The global population is projected

The global population is projected to reach more than 9 billion people in the next 4 decades (Food and Agriculture Organization [FAO], 2014) with a concomitant 60% increase in demand for food (Alexandratos and Bruinsma, 2012). As a consequence of this rising demand, livestock production is expected to double by 2050 (Garnett, 2009).Several studies indicated that the livestock sector significantly contributes to global environmental change (e.g., De Vries and De Boer, 2010). In pig and poultry production, the impact on the environment is mainly from 1) excretion of excess nitrogen and phosphorus, leading to the deterioration of aquatic systems (Conley et al., 2009), 2) direct greenhouse gas (GHG) emissions from manure storage and application to the field, which contributes to climate change (Tubiello et al., 2013), and 3) ammonia emissions
responsible for acidification and eutrophication of N-limited ecosystems (Sutton et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากรโลกคาดว่าถึงกว่า 9 พันล้านคนใน 4 ทศวรรษถัดไป (องค์การอาหารและเกษตร [FAO], 2014) กับการเพิ่มขึ้น 60% มั่นใจในความต้องการอาหาร (Alexandratos และ Bruinsma, 2012) เป็นผลมาจากความต้องการนี้เพิ่มขึ้น การผลิตปศุสัตว์คาดว่าจะคู่ 2593 (Garnett, 2009) หลายการศึกษาบ่งชี้ว่า ภาคการปศุสัตว์อย่างมีนัยสำคัญก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมโลก (เช่น เดอไวริและเดอโบเออร์ 2010) ในการผลิตสุกรและสัตว์ปีก ผลกระทบสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่มาจาก 1) การขับถ่ายไนโตรเจนส่วนเกินและฟอสฟอรัส นำไปสู่การเสื่อมสภาพของระบบน้ำ (Conley et al. 2009), ก๊าซ (ก๊าซเรือนกระจก) 2) ตรงเรือนกระจกจากเก็บปุ๋ยและการประยุกต์ใช้กับฟิลด์ ซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (Tubiello et al. 2013), และปล่อยแอมโมเนีย 3)รับผิดชอบสำหรับกรดและผลกระทบต่อระบบนิเวศจำกัด N (Sutton et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรทั่วโลกคาดว่าจะถึงกว่า 9 พันล้านคนใน 4 ทศวรรษถัดไป (องค์การอาหารและเกษตร [FAO] 2014) มีด้วยกันเพิ่มขึ้น 60% ในความต้องการสำหรับอาหาร (Alexandratos และ Bruinsma 2012) เป็นผลมาจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นนี้การผลิตปศุสัตว์ที่คาดว่าจะเป็นสองเท่าภายในปี 2050 (การ์เน็ต 2009) การศึกษา .Several ชี้ให้เห็นว่าภาคปศุสัตว์อย่างมีนัยสำคัญที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมของโลก (เช่น de Vries และ De Boer, 2010) ในสุกรและการผลิตสัตว์ปีก, ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่มาจาก 1) การขับถ่ายของเกินไนโตรเจนและฟอสฟอรัสที่นำไปสู่การเสื่อมสภาพของระบบน้ำ (คอนลี่ย์ et al., 2009) 2) ก๊าซเรือนกระจกโดยตรง (GHG) จากมูล การจัดเก็บข้อมูลและการประยุกต์ใช้ในสนามซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Tubiello et al., 2013) และ 3) การปล่อยก๊าซแอมโมเนีย
รับผิดชอบในการเป็นกรดและ eutrophication ของระบบนิเวศ N- จำกัด (ซัตตัน et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากรทั่วโลกคาดว่าจะถึงกว่า 9 พันล้านคน ในอีก 4 ปี ( องค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ [ ] , 2014 ) ด้วยการเพิ่ม 60 % เกิดในความต้องการสำหรับอาหาร ( alexandratos และ bruinsma , 2012 ) เป็นผลมาจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นนี้ การผลิตปศุสัตว์ คาดว่าจะเป็นสองเท่าโดยปี 2050 ( การ์เนต , 2009 ) หลายการศึกษา พบว่า ภาคปศุสัตว์อย่างมาก ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมโลก ( เช่น เดอ ฟรีส์ และ เดอ บัวร์ , 2010 ) ในสุกรและการผลิตสัตว์ปีก ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเป็นหลัก จาก 1 ) การขับถ่ายไนโตรเจนส่วนเกิน และฟอสฟอรัส ที่นำไปสู่การเสื่อมสภาพของระบบน้ำ ( Conley et al . , 2009 ) , 2 ) การปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( GHG ) โดยตรงจากกระเป๋าปุ๋ยคอกและใช้สนาม ซึ่งก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( tubiello et al . , 2013 ) และ 3 ) การปล่อยก๊าซแอมโมเนียรับผิดชอบสร้างกรดยูโทรฟิเคชันของ n-limited ระบบนิเวศ ( ซัตตัน et al . , 2008 )