Space Shuttle Discovery made its Ma

Space Shuttle Discovery made its Maiden Flight on Aug. 30, 1984 carrying 3 satellites and a Solar Wing experiment, the OAST-1 payload (Office of Application and Space Technology). The Solar Wing extended to a maximum 102 feet tall over the payload bay. This experiment demostrated that large lightweight solar arrays can be used in the future in building large facilities in space such as the Space Station.

Three satellites were deployed from the payload bay: SBS-D (Satellite Business System) and Telstar-3C were carried on special canisters, the PAM-D (Payload Assist Module-D). The third satellite was the Syncom IV-2 (also known as Leasat-2) and was located aft in the payload bay.

This mission ended with a landing at Edwards Air Force Base on Sep. 5, 1984.

This papermodel has the Solar Array in scale compared to the real array. The canisters PAM-D have sliding doors that can be opened to show the satellites. Satellites can be removed as well.

Enjoy this model!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีได้บินของหญิงสาวบนดาวเทียม 3 กระเป๋า 30 ส.ค. 1984 และเป็นปีกแสงทดลอง OAST-1 สิ่งที่เตรียมไว้ (ของโปรแกรมประยุกต์ Office และสารสนเทศ) ปีกแสงขยายสูง 102 ฟุตสูงเหนืออ่าวส่วนของข้อมูล Demostrated การทดลองนี้ว่า เรย์พลังงานแสงอาทิตย์ขนาดใหญ่น้ำหนักเบาสามารถใช้ในอนาคตในการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกขนาดใหญ่ในพื้นที่เช่นสถานีอวกาศสามดาวเทียมถูกใช้งานจากอ่าวส่วนของข้อมูลของ: SBS-D (ระบบดาวเทียมธุรกิจ) และ Telstar - 3C ได้ดำเนินการในกล่องพิเศษ แพม-D (ส่วนของข้อมูลช่วยโม-D) ดาวเทียมที่สามถูก Syncom IV-2 (หรือที่เรียกว่า Leasat-2) และมาตั้ง aft ในส่วนของข้อมูลภารกิจนี้จบลง ด้วยการลงจอดที่ฐานทัพอากาศเอ็ดเวิร์ดบนกันยายน 5, 1984Papermodel นี้มีเรย์พลังงานแสงอาทิตย์ในมาตราส่วนเปรียบเทียบกับอาร์เรย์จริง ฝากแพม-D มีประตูบานเลื่อนที่สามารถเปิดการแสดงดาวเทียม สามารถเอาดาวเทียมเช่นสนุกกับรุ่นนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระสวยอวกาศดิสคัฟทำบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 1984 ตามบัญชี 3 ดาวเทียมและทดลองวิงแสงอาทิตย์ Oast-1 น้ำหนักบรรทุก (สำนักงานการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีอวกาศและ) ปีกแสงอาทิตย์ขยายไปสูงสุด 102 ฟุตเหนืออ่าวน้ำหนักบรรทุก การทดลองนี้ demostrated ว่าแผงเซลล์แสงอาทิตย์ที่มีขนาดใหญ่ที่มีน้ำหนักเบาสามารถนำมาใช้ในอนาคตในการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีขนาดใหญ่ในพื้นที่เช่นสถานีอวกาศ. สามดาวเทียมถูกนำไปใช้จากอ่าวน้ำหนักบรรทุก: SBS-D (ระบบธุรกิจดาวเทียม) และเทลสตา-3C ถูกดำเนินการเกี่ยวกับ ถังพิเศษ PAM-D (Payload ช่วยในการวัด-D) ดาวเทียมที่สามคือ Syncom IV-2 (ยังเป็นที่รู้จัก Leasat 2) และตั้งอยู่ท้ายเรือในอ่าวน้ำหนักบรรทุก. ภารกิจครั้งนี้จบลงด้วยการลงจอดที่ฐานทัพอากาศเอ็ดเวิร์ดใน 5 กันยายน 1984. papermodel นี้มีพลังงานแสงอาทิตย์ ในระดับเมื่อเทียบกับอาร์เรย์จริง ถัง PAM-D ได้ประตูบานเลื่อนที่สามารถเปิดเพื่อแสดงดาวเทียม ดาวเทียมที่สามารถถอดออกได้เป็นอย่างดี. สนุกกับรูปแบบนี้!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรี่ทำให้การบินครั้งแรกของวันที่ 30 ส.ค. 1984 แบก 3 ดาวเทียม และการทดลองที่ปีกของ oast-1 พลังงานแสงอาทิตย์ , สำนักงานเทคโนโลยีอวกาศและการประยุกต์ ) ปีกแสงขยายสูงสุด 102 ฟุตเหนือของอ่าวการทดลองนี้ พบว่า พลังงานแสงอาทิตย์ขนาดใหญ่ที่มีอาร์เรย์สามารถใช้ในอนาคตในการสร้างเครื่องขนาดใหญ่ในพื้นที่เช่นสถานีอวกาศ

สามดาวเทียมถูกใช้งานจาก payload เบย์ : sbs-d ( ระบบธุรกิจดาวเทียม ) และ telstar-3c ได้ดําเนินบนถังพิเศษ pam-d ( payload ช่วย module-d )ดาวเทียมที่ 3 เป็น syncom iv-2 ( ยังเป็นที่รู้จัก leasat-2 ) และอยู่ทางท้ายเรือใน Payload Bay

ภารกิจนี้จบลงด้วยท่าที่ Edwards Air Force Base on กันยายน 5 , 2008 .

โมเดลนี้มีโซล่าเรย์ในมาตราส่วนเปรียบเทียบกับอาร์เรย์จริง เครื่อง pam-d มีประตูที่สามารถเปิดได้เพื่อแสดงดาวเทียมเลื่อน ดาวเทียมสามารถถอดออกได้เช่นกัน

สนุกกับรูปแบบนี้