Despite its wide diversification in

Despite its wide diversification in terms of production culture
systems and species, freshwater aquaculture production is relatively
low compared to brackish water aquaculture. For instance,
the total production from freshwater aquaculture in 2013 was a
mere 132,892 metric tons (25%) compared to 397,313 metric tons
(75%)from brackish water aquaculture. This low level of freshwater
production could be attributed to technical inefficiency at the farm
level. However, fish farmers may be facing different challenges in
managing their farms and these may contribute directly or indirectly
to technical inefficiency. Factors such as the farmer’s age,
experience, frequency of contact with extension workers, educational
level, household size, farm status, access to credit facilities,
adaptation of technology and water management techniques may
be responsible for the technical inefficiency at farm level. Thus,
it is against this background that the present study aims to estimate
the technical efficiency of different culture systems and
species in freshwater aquaculture. In addition, it aims to investigate
those determinants that are responsible for technical inefficiency
in freshwater aquaculture to formulate policy that will assist in
improving this vital sector.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ มีการกระจายกว้างในแง่ของวัฒนธรรมการผลิตระบบและสายพันธุ์ การผลิตสัตว์น้ำจืดเป็นค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับสัตว์น้ำกร่อย เช่นมียอดการผลิตจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดในปี 2556 มีเพียง 132,892 ตัน (25%) เมื่อเทียบกับ 397,313 เมตริกตัน(75%) จากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อยน้ำ ระดับต่ำของน้ำจืดการผลิตอาจเกิดจากการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิคที่ฟาร์มระดับ อย่างไรก็ตาม เกษตรกรปลาอาจจะเผชิญความท้าทายที่แตกต่างกันในการจัดการฟาร์มของตนและเหล่านี้อาจมีส่วนร่วมโดยตรง หรือโดยอ้อมการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิค ปัจจัยต่าง ๆ เช่นอายุของชาวนาประสบการณ์ ความถี่ของการติดต่อกับคนนามสกุล การศึกษาระดับ ขนาดครัวเรือน ฟาร์ม สถานะ เข้าถึงวงเงินสินเชื่ออาจดัดแปลงจากเทคนิคการบริหารจัดการเทคโนโลยีและน้ำรับผิดชอบขาดประสิทธิภาพทางเทคนิคที่ระดับฟาร์ม ดังนั้นมันเป็นพื้นหลังนี้ที่มีจุดมุ่งหมายการศึกษาเพื่อประเมินประสิทธิภาพทางเทคนิคของระบบวัฒนธรรมที่แตกต่าง และสายพันธุ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด นอกจากนี้ มันมีจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบดีเทอร์มิแนนต์เหล่าที่มีหน้าที่ขาดประสิทธิภาพทางเทคนิคในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดการกำหนดนโยบายที่จะช่วยในการปรับปรุงที่สำคัญภาคนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีการกระจายการลงทุนกว้างในแง่ของวัฒนธรรมการผลิต
ระบบและสายพันธุ์การผลิตน้ำจืดที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ค่อนข้าง
ต่ำเมื่อเทียบกับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อย ยกตัวอย่างเช่น
การผลิตรวมจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดในปี 2013 เป็น
เพียง 132,892 ตัน (25%) เมื่อเทียบกับ 397,313 ตัน
(75%) จากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกร่อย นี้ระดับต่ำของน้ำจืดที่
ผลิตสามารถนำมาประกอบกับการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิคที่ฟาร์ม
ระดับ อย่างไรก็ตามเกษตรกรปลาอาจจะเผชิญกับความท้าทายที่แตกต่างกันใน
การจัดการฟาร์มของพวกเขาและสิ่งเหล่านี้อาจนำโดยตรงหรือโดยอ้อม
ในการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิค ปัจจัยเช่นอายุของเกษตรกร
ประสบการณ์ความถี่ของการติดต่อกับเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการศึกษา
ระดับครัวเรือนขนาดสถานะฟาร์มเข้าถึงวงเงินสินเชื่อ
ปรับตัวของเทคโนโลยีและการบริหารจัดการน้ำเทคนิคอาจ
ต้องรับผิดชอบต่อการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิคในระดับฟาร์ม ดังนั้น
มันเป็นพื้นหลังนี้ว่าการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมิน
ประสิทธิภาพทางเทคนิคของระบบวัฒนธรรมที่แตกต่างและ
สายพันธุ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด นอกจากนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา
ปัจจัยที่มีความรับผิดชอบสำหรับการขาดประสิทธิภาพทางเทคนิค
ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดในการกำหนดนโยบายที่จะช่วยในการ
ปรับปรุงภาคที่สำคัญนี้