0.69).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ สิ่งที่อาจจะเห็นเป็นผลลบจาก disordered นอนหลับ "Overtired โดยไม่มีเหตุผลที่ดี" ที่มีอยู่ในหนึ่งในสี่ของผู้เรียนที่พื้นฐานน้อยมากเช่นกันสองรูปแบบปัญหาการนอนหลับผิดปกติในกลุ่มผู้ป่วย: "นอนเด็กส่วนใหญ่มากกว่า" และ "พูด หรือเดินในการนอนหลับ" "นอนเด็กส่วนใหญ่มากกว่า" จึงไม่ลดอย่างมากตลอดเวลา ซึ่ง "พูด หรือเดินในการนอนหลับ" ได้ (ตารางที่ 1)ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองการ CBT (CY BOCS คะแนน fol - ควายเหล็กรักษาได้ 16 หรือสูงกว่า) มีปัญหาถาวรรุนแรง/บ่อยนอนน้อย (19.2%), สิ่งที่ถูกพบน้อยในผู้ตอบสนองเหตุการณ์ CBT (6.9%) (2 (1197) = 6.383, p =.012). อย่างไรก็ตาม ปัญหาการนอนหลับได้ยังทั่วไป ส่วนใหญ่ มีน้อยเหลือเล็กน้อย/ไม่บ่อยนักหรือปัญหารุนแรงนอนหลับในกลุ่ม (ผู้ตอบสนองเหตุการณ์ 46.9% และไม่ใช่ผู้ตอบสนองเหตุการณ์ 65.4%, 2 (1197) = 5.525, p =.022), ขณะเพียง 34.6% ของผู้ตอบสนองเหตุการณ์และ 53.1% ของที่ไม่ใช่ผู้ตอบสนองเหตุการณ์ได้ไม่หลับเลย การเปลี่ยนแปลงในระดับของการหลับในระดับนอนคอมโพสิตจากพื้นฐานเป็นสัปดาห์ 13 มีนัยสำคัญ (p < .001) แสดงที่นอนลดลงในช่วงสัปดาห์นี้ 13 คะแนนโดยประมาณที่หลักเป็น 2.03 (95% CI 1.80 – 2.27) และจะลดลงเป็น 1.02 (95% CI 0.76 – 1.27) ที่สัปดาห์ 13 ขนาดผลด้วยในกลุ่มถูก 0.51 (95% CI 0.33 – 0.69)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้สิ่งที่อาจจะมองว่าเป็นผลกระทบเชิงลบของการนอนหลับเป็นระเบียบ "เหนื่อยอ่อนไม่มีเหตุผลที่ดี" ที่ถูกนำเสนอในหนึ่งในสี่ของผู้เข้าร่วมที่ baseline ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเช่นกัน.
สองรูปแบบของปัญหาการนอนหลับเป็นเรื่องผิดปกติในผู้ป่วยของเรา: "นอน มากกว่าเด็กส่วนใหญ่ "และ" การเจรจาหรือเดินในการนอนหลับ " "Sleeps มากกว่าเด็กส่วนใหญ่" ไม่ได้ลดอย่างมีนัยสำคัญข้ามเวลาซึ่ง "การเจรจาหรือเดินในการนอนหลับ" ได้ (ตารางที่ 1).
ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการ CBT (คะแนน CY-BOCS ของผูควายเหล็กรักษา 16 หรือสูงกว่า) มี อย่างน้อยหนึ่งถาวร / ปัญหารุนแรงบ่อยนอนหลับ (19.2%) สิ่งที่เป็นเรื่องธรรมดาในการตอบสนองน้อย CBT (6.9%) (2 (1197) = 6.383, P = 0.012) อย่างไรก็ตามปัญหาการนอนหลับก็ยังคงร่วมกันเป็นส่วนใหญ่มีอ่อน / ไม่บ่อยหรือรุนแรงปัญหาการนอนหลับอย่างน้อยหนึ่งที่เหลือในทั้งสองกลุ่ม (46.9% ตอบรับและไม่ตอบสนอง-65.4%, 2 (1197) = 5.525, P = 0.022) ขณะที่มีเพียง 34.6% ของการตอบสนองและ 53.1% ของการตอบสนองที่ไม่-มีปัญหาการนอนหลับที่ไม่ทั้งหมด การเปลี่ยนแปลงในระดับของปัญหาการนอนหลับบนขนาดนอนหลับคอมโพสิตจาก baseline กับสัปดาห์ที่ 13 อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.001) แสดงให้เห็นว่าปัญหาการนอนหลับลดลงในช่วงนี้ 13 สัปดาห์ คะแนนประมาณพื้นฐานเป็น 2.03 (95% CI 1.80-2.27) และลดลงเป็น 1.02 (95% CI 0.76-1.27) ในสัปดาห์ที่ 13 ที่มีอยู่ในกลุ่มขนาดผลที่ได้คือ 0.51 (95% CI 0.33-0.69)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ สิ่งที่อาจจะเห็นเป็นลบ ผลของระบบนอน " เหนื่อยล้ามากโดยไม่มีเหตุผลที่ดี " ที่ถูกนำเสนอในหนึ่งในสี่ของผู้เข้าร่วมที่ baseline ลดลงอย่างมากเช่นกันสองรูปแบบของปัญหาการนอนที่ผู้ป่วยของเรา : " นอนมากกว่าเด็กมากที่สุด " และ " พูดคุยหรือเดินในนอน " " นอนมากกว่าเด็ก " ส่วนใหญ่ไม่ลดในเวลาที่ " พูดคุยหรือเดินในนอน " ( ตารางที่ 1 )ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อ CBT ( cy-bocs คะแนน fol - lowing รักษาอายุ 16 ขึ้นไป ) มีอย่างน้อยหนึ่งดื้อรุนแรง / บ่อย ปัญหาการนอน ( 19.2 % ) บางอย่างซึ่งพบน้อยในการตอบสนอง ( 6.9% ) ( 2 ( 1342 ) = 6.383 , p = . 012 ) อย่างไรก็ตาม ปัญหาการนอนอยู่ทั่วไป ที่ส่วนใหญ่มีอย่างน้อยหนึ่งที่เหลืออ่อน / infrequent หรือปัญหารุนแรงนอนในทั้งสองกลุ่ม ( บริการ 46.9 % และไม่ตอบสนอง 400 % 2 ( 1342 ) = 5.525 , p = . 022 ) ในขณะที่เพียงร้อยละ 34.6 และร้อยละ 53.1 % ของยาไม่ตอบสนองไม่มี ปัญหาการนอนเลย การเปลี่ยนแปลงในระดับของปัญหาการนอนในแบบนอนคอมโพสิตพื้นฐานจากสัปดาห์ที่ 13 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < . 001 ) แสดงให้เห็นว่าปัญหาการนอนลดลง ตลอด 13 สัปดาห์ โดยคะแนนที่ baseline คือ 2.03 ( 95% CI 1.80 ( 2.27 ) และลดลง 1.02 ( 95% CI เท่ากับ 0.76 ( 1.27 ) ในสัปดาห์ที่ 13 ที่มีในขนาดอิทธิพลกลุ่ม 0.51 ( 95% CI เท่ากับ 0.33 ( 0.69 )