Reliability studies on the original

Reliability studies on the original MMPI indicate that it had moderate levels of temporal stability and internal consistency.

For example, Hunsley, Hanson, and Parker (1988) completed a meta-analysis of studies performed on the MMPI between 1970 and 1981, and concluded, "all MMPI scales are quite reliable, with values that range from a low of .71 (Scale Ma) to a high of .84 (Scale Pt)" (p. 45). Their analysis was de- rived from studies that included a wide range of populations , intervals that ranged from one day to two years, and a combined sample size exceeding 5,000. In contrast to Hunsley et a l ., some authors have reported that the fluctuations in some of the scales are sufficiently wide to question their reliabilities (Hathaway & Monachesi, 1963; Mauger, 1972). Proponents of the MMPI counter that some fluctuation in test scores are to be expected. This is especially true for psychiatric populations because the effects of treatment or stabilization in a temporary crisis are likely to be reflected in a patient's test performance (J. Graharn, Smith , & Schwartz, 1986). Bergin (1971) has demonstrated that Scale 2 (Depression) is particularly likely to be lowered after successful treatment. Similarly, Scale 7 (Psychasthenia) would be likely to alter according to a person's external situation. Thus, test-retest reliability may actually be an inappropriate method of evaluating these scales for certain populations. This defense of the test's reliability is somewhat undermined by the observation that test-retest reliability is actually slightly more stable for psychiatric populations than for normals. Whereas the median range for psychiatric patients is about .80, median reliabilities for normals are about .70. Split-half reliabilities are likewise moderate, having an extremely wide range from .05 to .96, with median correlations in the. 70s (Hunsley et al., 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาความน่าเชื่อถือ MMPI เดิมระบุว่า มันมีเสถียรภาพขมับและความสอดคล้องภายในระดับปานกลาง For example, Hunsley, Hanson, and Parker (1988) completed a meta-analysis of studies performed on the MMPI between 1970 and 1981, and concluded, "all MMPI scales are quite reliable, with values that range from a low of .71 (Scale Ma) to a high of .84 (Scale Pt)" (p. 45). Their analysis was de- rived from studies that included a wide range of populations , intervals that ranged from one day to two years, and a combined sample size exceeding 5,000. In contrast to Hunsley et a l ., some authors have reported that the fluctuations in some of the scales are sufficiently wide to question their reliabilities (Hathaway & Monachesi, 1963; Mauger, 1972). Proponents of the MMPI counter that some fluctuation in test scores are to be expected. This is especially true for psychiatric populations because the effects of treatment or stabilization in a temporary crisis are likely to be reflected in a patient's test performance (J. Graharn, Smith , & Schwartz, 1986). Bergin (1971) has demonstrated that Scale 2 (Depression) is particularly likely to be lowered after successful treatment. Similarly, Scale 7 (Psychasthenia) would be likely to alter according to a person's external situation. Thus, test-retest reliability may actually be an inappropriate method of evaluating these scales for certain populations. This defense of the test's reliability is somewhat undermined by the observation that test-retest reliability is actually slightly more stable for psychiatric populations than for normals. Whereas the median range for psychiatric patients is about .80, median reliabilities for normals are about .70. Split-half reliabilities are likewise moderate, having an extremely wide range from .05 to .96, with median correlations in the. 70s (Hunsley et al., 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาความน่าเชื่อถือที่เดิม MMPI บ่งชี้ว่าจะมีระดับปานกลางของความมั่นคงเวลาและความสอดคล้องภายในตัวอย่างเช่น Hunsley แฮนสันและปาร์กเกอร์ (1988) เสร็จสิ้นการวิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาดำเนินการใน MMPI ระหว่างปี 1970 และปี 1981 และสรุป "ทุกเกล็ด MMPI จะค่อนข้างมีความน่าเชื่อถือที่มีค่าที่อยู่ในช่วงจากต่ำ 0.71 (ขนาดแม่) สูงถึงตัวละ 0.84 (ขนาด Pt)" (พี. 45) การวิเคราะห์ของพวกเขาถูกตั้งจากโรงงาน rived จากการศึกษาที่มีความหลากหลายของประชากรที่อยู่ระหว่างช่วงเวลาจากวันหนึ่งถึงสองปีและขนาดของกลุ่มตัวอย่างรวมกันเกิน 5,000 . ในทางตรงกันข้ามกับ Hunsley และคณะผู้เขียนบางคนได้รายงานว่าความผันผวนในบางส่วนของเครื่องชั่งที่มีความกว้างพอที่จะตั้งคำถามกับความเชื่อมั่นของพวกเขา (ฮาธาเวย์และ Monachesi 1963; Mauger, 1972) ผู้เสนอของ MMPI นับที่ความผันผวนของคะแนนการทดสอบบางส่วนจะได้รับการคาดว่า นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประชากรจิตเวชเนื่องจากผลกระทบของการรักษาหรือการรักษาเสถียรภาพในวิกฤตชั่วคราวมีแนวโน้มที่จะสะท้อนให้เห็นในการทดสอบประสิทธิภาพของผู้ป่วย (เจ Graharn สมิ ธ & Schwartz, 1986) Bergin (1971) ได้แสดงให้เห็นระดับที่ 2 (อาการซึมเศร้า) เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะลดลงหลังการรักษาที่ประสบความสำเร็จ ในทำนองเดียวกันขนาด 7 (Psychasthenia) จะมีแนวโน้มที่จะปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ภายนอกของบุคคล ดังนั้นความน่าเชื่อถือการทดสอบสอบซ่อมจริงอาจจะเป็นวิธีการที่ไม่เหมาะสมของการประเมินผลการชั่งน้ำหนักเหล่านี้สำหรับประชากรบาง การป้องกันความน่าเชื่อถือของการทดสอบนี้จะถูกทำลายบ้างโดยการสังเกตที่น่าเชื่อถือการทดสอบซ้ำเป็นจริงเล็กน้อยมีเสถียรภาพมากขึ้นสำหรับประชากรจิตเวชกว่าปกติ ในขณะที่ช่วงได้เฉลี่ยต่อผู้ป่วยจิตเวชเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 0.80, ความเชื่อมั่นเฉลี่ยต่อภาวะปกติมีประมาณ 0.70 ความเชื่อมั่นแยกครึ่งหนึ่งอยู่ในระดับปานกลางเช่นเดียวกันมีความหลากหลายมาก 0.05-0.96 มีความสัมพันธ์เฉลี่ยใน 70s (Hunsley et al., 1988)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความน่าเชื่อถือในการศึกษา mmpi เดิมระบุว่ามีปานกลางระดับความมั่นคงชั่วคราวและความสอดคล้องภายใน

เช่น hunsley แฮนสันและปาร์คเกอร์ ( 1988 ) ได้เสร็จสิ้นการวิเคราะห์ของการศึกษาปฏิบัติใน mmpi ระหว่างปี 1970 และปี 1981 และสรุป " เครื่องชั่ง mmpi ทั้งหมดมีความน่าเชื่อถือมากด้วยคุณค่าที่หลากหลายจากต่ำ . 71 ( ขนาดมา ) สูง 84 ( PT ) ) ( หน้า 45 )การวิเคราะห์ของพวกเขาถูก de - rived จากการศึกษาว่า รวมหลากหลายของประชากร ช่วงเวลานั้นอยู่ระหว่าง 1 วันถึงสองปี และเมื่อขนาดตัวอย่างมากกว่า 5000 ในทางตรงกันข้ามกับ hunsley et l . บางคนเขียนได้รายงานว่า ความผันผวนในบางระดับที่เพียงพอของคำถามแบบกว้าง ( Hathaway & monachesi 1963 ; mauger , 1972 )ผู้เสนอของเคาน์เตอร์ mmpi บางความผันผวนในคะแนนการทดสอบเป็นที่คาดหวัง . นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประชากรจิตเวช เพราะผลของการรักษาหรือการรักษาเสถียรภาพในวิกฤตชั่วคราวมีแนวโน้มที่จะสะท้อนให้เห็นในการทดสอบประสิทธิภาพของผู้ป่วย ( เจ graharn สมิธ & Schwartz , 1986 )เบอร์กิ้น ( 1971 ) ได้แสดงให้เห็นว่า ระดับ 2 ( Depression ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะลดลงหลังจากที่ประสบความสําเร็จในการรักษา ในทํานองเดียวกัน ระดับ 7 ( โดย ) จะเป็นแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์ภายนอกของบุคคล ดังนั้น ความเชื่อถือได้จริงอาจเป็นวิธีที่ไม่เหมาะสมของการประเมินระดับเหล่านี้สำหรับประชากรที่แน่นอนนี้ป้องกันความน่าเชื่อถือของการทดสอบค่อนข้าง undermined โดยการสังเกตว่า จริง ๆมีความเชื่อถือได้มากขึ้นเล็กน้อยสำหรับประชากรจิตเวชมากกว่าปกติ ส่วนช่วงกลางสำหรับผู้ป่วยจิตเวชประมาณ . 80 มีค่ามัธยฐานสำหรับปกติจะประมาณ 70 แบ่งครึ่งแบบปานกลางเป็นเช่นเดียวกัน มีช่วงที่กว้างมากจากระดับ . 96 ,กับกลางความสัมพันธ์ในการ 70 ( hunsley et al . , 1988 ) .