Chapter TwoIndia’s Contacts with GM

Chapter Two
India’s Contacts with GMS
The regional and sub-regional cooperation today is no longer
confined to geographical parameters. The United States, for instance,
remains an integral member of several Southeast Asian forums. But
when it comes to India’s engagement with what is now called the GMS,
their geographical linkages and therefore cultural homogeneity is not a
mere construction of their political perceptions. It has been established
without doubt that India and GMS share long geological history, the
unfolding youngest mountain ranges and the same monsoon rhythm
which has resulted in shared needs, values, rituals and cultures.14
The political distortion of this historical reality was to intervene
only from the fact that India and Indochina were to be colonized by
separate (British and French) powers and this was to result in their
political segregation, undermining their continuum of cultures and
interdependence of their communities since ancient times. The British,
for instance, were to enforce their boundaries between Burma and Siam
based on their security and economic (timber) interests.15 But such acts
were to only further facilitate contacts between the liberation movements
amongst these colonized people keeping their bonds alive. What remains
of critical significance today is that this historical experience makes both
Indian and Indochinese people extremely comfortable with each other
and this remains the starting as well as central point of India’s current
engagement with the GMS countries.
1 - Shared Experience, Common Values
The contemporary phase of this long story of India’s contacts with
the GMS countries begins from India’s freedom movement which had
MEKONG-GANGA COOPERATION INITIATIVE
18
triggered the beginning of the end of European colonialism in this part
of Asia. Leaders of de-colonization movements – like Gandhi or Ho Chi
Minh – were not just fighting for the national liberation but liberation of
Asian people. This was to make India appear as if spearheading a larger
de-colonization and development pursuit for this larger region. Indeed,
contacts and correspondence of Indian leaders with some of Indochina
leaders go back to the 1920’s. Much before India became a formally
independent country, Ho Chi Minh (in Vietnam) had dispatched an
emissary to the Indian capital to seek assistance against the French and
Sukarno had appealed to Nehru for help against the British occupation
in Indonesia.16
Though contacts between India and Indochina* had not been far too
many compared to, say, those with some other countries like Indonesia
or Myanmar yet, in 1928, Doung Van Gieu (a Viet Namese nationalist)
had been invited by Jawaharlal Nehru of the Indian National Congress
(INC) to their party’s historic annual session in Calcutta.17 Similarly, four
months before India’s independence in August 1947, India had
convened an Asian Relations Conference in New Delhi in April 1947.
This was attended by nationalists from 25 Asian nations to explore
avenues for further cooperation including their freedom struggle.
Amongst others, this was attended by a special representative of Dr. Ho
Chi Minh in Viet Nam.
After the New Delhi Asian Relations Conference and before India’s
independence (i.e. between April and August 1947), the Government of
India, headed by Jawaharlal Nehru, had already imposed restrictions on
over-flights of aircraft carrying arms and ammunition for use by the
colonial masters against the freedom fighters in Indochina. This policy
may have had some contribution in ensuring the historic French
reversals in Dien Bien Phu which were to lead to the Geneva Conference
* This traditional expression called Indochina was used to describe this region of people
around the Mekong River. This has often been described by various names as Suvanna
Phumi, Swarnabhoomi, Mekong basin, or sometimes merged into the larger reality of
Southeast Asia. From the early 1990, ADB has tried to evolve this category of Greater
Mekong Sub-region (GMS) as important multilateral regional framework for sustainable
development of these countries.
INDIA’S CONTACTS WITH GMS
19
of 1954. For sure, the international community recognized India’s role
and this was to herald another phase in India’s relations with Indochina.
India was not only invited to the Geneva negotiations but, given its
vigorous role, it was entrusted with (along with Canada and Poland) the
responsibility to oversee implementation of Geneva Agreement.18 As
indicator of their bilateral ties and to give boost to their inter-State
cooperation, Indian Prime Minister Jawaharlal Nehru had visited Viet
Nam during 1954 and President Ho Chi Minh had reciprocated with a
visit to India in 1958.
From that perspective, India’s engagement with Indochina had
flourished much before its engagement with ASEAN or even before the
creation of ASEAN in 1967. To recall, India was one of the several
countries to extend economic and technical assistance to the Lower
Mekong Project under the aegis of the Mekong Committee (1957)
comprising of the four riparian counties, namely, Cambodia, Laos, South
Vietnam and Thailand.19 These pioneering experiments at developing
Mekong region were to be described as a model in multilateralism and
sub-regional cooperation and as “Marshall Plan for Mekong”.20 The
Mekong Basin Project, as also India’s ties with Indochina, were to soon
fall prey to Cold War dynamics. Especially for India, the Afro-Asian
Conference of Bandung (Indonesia) was to mark the peak of India’s
engagement with this region. Later, India’s war with China (1962)
followed by death of India’s Prime Minister Jawaharlal Nehru and
China’s atomic test (both in 1964) were to shrink India’s foreign policy
interests for the next three decades, if not more.21
2 - India’s ‘Look East’ Policy Redefined
It was only from the early 1990’s that India’s economic reforms
were to trigger its well-known ‘Look-East’ policy and this was to revive
India’s interest in Indo-China. This was also to lead to India
reformulating its worldview on various economic and political issues as
also about its strategic space that was now defined as Southern Asia,
including the GMS.22 Similarly, opening up and reforms of GMS and
induction of these countries into ASEAN during the later half of the
1990’s was to create necessary atmospherics for the India-GMS
MEKONG-GANGA COOPERATION INITIATIVE
20
rapprochement that had once so flourished during the 1950’s. The success
of India’s Look East policy with the original six of ASEAN, and the
appreciation amongst those original six of ASEAN that Indochina
required special attention for economic and social development, was to
greatly facilitate India’s engagement with GMS.23 Indeed, India was to
define its niche vis-à-vis GMS from the perspective of (a) being a partner
in Integration of ASEAN Initiative (IAI) of year 2000, and (b) on the basis
of India’s historical and cultural links with he GMS people. This was to
greatly facilitate India’s engagement with GMS and this second phase of
their rapprochement was to include several new fields like resource
management, technology and science, trade and commerce and also the
education and health sectors.24
India’s larger ‘Look East’ policy had been an attempt to diversify
India’s diplomacy as well as realize its new post-liberalization economic
engagement with its ‘extended neighborhood’ in Southeast Asia. So, in
its first phase during the early 1990’s, this had remained focused on six,
richer members of ASEAN and initiatives primarily in building
economic engagement. Induction of four GMS countries into ASEAN
was to transform focus for both ASEAN and India. Starting from the
mid-1990’s, this has witnessed India accelerating pace of its cooperation
in a tailor-made fashion with Singapore, Myanmar, Viet Nam, Cambodia
with over all China-India rapprochement providing the positive
atmospherics. Amongst the GMS countries, Thailand was the first to take
a major lead towards building a comprehensive economic and security
partnership with India.25 As a result, India-Thailand trade has not only
increased from USD1.1 billion to USD3.4 billion during 2001-2006 but
India’s total share in Thailand’s foreign trade has also increased from
0.85 per cent to 1.06 percent during this period.26
In January 2007, for instance, India’s Minister of State in the
Ministry of External Affairs, E. Ahmad, was to describe Mekong-Ganga
Cooperation Initiative (MGCI) as pillar of India’s Look East policy and
the one which especially facilitated a ‘strategic shift’ in India’s vision of
the world which he called, “from engaging in trade to engaging India’s
civilizational neighbors.”27 According to strategic analysts in India, the
GMS states also see India as a source of assurance especially in balancing
INDIA’S CONTACTS WITH GMS
21
their neighboring giant, China.28 In the 1990’s, therefore, duly
encouraged by some ASEAN countries, India’s overall military
cooperation has also heralded a new chapter of joint exercises and
cooperation with the naval/air forces of ASEAN, including Thailand
and Viet Nam from the GMS. This process was to begin much before the
MGCI and, in 1995, naval diplomatic initiative near the Andamans had
involved navies of Bangladesh, Sri Lanka, Indonesia, Malaysia,
Singapore and Thailand and the exercises included symbolic search and
rescue operations at sea and exploring inter-operability.29
Indeed, regionalism and rise of China [as also India] have been the
two new trends in Asia which have been both appreciated and endorsed
by GMS deliberations that describe these trends presenting both
challenge and new opportunities for the GMS. Recognizing India as
emerging “economic powerhouse in Asia”, ASEAN has already signed,
in 2003, a framework agreement for ASEAN-India Regional Trade and
Investment Area which includes an FTA in goods, services and
investments. This is envisioned to become operat

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 2ติดต่อของอินเดีย มี GMSภูมิภาค และภูมิภาคความร่วมมือวันนี้จะไม่ขังพารามิเตอร์ทางภูมิศาสตร์ สหรัฐอเมริกา เช่นยังคงเป็นสมาชิกสำคัญของฟอรั่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หลาย แต่เมื่อมันมาถึงการหมั้นของอินเดียมีอะไรจะเรียก GMSการเชื่อมโยงทางภูมิศาสตร์และ homogeneity วัฒนธรรมจึงไม่ใช่การเพียงการสร้างภาพลักษณ์ทางการเมืองของพวกเขา ได้ก่อตั้งขึ้นโดยไม่ต้องสงสัยว่า อินเดียและ GMS ร่วมประวัติศาสตร์ธรณีวิทยานาน การภูเขา unfolding อายุน้อยที่สุดและจังหวะเดียวกันกับมรสุมซึ่งมีผลในความต้องการใช้ร่วมกัน ค่า พิธีกรรม และ cultures.14ความผิดเพี้ยนทางการเมืองของความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์นี้ถูกแทรกแซงจากความจริงที่ว่าอินเดียและอินโดจีนได้ถูกยึดครองโดยเฉพาะแยกอำนาจ (อังกฤษ และฝรั่งเศส) และนี้คือการทำของพวกเขาทางการเมืองแบ่งแยก บั่นทอนความต่อเนื่องของวัฒนธรรม และอิสระเสรีของชุมชนมาตั้งแต่โบราณ อังกฤษตัวอย่าง ถูกบังคับใช้ขอบระหว่างพม่าและไทยการรักษาความปลอดภัยและเศรษฐกิจ (ยางพารา) interests.15 แต่การกระทำดังกล่าวจะช่วยในการติดต่อระหว่างเคลื่อนไหวปลดปล่อยเฉพาะเพิ่มเติมหมู่เหล่านี้ยึดครองคนรักษาผูกพันของพวกเขามีชีวิตอยู่ ส่วนที่เหลือสำคัญสำคัญวันนี้เป็นที่ท่องเที่ยวนี้ทำให้ทั้งสองคนอินเดียและอินโดจีนมากสะดวกสบายกันและนี้ปัจจุบันเริ่ม เป็นศูนย์กลางจุดของของอินเดียความผูกพันกับประเทศ GMS1 - ประสบการณ์ร่วม ค่าทั่วไประยะร่วมสมัยของเรื่องนี้ลองติดต่อของอินเดียด้วยประเทศ GMS ที่เริ่มต้นจากการเคลื่อนไหวอิสระของอินเดียซึ่งมีความคิดริเริ่มความร่วมมือแม่น้ำโขง-GANGA18ทริกเกอร์เริ่มต้นจุดสิ้นสุดของลัทธิอาณานิคมยุโรปในส่วนนี้ของเอเชีย ผู้นำของการเคลื่อนย้ายสนามชื่น – เช่นคานธีหรือโฮจิมินห์น – ไม่เพียงต่อสู้เพื่อการปลดปล่อยแห่งชาติแต่ปลดปล่อยคนเอเชีย นี้คือการทำให้อินเดียปรากฏว่า spearheading ขนาดใหญ่แสวงหาอาณานิคมชื่นและพัฒนาในภูมิภาคนี้มีขนาดใหญ่ แน่นอนติดต่อและสื่อสารของผู้นำอินเดียกับอินโดจีนนำกลับไปยัง 1920 มากก่อนอินเดียได้กลายเป็นแบบอย่างเป็นกิจจะลักษณะประเทศอิสระ โฮจิมินห์ (ในเวียดนาม) มีจัดส่งทูตไปยังเมืองหลวงอินเดียเพื่อค้นหาความช่วยเหลือจากฝรั่งเศส และซูการ์โนได้อุทธรณ์เนห์รูเพื่อช่วยในการต่อต้านการยึดครองของอังกฤษใน Indonesia.16แม้ว่าการติดต่อระหว่างอินเดียและอินโดจีน * ไม่ได้อยู่ไกลเกินไปมากเมื่อเทียบกับ พูด มีบางประเทศเช่นอินโดนีเซียพม่าหรือยัง ใน 1928, Doung Van Gieu (ที่เวียดนาม Namese ชาตินิยมของ)ได้รับเชิญจากชวาหระลาลเนห์รูของสภาแห่งชาติอินเดีย(INC) กับช่วงปีประวัติศาสตร์ของพรรคใน Calcutta.17 ในทำนองเดียวกัน 4เดือนก่อนการประกาศอิสรภาพของอินเดียในเดือน 1947 สิงหาคม อินเดียได้แต่การประชุมสัมพันธ์เอเชียในนิวเดลีในเดือนเมษายนนี้เข้าร่วม nationalists จากประชาชาติแห่งเอเชีย 25 แห่งavenues ต่อความร่วมมือรวมทั้งการดิ้นรนเป็นอิสระหมู่คนอื่น ๆ นี้ถูกเข้าร่วม โดยผู้แทนพิเศษของดร.โฮซิตี้ในประเทศเวียดนามหลัง จากการประชุมสัมพันธ์เอเชียนิวเดลี และ ก่อนของอินเดียเอกราช (เช่น ระหว่างเดือนเมษายน และ 1947 สิงหาคม), รัฐบาลอินเดีย โดยชวาหระลาลเนห์รู แล้วมีกำหนดข้อจำกัดในเที่ยวบินที่มากกว่าเครื่องบินถือครองอาวุธและกระสุนที่ใช้ในแบบโคโลเนียลกับนักรบอิสระในอินโดจีน นโยบายนี้อาจมีบางส่วนในภาษาฝรั่งเศสประวัติศาสตร์กลับในเดียนเบียนฟูซึ่งจะนำไปสู่การประชุมเจนีวา* นี้นิพจน์แบบดั้งเดิมที่เรียกว่าอินโดจีนถูกใช้เพื่ออธิบายของคนสถานริมแม่น้ำโขง นี้ได้มักจะถูกอธิบาย โดยชื่อต่าง ๆ เป็น Suvannaภูมิ Swarnabhoomi ลุ่มน้ำโขง หรือบางครั้งรวมไว้ในความจริงมีขนาดใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จากปี 1990 ช่วง ADB ได้พยายามพัฒนาประเภทนี้มากขึ้นแม่โขงอนุภูมิภาค (GMS) เป็นสำคัญพหุภาคีกรอบภูมิภาคสำหรับยั่งยืนการพัฒนาของประเทศเหล่านี้ติดต่อของอินเดีย มี GMS19ของ 1954 แน่นอน ประชาคมรับรู้บทบาทของอินเดียและนี้ก็เกริ่นระยะอื่นในความสัมพันธ์ของอินเดียกับอินโดจีนอินเดียไม่เพียงแต่เชิญเจรจาเจนีวา แต่ ให้เป็นบทบาทคึกคัก จะได้รับมอบหมายด้วย (รวมทั้งแคนาดาและประเทศโปแลนด์)ความรับผิดชอบดูแลงานเจนีวา Agreement.18 เป็นตัวบ่งชี้ของความสัมพันธ์ทวิภาคี และให้เพิ่มสถานะระหว่างความร่วมมือ นายกรัฐมนตรีอินเดียชวาหระลาลเนห์รูได้เยี่ยมชมเวียดนามน้ำระหว่าง 1954 และประธานาธิบดีโฮจิมินห์ได้ reciprocated กับการไปอินเดียใน 1958จากมุมมองที่ หมั้นของอินเดียกับอินโดจีนได้ความเจริญรุ่งเรืองมากก่อนการหมั้น กับอาเซียน หรือแม้แต่ก่อนสร้างอาเซียนในค.ศ. 1967 เรียกคืน อินเดียเป็นหนึ่งในหลายประเทศเพื่อขยายความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ และทางเทคนิคด้านล่างโครงการแม่น้ำโขงภายใต้การสนับสนุนของคณะกรรมการแม่น้ำโขง (1957)ประกอบด้วยสี่ riparian เขต ได้แก่ กัมพูชา ลาว ใต้เวียดนามและ Thailand.19 เหล่านี้บุกเบิกทดลองที่พัฒนาภูมิภาคลุ่มน้ำโขงได้อธิบายเป็นแบบจำลองใน multilateralism และความร่วมมือในภูมิภาคและ เป็น "มาร์แชลล์แผนสำหรับแม่น้ำโขง" .20โครงการลุ่มน้ำโขง เป็นนอกจากนี้ความสัมพันธ์ของอินเดียกับอินโดจีน ได้เร็ว ๆ นี้แบ่งกลุ่มเป้าหมายการ dynamics สงครามเย็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอินเดีย เอเชียอัฟโฟรการประชุมบันดุง (อินโดนีเซีย) มีการ ทำเครื่องหมายช่วงอินเดียความผูกพันกับภูมิภาคนี้ ภายหลัง การสงครามของอินเดียกับจีน (1962)ตาม ด้วยการตายของของอินเดียนายกรัฐมนตรีชวาหระลาลเนห์รู และทดสอบอะตอมของจีน (ทั้งในปี 1964) ได้ย่อนโยบายต่างประเทศของอินเดียสถานที่สำหรับการถัดไปสามทศวรรษที่ผ่านมา ถ้าไม่ more.212 - นโยบาย "มองตะวันออก' อินเดียโครงแบบอีกครั้งมันเป็นเฉพาะจาก 1990 การปฏิรูปเศรษฐกิจของอินเดียนั้นจะทำให้เกิดนโยบาย "มองตะวันออก" รู้จัก และนี้คือการฟื้นฟูดอกเบี้ยของอินเดียในแถบอินโดจีน นี้ยังได้ถูกนำไปอินเดียreformulating โลกทัศน์ของตนในเรื่องต่าง ๆ ทางเศรษฐกิจ และการเมืองเป็นนอกจากนี้ยังเกี่ยวกับพื้นที่ทางยุทธศาสตร์ที่กำหนดไว้เป็นเอเชียใต้ ตอนนี้รวมถึง GMS.22 ในทำนองเดียวกัน เปิด และปฏิรูปของ GMS และเหนี่ยวนำเหล่านี้ประเทศในอาเซียนในช่วงครึ่งหลังของการ1990 ' s ที่จะ สร้าง atmospherics ที่จำเป็นสำหรับอินเดีย-GMSความคิดริเริ่มความร่วมมือแม่น้ำโขง-GANGA20rapprochement ที่เมื่อมีความเจริญรุ่งเรืองในช่วง 1950's ประสบความสำเร็จของนโยบายมองตะวันออกของอินเดียมี 6 ฉบับของอาเซียน และขอบคุณหมู่ 6 เหล่าดั้งเดิมของอาเซียนที่อินโดจีนความสนใจพิเศษจำเป็นสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม มีการอย่างมากช่วยในการหมั้นของอินเดียกับ GMS.23 Indeed อินเดียได้กำหนดของ GMS vis àวินิชจากมุมมองของ (ก) เป็นหุ้นส่วนรวมของอาเซียนริเริ่ม (ไอเอไอ) ปี 2000 และ (b) บนพื้นฐานของอินเดียประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมเชื่อมโยงกับเขาคน GMS นี้คือการช่วยในการหมั้นของอินเดีย มี GMS และเฟสที่สองนี้อย่างมากrapprochement ของพวกเขามีการ รวมหลายเขตข้อมูลใหม่เช่นทรัพยากรจัดการ เทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์ การค้า และการพาณิชย์และการsectors.24 การศึกษาและสุขภาพนโยบาย "มองตะวันออก" ขนาดใหญ่ของอินเดียได้ความพยายามมากมายการทูตของอินเดียและด้วยความตระหนักถึงความ post-liberalization ใหม่ทางเศรษฐกิจหมั้นกับของ 'ขยายย่าน' ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดังนั้น ในระยะแรกของช่วง 1990 นี้ก็ยังคงเน้น 6สมาชิกอาเซียนและแผนงานหลักในการสร้างขึ้นความผูกพันทางเศรษฐกิจ เหนี่ยวนำ GMS 4 ประเทศในอาเซียนคือการ เปลี่ยนโฟกัสอาเซียนและอินเดีย เริ่มต้นจากการกลาง-1990 ของ นี้เคยเห็นอินเดียเร่งก้าวของความร่วมมือในแฟชั่นอย่างสิงคโปร์ พม่า เวียดนาม กัมพูชามีมากกว่า rapprochement จีนอินเดียทั้งหมดให้ในแง่บวกatmospherics หมู่ประเทศ GMS ไทยเป็นคนแรกจะลูกค้าเป้าหมายหลักต่ออาคารครอบคลุมเศรษฐกิจและความปลอดภัยมีการค้าอินเดียไทยร่วมมือกับ India.25 เป็นผล ไม่เพียงแต่เพิ่มขึ้นจาก USD1.1 ล้าน USD3.4 พันล้านในระหว่างปี 2001-2006 แต่หุ้นทั้งหมดของอินเดียในการค้าต่างประเทศของไทยได้เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 0.85 การ 1.06 เปอร์เซ็นต์ระหว่าง period.26 นี้มกราคม 2550 เช่น ของอินเดียรัฐมนตรีของรัฐในการภายนอกกระทรวง E. Ahmad ถูกอธิบาย Ganga แม่โขงความร่วมมือความคิดริเริ่ม (MGCI) เป็นเสาหลักของนโยบายมองตะวันออกของอินเดีย และซึ่งอำนวยความสะดวก 'กะกลยุทธ์' ในวิสัยทัศน์ของอินเดียโดยเฉพาะอย่างยิ่งโลกที่เขาเรียกว่า "จากเสน่ห์ในการค้าเสน่ห์ของอินเดียcivilizational เพื่อนบ้าน"27 ตามนักวิเคราะห์กลยุทธ์ในอินเดีย การอเมริกา GMS เห็นอินเดียเป็นแหล่งของประกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในดุลติดต่อของอินเดีย มี GMS21ยักษ์ของพวกเขาใกล้เคียง China.28 ใน 1990 ' s ดังนั้น รับรองสำเนาถูกต้องรับการสนับสนุน โดยบางประเทศ ทหารโดยรวมของอินเดียความร่วมมือยังได้ยกย่องว่า บทใหม่ของการออกกำลังกายร่วมกัน และความร่วมมือกับกองทัพเรือ/อากาศของอาเซียน รวมทั้งประเทศไทยและเวียดนามจาก GMS กระบวนการนี้คือการ เริ่มต้นมากก่อนMGCI และ 1995 มีความคิดริเริ่มทางการทูตเรือใกล้กับ Andamansกองทัพเรือที่เกี่ยวข้องของประเทศบังกลาเทศ ศรีลังกา อินโดนีเซีย มาเลเซียสิงคโปร์ และไทย และออกกำลังกายรวมค้นหาสัญลักษณ์ และช่วยเหลือการดำเนินงานในทะเลและการสำรวจ operability.29 อินเตอร์แน่นอน regionalism และของจีน [เป็นยังอินเดีย] ได้รับการแนวโน้มใหม่ที่สองในเอเชียที่มีทั้งชื่นชม และรับรองโดยอย่างรอบคอบยิ่งขึ้น GMS ที่อธิบายถึงแนวโน้มเหล่านี้นำเสนอทั้งสองความท้าทายและโอกาสใหม่ ๆ สำหรับใน GMS อินเดียเป็นที่จดจำเกิดใหม่ "เศรษฐกิจโรงไฟฟ้าในเอเชีย" อาเซียนได้ลงนามแล้วใน 2003 กรอบข้อตกลงการค้าภูมิภาคอาเซียนอินเดีย และพื้นที่ลงทุนซึ่งรวมถึงการมีเขตการค้าเสรีในสินค้า บริการ และลงทุน นี้เป็นจินตนาการเป็น operat

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายชื่อบทสอง

GMS อินเดียกับภูมิภาค และความร่วมมือในระดับภูมิภาคย่อย วันนี้ไม่มี
คับพารามิเตอร์ทางภูมิศาสตร์ สหรัฐอเมริกาตัวอย่างเช่น
ยังคงเป็นสมาชิกฟอรั่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และหลาย แต่
เมื่อมันมาถึงอินเดียหมั้นกับสิ่งที่เรียกว่าตอนนี้กรัม ความเชื่อมโยงทางภูมิศาสตร์ของพวกเขา และดังนั้น วัฒนธรรม

ค่าไม่ใช่ก่อสร้างเพียงทัศนะทางการเมืองของพวกเขา มันได้รับการจัดตั้งขึ้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอินเดียและ GMS แบ่งปันยาวธรณีวิทยาประวัติศาสตร์
แฉน้องภูเขาและจังหวะเดียวกันมรสุม
ซึ่งมีผลในการใช้ ความต้องการ ค่านิยม พิธีกรรม และวัฒนธรรม ที่ 14
บิดเบือนทางการเมืองของความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์นี้ถูกแทรกแซง
จากความจริงที่ว่า อินเดีย และภูมิภาคอินโดจีน เป็นเมืองขึ้น
แยก ( อังกฤษและฝรั่งเศส ) และอำนาจนี้เพื่อผลในการแบ่งแยกทางการเมือง
ทําลายต่อเนื่องของวัฒนธรรมและ
การพึ่งพาอาศัยกันของชุมชนมาตั้งแต่สมัยโบราณ อังกฤษ
ตัวอย่าง ต้องบังคับขอบเขตของพวกเขาระหว่างพม่าและสยาม
บนพื้นฐานของความมั่นคงและเศรษฐกิจของตนเอง ( ไม้ ) interests.15 แต่แบบนี้จะยิ่งเพิ่มความสะดวก

ติดต่อระหว่างขบวนการปลดปล่อยอาณานิคมในหมู่คนเหล่านี้รักษาพันธบัตรของพวกเขามีชีวิตอยู่ สิ่งที่ยังคงความวิกฤต
ในวันนี้ก็คือ ประสบการณ์ครั้งนี้ทำให้ทั้งอินเดียและอินโดจีน คนสะดวกสบายมาก

กับแต่ละอื่น ๆและนี้ก็เริ่มเป็นจุดศูนย์กลางของอินเดียปัจจุบัน
หมั้นกับกลุ่มประเทศ .
1 - แบ่งปันประสบการณ์ ค่าทั่วไป
ระยะร่วมสมัยของเรื่องยาวของรายชื่อของอินเดียกับ
GMS ประเทศเริ่มต้นจากเสรีภาพในการเคลื่อนไหวของอินเดียซึ่งมีความร่วมมือโครงการ


mekong-ganga 18 เรียกเริ่มต้น ในตอนท้ายของยุโรปล่าอาณานิคมในส่วนนี้
ของเอเชีย ผู้นำของการเคลื่อนไหวและการเช่นคานธีหรือโฮจิมินห์ -
ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อปลดปล่อยแห่งชาติแต่ปลดปล่อย
คนเอเชีย นี้จะทำให้อินเดีย ปรากฏเป็นถ้า หัวหอกใหญ่
de อาณานิคมและการพัฒนาการแสวงหานี้ขนาดใหญ่ในภูมิภาค แน่นอน
ติดต่อและจดหมายของผู้นำอินเดียกับบางส่วนของผู้นำอินโดจีน
กลับไป 2463 .มากก่อน อินเดียกลายเป็นประเทศอิสระอย่างเป็นทางการ
, โฮจิมินห์ ( เวียดนาม ) ได้ส่งทูตไปยังเมืองหลวงอินเดีย
ที่จะแสวงหาความช่วยเหลือจากฝรั่งเศสและ
ซูการ์โนมี appealed เพื่อ Nehru ช่วยต่อ

16 อาชีพที่อังกฤษ ในอินโดนีเซีย แต่การติดต่อระหว่างอินเดียและภูมิภาคอินโดจีน * ไม่เคยไกลเกินไป
มากเมื่อเทียบกับ กล่าวว่า ผู้ที่มีบางประเทศอื่น ๆ เช่น อินโดนีเซีย
หรือพม่ายัง ใน 1928 , ดวงรถตู้ gieu ( เวียดนาม namese ชาตินิยม )
ได้รับเชิญโดย ยวาหระลาล เนห์รูแห่งอินเดีย
สภาแห่งชาติ ( INC ) พรรคของประวัติศาสตร์ในช่วงเดียวกันปี calcutta.17 4
เดือนก่อนอินเดียเอกราชในสิงหาคม 2490 อินเดียได้เรียกประชุมในการประชุมเอเชีย
ความสัมพันธ์ใหม่ นิวเดลีเมษายน 1947
นี้มีผู้เข้าร่วมโดยชาตินิยมจาก 25 ประเทศในเอเชียเพื่อสำรวจลู่ทางความร่วมมือต่อไป
รวมทั้งเสรีภาพในการต่อสู้ .
ในหมู่คนอื่น ๆ นี้ สถานเอกอัครราชทูตฯ ผู้แทนพิเศษของ ดร. โฮ จิ มิน

ในเวียดนาม หลังจากการประชุม Delhi เอเชียความสัมพันธ์ใหม่และก่อนที่ความเป็นอิสระของ
อินเดีย ( เช่นระหว่างเดือนเมษายนและสิงหาคม 2490 ) รัฐบาลของอินเดีย Jawaharlal Nehru
, หัวหน้า ,ได้กำหนดข้อ จำกัด ในเที่ยวบินของเครื่องบิน
กว่าแบกอาวุธและกระสุนที่ใช้โดย
อาณานิคมต้นแบบกับนักสู้เพื่ออิสรภาพในอินโดจีน นโยบายนี้
อาจมีบางส่วนในมั่นใจกลับฝรั่งเศส
ประวัติศาสตร์ในเดียนเบียนฟูซึ่งจะนำไปสู่การประชุมเจนีวา