Despite our scientific knowledge on

Despite our scientific knowledge on amino acids and corals, there are no studies that show how dosing concentrated amino acids affects corals. In this perspective, there seems to be uncharted territory for both aquarists and scientists, who can test the effects of concentrated amino acids on coral growth and coloration. Aspartic acid is an interesting candidate to start with, given its important role in organic matrix synthesis and skeletal growth. It is possible that corals which receive a concentrated aspartic acid supplement on a daily basis show faster growth compared to corals fed with zooplankton (which may provide less aspartic acid). The outcome of such an experiment is determined by whether corals fed with zooplankton are growth-limited by their combined internal and external aspartic acid supply. When sufficient amino acids including aspartic acid are available in dissolved or particulate form, it may not matter what the source is. Thus, aquarists who already feed their corals heavily may not see an added effect of concentrated amino acids such as aspartic acid.

For an experiment to have value, it is important to adhere to scientific standards, with sufficient replication and controls for solid conclusions. This means that one would have to use at least two separated aquaria to which amino acids are dosed, with several coral fragments in each aquarium, and at least two additional separate aquaria with fragments from the same parent colony receiving an alternative feed, or no feed at all, as controls to allow for comparison. In addition, all other environmental conditions, such as light intensity and spectrum, water flow rate, and water quality should be highly similar between the four aquaria to prevent confounding effects. Of course, it is possible that different species, and different genotypes (genetically distinct individuals) within species respond differently to concentrated amino acids (Osinga et al. 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ มีการเพิ่มกรดอะมิโนและปะการังทางวิทยาศาสตร์ มีไม่ศึกษากระบวนกรดอะมิโนเข้มข้นกระทบแนวปะการัง ในมุมมองนี้ มีน่าจะ เป็นอาณาเขต uncharted สำหรับ aquarists และนักวิทยาศาสตร์ ซึ่งสามารถทดสอบผลของกรดอะมิโนเข้มข้นการเจริญเติบโตของปะการังและย้อมสี กรด aspartic ได้ผู้สมัครสนใจจะเริ่มต้นด้วย ให้ความสำคัญในการสังเคราะห์อินทรีย์เมตริกซ์และการเติบโตอีก มันเป็นไปได้ว่า แนวปะการังที่ได้รับกรด aspartic เข้มข้นอาหารเสริมประจำวัน แสดงเปรียบเทียบกับแนวปะการังที่เลี้ยงกับ zooplankton (ซึ่งอาจมีกรดน้อย aspartic) เจริญเติบโตเร็ว ผลของการทดลองเป็นไปตามว่าปะการังที่เลี้ยงกับ zooplankton จะจำกัดการเจริญเติบโต โดยรวมภายใน และภายนอก aspartic กรดจัดหา เมื่อกรดอะมิโนเพียงพอรวมทั้งกรด aspartic มีฟอร์มละลาย หรือฝุ่น มันอาจไม่สำคัญที่แหล่งที่มา ดังนั้น aquarists ที่แล้วอาหารของปะการังมากอาจไม่เห็นผลเพิ่มกรดอะมิโนเข้มข้นเช่นกรด asparticสำหรับการทดลองมีค่า มันเป็นสิ่งสำคัญในการยึดมั่นในมาตรฐานทางวิทยาศาสตร์ ด้วยการจำลองแบบและตัวควบคุมสำหรับบทสรุปของแข็งเพียงพอ ซึ่งหมายความ ว่า หนึ่งจะต้องใช้อควาเรียแยกน้อยสองกรดอะมิโนที่มี dosed มีหลายปะการังกระจายตัวในแต่ละพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ อควาเรียแยกเพิ่มเติมน้อยสองกับจากโคโลนี่หลักเดียวที่ได้รับทางอาหาร หรือฟีดไม่เลย เป็นการควบคุมเพื่อให้เปรียบเทียบ นอกจากนี้ ทั้งหมดสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ความเข้มแสงและคลื่น น้ำอัตราการไหล และคุณภาพน้ำควรสูงคล้ายระหว่างอควาเรียสี่เพื่อป้องกันผลกระทบ confounding แน่นอน มันเป็นไปได้ว่า สายพันธุ์ต่าง ๆ และอื่นศึกษาจีโนไทป์ (แปลงพันธุกรรมที่แตกต่างกันบุคคล) ภายในสายพันธุ์ตอบสนองต่างกันกรดอะมิโนเข้มข้น (Osinga et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของเราในกรดอะมิโนและปะการังมีการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่ายาที่มีความเข้มข้นกรดอะมิโนมีผลกระทบต่อแนวปะการัง ในมุมมองนี้ดูเหมือนว่าจะมีอาณาเขตจดที่แผนที่สำหรับเลี้ยงและนักวิทยาศาสตร์ที่สามารถทดสอบผลกระทบของกรดอะมิโนที่มีความเข้มข้นในการเจริญเติบโตของปะการังและสี กรด aspartic เป็นผู้สมัครที่น่าสนใจที่จะเริ่มต้นด้วยการรับบทบาทสำคัญในการสังเคราะห์เมทริกซ์อินทรีย์และการเจริญเติบโตของกระดูก เป็นไปได้ว่าแนวปะการังที่ได้รับอาหารเสริมกรด aspartic เข้มข้นในชีวิตประจำวันได้เร็วขึ้นแสดงการเจริญเติบโตเมื่อเทียบกับปะการังที่เลี้ยงด้วยแพลงก์ตอนสัตว์ (ซึ่งอาจจะให้กรด aspartic น้อยกว่า) ผลที่ได้จากการทดลองดังกล่าวจะถูกกำหนดโดยไม่ว่าจะเป็นแนวปะการังที่เลี้ยงด้วยแพลงก์ตอนสัตว์ที่มีการเจริญเติบโต จำกัด โดย aspartic กรดอุปทานรวมทั้งภายในและภายนอกของพวกเขา เมื่อกรดอะมิโนที่เพียงพอรวมทั้งกรด aspartic ที่มีอยู่ในรูปแบบที่ละลายในน้ำหรืออนุภาคก็อาจไม่สำคัญว่าสิ่งที่มาเป็น ดังนั้นเลี้ยงที่มีอยู่แล้วกินปะการังของพวกเขาอย่างหนักอาจไม่เห็นผลกระทบที่เพิ่มขึ้นของกรดอะมิโนที่มีความเข้มข้นเช่นกรด aspartic. สำหรับการทดลองจะมีค่าก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะปฏิบัติตามมาตรฐานทางวิทยาศาสตร์ที่มีการจำลองแบบและการควบคุมที่เพียงพอสำหรับข้อสรุปที่เป็นของแข็ง ซึ่งหมายความว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองตู้แยกที่มีกรดอะมิโนที่ยามีเศษปะการังหลายแห่งในแต่ละพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและอย่างน้อยสองตู้ที่แยกต่างหากเพิ่มเติมกับชิ้นส่วนจากอาณานิคมของพ่อแม่เดียวกันได้รับฟีดทางเลือกหรือฟีดไม่มี ที่ทุกคนเป็นตัวควบคุมเพื่อให้สามารถเปรียบเทียบ นอกจากนี้สภาพแวดล้อมอื่น ๆ เช่นความเข้มของแสงและคลื่นความถี่, อัตราการไหลของน้ำและคุณภาพน้ำควรจะคล้ายสูงระหว่างสี่ตู้เพื่อป้องกันผลกระทบที่รบกวน แน่นอนว่ามันเป็นไปได้ว่าสายพันธุ์ที่แตกต่างกันและยีนที่แตกต่างกัน (พันธุกรรมบุคคลที่แตกต่างกัน) ภายในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันตอบสนองความเข้มข้นกรดอะมิโน (Osinga et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของเราในกรดอะมิโน และปะการัง มีการศึกษาที่แสดงว่ายาเข้มข้นกรดอะมิโน ส่งผลกระทบต่อปะการัง ในมุมมองนี้ดูเหมือนว่าจะมีดินแดนไม่จดที่แผนที่สำหรับนักเลี้ยงปลามักและนักวิทยาศาสตร์ที่สามารถทดสอบผลของกรดอะมิโนเข้มข้นในการเจริญเติบโตของปะการัง และสี กรด aspartic เป็นผู้สมัครที่น่าสนใจที่จะเริ่มต้นด้วยได้รับบทบาทสำคัญในการสังเคราะห์เมทริกซ์อินทรีย์และการเจริญเติบโตของกระดูก เป็นไปได้ว่า ปะการังที่ได้รับความเข้มข้นกรดเสริมในแต่ละวันแสดงการเจริญเติบโตได้เร็วขึ้นเมื่อเทียบกับปะการังให้อาหารกับสัตว์ ( ซึ่งอาจช่วยให้เสียน้อยลง กรด )ผลของการทดลองจะถูกกำหนดโดยว่าปะการังที่ได้รับการกัดโดยสัตว์ของพวกเขารวมกันภายในและภายนอกกรดอุปทาน เมื่อกรดอะมิโนเพียงพอรวมทั้งกรดที่มีอยู่ในน้ำหรือฝุ่นในรูปมันอาจจะไม่เกิดมาเป็น ดังนั้นนักเลี้ยงปลามักแล้วเลี้ยงปะการังของพวกเขามากอาจเห็นผลเพิ่มความเข้มข้นของกรดอะมิโน เช่น กรดแอสปาร์ติก

สำหรับการทดลองจะมีค่า มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะปฏิบัติตามมาตรฐานทางวิทยาศาสตร์ กับคำตอบที่เพียงพอและการควบคุมสำหรับข้อสรุปที่เป็นของแข็ง ซึ่งหมายความว่าจะต้องใช้อย่างน้อยสองแยก วาเรีย ซึ่งกรดอะมิโนจะวางยากับเศษปะการังหลายในแต่ละตู้ และอย่างน้อยสองเพิ่มเติมแยกสัตว์น้ำกับชิ้นส่วนจากเดียวกันผู้ปกครองอาณานิคมได้รับอาหารทางเลือก หรือไม่กินเลย เช่น การควบคุม การอนุญาตสำหรับการเปรียบเทียบ นอกจากนี้ สภาพแวดล้อมอื่นๆ เช่น ความเข้มของแสงและสเปกตรัมของอัตราการไหลของน้ำและคุณภาพน้ำควรเป็นอย่างสูงที่คล้ายคลึงกันระหว่างสี่ aquaria เพื่อป้องกันเพิ่มโอกาสเสี่ยงผลกระทบ แน่นอนมันเป็นไปได้ว่าชนิดต่าง ๆและพันธุ์ที่แตกต่างกัน ( บุคคลที่แตกต่างกันทางพันธุกรรมภายในสปีชีส์ ) ตอบสนองแตกต่างกันเพื่อความเข้มข้น กรดอะมิโน ( osinga et al . 2011 )