The inclusion of the IS in the diet

The inclusion of the IS in the diet significantly affected final fish size distribution in BW
f
and SL
of rainbow trout fingerlings (Fig. 1a, b). Although fish fed all tested diets showed a unimodal and symmetric distribution of BW
f
and SL
f
f
, animals fed both IS diets showed a left-skewed distribution of values in comparison to fish fed the C diet. The proportion of larger animals in terms of BW
(51–70 g) was observed among fish fed the 10 and 20 IS diets (43.0 ± 2.1% and 38.4 ± 5.5%, respectively), whereas it was only 13.0 ± 5.1% in fish fed the C diet (P b 0.001). In addition, the proportion of larger animals (15–17 cm in SL
f
) was ca. 2.8–2.4 times higher in fish fed 10 and 20 IS diets (47.1 ± 5.3% and 40.4 ± 2.1%, respectively) in comparison to the control group (16.9 ± 6.1%) (P b 0.001). Regarding the Fulton's condition factor, statistically significant differences were detected among trout fed C and both IS diets (Table 2). In this sense, rainbow trout fingerlings fed 10 and 20 IS diets showed a higher proportion of specimens with K values comprised between 1.5 and 1.7 (80.3 ± 2.1% and 74.8 ± 5.2%, respectively) than fishfedtheCdiet(56.3±5.3%)(P b 0.001). Inversely, fish fed the control diet resulted in a higher proportion of fish of lower Kvalues(1.2−1.4) (31.9 ± 4.3%) in comparison to those fed 10 and 20 IS diets (16.9 ± 3.1% and 18.5 ± 1.2%, respectively) (P b 0.001) (Fig. 2).
f

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวมของ IS ใน significantly อาหารได้รับผลกระทบ final fish ขนาดกระจายใน BWfและ SLของ fingerlings เรนโบว์เทราต์ (Fig. 1a, b) แม้ว่า fish ที่ได้รับอาหารที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดพบ unimodal และกระจายสมมาตรของ BWfและ SLffสัตว์เลี้ยงทั้งอาหาร IS แสดงการแจกแจงแบบเบ้ซ้ายค่าโดย fish เลี้ยงอาหาร C สัดส่วนของสัตว์ใหญ่ในแง่ของ BW(51 – 70 กรัม) ถูกตรวจสอบระหว่าง fish เลี้ยงอาหาร IS 10 และ 20 (43.0 ± 2.1% และ 38.4 ± 5.5% ตามลำดับ), ใน ขณะที่มันเป็นเฉพาะ 13.0 ± 5.1% ใน fish เลี้ยงอาหาร C (P b 0.001) นอกจากนี้ สัดส่วนของสัตว์ใหญ่ (15-17 ซม. SLf) มี ca สูง 2.8 – 2.4 ครั้งใน fish เลี้ยงอาหาร IS 10 และ 20 (47.1 ± 5.3% และ 40.4 ± 2.1% ตามลำดับ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม (16.9 ± 6.1%) (P b 0.001) เกี่ยวกับปัจจัยเงื่อนไขของฟุลตัน ทางสถิติแตกต่าง significant ตรวจพบระหว่างเทราต์เลี้ยง C และอาหารทั้ง IS (ตาราง 2) ในความรู้สึกนี้ fingerlings เรนโบว์เทราต์เลี้ยงอาหาร IS 10 และ 20 พบสัดส่วนสูงของไว้เป็นตัวอย่างกับค่า K ที่ประกอบด้วยระหว่าง 1.5 และ 1.7 (80.3 ± 2.1% และ 74.8 ± 5.2% ตามลำดับ) มากกว่า fishfedtheCdiet(56.3±5.3%) (P b 0.001) Inversely, fish รับการควบคุมอาหารทำให้เกิดสัดส่วนที่สูงของ fish ล่าง Kvalues(1.2−1.4) (31.9 ± 4.3%) โดยผู้ที่ได้รับอาหาร IS 10 และ 20 (3.1 ± 16.9% และ 18.5 ± 1.2% ตามลำดับ) (P b 0.001) (Fig. 2)f

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รวมของที่อยู่ในอาหารอย่างมีนัยสำคัญได้รับผลกระทบไฟ NAL ในสายการกระจายขนาดดวลจุดโทษใน BW
ฉ
และ SL
ของ ngerlings Fi เรนโบว์เทราท์ (รูป. 1a b) แม้ว่าสายดวลจุดโทษที่ได้รับอาหารที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าการกระจาย unimodal และสมมาตรของ BW
ฉ
และ SL
ฉ
ฉ
สัตว์เลี้ยงทั้งเป็นอาหารที่แสดงให้เห็นการกระจายซ้ายเบ้ของค่าเมื่อเทียบกับสายการดวลจุดโทษเลี้ยงอาหาร C สัดส่วนของสัตว์ขนาดใหญ่ในแง่ของ BW
(51-70 กรัม) ถูกพบในหมู่ดวลจุดโทษไฟเลี้ยง 10 และ 20 เป็นอาหาร (43.0 ± 2.1% และ 38.4 ± 5.5% ตามลำดับ) ในขณะที่มันเป็นเพียง 13.0 ± 5.1% ในสายการดวลจุดโทษ เลี้ยงอาหาร C (P ข 0.001) นอกจากนี้สัดส่วนของสัตว์ขนาดใหญ่ (15-17 ซม. ใน SL
ฉ
) เป็นแคลิฟอร์เนีย 2.8-2.4 เท่าสูงในสายดวลจุดโทษเลี้ยง 10 และ 20 เป็นอาหาร (47.1 ± 5.3% และ 40.4 ± 2.1% ตามลำดับ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม (16.9 ± 6.1%) (P ข 0.001) เกี่ยวกับปัจจัยสภาพของฟุลตัน, มีนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างกันไม่สามารถตรวจพบในหมู่ปลาเทราท์เลี้ยง C และทั้งสองเป็นอาหาร (ตารางที่ 2) ในแง่นี้ ngerlings เรนโบว์เทราท์ไฟเลี้ยง 10 และ 20 เป็นอาหารที่พบว่ามีสัดส่วนที่สูงขึ้นของตัวอย่างที่มีค่า K ประกอบด้วยระหว่าง 1.5 และ 1.7 (80.3 ± 2.1% และ 74.8 ± 5.2% ตามลำดับ) มากกว่า Fi shfedtheCdiet (56.3 ± 5.3%) (P ข 0.001) ผกผัน, ดวลจุดโทษไฟเลี้ยงด้วยอาหารการควบคุมส่งผลให้สัดส่วนของสายดวลจุดโทษของ Kvalues ​​ต่ำ (1.2-1.4) (31.9 ± 4.3%) เมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยง 10 และ 20 เป็นอาหาร (16.9 ± 3.1% และ 18.5 ± 1.2% ตามลำดับ ) (P ข 0.001) (รูปที่ 2)..
ฉ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวมอยู่ในอาหาร signi จึงได้รับผลกระทบจึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อนาลจึง Sh กระจายขนาดใน BW
f

ของปลาเรนโบว์เทราท์และ SL จึง ngerlings ( รูปที่ 1A , B ) แม้ว่าเฟดจึง SH ทดสอบทั้งหมดแสดง unimodal อาหารและการกระจายสมมาตรของ BW
f

F F

และ SL , สัตว์เลี้ยงทั้งสองสูตรมีการแจกแจงแบบเบ้ซ้าย ค่านิยมในการถ่ายทอด SH C อาหารอาหารสัดส่วนของสัตว์ขนาดใหญ่ในแง่ของ BW
( 51 - 70 กรัม ) พบว่าระหว่าง 10 และ 20 จึงอาจกินเป็นอาหาร ( 43.0 ± 2.1 ร้อยละ 38.4 ± 5.5 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) ในขณะที่มันเป็นเพียง 3.2 ± 5.1% จึงเลี้ยงอาหารใน SH C ( P B 0.001 ) นอกจากนี้ สัดส่วนของสัตว์ขนาดใหญ่ ( 15 – 17 ซม. ใน SL
f
) คือประมาณ 2.8 – 2.4 เท่าสูงกว่าในอาหารจึงอาจเป็นอาหาร ( 10 และ 20 ตาม± 5.3% และ 40.4 ± 2.1 %ตามลำดับ ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ( 16.9 ± 6.1 % ) ( P B 0.001 ) เกี่ยวกับฟุลตันเงื่อนไขปัจจัย พบว่า signi จึงไม่สามารถตรวจพบความแตกต่างระหว่างทั้งสองเป็นอาหารเลี้ยงปลาเทราท์และ C ( ตารางที่ 2 ) ในความรู้สึกนี้ , ปลาเรนโบว์เทราท์จึง ngerlings เฟด 10 และ 20 เป็นอาหารมีสัดส่วนที่สูงของชิ้นงานที่มีค่า K ประกอบด้วยระหว่าง 1.5 และ 1.7 ( สัดส่วน± 2.1 % และสะท้อน± 5.2 %ตามลำดับ ) มากกว่าจึง shfedthecdiet ( 56.3 ± 5.3% ) ( P B 0.001 ) จากอังกฤษ จึงเลี้ยงอาหารควบคุม ( ในสัดส่วนที่สูงของ SH ของ kvalues จึงลดลง ( 1.2 − 1 ) ( ปี± 4.3 % ) ในการเปรียบเทียบกับผู้เลี้ยง 10 และ 20 คืออาหาร ( 16.9 ± 3.1% และ 18.5 ± 1.2% ตามลำดับ ) ( p = B
) ( รูปที่ 2 ) เอฟ