The value of being physically activ

The value of being physically active does not diminish with
age. For example, intensive physical training adjusted for dementia
improved motor performance by engaging muscle strength and
physical functioning in frail, older people suffering from dementia
(Hauer et al., 2012). Stessman, Hammerman-Rozenberg, Cohen,
Ein-Mor, and Jacobs (2009) report on a longitudinal cohort study
where the results show that physical activity, even at a very old
age, has positive effects on survival and everyday functioning.
For the elderly, physical exercise and confidence in one’s ability
to function autonomously in everyday life are key to supporting
self-esteem and mental health (Lindwall, Rennemark, Halling,
Berglund, & Hassmén, 2006). Older people suffering from
dementia often find it difficult to cope with loss of function
and tend to become increasingly passive (Swedish Council on
Technology Assessment in Health Care, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณค่าของการใช้งานร่างกายไม่ลดลงด้วยอายุ ตัวอย่างเช่น เร่งรัดการฝึกอบรมทางกายภาพปรับภาวะสมองเสื่อมปรับปรุงประสิทธิภาพมอเตอร์โดยความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ และทำงานทางกายภาพในร่างกายอ่อนแอ เก่าคนที่ทุกข์ทรมานจากภาวะสมองเสื่อม(Hauer et al. 2012) Stessman, Hammerman Rozenberg โคเฮนไอน์-Mor และ Jacobs (2009) รายงานการศึกษาตามแผนระยะยาวซึ่งผลการแสดงกิจกรรมทางกายภาพ แม้ที่เก่ามากอายุ มีผลในเชิงบวกในการอยู่รอดและทำงานในชีวิตประจำวันสำหรับผู้สูงอายุ ออกกำลังกายและความเชื่อมั่นในความสามารถในการทำงานอย่างอิสระใน ชีวิตประจำวันเป็นกุญแจสำคัญที่จะสนับสนุนความนับถือตนเองและสุขภาพจิต (Lindwall, Rennemark, Hallingไร Berglund, & Hassmén, 2006) ผู้สูงอายุที่ทุกข์ทรมานจากภาวะสมองเสื่อมมักจะพบมันยากที่จะรับมือกับการสูญเสียของฟังก์ชันและมักจะ เป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ (สวีเดนสภาการประเมินเทคโนโลยีในการดูแลสุขภาพ 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าของการเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ลดลงตาม
อายุ ยกตัวอย่างเช่นการฝึกอบรมกายอย่างเข้มข้นปรับภาวะสมองเสื่อม
ปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของมอเตอร์โดยมีส่วนร่วมแข็งแรงของกล้ามเนื้อและ
การทำงานทางกายภาพในอ่อนแอผู้สูงอายุที่ทุกข์ทรมานจากภาวะสมองเสื่อม
(Hauer et al., 2012) Stessman, Hammerman-Rozenberg โคเฮน,
Ein-Mor และจาคอบส์ (2009) รายงานเกี่ยวกับการศึกษาการศึกษาระยะยาว
ที่ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายแม้ที่เก่ามาก
อายุมีผลในเชิงบวกต่อการอยู่รอดและการทำงานในชีวิตประจำวัน.
สำหรับผู้สูงอายุ การออกกำลังกายและความเชื่อมั่นในความสามารถของคน
ทำงานด้วยตนเองในชีวิตประจำวันเป็นกุญแจสำคัญที่จะสนับสนุน
ความนับถือตนเองและสุขภาพจิต (Lindwall, Rennemark, ลิง,
เกอร์สเตนและHassmén 2006) ผู้สูงอายุที่ทุกข์ทรมานจาก
ภาวะสมองเสื่อมที่มักจะพบว่ามันยากที่จะรับมือกับการสูญเสียของฟังก์ชั่น
และมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ (สภาสวีเดน
ประเมินเทคโนโลยีในการดูแลสุขภาพ, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณค่าของการ ใช้งานจริงไม่ได้ลดด้วยอายุ ตัวอย่างเช่น เข้มข้น การฝึกร่างกายปรับภาวะสมองเสื่อมปรับปรุงประสิทธิภาพโดยการความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและมอเตอร์การทำงานในร่างกายบอบบางที่ผู้สูงอายุสมองเสื่อม( hauer et al . , 2012 ) stessman แฮมเมอร์เมิ่น rozenberg โคเฮน , , ,ไอน์ หมอ และ เจคอบ ( 2009 ) รายงานการศึกษาติดตามระยะยาวซึ่งผลที่ได้แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมทางกายภาพ ที่เก่ามากอายุ ได้ผลในเชิงบวกเกี่ยวกับการอยู่รอดและการทำงานทุกวันสำหรับผู้สูงอายุ การออกกำลังกาย และความเชื่อมั่นในความสามารถของการทำงานอัตโนมัติในชีวิตประจำวันมีคีย์เพื่อสนับสนุนการเห็นคุณค่าในตนเองและสุขภาพจิต ( lindwall rennemark เฮลลิ้ง , , ,เบิร์กเลิ่นด์ และ hassm é n , 2006 ) คนรุ่นเก่า ความทุกข์ทรมานจากโรคสมองเสื่อม มักจะพบว่ามันยากที่จะรับมือกับการสูญเสียของฟังก์ชันและมีแนวโน้มที่จะกลายเป็น passive มากขึ้น ( สภาสวีเดนในการประเมินเทคโนโลยีในการดูแลสุขภาพ , 2551 )