Again, a critical RPN value (i.e.,

Again, a critical RPN value (i.e., threshold) was necessary to identify the critical project risks. However, as postulated by Carbone and Tippett (2004), there is no scientific protocol for calculating the critical value of RPM. Additionally, Mastroianni (2011) commented that such leeway in defining RPM and RS makes the risk management process for each project unique. Based on the profile of the RPN Pareto chart for Project A (shown in Figure 3), a critical RPN value of 180 was selected. This value was chosen as the maximum RPM of the current study because it was almost 1.5 times higher than that of the study by Carbone and Tippett (2004). Consequently, the critical RPM was considered to be approximately 1.5 times 125 as the critical value of RPM in Carbone and Tippett (2004). The selected critical RPM was consistent with the guidelines for selecting critical RPM put forward by Bluvband and Grabov (2009). By introducing the RFMEA technique, there was now a second attribute (namely the RPN) that could be used to prioritise the risks, thus providing a more robust prioritisation mechanism. By constructing a scatter diagram that has the RS values plotted along the x-axis and the RPN values plotted along the y-axis, the major project risks can be visually identified as those that have both an RS and an RPN above the respective critical value. The scatter diagram that was constructed for Project A is shown in Figure 4. The critical values for the RS and RPN are highlighted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกครั้ง ค่า RPN สำคัญ (เช่น ขีดจำกัด) จำเป็นในการระบุความเสี่ยงสำคัญ อย่างไรก็ตาม เป็น postulated Carbone และ Tippett (2004), มีไม่มีโพรโทคอลทางวิทยาศาสตร์สำหรับการคำนวณค่าความสำคัญของ RPM นอกจากนี้ Mastroianni (2011) ความเห็นว่า กอดังกล่าวในการกำหนดรอบต่อนาทีและ RS ทำให้กระบวนการจัดการความเสี่ยงแต่ละโครงการเฉพาะ ขึ้นอยู่กับค่าของ RPN Pareto แผนภูมิโครงการ A (แสดงในรูปที่ 3), เลือกค่า RPN สำคัญ 180 ค่านี้ถูกเลือกเป็น RPM สูงสุดของการศึกษาปัจจุบันก็เกือบ 1.5 เท่าสูงกว่าของการศึกษา โดย Carbone และ Tippett (2004) ดังนั้น RPM สำคัญเขาก็จะประมาณ 125 1.5 เท่าเป็นค่าสำคัญของ RPM Carbone และ Tippett (2004) รอบต่อนาทีที่สำคัญเลือกสอดคล้องกับแนวทางการเลือกสำคัญ RPM ที่นำ โดย Bluvband และ Grabov (2009) โดยการแนะนำเทคนิค RFMEA มีตอนนี้มีสองแอตทริบิวต์ (ได้แก่ RPN) ที่สามารถใช้ prioritise ความเสี่ยง ทำ ให้กลไก prioritisation แข็งแกร่งขึ้น โดยการสร้างไดอะแกรมแบบกระจายที่มีค่า RS ที่ลงจุดตามแกน x และค่า RPN ที่ลงจุดตามแกน y ความเสี่ยงสำคัญสามารถเห็นระบุเป็นผู้ที่มี RS และ RPN ที่เหนือค่าสำคัญที่เกี่ยวข้อง แผนภาพการกระจายที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับโครงการ A จะแสดงในรูปที่ 4 ค่าวิกฤตสำหรับ RS และ RPN จะถูกเน้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกครั้งค่า RPN ที่สำคัญ (เช่นเกณฑ์) เป็นสิ่งจำเป็นในการระบุความเสี่ยงของโครงการที่สำคัญ อย่างไรก็ตามในขณะที่การตั้งสมมติฐานโดย Carbone และ Tippett (2004) ไม่มีโปรโตคอลทางวิทยาศาสตร์สำหรับการคำนวณมูลค่าที่สำคัญของรอบต่อนาที นอกจากนี้ Mastroianni (2011) ให้ความเห็นว่าระยะเวลาดังกล่าวในการกำหนดรอบต่อนาทีและอาร์เอสทำให้กระบวนการบริหารความเสี่ยงสำหรับแต่ละโครงการที่ไม่ซ้ำกัน ขึ้นอยู่กับรายละเอียดของแผนภูมิ Pareto RPN โครงการ (แสดงในรูปที่ 3), ค่า RPN ที่สำคัญของ 180 ได้รับเลือก ค่านี้ได้รับเลือกเป็น RPM สูงสุดของการศึกษาในปัจจุบันเพราะมันเป็นเกือบ 1.5 เท่าสูงกว่าการศึกษาโดย Carbone และ Tippett (2004) ดังนั้น RPM ที่สำคัญได้รับการพิจารณาจะอยู่ที่ประมาณ 1.5 เท่า 125 เป็นค่าที่สำคัญของ RPM ใน Carbone และ Tippett (2004) RPM ที่สำคัญเลือกที่สอดคล้องกับแนวทางในการคัดเลือกรอบที่สำคัญการประกวดราคาโดย Bluvband และ Grabov (2009) โดยการแนะนำเทคนิค RFMEA มีในขณะนี้แอตทริบิวต์ที่สอง (คือ RPN) ที่สามารถนำมาใช้ในการจัดลำดับความสำคัญความเสี่ยงจึงให้กลไกการจัดลำดับความสำคัญที่แข็งแกร่งมากขึ้น โดยการสร้างแผนภาพกระจายที่มีค่าอาร์เอสพล็อตไปตามแกน x และค่า RPN พล็อตพร้อมแกน y, ความเสี่ยงของโครงการที่สำคัญสามารถระบุได้สายตาเป็นผู้ที่มีทั้งอาร์เอสและ RPN ข้างต้นค่าที่สำคัญตามลำดับ . แผนภาพกระจายที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับโครงการจะแสดงในรูปที่ 4 ค่าที่สำคัญสำหรับอาร์เอสและ RPN เป็นไฮไลต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีก ค่า RPN ที่สำคัญ ( เช่น เกณฑ์ ) จำเป็นเพื่อระบุความเสี่ยงของโครงการสำคัญ อย่างไรก็ตาม คิดค้นโดย คาร์โบน และ ทิปเป็ทท์ ( 2004 ) , ไม่มีทางวิทยาศาสตร์โปรโตคอลสำหรับการคำนวณค่าวิกฤตของรอบต่อนาที นอกจากนี้ mastroianni ( 2011 ) เห็นว่า ดังกล่าวเพิ่มเติมในการกำหนดรอบและ Rs ทำให้กระบวนการบริหารความเสี่ยงสำหรับโครงการแต่ละโครงการที่ไม่ซ้ำกันตามโปรไฟล์ของอาร์โตแผนภูมิสำหรับโครงการ ( แสดงในรูปที่ 3 ) ค่า RPN วิกฤต 180 ถูกเลือก ค่านี้จะถูกเลือกเป็นรอบสูงสุดของการศึกษาในปัจจุบัน เพราะมันเป็นเกือบ 1.5 เท่า สูงกว่าการศึกษาของ Carbone กับ Tippett ( 2004 ) ดังนั้น การพิจารณารอบจะอยู่ที่ประมาณ 15 ครั้งที่ 125 เป็นค่าวิกฤตของรอบต่อนาทีใน Carbone กับ Tippett ( 2004 ) เลือกวิกฤตรอบนี้สอดคล้องกับแนวทางการเลือกใช้ที่สำคัญใส่ไปข้างหน้า โดย bluvband และ grabov ( 2009 ) ด้วยการแนะนำเทคนิค rfmea มีตอนนี้เป็นคุณลักษณะที่สอง ( คือ RPN ) ที่สามารถใช้ในการจัดลำดับความสำคัญความเสี่ยงจึงให้กลไก prioritisation แข็งแกร่งมากขึ้นโดยการสร้างแผนภาพการกระจายที่มี Rs วางแผนไปตามแกน x และค่า RPN วางแผนตามแกน y , ความเสี่ยงโครงการที่สำคัญสามารถมองเห็นที่ระบุว่าเป็นผู้ที่มีทั้ง RS และ RPN เหนือค่าวิกฤตนั้นๆ กระจายแผนภูมิที่สร้างขึ้นสำหรับโครงการที่แสดงในรูปที่ 4 ค่าวิกฤตสำหรับอาร์เอสอาร์จะเน้นและ