The cumulative biogas production (F

The cumulative biogas production (Fig. 4) for CD (100%), DW/CD (90:10), (75:25) and (50:50) are 11,620, 305, 11,695, and 12,070 mL,
respectively, which indicates that the optimum ratio for codigestion
of DW and CD is 1:1. The highest biogas production was
observed in DW/CD (50:50) combination. This might be due to the
fact that cattle dung contains more simple degradable monomers
and because of concerted action of acedogenic bacteria. Further,
fermentative bacteria degrade these molecules to volatile fatty
acids and to ammonia; methane formation occurs in which the
acids are converted to biogas (Provenzano et al., 2011). Therefore
the combination DW/CD (50:50) gave highest biogas production,
wherein initially cattle dung volatile matter was utilized by microbes
that could degrade faster the cellulose and lignin present in
the duckweed. On the other hand, very low biogas production for
DW:CD at 90:10 combination may be due to the presence of lignin
and complex molecules, which takes time to get hydrolysed and
hence unable to provide sufficient precursor to methanogenic
bacteria. This in turn suppresses microbial growth and inhibits
methanogenesis (Manyi-Loh et al., 2013).
Fig. 5 represents the methane concentration profile of the biogas
from cattle dung and mixed feedstock (DW and CD). The highest
methane content of 64.3% was observed for the biogas from CD
alone (Ukpai and Nnabuchi, 2012) followed by mixed feedstock,
DW:CD ¼ 50:50 (63.8%) and DW:CD ¼ 75:25 (63.5%). The methanogenic
phase, after the acid deriving digestion process, is characterized
by methane concentration at 50e60% level, with a
decrease in the concentration of carboxylic acids and consequent
increase in pH of the environment (Barlaz et al., 1989). The high
methane content in the biogas from CD may be attributed to the
high C:N ratio compared to DW.
Volatile fatty acids are short-chain fatty acids that consist of six
or fewer carbon atoms like acetic acid, propionic and butyric acid
(Lee et al., 2014). Generally, change in VFA concentration is the most
sensitive parameter, as the root cause of digester failure hinges
around imbalance between acidogenic, acetogenic and methanogenic
organisms. Initially it has been found that CD (100%) alone
shows the highest VFA values followed by DW:CD 50:50, 90:10,
75:25 which are 417, 410, 403 and 389 mg/l respectively. Volatile
fatty acids of the digested slurry after 55 days HRT was also
measured and it has been found that, values of DW:CD 90:10
(1500 mg/l) was highest followed by DW:CD 75:25 (900 mg/l),
DW:CD 50:50 (810 mg/l) and CD:100 (750 mg/l). The highest VFA
could be the cause of failure of CW:DW 10:90 feedstock for biogas
production (Fang et al., 2015).
The experimental result shows that duckweed can be successfully
utilized for biogas production by co-digestion with cattle
dung. This can be a feasible technology in the rural areas of the north east (NE) region of India, where the existence of a pond for
fish rearing happens to be an integrated part of almost every
household. However, further experimentation on pilot scale plants
need to be conducted to optimise and demonstrate the applicability
of the practise of co-digestion of duckweed and cattle dung for
cooking and probably for electricity generation. The awareness of
the effect of duckweed cultivation for pond bioremediation and
hence its positive effect on fish rearing is likely to make the technology
more attractive (Lananan et al., 2014). And last but not the
least, the practise of vermicomposting with the biogas effluent can
be an effectual value addition to the technology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตก๊าซชีวภาพสะสม (4 รูป) สำหรับซีดี (100%), DW ซี (90:10) (75:25) (50: 50) และ มี 11,620, 305, 11,695, 12,070 mLตามลำดับ ซึ่งบ่งชี้ว่า อัตราส่วนที่เหมาะสมสำหรับ codigestionของ DW และ CD เป็น 1:1 มีการผลิตก๊าซชีวภาพสูงสุดสังเกตร่วม DW ซี (50: 50) ซึ่งอาจเนื่องจากการจริงดั่งวัวประกอบด้วยโมโนเมอร์ย่อยสลายได้ง่ายมากขึ้นและเนื่อง จากการกระทำร่วมของเชื้อแบคทีเรีย acedogenic เพิ่มเติมหมักแบคทีเรียย่อยสลายไขมันระเหยโมเลกุลเหล่านี้กรด และ แอมโมเนีย สร้างมีเทนเกิดขึ้นซึ่งการกรดจะถูกแปลงเป็นก๊าซชีวภาพ (Provenzano et al. 2011) ดังนั้นการผลิตก๊าซชีวภาพสูงสุด ให้ชุด DW ซี (50: 50)ประเด็นแรกวัวดั่งระเหยถูกนำมาใช้ โดยจุลินทรีย์ที่สามารถย่อยสลายได้เร็วเซลลูโลส และลิกนิอยู่ในแหน บนมืออื่น ๆ การผลิตก๊าซชีวภาพต่ำมากDW:CD 90:10 ชุดที่อาจจะเกิดจากการปรากฏตัวของลิกนิและ โมเลกุลซับซ้อน ซึ่งใช้เวลาในการถูกย่อยได้ และจึงสามารถให้สารตั้งต้น methanogenic เพียงพอเชื้อแบคทีเรีย นี้จะยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ และยับยั้งmethanogenesis (โละทเมนท์นวดในสถาน et al. 2013)รูปที่ 5 แสดงค่าความเข้มข้นมีเทนในก๊าซชีวภาพจากมูลวัวและผสมวัตถุดิบ (DW และซีดี) สูงที่สุดเนื้อหามีเทนร้อยละ 64.3 ลพบว่า สำหรับก๊าซชีวภาพจากซีดีเพียงอย่างเดียว (Ukpai และ Nnabuchi, 2012) ตาม ด้วยการผสมวัตถุดิบ50: 50 DW:CD ¼ (63.8%) และ 75:25 DW:CD ¼ (63.5%) การ methanogenicเฟส หลังจากเกิดกระบวนการย่อยอาหาร กรดเป็นลักษณะโดยความเข้มข้นของมีเทนระดับ 50e60% มีการลดลงของความเข้มข้นของคาร์และจุลินทรีย์เพิ่มค่า pH ของสิ่งแวดล้อม (Barlaz et al. 1989) สูงเนื้อหาของมีเทนในก๊าซชีวภาพจากซีดีอาจเกิดจากการอัตราส่วน C:N สูงที่เทียบกับ DWกรดไขมันระเหยง่ายเป็นกรดไขมันสายโซ่สั้นที่ประกอบด้วยหกหรือลดจำนวนคาร์บอนอะตอมเช่นกรดน้ำส้ม โพรพิโอนิ และกรดแกมมา(Lee et al. 2014) โดยทั่วไป การเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของ VFA เป็นที่สุดพารามิเตอร์ที่สำคัญ เป็นสาเหตุหลักของการบ่อย่อยชีวภาพล้มพับรอบไม่สมดุลระหว่าง acidogenic, acetogenic และ methanogenicสิ่งมีชีวิต ตอนแรกจะได้รับพบว่าซีดี (100%) เพียงอย่างเดียวแสดงค่า VFA สูงสุดตาม ด้วย 50: 50 DW:CD, 90:1075:25 ที่มี 417, 410, 403 และ 389 mg/l ตามลำดับ สารระเหยกรดไขมันของสารละลายย่อยหลัง 55 วัน HRT ก็วัด และจะได้รับพบว่า ค่าของ DW:CD 90:10(1500 mg/l) สูงที่สุดตามมา ด้วย DW:CD 75:25 (900 มิลลิกรัม/ลิตร),50: 50 DW:CD (810 mg/l) และ CD:100 (750 mg/l) VFA สูงสุดอาจเป็นสาเหตุของความล้มเหลว CW:DW 10:90 วัตถุดิบสำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพผลิต (ฝาง et al. 2015)ผลการทดลองแสดงว่า แหนสามารถเรียบร้อยแล้วใช้สำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพ โดยย่อยอาหารร่วมกับปศุสัตว์ดังนี้ นี้จะมีเทคโนโลยีเป็นไปในชนบทของภาค (เดียว) ตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย ที่มีอยู่ของบ่อสำหรับปลาที่เลี้ยงเกิดขึ้น เป็นส่วนหนึ่งของเกือบทุกบ้าน อย่างไรก็ตาม การทดลองในระดับนำร่องพืชต้องดำเนินการปรับปรุง และแสดงให้เห็นถึงความเกี่ยวข้องการฝึกร่วมย่อยขี้วัวและแหนสำหรับทำอาหาร และ การผลิตไฟฟ้า การรับรู้ของผลของการเพาะปลูกแหนสำหรับววิธีบ่อ และดังนั้น ผลบวกปลาที่เลี้ยงมีแนวโน้มให้เทคโนโลยีน่าสนใจมากขึ้น (Lananan et al. 2014) และสุดท้าย แต่ไม่ให้น้อย สามารถฝึกของ vermicomposting ด้วยน้ำชีวภาพสามารถเพิ่มค่าร้อนรนเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตก๊าซชีวภาพสะสม (รูปที่. 4) สำหรับซีดี (100%), DW / ซีดี (90:10), (75:25) และ (50:50) เป็น 11,620, 305, 11,695 และ 12,070 มิลลิลิตร
ตามลำดับซึ่ง แสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนที่เหมาะสมสำหรับ codigestion
ของ DW และซีดี 1: 1 การผลิตก๊าซชีวภาพมากที่สุดคือ
ข้อสังเกตใน DW / ซีดี (50:50) รวมกัน นี้อาจจะเป็นเพราะ
ความจริงที่ว่ามีมูลวัวโมโนเมอร์ที่ย่อยสลายได้ง่ายขึ้น
และเพราะการกระทำร่วมกันของแบคทีเรีย acedogenic นอกจากนี้
เชื้อแบคทีเรียหมักย่อยสลายโมเลกุลเหล่านี้เพื่อให้ไขมันที่ระเหย
กรดและแอมโมเนีย; การก่อตัวของก๊าซมีเทนที่เกิดขึ้นในการที่
กรดจะถูกแปลงเป็นก๊าซชีวภาพ (โปร et al. 2011) ดังนั้น
การรวมกัน DW / ซีดี (50:50) ให้การผลิตก๊าซชีวภาพสูงสุด
ในประเด็นแรกมูลวัวสารระเหยที่ถูกนำมาใช้โดยจุลินทรีย์
ที่สามารถย่อยสลายได้เร็วขึ้นเซลลูโลสและลิกนินในปัจจุบัน
แหน ในทางตรงกันข้ามการผลิตก๊าซชีวภาพที่ต่ำมากสำหรับ
DW: ซีดีที่ 90:10 รวมกันอาจจะเป็นเพราะการปรากฏตัวของลิกนิน
และโมเลกุลที่ซับซ้อนซึ่งต้องใช้เวลาที่จะได้รับการย่อยและ
ไม่สามารถจึงจะให้สารตั้งต้นเพียงพอที่จะผลิตก๊าซมีเทน
แบคทีเรีย นี้ในการเปิดยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์และยับยั้งการ
ปล่อยก๊าซมีเทน (Manyi-Loh et al., 2013).
รูป 5 หมายถึงรายละเอียดความเข้มข้นของก๊าซมีเทนก๊าซชีวภาพ
จากมูลวัวและวัตถุดิบผสม (DW และ CD) สูงสุด
เนื้อหาของก๊าซมีเทน 64.3% เป็นข้อสังเกตสำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพจากแผ่นซีดี
เพียงอย่างเดียว (Ukpai และ Nnabuchi, 2012) ตามด้วยวัตถุดิบผสม
DW: ซีดี¼ 50:50 (63.8%) และ DW: ซีดี¼ 75:25 (63.5%) . มีเทน
ขั้นตอนหลังจากกระบวนการย่อยอาหารอันเกิดกรดเป็นลักษณะ
โดยความเข้มข้นของก๊าซมีเทนในระดับ 50e60% ด้วย
การลดลงของความเข้มข้นของกรดคาร์บอกซิและผลเนื่องมาจาก
การเพิ่มขึ้นของค่า pH ของสภาพแวดล้อม (Barlaz et al., 1989) สูง
เนื้อหาก๊าซมีเทนในก๊าซชีวภาพจากแผ่นซีดีอาจนำมาประกอบกับ
สูง C: N ratio มีเมื่อเทียบกับ DW.
กรดไขมันระเหยเป็นกรดไขมันห่วงโซ่สั้นที่ประกอบด้วยหก
หรือน้อยกว่าอะตอมของคาร์บอนเช่นกรดอะซิติกโพรพิโอนิคและกรดบิวทิริก
(ลี et al., 2014) โดยทั่วไปการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้น VFA เป็นส่วนใหญ่
พารามิเตอร์ที่สำคัญเป็นสาเหตุของความล้มเหลวของบ่อหมักบานพับ
รอบความไม่สมดุลระหว่าง acidogenic, acetogenic และก๊าซมีเทน
มีชีวิต ตอนแรกมันได้รับพบว่าแผ่นซีดี (100%) เพียงอย่างเดียว
แสดงค่า VFA สูงสุดตามด้วย DW: CD 50:50, 90:10,
75:25 ซึ่งเป็น 417, 410, 403 และ 389 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ ระเหย
กรดไขมันของสารละลายย่อยหลังจาก 55 วัน HRT ยังได้รับการ
วัดและมันได้รับพบว่าค่านิยม DW: 90:10 ซีดี
(1500 mg / l) ตามสูงสุดโดย DW: 75:25 ซีดี (900 mg / l )
DW: 50:50 ซีดี (810 mg / l) และ CD: 100 (750 mg / l) สูงสุด VFA
อาจเป็นสาเหตุของความล้มเหลวของ CW นี้: DW 10:90 วัตถุดิบในการผลิตก๊าซชีวภาพ
(. ฝาง, et al, 2015). การผลิต
ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าแหนสามารถประสบความสำเร็จ
นำมาใช้สำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพโดยร่วมกับการย่อยอาหารวัว
มูล นี้อาจจะเป็นเทคโนโลยีที่เป็นไปได้ในพื้นที่ชนบทของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (NE) ภาคเหนือของอินเดียซึ่งการดำรงอยู่ของบ่อที่
เลี้ยงปลาเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของเกือบทุก
ครัวเรือน อย่างไรก็ตามการทดลองเพิ่มเติมเกี่ยวกับพืชขนาดนักบิน
จะต้องมีการดำเนินการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและแสดงให้เห็นถึงบังคับใช้
ของการปฏิบัติของผู้ร่วมการย่อยแหนและมูลวัวสำหรับ
การปรุงอาหารและอาจจะเป็นในการผลิตไฟฟ้า การรับรู้ของ
ผลกระทบของการเพาะปลูกแหนสำหรับการบำบัดทางชีวภาพบ่อและ
ด้วยเหตุนี้ผลบวกที่มีต่อการเลี้ยงปลามีแนวโน้มที่จะทำให้เทคโนโลยีนี้
น่าสนใจมากขึ้น (Lananan et al., 2014) และสุดท้าย แต่ไม่
น้อยการปฏิบัติของ vermicomposting กับน้ำทิ้งก๊าซชีวภาพที่สามารถ
จะเป็นการเพิ่มมูลค่าผลบังคับใช้เทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตก๊าซชีวภาพสะสม ( รูปที่ 4 ) สำหรับซีดี ( 100% ) , DW / ซีดี ( รูป ) , ( 5 ) และ ( 50 : 50 ) 11620 305 , 11695 และ 12070 มิลลิลิตรตามลำดับ ซึ่งพบว่า อัตราส่วนที่เหมาะสมสำหรับ codigestionของระบบ และแผ่นซีดี เป็น 1 : 1 การผลิตแก๊สชีวภาพสูงสุดพบใน DW / ซีดี ( 50 : 50 ) การรวมกัน นี้อาจจะเนื่องจากการที่ว่าวัวดังประกอบด้วยมอนอเมอร์ย่อยสลายได้ง่ายมากขึ้นและเพราะการกระทำร่วมกันของ acedogenic แบคทีเรีย เพิ่มเติมแบคทีเรียย่อยสลายโมเลกุลเหล่านี้วิศวกรรมเคมี กรดไขมันระเหยกรดแอมโมเนีย การสร้างก๊าซมีเทนที่เกิดขึ้นซึ่งกรดจะถูกแปลงเป็นก๊าซชีวภาพ ( Provenzano et al . , 2011 ) ดังนั้นชุด DW / ซีดี ( 50 : 50 ) ให้ปริมาณก๊าซชีวภาพผลิตซึ่งตอนแรกวัวมูลสารระเหยถูกใช้ โดยจุลินทรีย์ที่สามารถย่อยสลายเซลลูโลส และลิกนิน ปัจจุบันได้เร็วขึ้นไม่แตกต่างกัน . บนมืออื่น ๆ , การผลิตก๊าซชีวภาพต่ำมากDW : CD รูปรวมกันอาจจะเนื่องจากการปรากฏตัวของลิกนินและโมเลกุลที่ซับซ้อน ซึ่งต้องใช้เวลาที่จะได้รับน้ำตาลและจึงไม่สามารถให้โปรตีนเพียงพอที่จะมีเทนแบคทีเรีย นี้จะยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ และยับยั้งช้า ( มานหยี่โล๊ะ et al . , 2013 )ภาพที่ 5 แสดงถึงความเข้มข้นของมีเทนโปรไฟล์ของก๊าซชีวภาพจากวัววัวผสมวัตถุดิบ ( DW และซีดี ) สูงสุดเนื้อหาของ 64.3 % มีเทนพบว่าสำหรับก๊าซชีวภาพจากซีดีอยู่คนเดียว ( ukpai และ nnabuchi 2012 ) ตามด้วยวัตถุดิบผสมDW : ซีดี¼ 50 : 50 ( 63.8 % ) และ DW : ซีดี¼ 5 ( 63.5% ) และมีเทนเฟส หลังจากกรดใช้กระบวนการย่อยอาหาร เป็นลักษณะโดยมีความเข้มข้นในระดับ 50e60 % ด้วยลดความเข้มข้นของกรดคาร์บอกซิลิก และผลเพิ่ม pH ของสภาพแวดล้อม ( barlaz et al . , 1989 ) สูงปริมาณก๊าซมีเทนในก๊าซชีวภาพจากซีดี อาจจะเกิดจากการสูงเมื่อเทียบกับราคา อัตราส่วน C : N .กรดไขมันที่ระเหยได้เป็นกรดไขมันสายสั้น ที่ประกอบด้วยหกหรือน้อยกว่าอะตอมของคาร์บอน เช่น กรดโพรพิออนิก และกรด butyric ,( ลี et al . , 2010 ) โดยทั่วไปการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของกรดไขมันระเหยมากที่สุดพารามิเตอร์ที่อ่อนไหว เป็นรากสาเหตุของความล้มเหลวโดยบานพับรอบความไม่สมดุลระหว่างกากสับปะรด acetogenic , มีเทนสิ่งมีชีวิต ตอนแรกมันถูกพบ ซีดี ( 100% ) คนเดียวแสดงคุณค่าสูงสุดลดลงตามด้วย DW : ซีดี 50 , 90 : 10 ,5 ซึ่งเป็น 417 , 410 , แล้ว 389 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ ระเหยกรดไขมันของย่อยหลัง 55 วัน HRT ยัง ?วัด และได้พบว่า ค่านิยมของ DW : รูปซีดี( 1500 mg / L ) สูงสุดตามด้วย DW : ซีดี 5 ( 900 มก. / ลิตร )DW : ซีดี 50 : 50 ( 810 mg / L ) และซีดี : 100 ( 750 mg / l ) ที่ง่ายที่สุดอาจเป็นสาเหตุของความล้มเหลวของ CW : DW 10:90 วัตถุดิบสำหรับผลิตก๊าซชีวภาพการผลิต ( ฟาง et al . , 2015 )ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าแหนได้เรียบร้อยแล้วที่ใช้สำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพโดยการย่อย ร่วม กับ วัวมูลสัตว์ นี้จะเป็นเทคโนโลยีที่เป็นไปได้ในชนบทของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ( NE ) ภูมิภาคของอินเดีย ซึ่งมีบ่อสำหรับการเลี้ยงปลาเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของเกือบทุกแบบบูรณาการที่ใช้ในครัวเรือน อย่างไรก็ตาม , การทดลองเพิ่มเติมในระดับนำร่องพืชต้องมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กันการฝึกของ Co และการย่อยอาหารของแหนมูลวัวอาหาร และอาจจะสำหรับการผลิตไฟฟ้า ความตระหนักของผลของการปลูกและน้ำมันที่บ่อแหนจึงมีผลบวกต่อการเลี้ยงปลามีแนวโน้มที่จะให้เทคโนโลยีน่าสนใจมากขึ้น ( lananan et al . , 2010 ) และสุดท้าย แต่ไม่อย่างน้อย , ฝึกของ vermicomposting กับก๊าซชีวภาพ น้ำสามารถเป็นมืออาชีพค่านอกเหนือไปจากเทคโนโลยี