where OPGI is the observed PGI and

where OPGI is the observed PGI and EPGI is the expected PGI.
A synergistic effect was assigned for AI ≥ 1.5, an additive effect when it was ≥0.5–1.5 and antagonistic when it was ≤0.5 (Gadban, 2011 and Kosman and Cohen, 1996)

2.6. Phytotoxicity assays

2.6.1. Garlic germination study

A seed germination study was carried out to identify EOs with phytotoxic effects. Garlic cloves with a diameter of 1.5-cm were purchased in a local market and kept at 20 °C in paper bags. A stock solution of liquid culture medium was prepared according to Díaz Báez et al. (2004). The medium was diluted 10 times and the pH was adjusted to 7.0. Test tubes (10 × 1.5 cm) were filled with culture medium (9 mL) and EOs were added to achieve their MFCs. The epidermis of the seeds was removed before the test. Garlic cloves were put on top of the tube with the root zone submerged in the culture medium. Tubes were incubated at 20 °C for 72 h in darkness. A solution of Cu2+ was used as a positive control. The negative control was growth medium without EO. After incubation, the lengths of the roots and leaves were measured. The results were expressed as roots growth inhibition (%) and leaves growth inhibition (%), using the equation [(C − T)/C] × 100, where C is the mean value of the positive control and T is the mean value of the treatment. Non-phytotoxic essential oils (NPEOs) were identified in this study.

2.6.2. Garlic yield

Previously identified NPEOs were tested in a field assay in order to determine their effect on garlic production. MFC of NPEOs and MFC plus an extra 50% (MFC50+) of this dose (to supplement the losses by volatilization and light degradation) of NPEOs were tested. Bins (16 liters) were filled with soil collected from the Experimental Station of “Facultad de Ciencias Agropecuarias” where garlic had never been cultivated, and buried at the same place. Twenty eight garlic seeds were planted in four rows of seven seeds each. After 30, 50 and 70 days of seeding, broths with the EOs were applied to the soil. After the growing season (120 days), the dry weight of garlic cloves was obtained and the yield was expressed as kg/ha.

2.7. Field study

A field study was carried out to determine whether the MFCs (of NPEOs) obtained in the in vitro tests had the same effect in soil inoculated with S. cepivorum Berk. MFC and MFC50+ doses of NPEOs were tested. Ip treatment, the combinations of Ip + MFCs, Ip + MFC50+, and a control (C) treatment were also tested. In total, 10 treatments were evaluated. Sclerotia were collected from fungi colonies previously grown at 21 °C for 7 days in PDA medium and then mixed with the soil. Bins (16 liters) containing the inoculated soil were buried at the same location as where the soil was collected. Twenty eight garlic seeds (distanced 7 cm) were planted in four lines. Broths with EOs, Ip or a combination were prepared in an Erlenmeyer flask and applied to the soil with a pipette along each line (20 mL), next to the plant neck. Three applications were made: after 30, 50 and 70 days of the seeding date. The incidence (% of diseased plants) was recorded every 15 days from the first day that a diseased plant was detected, in order to describe the progress of white rot (Zewide et al., 2007). Data were used to calculate the area below the disease progress curve (ABDPC) for each treatment using SigmaPlot version 13.0 (Systat software, San Jose, USA).

Samples were harvested at the end of the growing season (120 days). Soil sclerotia density (SSD) (number of viable sclerotia/100 g) was measured 30 days post-harvest according to Zewide et al. (2007).

2.8. Statistical analysis

Data analysis was carried out using Infostat software version 2014 (Di Rienzo et al., 2014). Treatments were replicated three times. A randomized complete block design was used in the field study. Simple regression equations were used to calculate the MICs and to compare sclerotia density according to their slopes. Analysis of variance (ANOVA, α = 0.05) and DCG’s multiple range test were performed to determine significant differences between means.

3. Results and discussion
3.1. Chemical analysis

The compositions of An, Su, OCom, OMen, and Ba are presented in Table 1. An was characterized by a great predominance of phenylpropanoids (87.1%). Anethole was the major component representing 63.80% of the essential oil composition, followed by estragole (23.81%). Sphatulenol (3.26%) was the third main component. Gadban (2011) reported a great prevalence of anethole and estragole as principal component in An extracted from plants grown in Argentina (77.7% and 22.5%, respectively). These results agree with other authors (De Feo et al., 1998), who reported a similar composition of An extracted from plants collected in Peru. Previous studies indicated that the chemical profile of this EO is not influenced by the location of the plants (Maestri et al., 1991). A total of 9 compounds were identified in Su. The ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยที่ OPGI คือ PGI สังเกตและ EPGI คือ PGI ที่คาดไว้กำหนดมีผลเสริมฤทธิ์กันสำหรับ AI ≥ 1.5 สารเติมแต่งผลเมื่อเป็น ≥0.5 – 1.5 และปรปักษ์เมื่อเป็น ≤0.5 (Gadban, 2011 และ Kosman และโคเฮ น 1996)2.6. phytotoxicity assays2.6.1. ศึกษาการงอกกระเทียมการศึกษาการงอกของเมล็ดพันธุ์ได้ดำเนินการเพื่อระบุ EOs phytotoxic ผล กระเทียมกลีบมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5 ซม.กำลังซื้อในตลาดท้องถิ่น และเก็บไว้ที่ 20 ° C ในถุงกระดาษ ของเหลวสารละลายหุ้นจัดทำตามสามารถเดินทาง Báez et al. (2004) สื่อถูกเจือจาง 10 เท่า และปรับ pH เป็น 7.0 หลอดทดลอง (10 × 1.5 ซม.) เต็มไป ด้วยวัฒนธรรมกลาง (9 มิลลิลิตร) และมีเพิ่ม EOs ให้เดอร์ของพวกเขา ผิวของเมล็ดถูกเอาออกก่อนการทดสอบ เวลาทั้งหมดถูกวางด้านบนของหลอดกับโซนรากแช่ในสื่อวัฒนธรรม หลอดได้รับการกกที่ 20 ° C สำหรับ 72 ชั่วโมงในความมืด สารละลาย Cu2 + ถูกใช้เป็นตัวควบคุมเชิงบวก การควบคุมเชิงลบคือ เจริญเติบโตปานกลาง โดย EO หลังจากบ่ม มาวัดความยาวของรากและใบ ผลลัพธ์ได้แสดงเป็นรากยับยั้งการเจริญเติบโต (%) และทำให้ยับยั้งการเจริญเติบโต (%), ใช้สมการ [(C − T)/c] × 100 ที่ C คือ ค่าเฉลี่ยของตัวควบคุมเชิงบวก และ T คือ ค่าเฉลี่ยของการรักษา มีระบุห้อง phytotoxic ระเหย (NPEOs) ในการศึกษานี้2.6.2. กระเทียมผลผลิตระบุไว้ก่อนหน้านี้ NPEOs รับการทดสอบในการทดสอบฟิลด์เพื่อกำหนดผลผลิตของกระเทียม MFC NPEOs และ MFC บวกการเพิ่ม 50% (MFC50 +) ของยานี้ (เพื่อเสริมการสูญเสีย โดยการทาลายและลดประสิทธิภาพของแสง) ของ NPEOs รับการทดสอบ ช่อง (16 ลิตร) เต็มไป ด้วยดินที่รวบรวมจากสถานีทดลองของ "Facultad de Ciencias Agropecuarias" ที่กระเทียมไม่เคยถูกปลูก และฝังอยู่ที่เดียวกัน ยี่สิบแปดกระเทียมเมล็ดที่ปลูกในแถวสี่เจ็ดเมล็ด หลังจาก 30, 50 และ 70 วันการเพาะ broths กับกล้อง EOs ใช้ดิน หลังจากฤดูเจริญเติบโต (120 วัน), น้ำหนักแห้งของแหล่งที่ได้รับ และผลตอบแทนที่ถูกแสดงเป็นกก./ฮา2.7. ฟิลด์ศึกษาการศึกษาของฟิลด์ที่ได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่า เดอร์ (จาก NPEOs) ได้รับในการทดสอบในหลอดทดลองได้ผลดีในดิน inoculated กับ S. cepivorum Berk MFC และ MFC50 + ปริมาณของ NPEOs รับการทดสอบ รักษา Ip การรวมกันของ Ip เดอร์ Ip + MFC50 + และยังทดสอบการรักษาควบคุม (C) รวม ทรีทเมนท์ 10 ถูกประเมิน Sclerotia ถูกรวบรวมจากเชื้ออาณานิคมก่อนหน้านี้ ปลูกที่ 21 ° C 7 วันใน PDA และผสมกับดินแล้ว ช่อง (16 ลิตร) ที่ประกอบด้วยดิน inoculated ถูกฝังอยู่ที่ตำแหน่งเดียวกันกับที่มีการรวบรวมดิน เมล็ดกระเทียมยี่สิบแปด (distanced ซม.) ถูกปลูกในสี่บรรทัด Broths EOs, Ip หรือการรวมกันถูกเตรียมไว้ในขวด Erlenmeyer และใช้กับดินกับปิเปตไปตามแต่ละบรรทัด (20 mL), ถัดจากคอพืช ทำงานที่สาม: วันที่ 30, 50 และ 70 วันของการเพาะ อุบัติการณ์ (%ของพืชที่เป็นโรค) ถูกบันทึกทุก ๆ 15 วันจากวันแรกที่เป็นโรคพืชตรวจพบ เพื่ออธิบายความคืบหน้าของขาวเน่า (Zewide et al. 2007) ข้อมูลถูกใช้ในการคำนวณพื้นที่ใต้เส้นโค้งความคืบหน้าของโรค (ABDPC) สำหรับการรักษาแต่ละใช้ SigmaPlot เวอร์ชัน 13.0 (Systat ซอฟต์แวร์ ซานโฮเซ่ สหรัฐอเมริกา)ตัวอย่างถูกเก็บเกี่ยวปลายฤดูเจริญเติบโต (120 วัน) ความหนาแน่น sclerotia ที่ดิน (SSD) (จำนวนวางอนาคต sclerotia/100 g) ซึ่งวัดได้ 30 วันหลังการเก็บเกี่ยวตาม Zewide et al. (2007)2.8. สถิติวิเคราะห์ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ Infostat ซอฟต์แวร์เวอร์ชั่น 2014 (Di Rienzo et al. 2014) การรักษาถูกจำลองแบบสามเท่า แบบสุ่มสมบูรณ์บล็อกถูกใช้ในการศึกษาฟิลด์ ใช้สมการถดถอยอย่างง่าย เพื่อคำนวณการไมโครโฟน และเปรียบเทียบ sclerotia ความหนาแน่นตามเนินเขาของพวกเขา การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA α = 0.05) และดำเนินการเพื่อตรวจสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวิธีของ DCG หลายช่วงทดสอบ3. ผล และการอภิปราย3.1. เคมีวิเคราะห์องค์ประกอบของ Su สะสม OCom ลาง และ Ba จะแสดงอยู่ในตารางที่ 1 มีลักษณะพิเศษ โดยความดีเด่นของ phenylpropanoids (87.1%) Anethole เป็นส่วนประกอบหลักร้อยละ 63.80 ขององค์ประกอบน้ำมันหอมระเหย ตาม ด้วย estragole (23.81%) Sphatulenol (3.26%) เป็นส่วนประกอบหลักสาม Gadban (2011) รายงานความชุกดีของ anethole และ estragole เป็นส่วนประกอบหลักในการสกัดจากพืชที่ปลูกในอาร์เจนตินา (77.7% และ 22.5% ตามลำดับ) ผลลัพธ์เหล่านี้ตกลง มีการเขียน (De Feo et al. 1998), ที่รายงานมีองค์ประกอบคล้ายของการสกัดจากพืชที่เก็บรวบรวมในเปรู การศึกษาก่อนหน้านี้ระบุว่า โปรไฟล์ของ EO นี้เคมีไม่แปรผันไปตามตำแหน่งของพืช (ใหม่ et al. 1991) ทั้งหมด 9 สารประกอบถูกระบุใน Su Ma

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ OPGI เป็นที่สังเกตและ PGI EPGI เป็น PGI คาดว่า.
ผลเสริมฤทธิ์กันได้รับมอบหมายสำหรับ AI ≥ 1.5 ผลกระทบสารเติมแต่งเมื่อมันเป็นปฏิปักษ์≥0.5-1.5และเมื่อมันเป็น≤0.5 (Gadban 2011 และ Kosman และโคเฮน 1996 ) 2.6 ชุดตรวจพิษ2.6.1 การศึกษาการงอกกระเทียมการศึกษาการงอกของเมล็ดได้ดำเนินการในการระบุ EOS ที่มีผลกระทบพิษ กลีบกระเทียมที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1.5 เซนติเมตรกำลังซื้อในตลาดท้องถิ่นและเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียสในถุงกระดาษ วิธีการแก้ปัญหาสต็อกของอาหารเลี้ยงเชื้อของเหลวถูกจัดทำขึ้นตามDíazBáez et al, (2004) สื่อที่ถูกเจือจาง 10 เท่าและค่า pH ปรับ 7.0 หลอดทดลอง (10 × 1.5 ซม.) เต็มไปด้วยอาหารเลี้ยงเชื้อ (9 มิลลิลิตร) และ EOS ถูกเพิ่มเพื่อให้บรรลุ MFCs ของพวกเขา ผิวหนังชั้นนอกของเมล็ดจะถูกลบออกก่อนการทดสอบ กลีบกระเทียมถูกวางอยู่ด้านบนของท่อกับโซนรากจมอยู่ในอาหารเลี้ยงเชื้อ ท่อถูกบ่มที่อุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 72 ชั่วโมงในความมืด วิธีการแก้ปัญหาของ Cu2 + ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมในเชิงบวก การควบคุมเชิงลบเป็นสื่อกลางในการเจริญเติบโตโดยไม่ต้อง EO หลังจากการบ่มความยาวของรากและใบที่ถูกวัด ผลการวิจัยที่แสดงเป็นยับยั้งรากเจริญเติบโต (%) และใบการยับยั้งการเจริญเติบโต (%) โดยใช้สมการ [(C - T) / C] × 100 ที่ C มีค่าเฉลี่ยของการควบคุมในเชิงบวกและ T คือค่าเฉลี่ย ของการรักษา น้ำมันหอมระเหยที่ไม่เป็นพิษ (NPEOs) ที่ถูกระบุในการศึกษานี้. 2.6.2 ผลผลิตกระเทียมNPEOs ระบุก่อนหน้านี้ได้มีการทดสอบในการทดสอบภาคสนามเพื่อตรวจสอบผลกระทบต่อการผลิตกระเทียม เอ็มเอฟของ NPEOs และ MFC บวกเพิ่ม 50% (MFC50 +) ของยานี้ (เพื่อเสริมความสูญเสียจากการระเหยและการย่อยสลายแสง) ของ NPEOs ได้รับการทดสอบ ถัง (16 ลิตร) ที่เต็มไปด้วยดินที่เก็บได้จากสถานีทดลองของ "Facultad de Ciencias Agropecuarias" ซึ่งกระเทียมไม่เคยได้รับการปลูกฝังและฝังอยู่ในสถานที่เดียวกัน ยี่สิบแปดเมล็ดกระเทียมถูกนำมาปลูกในสี่แถวเจ็ดเมล็ดแต่ละ หลังจากวันที่ 30, 50 และ 70 วันของการเพาะซุปมิโสะกับ EOS ถูกนำไปใช้กับดิน หลังจากที่ฤดูกาลที่กำลังเติบโต (120 วัน) น้ำหนักแห้งของกลีบกระเทียมที่ได้รับและอัตราผลตอบแทนที่ได้รับการแสดงเป็นกก. / ไร่2.7 เขตการศึกษาการศึกษาข้อมูลได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่า MFCs (จาก NPEOs) ที่ได้รับในการทดสอบในหลอดทดลองได้ผลเช่นเดียวกันในดินเชื้อด้วยเอส cepivorum Berk เอ็มเอฟและ MFC50 + ปริมาณ NPEOs ได้รับการทดสอบ การรักษา IP, การรวมกันของ IP + MFCs, IP + + MFC50 และการควบคุม (C) การรักษานอกจากนี้ยังได้รับการทดสอบ ทั้งหมด 10 การรักษาได้รับการประเมิน sclerotia ถูกรวบรวมมาจากอาณานิคมของเชื้อราเติบโตขึ้นก่อนหน้านี้ที่ 21 ° C เป็นเวลา 7 วันในสื่อ PDA และผสมกับดินแล้ว ถัง (16 ลิตร) ที่มีดินเชื้อที่ถูกฝังอยู่ในสถานที่เดียวกันกับที่ดินที่ถูกเก็บรวบรวม ยี่สิบแปดเมล็ดกระเทียม (ห่าง 7 ซม.) ถูกนำมาปลูกในสี่สาย ซุปมิโสะกับ EOS, IP หรือรวมกันได้ถูกเตรียมไว้ในขวด Erlenmeyer และนำไปใช้ดินที่มีหลอดพร้อมแต่ละบรรทัด (20 มิลลิลิตร) ถัดจากคอพืช สามโปรแกรมที่ทำ: หลังจาก 30, 50 และ 70 วันนับจากวันเพาะ อุบัติการณ์ (% ของโรคพืช) จะถูกบันทึกทุก 15 วันนับจากวันแรกที่เป็นพืชที่เป็นโรคที่ตรวจพบในการสั่งซื้อเพื่ออธิบายความคืบหน้าของเน่าสีขาว (Zewide et al., 2007) ข้อมูลที่ได้มาใช้ในการคำนวณพื้นที่ดังต่อไปนี้ความคืบหน้าของโรคเส้นโค้ง (ABDPC) สำหรับแต่ละรักษาโดยใช้ SigmaPlot รุ่น 13.0 (ซอฟแวร์ซิสแตท, ซานโฮเซ, สหรัฐอเมริกา) ได้. เก็บตัวอย่างในตอนท้ายของฤดูการเจริญเติบโต (120 วัน) ความหนาแน่นของดิน sclerotia (SSD) (จำนวนที่ทำงานได้ sclerotia / 100 กรัม) วัด 30 วันหลังการเก็บเกี่ยวตาม Zewide et al, (2007). 2.8 การวิเคราะห์ทางสถิติวิเคราะห์ข้อมูลดำเนินการโดยใช้ซอฟต์แวร์รุ่น Infostat ปี 2014 (Di Rienzo et al., 2014) การรักษาที่ถูกจำลองแบบสามครั้ง การออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์ถูกนำมาใช้ในการศึกษาภาคสนาม สมการถดถอยอย่างง่ายถูกนำมาใช้ในการคำนวณ MICs และเปรียบเทียบความหนาแน่น sclerotia ตามเนินเขาของพวกเขา การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA, α = 0.05) และการทดสอบช่วง DCG ของหลายได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างวิธี. 3 ผลการค้นหาและการอภิปราย3.1 การวิเคราะห์ทางเคมีองค์ประกอบของสุ OCom, ลางและบริติชแอร์เวย์จะถูกนำเสนอในตารางที่ 1. ก็มีลักษณะเด่นที่ดีของ phenylpropanoids (87.1%) anethole เป็นองค์ประกอบหลักคิดเป็น 63.80% ขององค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหยตาม estragole (23.81%) Sphatulenol (3.26%) เป็นองค์ประกอบหลักสาม Gadban (2011) รายงานความชุกที่ดีของ anethole และ estragole เป็นองค์ประกอบหลักในการสกัดจากพืชที่ปลูกในอาร์เจนตินา (77.7% และ 22.5% ตามลำดับ) ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วยกับผู้เขียนอื่น ๆ (De Feo et al., 1998) ที่รายงานองค์ประกอบของสารสกัดจากพืชที่เก็บรวบรวมในเปรูที่คล้ายกัน การศึกษาก่อนหน้าชี้ให้เห็นว่ารายละเอียดทางเคมีของ EO นี้จะไม่ได้รับอิทธิพลจากสถานที่ตั้งของพืช (Maestri et al., 1991) จำนวน 9 สารประกอบที่ถูกระบุในซู ซาชูเซตส์