Pro-inflammatory CytokinesAlthough

Pro-inflammatory CytokinesAlthough TNF-α was the first cytokine to be associated with leptospirosis severity (Estavoyer et al., 1991; Tajiki and Salomão, 1996), its precise role in the disease pathophysiology is still under debate. Macrophage apoptosis induced by L. interrogans in vitro is triggered via caspase-8 and caspase-3-dependant pathways (Jin et al., 2009), and Leptospira were suggested to induce apoptosis in organs though the caspase-3-dependent pathway in infected mice (Marinho et al., 2015). Thus, TNF-α might play a role in Leptospira-induced apoptosis as it can activate caspase-3- and caspase-8-associated apoptosis (Zhao et al., 2001; Wang et al., 2008).Kyriakidis et al. reported that TNF-α was the only cytokine found associated with SHPS in leptospirosis patients (Kyriakidis et al., 2011). Alteration of sodium channel was suggested as a cause for the pulmonary damages observed in susceptible Leptospira-infected hamsters (Andrade et al., 2007). Interestingly, TNF-α, together with IL-1β, regulate the expression of sodium channel sub-units in vitro, which could be part of pulmonary damages underlying mechanism (Yamagata et al., 2009).Pro-inflammatory IL-6 is induced by TNF-α and IL-1β and produced by a large number of immune and non-immune cells. High concentration of IL-6 is an indicator of septic shock and correlates to leptospirosis severity and SPHS (Reis et al., 2013; Schulte et al., 2013; Papa and Kotrotsiou, 2015). As TNF-α and IL-1β, IL-6 can also activate the coagulation system, especially in endotoxemic models (Schulte et al., 2013). This could relate to clinical bleedings, especially in SHPS (Haake and Levett, 2015), and activation of coagulation (Wagenaar et al., 2010) observed in severe leptospirosis.High levels of chemokines are found in susceptible hamsters (Matsui et al., 2016), and are associated with organ damage and poor outcome (Reis et al., 2013; Papa and Kotrotsiou, 2015). Notably, higher level of CXCL8/IL-8 expression was found in patients with severe clinical signs and was associated with mortality (Wagenaar et al., 2009a,b). Moreover, high levels of adhesion molecules, ICAM-1 or VCAM, are also associated with leptospirosis-induced organ damages (Del Carlo Bernardi et al., 2012). Chemokines along with endothelial adhesion molecules are induced by TNF-α, which promotes leukocytes attraction and extravasation into injured tissue. Their prolonged production can also promote endothelial barrier disruption and diapedesis, which could explain hemorrhages and immune cells infiltrations in tissues associated with severe leptospirosis.Together with IL-1β, TNF-α promote the activation of immune cells as macrophages, and subsequent secretion of immuno-regulators including pro-inflammatory factors that amplify the inflammatory response. Moreover, high TNF-α and IL-1 circulating levels are considered as the hallmarks of a cytokine storm and their role in sepsis pathophysiology has been largely investigated (Schulte et al., 2013). These data place TNF-α and IL-1β as master conductors of the awry inflammatory response and the subsequent cytokine storm-induced sepsis observed in severe leptospirosis. However, it also emphasizes that these cytokines may not be the best candidates for investigating specific immune responses to a Leptospira infection and for selection of biomarkers for severity prognosis. Genetic studies showing no correlation between TNF-α polymorphisms and leptospirosis outcome are in good accordance with this hypothesis (Lingappa et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไซโตไคโปรอักเสบ
แม้ว่า TNF-αเป็นไซโตไคน์เป็นครั้งแรกที่จะเชื่อมโยงกับโรคความรุนแรง (Estavoyer et al, 1991;. Tajiki และ Salomao, 1996) บทบาทที่แม่นยำในพยาธิสรีรวิทยาของโรคยังอยู่ภายใต้การอภิปราย macrophage apoptosis เกิดจาก interrogans ลิตรในหลอดทดลองจะถูกเรียกผ่าน caspase-8 และ caspase-3 ขึ้นอยู่กับสูตร (Jin et al., 2009) และ Leptospira แนะที่จะทำให้เกิดการตายของเซลล์ในอวัยวะแม้ว่าทางเดิน caspase-3-ขึ้นอยู่ในที่ติดเชื้อ หนู (ซ et al., 2015) ดังนั้น TNF-αอาจมีบทบาทสำคัญในการตายของเซลล์ Leptospira ที่เกิดขึ้นในขณะที่มันสามารถเปิดใช้งาน caspase-3- และการตายของเซลล์ caspase-8-ที่เกี่ยวข้อง (Zhao et al, 2001;.. วัง et al, 2008)

Kyriakidis et al, รายงานว่า TNF-αเป็นไซโตไคน์พบเพียงที่เกี่ยวข้องกับ SHPS ในผู้ป่วยโรคฉี่หนู (Kyriakidis et al. 2011) การเปลี่ยนแปลงของช่องโซเดียมได้รับการแนะนำว่าเป็นสาเหตุสำหรับความเสียหายปอดสังเกตในแฮมสเตอร์ที่ติดเชื้อ Leptospira อ่อนแอ (Andrade et al., 2007) ที่น่าสนใจ TNF-αร่วมกับ IL-1β, ควบคุมการแสดงออกของโซเดียมช่องหน่วยย่อยในหลอดทดลองซึ่งอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของความเสียหายที่ปอดกลไกพื้นฐาน (ยามากาตะ et al., 2009)

โปรอักเสบ IL-6 ที่เกิดจาก TNF-αและ IL-1βและผลิตโดยจำนวนมากของระบบภูมิคุ้มกันและที่ไม่ใช่เซลล์ภูมิคุ้มกัน ความเข้มข้นสูงของ IL-6 เป็นตัวบ่งชี้ของการช็อกบำบัดน้ำเสียและความสัมพันธ์กับความรุนแรงโรคฉี่หนูและ SPHS (Reis, et al, 2013;.. Schulte, et al, 2013; Papa และ Kotrotsiou, 2015) ในฐานะที่เป็น TNF-αและ IL-1β, IL-6 ยังสามารถเปิดใช้งานระบบการแข็งตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบ endotoxemic (Schulte et al., 2013) ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับอาการตกเลือดทางคลินิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน SHPS (Haake และลีเว็ทท์, 2015) และการใช้งานของการแข็งตัว (Wagenaar et al., 2010) ตั้งข้อสังเกตในโรคที่รุนแรง

ระดับสูงของ chemokines จะพบในแฮมสเตอร์ที่อ่อนแอและมีความเกี่ยวข้องกับความเสียหายของอวัยวะและผลที่ไม่ดี (Matsui et al, 2016). (Reis, et al, 2013;. Papa และ Kotrotsiou, 2015) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับที่สูงขึ้นของ CXCL8 / IL-8 แสดงออกที่พบในผู้ป่วยที่มีอาการทางคลินิกที่รุนแรงและมีความสัมพันธ์กับอัตราการตาย (Wagenaar et al., 2009a, ข) นอกจากนี้ยังมีระดับสูงของโมเลกุลยึดเกาะ ICAM-1 หรือ VCAM, ที่เกี่ยวข้องยังมีโรคฉี่หนูเหนี่ยวนำให้เกิดความเสียหายต่ออวัยวะเป้าหมาย (เดลคาร์โล Bernardi et al., 2012) chemokines พร้อมกับโมเลกุลยึดเกาะบุผนังหลอดเลือดจะเกิดจาก TNF-αซึ่งส่งเสริมเม็ดเลือดขาวที่น่าสนใจและ extravasation เข้าไปในเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บ การผลิตเป็นเวลานานของพวกเขายังสามารถส่งเสริมการหยุดชะงักอุปสรรคและ endothelial diapedesis ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเลือดและภูมิคุ้มกันบุกรุกเซลล์ในเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้องกับโรคฉี่หนูอย่างรุนแรง

ร่วมกับ IL-1β, TNF-ส่งเสริมการเปิดใช้งานของเซลล์ภูมิคุ้มกันขนาดใหญ่และการหลั่งที่ตามมาของอิมมูโนหน่วยงานกำกับดูแลรวมถึงปัจจัยโปรอักเสบที่ขยายตอบสนองการอักเสบ นอกจากนี้สูง TNF-αและ IL-1 ระดับการไหลเวียนจะถือว่าเป็นเครื่องหมายรับประกันคุณภาพของพายุไซโตไคน์และบทบาทของตนในการติดเชื้อพยาธิสรีรวิทยาได้รับการตรวจสอบส่วนใหญ่ (Schulte et al., 2013) เหล่านี้สถานที่ข้อมูล TNF-αและ IL-1βเป็นตัวนำหลักของการตอบสนองการอักเสบเป๋และต่อมาไซโตไคน์พายุเหนี่ยวนำให้เกิดการติดเชื้อที่สังเกตในโรคที่รุนแรง แต่ก็ยังเน้นว่า cytokines เหล่านี้อาจจะไม่ได้เป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดในการตรวจสอบการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันเฉพาะการติดเชื้อ Leptospira และสำหรับการเลือกของ biomarkers ความรุนแรงการพยากรณ์โรค การศึกษาทางพันธุกรรมแสดงความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลาย TNF-αและผลฉี่หนูไม่เป็นไปตามที่ดีกับสมมติฐานนี้ (Lingappa et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซลล์อักเสบมืออาชีพ
แม้ว่า tnf-αเป็นไซโตไคน์แรกที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงโรค (estavoyer et al, ๑๙๙๑; Tajiki และ Salomão, ๑๙๙๖), บทบาทที่แม่นยำในโรคพยาธิสรีรวิทยายังคงอยู่ภายใต้การอภิปราย. การตายโดย L. interrogans จะถูกทริกเกอร์ผ่าน caspase-8 และ caspase-3-ทางเดิน (Jin et al, ๒๐๐๙), และ Leptospira แนะนำให้ก่อให้เกิดการตายในอวัยวะแม้ว่า caspase-3-ทางเดินขึ้นอยู่กับหนูที่ติดเชื้อ (Marinho et al., ๒๐๑๕). ดังนั้น, TNF-αอาจมีบทบาทใน Leptospira-เกิดตายในขณะที่มันสามารถเปิดใช้งาน caspase-3-และ caspase-8-ที่เกี่ยวข้องตาย (Zhao et al., ๒๐๐๑; Wang et al., ๒๐๐๘)

มีการรายงานว่า tnf-αเป็นไซโตไคน์เท่านั้นพบที่เกี่ยวข้องกับ shps ในผู้ป่วยโรค (ชายย์ akidis et al., ๒๐๑๑). การเปลี่ยนแปลงช่องโซเดียมได้รับการแนะนำเป็นสาเหตุของความเสียหายที่เกิดขึ้นในปอดที่พบในที่อ่อนแอที่มีการติดเชื้อแฮมสเตอร์ (andrade et al., ๒๐๐๗) ที่น่าสนใจ, TNF α, ร่วมกับ 1β, ควบคุมการแสดงออกของหน่วยย่อยโซเดียมช่องในหลอดทดลอง, ซึ่งอาจเป็นส่วนหนึ่งของความเสียหายที่เกิดจากปอด (ยามากาตะ et al., ๒๐๐๙).

Pro-การอักเสบของ IL-6 จะถูกเหนี่ยวนำโดย TNF-αและ1βและผลิตโดยจำนวนมากของภูมิคุ้มกันและเซลล์ที่ไม่ใช่ภูมิคุ้มกัน ความเข้มข้นสูงของ IL-6 เป็นตัวบ่งชี้ของการดูดน้ำเสียและมีความสัมพันธ์กับความรุนแรงโรคและ SPHS (Reis et al, ๒๐๑๓; การ๒๐๑๓; ปาป้าและ Kotrotsiou, ๒๐๑๕) ในฐานะที่เป็น TNF-αและ 1β, IL-6 ยังสามารถเปิดใช้งานระบบการแข็งตัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรุ่น endotoxemic (Schulte et al, ๒๐๑๓) นี้อาจเกี่ยวข้องกับอาการทางคลินิก, โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน SHPS (Haake และ Levett, ๒๐๑๕), และการเปิดใช้งานของการแข็งตัว (Wagenaar et al., ๒๐๑๐) สังเกตเห็นในโรครุนแรง.

ระดับสูงของ chemokines พบได้ในที่อ่อนแอแฮมสเตอร์ (matsui et al, ๒๐๑๖), และเกี่ยวข้องกับความเสียหายของอวัยวะและผลที่ไม่ดี (Reis et al., ๒๐๑๓; ปาป้าและ Kotrotsiou, ๒๐๑๕) สังเกตได้ในระดับที่สูงขึ้นของการแสดงออก CXCL8/IL-8 ที่พบในผู้ป่วยที่มีอาการทางคลินิกอย่างรุนแรงและเกี่ยวข้องกับความเป็นมรรตัย (Wagenaar et al, 2009a, b) นอกจากนี้ระดับสูงของโมเลกุลยึดเกาะ ICAM-1 หรือ VCAM ยังเกี่ยวข้องกับความเสียหายของอวัยวะที่เกิดโรค (Del Carlo Bernardi et al., ๒๐๑๒) Chemokines พร้อมกับโมเลกุลการยึดเกาะบุผนังหลอดเลือดจะถูกเหนี่ยวนำโดย TNF-αซึ่งส่งเสริมสถานที่ท่องเที่ยวเม็ดเลือดขาวและ extravasation ลงในเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บ การผลิตเป็นเวลานานของพวกเขายังสามารถส่งเสริมการหยุดชะงักของอุปสรรคบุผนังหลอดเลือดและ diapedesis, ซึ่งสามารถอธิบายการตกเลือดและเซลล์ภูมิคุ้มกันแฝงตัวในเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้องกับโรครุนแรง

ร่วมกับ 1β, TNF-αส่งเสริมการเปิดใช้งานของเซลล์ภูมิคุ้มกันเป็น macrophages, และการหลั่งในเวลาต่อมาของวัคซีนรวมถึงปัจจัย pro อักเสบที่ขยายการตอบสนองการอักเสบ. นอกจากนี้, สูง tnf αและ IL-1 ระดับการไหลเวียนจะถือว่าเป็นเสน่ห์ของพายุไซโตไคน์และบทบาทของพวกเขาในการติดเชื้อพยาธิสรีรวิทยาได้รับการตรวจสอบส่วนใหญ่ (schulte et al., ๒๐๑๓). สถานที่ข้อมูลเหล่านี้ tnf-αและ1βเป็นตัวนำหลักของการตอบสนองการอักเสบเบี้ยวและการเกิดพายุไซโตไคน์ในภายหลังที่พบในโรครุนแรง อย่างไรก็ตาม, มันยังเน้นว่า cytokines เหล่านี้อาจไม่เป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดสำหรับการตรวจสอบการตอบสนองภูมิคุ้มกันที่เฉพาะเจาะจงการติดเชื้อ Leptospira และสำหรับการเลือกของเครื่องหมายชีวภาพสำหรับการคาดคะเนความรุนแรง. การศึกษาทางพันธุกรรมที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่าง TNF-α polymorphisms และผลโรคที่ดีสอดคล้องกับสมมติฐานนี้ (ลิง, ๒๐๐๔).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไซโตไคน์
ถึงแม้ว่า TNF αเป็นปัจจัยแรกที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรคเลปโตสไปโรซิสเช่น Estavoyer 1991 Tajiki และ Salom ฮัลและ 1996 บทบาทที่แน่นอนในพยาธิสรีรวิทยาของโรคยังคงที่จะกล่าวถึง การเกิด apoptosis ในแมคโครฟาจที่เกิดจากแลคโตบาซิลลัสในหลอดทดลองถูกทริกเกอร์โดย caspase-8 และ caspase-3 ขึ้นอยู่กับวิธีการของจินและเชื่อว่าจะทำให้เกิด apoptosis ในอวัยวะของหนูที่ติดเชื้อโดย caspase-3 ขึ้นอยู่กับวิธี ดังนั้น TNF αอาจมีบทบาทในการกระตุ้นการเกิดโรคเลปโตสไปโรซิสเพราะมันสามารถกระตุ้นการเกิดของ caspase-3 และ caspase-8
เคียวริคิดิสกำลังรอใครบางคนอยู่ รายงานว่า TNF αเป็นเพียงปัจจัยเดียวที่เกี่ยวข้องกับ shps พบในผู้ป่วยโรคเลปโตสไปโรซิส การเปลี่ยนแปลงในช่องโซเดียมถือว่าเป็นสาเหตุของการบาดเจ็บที่ปอดที่พบในหนูแฮมสเตอร์ที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อโรคเลปโตสไปโรซิส ซึ่งอาจเป็นส่วนหนึ่งของกลไกที่อาจเกิดอาการบาดเจ็บที่ปอด
กระตุ้นการอักเสบของ IL-6 เกิดจาก TNF αและ IL-1 เบต้าที่ผลิตโดยเซลล์ภูมิคุ้มกันและเซลล์ภูมิคุ้มกันไม่ ความเข้มข้นสูงของ IL-6 เป็นตัวบ่งชี้ของการติดเชื้อช็อกที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรคเลปโตสไปโรซิสและความรุนแรงของโรคเลปโตสไปโรซิส เป็น TNF αและ IL-1 เบต้า IL-6 ยังสามารถเปิดใช้งานระบบการแข็งตัวของเลือดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบของสารพิษภายใน นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับเลือดออกทางคลินิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกระตุ้นการแข็งตัวของเลือดที่พบใน SHP และ Levet 2015 และโรคเลปโตสไปโรซิสรุนแรง
มีความสัมพันธ์กับความเสียหายของอวัยวะและผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์เช่นรีส 2013 Papa และ kotrotsou 2015 ในหนูแฮมสเตอร์เสี่ยง มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าในผู้ป่วยที่มีอาการทางคลินิกที่รุนแรง cxcl8 ตัวอย่างที่มีระดับสูงของการแสดงออกและเกี่ยวข้องกับอัตราการตาย นอกจากนี้ระดับสูงของการยึดเกาะโมเลกุล icam-1 หรือ VCAM ยังเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บของอวัยวะที่เกิดจากโรคเลปโตสไปโรซิส คีโมไคน์และเยื่อบุเซลล์ยึดเกาะโมเลกุลที่เกิดจากเนื้องอกเนื้อร้ายปัจจัยαและส่งเสริมการดึงดูดและการซึมผ่านของเม็ดเลือดขาวในเนื้อเยื่อบาดเจ็บ การผลิตในระยะยาวของพวกเขายังสามารถส่งเสริมการทำลายของเยื่อบุผนังและผ้าอ้อมซึ่งสามารถอธิบายเลือดออกและการแทรกซึมของเซลล์ภูมิคุ้มกันในเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้องกับโรคเลปโตสไปโรซิสรุ
พร้อมกับ IL-1 เบต้า TNF αกระตุ้นการกระตุ้นเซลล์ภูมิคุ้มกันแมคโครฟาจแล้วหลั่งปัจจัยควบคุมภูมิคุ้มกันรวมทั้งเพิ่มการอักเสบปัจจัย นอกจากนี้ระดับอัลฟาและ IL-1 สูงถือเป็นสัญลักษณ์ของพายุ cytokines และบทบาทของพวกเขาในพยาธิสรีรวิทยาของการติดเชื้อได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง ข้อมูลเหล่านี้ใช้ TNF αและ IL-1 เบต้าเป็นวาทยากรหลักของการติดเชื้อในกระแสเลือดที่เกิดจากโรคเลปโตสไปโรซิสรุนแรง อย่างไรก็ตามมันยังเน้นว่าปัจจัยเหล่านี้อาจจะไม่ได้เป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดเพื่อศึกษาการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการติดเชื้อเลปโตสไปโรซิ การศึกษาทางพันธุกรรมพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง TNF α polymorphism และการพยากรณ์โรคของโรคเลปโตสไปโรซิสซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐาน