I wasn't doing any work that day, j

I wasn't doing any work that day, just catching up on my footdangling. A warm gusty breeze was blowing in at the office window and the soot from the Mansion House Hotel oil burners across the alley was rolling across the glass top of my desk in tiny particles, like pollen drifting over a vacant lot.
I was just thinking about going to lunch when Kathy Home came in.
She was a tall, seedy, sad-eyed blonde who had once been a policewoman and had lost her job when she married a cheap little check bouncer named Johnny Home, to reform him. She hadn't reformed him, but she was waiting for him to come out so she could try again. In the meantime she ran the cigar counter at the Mansion House, and watched the grifters go by in a haze of nickel cigar smoke. And once in a while lent one of them ten dollars to get out of town. She was just that soft. She sat down and opened her big shiny bag and got out a package of cigarettes and lit one with my desk lighter. She blew a plume of smoke, wrinkled her nose at it.
"Did you ever hear of the Leander pearls?" she asked. "Gosh, that blue serge shines. You must have money in the bank, the clothes you wear."
"No," I said, "to both your ideas. I never heard of the Leander pearls and don't have any money in the bank."
"Then you'd like to make yourself a cut of twenty-five grand maybe."
I lit one of her cigarettes. She got up and shut the window, saying: "I get enough of that hotel smell on the job."
She sat down again, went on: "It's nineteen years ago. They had the guy in Leavenworth fifteen and it's four since they let him out. A big lumberman from up north named Sol Leander bought them for his wife-the pearls, I mean-just two of them. They cost two hundred grand."
"It must have taken a hand truck to move them," I said.
"I see you don't know a lot about pearls," Kathy Home said. "It's not just size. Anyhow they're worth more today and the twenty-five-grand reward the Reliance people put out is still good."
"I get it," I said. "Somebody copped them off."
"Now you're getting yourself some oxygen." She dropped her cigarette into a tray and let it smoke, as ladies will. I put it out for her. "That's what the guy was in Leavenworth for, only they never proved he got the pearls. It was a mail-car job. He got himself hidden in the car somehow and up in Wyoming he shot the clerk, cleaned out the registered mail and dropped off. He got to B.C. before he was nailed. But they didn't get any of the stuff-not then. All they got was him. He got life."
"If it's going to be a long story, let's have a drink."
"I never drink until sundown. That way you don't get to be a heel."
"Tough on the Eskimos," I said. "In the summertime anyway."
She watched me get my little flat bottle out. Then she went on: "His name was Sype-Wally Sype. He did it alone. And he wouldn't squawk about the stuff, not a peep. Then after fifteen long years they offered him a pardon, if he would loosen up with the loot. He gave up everything but the pearls."
"Where did he have it?" I asked. "In his hat?"
"Listen, this ain't just a bunch of gag lines, I've had a lead to those marbles."
I shut my mouth with my hand and looked solemn.
"He said he never had the pearls and they must have halfway believed him because they gave him the pardon. Yet the pearls were in the load, registered mail, and they were never seen again."
My throat began to feel a little thick. I didn't say anything.
Kathy Horne went on: "One time in Leavenworth, just one time in all those years, Wally Sype wrapped himself around a can of white shellac and got as tight as a fat lady's girdle. His cell mate was a little man they called Peeler Mardo. He was doing twenty-seven months for splitting twenty-dollar bills. Sype told him he had the pearls buried somewhere in Idaho."
I leaned forward a little.
"Beginning to get to you, eh?" she said. "Well, get this. Peeler Mardo is rooming at my house and he's a coke hound and he talks in his sleep."
I leaned back again. "Good grief," I said. "And I was practically spending the reward money."
She stared at me coldly. Then her face softened. "All right," she said a little hopelessly. "I know it sounds screwy. All those years gone by and all the smart heads that must have worked on the case, postal men and private agencies and all. And then a cokehead to turn it up. But he's a nice little runt and somehow I believe him. He knows where Sype is."
I said: "Did he talk all this in his sleep?"
"Of course not. But you know me. An old policewoman's got ears. Maybe I was nosy, but I guessed he was an ex-con and I worried about him using the stuff so much. He's the only roomer I've got now and I'd kind of go in by his door and listen to him talking to himself. That way I got enough to brace him. He told me the rest. He wants help to collect."
I leaned forward again. "Where's Sype?"
Kathy Home smiled, and shook her head. "That's the one thing he wouldn't tell, that and the name Sype is using now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมไม่ได้ทำงานทุกวัน เพียงจับบน footdangling ของฉัน ลมแรงพัดอบอุ่นถูกเป่าในหน้าต่าง office และคราบเขม่าจากบ้านแมนเตาน้ำมันข้ามซอยกลิ้งบนโต๊ะทำงานด้านกระจกในอนุภาคเล็ก ๆ เช่นเกสรดอกไม้ที่ลอยผ่านที่ดินฉันเพียงแค่คิดเกี่ยวกับไปเมื่อบ้านเคธีมาในกลางวันเธอบลอนด์สูง เมล็ด ตาเศร้าที่เมื่อได้รับการแย้ม และได้สูญเสียงานของเธอเมื่อเธอแต่งงานที่ราคาถูกเล็กน้อยเช็ค bouncer ชื่อจอห์นนี่ บ้านจะปฏิรูปเขา เธอไม่ได้ขึ้นเขา แต่เธอกำลังรอให้เขาออกมาเพื่อให้เธอสามารถลองอีกครั้ง ในระหว่างนี้เธอวิ่งจุดซิการ์ที่เฮ้าส์แมนชั่น และดู grifters ไปในหมอกของควันซิการ์นิกเกิล และเมื่อในขณะยืมหนึ่งสิบดอลลาร์ออกจากเมือง เธอเป็นเพียงที่นุ่ม เธอนั่งลง และเปิดกระเป๋าเงาของเธอใหญ่ และได้ออกแพคเกจซอง และมีไฟส่องสว่างกับโต๊ะทำงานเบา เธอพัดเบิ้ลพลูมเป็นควัน รอยย่นที่จมูกของเธอที่มัน"คุณเคยได้ยินของไข่มุก Leander " เธอถาม พุทโธ่ ที่สีฟ้าส่องกสูง คุณต้องมีเงินในธนาคาร เสื้อผ้าคุณสวมใส่""ไม่ ผมพูด "กับไอเดียของคุณทั้งสอง ฉันไม่เคยได้ยินของไข่มุก Leander และไม่มีเงินในธนาคาร""แล้วคุณอยากให้ตัวเองตัดของยี่สิบห้าแกอาจจะ"ผมมีไฟส่องสว่างของบุหรี่ของเธอ เธอมีค่า และปิดหน้าต่าง พูดว่า: "ฉันได้รับเพียงพอของกลิ่นโรงแรมงาน"เธอนั่งลงไปอีก ใน: "ก็เก้าปีที่ผ่านมา พวกเขามีผู้ชายในลีเวนเวิร์ธสิบห้า และสี่เนื่องจากพวกเขาให้เขาออก Lumberman เป็นใหญ่จาก ขึ้นเหนือชื่อ Sol Leander ซื้อพวกเขาด้วยไข่มุกภรรยาของเขา หมายถึงอะไร แค่สองของพวกเขา พวกเขาต้นทุนแกรนด์สองร้อย""มันต้องได้นำรถบรรทุกมือจะย้ายพวกเขา กล่าวบ้านเคธีกล่าวว่า "ฉันเห็นคุณไม่ได้รู้มากเกี่ยวกับไข่มุก "มันไม่ใช่แค่ขนาด อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะคุ้มค่ามากวันนี้ และรางวัลแกรนด์ยี่สิบห้าคนพึ่งนำออกคือยังดี""ฉันได้รับมัน กล่าว "ใครสักคน copped พวกเขาออก"ตอนนี้คุณได้รับตัวเองบางอย่างออกซิเจน" เธอลดบุหรี่ของเธอลงในถาด แล้วปล่อยให้ควัน ผู้หญิงจะเป็น ผมใส่ออกสำหรับเธอ "นั่นเป็นสิ่งที่คนในลีเวนเวิร์ธสำหรับ พวกเขาเพียงไม่เคยพิสูจน์ได้เขาได้ไข่มุก มันเป็นงานจดหมายรถ เขาได้ตัวเองที่ซ่อนอยู่ในรถอย่างใด และค่าในไวโอมิง เขายิงเสมียน ออกจดหมายลงทะเบียน และลดลง เขาได้ไปคศ.ก่อนเขาถูกตอก แต่พวกเขาไม่ได้รับใด ๆ ของสิ่ง-ไม่แล้ว ทั้งหมดที่พวกเขามีคือเขา เขามีชีวิต""ถ้ามันเป็นไปได้เรื่องยาว ขอมีเครื่องดื่ม""ผมไม่เคยดื่มจนถึงเวลาพระอาทิตย์ตก วิธีการที่คุณไม่ได้จะ เป็นส้น""ยากบนเอสกิโม ผมกล่าว "ในช่วงฤดูร้อนต่อไป"เธอเฝ้าดูลูกขวดแบนเล็กน้อยของฉันออก แล้วเธอเดิน: "ชื่อของเขาคือ แกะ Sype Sype เขาไม่ได้อยู่คนเดียว และเขาจะไม่ squawk เกี่ยวกับสิ่ง peep ไม่ แล้ว หลังจากสิบห้าปีนาน พวกเขานำเสนอเขานิรโทษกรรม ถ้าเขาจะคลายขึ้นกับการปล้น เขาให้ข้อมูลทุกอย่างแต่ไข่มุก""ที่มีมัน" ถาม ในหมวกของเขา""ฟัง นี้ไม่เพียงพวงของบรรทัดปิดปาก เคยเป็นลูกค้าให้หินเหล่านั้น"ผมปิดปาก ด้วยมือของฉัน และดูเคร่งขรึม"เขากล่าวว่า เขาไม่เคยมีไข่มุก และเขาต้องมีครึ่งหนึ่งเชื่อเขาเนื่องจากพวกเขาเขามีการนิรโทษกรรม ยัง ไข่มุกในการโหลด ไปรษณีย์ลงทะเบียน และพวกเขาก็ไม่เคยเห็นอีก"คอเริ่มรู้สึกหนาเล็กน้อย ผมไม่ได้พูดอะไรKathy ฮอร์นไป: "หนึ่งครั้งในลีเวนเวิร์ธ เพียงหนึ่งครั้งในทุกปี Sype แกะห่อตัวเองรอบสามารถของเชลแล็กสีขาว และได้เป็นแน่นเป็นผ้าคาดเอวของผู้หญิงอ้วน เขาคู่เซลล์เป็นคนเล็กน้อยที่พวกเขาเรียกว่า Mardo ที่ปอกเปลือก เขากำลังทำยี่สิบเจ็ดเดือนแบ่งตั๋วยี่สิบดอลลาร์ Sype บอกเขาเขามีมุกฝังอยู่ที่ใดที่หนึ่งในไอดาโฮ"ผมก็เอนไปข้างหน้าเล็กน้อย"เริ่มต้นการเข้าถึงคุณ เอ๊ะ" เธอบอกว่า "ดี ได้รับนี้ Mardo ปอกเป็น rooming ที่บ้านของฉัน และเขาเป็นหมาโค้ก และเขาพูดในการนอนหลับของเขา"ผมก็เอนกลับอีกครั้ง "ความเศร้าโศกดี ผมกล่าว "และผมจริงใช้เงินรางวัล"เธอจ้องที่ฉันจ้างงาน แล้ว ใบหน้าของเธอลง "สิ่งที่ถูกต้อง เธอกล่าวเล็กน้อยประดับประดา "ฉันรู้ว่า มันเสียง screwy ทุกปีไปโดยและหัวสมาร์ททุกที่ต้องมีการทำงานในกรณี บุรุษไปรษณีย์ และหน่วยงานเอกชน และทั้งหมด แล้ว cokehead จะเปิดขึ้น แต่เขาเป็น runt น้อยดี และอย่างใด ผมเชื่อว่าเขา เขารู้ Sype"ฉันกล่าวว่า: "ไม่เขาพูดคุยทั้งหมดนี้ในนอนของเขา? ""แน่นอนไม่ แต่คุณรู้ว่าฉัน แย้มมีเก่ามีหู บางทีผมส่าย แต่ฉันเดาเขามี ex-con และผมห่วงเขาใช้สิ่งดีมาก เขาเป็นเคร็ตเท่าที่ผมมีอยู่ และประเภทของฉันจะไป โดยประตูของเขา และฟังเขาพูดกับตัวเอง วิธีการที่ผมได้รับเพียงพอที่จะรั้งเขา เขาบอกผมเหลือ เขาต้องช่วยเหลือเพื่อรวบรวม"ผมก็เอนไปข้างหน้าอีกด้วย ซึ่งเป็น Sype "Kathy บ้านยิ้ม และส่ายหัวของเธอ "นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่เขาจะไม่บอก ที่และชื่อ Sype ใช้ตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่ได้ทำผลงานใด ๆ ในวันนั้นเพียงแค่จับขึ้นใน footdangling ของฉัน สายลมกระโชกแรงอบอุ่นถูกเป่าในที่หน้าต่างสำนักงานและเขม่าจากแมนชั่น House Hotel เตาน้ำมันหอมทั่วทั้งซอยก็กลิ้งข้ามกระจกด้านบนของโต๊ะของฉันในอนุภาคขนาดเล็กเช่นเกสรดอกไม้ลอยมากกว่าว่างมาก.
ผมก็แค่คิดเกี่ยวกับ จะไปรับประทานอาหารกลางวันเมื่อเคทีแรกมา.
เธอเป็นสูงจ๋อยสีบลอนด์ตาเศร้าที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นตำรวจและได้สูญเสียงานของเธอเมื่อเธอแต่งงานราคาถูกโกหกตรวจสอบน้อยที่ชื่อจอห์นนี่บ้าน, การปฏิรูปเขา เธอไม่ได้กลับเนื้อกลับตัวเขา แต่เธอก็รอให้เขาออกมาเพื่อที่เธอจะลองอีกครั้ง ในขณะเดียวกันเธอวิ่งเคาน์เตอร์ซิการ์ที่คฤหาสน์และเฝ้าดู Grifters ไปโดยในหมอกควันจากควันบุหรี่ซิการ์นิกเกิล และครั้งเดียวในขณะที่ยืมหนึ่งของพวกเขาสิบเหรียญที่จะได้รับออกจากเมือง เธอเป็นคนเดียวกับที่อ่อนนุ่ม เธอนั่งลงและเปิดถุงเงาใหญ่ของเธอและได้ออกแพคเกจของการสูบบุหรี่และไฟเป็นหนึ่งเดียวกับโต๊ะทำงานของฉันเบา เธอพัดพ่นควันเหี่ยวย่นจมูกของเธอที่มัน.
"คุณเคยได้ยินเสียงของไข่มุก Leander?" เธอถาม. "เอ้ยว่า Serge สีฟ้าส่อง. คุณต้องมีเงินในธนาคาร, เสื้อผ้าที่คุณสวมใส่."
"ไม่" ผมพูดว่า "ทั้งสองความคิดของคุณ. ฉันไม่เคยได้ยินไข่มุก Leander และไม่ได้มีเงินใด ๆ ใน ธนาคาร. "
" แล้วคุณต้องการที่จะทำให้ตัวเองตัดยี่สิบห้าแกรนด์อาจจะ. "
ผมไฟหนึ่งของการสูบบุหรี่ของเธอ เธอลุกขึ้นและปิดหน้าต่างพูดว่า: ". ฉันได้รับเพียงพอของกลิ่นโรงแรมว่าในงาน"
เธอนั่งลงอีกครั้งไป: "มันเป็นสิบเก้าปีที่ผ่านมาพวกเขามีคนที่แต่งตัวประหลาดใน Leavenworth สิบห้าและก็สี่ตั้งแต่พวกเขาปล่อยให้. เขาออกก. ไม้ใหญ่จากขึ้นไปทางเหนือชื่อ Sol Leander ซื้อพวกเขาสำหรับภรรยาไข่มุกของเขาผมหมายถึงเพียงแค่สองของพวกเขา. พวกเขามีค่าใช้จ่ายสองร้อยแกรนด์. "
" มันจะต้องมีการดำเนินการรถบรรทุกมือจะย้ายพวกเขา "ฉัน กล่าวว่า.
"ผมเห็นคุณไม่ได้รู้มากเกี่ยวกับไข่มุก" เคทีแรกกล่าวว่า "มันไม่ได้เป็นเพียงขนาด. ทั้งนี้พวกเขากำลังคุ้มค่ามากขึ้นในวันนี้และรางวัลที่ยี่สิบห้า-Grand คนพึ่งใส่ออกยังคงเป็นดี."
"ผมได้รับมัน" ผมพูด "ใคร copped พวกเขาออก."
"ตอนนี้คุณจะได้รับตัวเองออกซิเจนบาง." เธอลดลงบุหรี่ของเธอลงในถาดและปล่อยให้สูบบุหรี่ในขณะที่ผู้หญิงจะ ฉันใส่มันออกมาให้เธอ "นั่นคือสิ่งที่ผู้ชายอยู่ใน Leavenworth สำหรับเพียงพวกเขาไม่เคยพิสูจน์แล้วว่าเขามีไข่มุก. มันเป็นงานที่อีเมลรถ. เขามีตัวเองที่ซ่อนอยู่ในรถอย่างใดและถึงในไวโอมิงเขายิงพนักงานทำความสะอาดออกทางไปรษณีย์ลงทะเบียนและ ลดลงปิด. เขาได้ไปก่อนคริสตกาลก่อนที่เขาจะถูกจับ. แต่พวกเขาไม่ได้รับการใด ๆ ของสิ่งไม่แล้ว. ทั้งหมดที่พวกเขาได้เป็นเขา. เขามีชีวิต. "
" ถ้ามันจะเป็นเรื่องยาวขอมี ดื่ม. "
" ฉันไม่เคยดื่มจนพระอาทิตย์ตกดิน. วิธีการที่คุณไม่ได้รับจะเป็นส้น. "
" ยากในเอสกิโม "ผมพูด "ในช่วงฤดูร้อนต่อไป."
เธอดูให้ฉันได้รับขวดแบนเล็ก ๆ ของฉันออก จากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปบน:... "ชื่อของเขาคือ Sype-เก่ง Sype เขาทำมันคนเดียวและเขาจะไม่บ่นเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ได้มองลอดแล้วหลังจากสิบห้าปีนานพวกเขาเสนอให้เขาให้อภัยถ้าเขาจะคลายขึ้นด้วย ยกเค้า. เขาให้ขึ้นทุกอย่าง แต่ไข่มุก. "
" เขาไม่ได้มันอยู่ที่ไหน? " ฉันถาม. "ในหมวกของเขา?"
"ฟังนี้ไม่ได้เป็นเพียงพวงของเส้นปิดปากผมเคยนำไปสู่การหินอ่อนเหล่านั้น."
ฉันปิดปากของฉันด้วยมือของฉันและมองเคร่งขรึม.
"เขาบอกว่าเขาไม่เคยมีไข่มุก และพวกเขาจะต้องมีความเชื่อครึ่งเขาเพราะพวกเขาให้เขาให้อภัย. แต่ไข่มุกอยู่ในโหลดไปรษณีย์ลงทะเบียนและพวกเขาก็ไม่เคยเห็นอีกครั้ง ".
ลำคอของฉันเริ่มที่จะรู้สึกเพียงเล็กน้อยหนา ผมไม่ได้พูดอะไร.
เคทีฮอร์นไปเมื่อ: "ครั้งหนึ่งใน Leavenworth เพียงหนึ่งครั้งในทุกปีที่เก่ง Sype ห่อรอบตัวสามารถของครั่งสีขาวและมีแน่นเหมือนผ้าคาดเอวผู้หญิงไขมันของเพื่อนร่วมห้องขังของเขาเป็น. คนส่วนน้อยที่พวกเขาเรียกปอก Mardo. เขาทำยี่สิบเจ็ดเดือนสำหรับการแยกค่าใช้จ่ายยี่สิบดอลลาร์. Sype บอกเขาว่าเขามีไข่มุกฝังอยู่ที่ไหนสักแห่งในไอดาโฮ. "
ผมโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย.
" จุดเริ่มต้นที่จะได้รับคุณใช่มั้ย? " เธอพูด. "ดีได้รับนี้. ปอก Mardo เป็น rooming ที่บ้านของฉันและเขาก็เป็นหมาโค้กและเขาพูดในการนอนหลับของเขา."
ผมโน้มตัวกลับมาอีกครั้ง "ความเศร้าโศกดี" ผมพูด "และฉันก็จริงการใช้จ่ายเงินรางวัล."
เธอจ้องมองมาที่ผมอย่างเย็นชา จากนั้นใบหน้าของเธอนิ่ม "สิทธิทั้งหมด" เธอกล่าวอย่างไร้ความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ "ฉันรู้ว่ามันฟังดูประหลาด. ทุกปีที่หายไปโดยและทุกหัวมาร์ทที่จะต้องมีการทำงานในกรณีที่ผู้ชายไปรษณีย์และหน่วยงานภาคเอกชนและทุก. แล้ว cokehead ที่จะเปิดมันขึ้น. แต่เขาเป็นคนแคระเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีและอย่างใด ผมเชื่อว่าเขารู้ว่า Sype คือ "..
ผมบอกว่า:" เขาก็ไม่พูดทั้งหมดนี้ในการนอนของเขา "
" แน่นอนไม่ได้ แต่คุณรู้ว่าฉันตำรวจเก่าก็มีหูบางทีฉันอาจจะเป็นจมูกยาว แต่ฉันเดาเขา... เป็นอดีตนักโทษและผมกังวลเกี่ยวกับเขาโดยใช้สิ่งที่มาก. เขาเป็นผู้พักอาศัยเพียงฉันมีในขณะนี้และผมชนิดของไปทางประตูของเขาและฟังเขาพูดกับตัวเอง. วิธีการที่ผมได้มากพอที่จะ รั้งเขา. เขาบอกผมว่าส่วนที่เหลือ. เขาต้องการที่จะช่วยในการเก็บรวบรวม. "
ผมโน้มตัวไปข้างหน้าอีกครั้ง "ที่ไหน Sype คืออะไร?"
เคทีบ้านยิ้มและส่ายหัวของเธอ "นั่นคือสิ่งหนึ่งที่เขาจะไม่บอกว่าชื่อและ Sype ใช้ในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมไม่ได้ไปงานวันนั้น แค่จับขึ้นใน footdangling ของฉัน สายลมพัดมาอย่างอบอุ่นมีลมแรงในที่หน้าต่างสำนักงานและเขม่าจากคฤหาสน์โรงแรมน้ำมันเตาในซอยกำลังกลิ้งผ่านกระจกด้านบนของโต๊ะในอนุภาคเล็กๆ เหมือนเกสรดอกไม้ลอยอยู่ว่างมาก .ผมกำลังคิดจะไปกินข้าวเที่ยงเมื่อ Kathy บ้านเข้ามาเธออยู่สูง มีเมล็ดมาก เศร้า นัยน์ตาสีบลอนด์ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นตำรวจหญิง และได้สูญเสียงานของเธอเมื่อเธอแต่งงานราคาถูก เช็คชื่อ จอห์นนี่ โกหกเล็ก ๆน้อย ๆที่บ้าน แนวเขา เธอไม่ได้ขึ้นเขา แต่เธอรอให้เขาออกมาเพื่อที่เธอจะได้ลองอีก ในระหว่างนั้นเธอวิ่งซิการ์เคาน์เตอร์ที่คฤหาสน์ และดู grifters ไปในหมอกควัน นิกเกิล ซิการ์ และครั้งเดียวในขณะที่ให้คนสิบดอลลาร์ที่จะออกจากเมือง เธอแค่ที่อ่อนนุ่ม เธอนั่งลงและเปิดกระเป๋าเงาของเธอใหญ่และได้ออกแพคเกจของบุหรี่ และจุดหนึ่งที่มีโต๊ะเบา ๆ เธอระเบิดควันไฟ ย่นจมูกของเธอที่" คุณเคยได้ยินของ Leander ไข่มุก ? " เธอถาม พระเจ้า , นั่นเสิร์จสีฟ้าส่องแสง คุณต้องมีเงินในธนาคาร เสื้อผ้าที่คุณสวมใส่ ." ไม่ " ฉันกล่าวว่า " ทั้งความคิดของคุณ ฉันไม่เคยได้ยินของ Leander ไข่มุก และ ไม่ มี เงินในธนาคาร " ." แล้วคุณจะให้ตัวเองตัด 25 แกรนด์บางที .ฉันจุดหนึ่งของบุหรี่ของเธอ เธอลุกขึ้น และ ปิด หน้าต่าง พูดว่า : " ฉันได้รับเพียงพอของโรงแรมนั้น กลิ่นในงาน " .เธอนั่งลงอีกครั้ง ไป " มันสิบเก้าปีที่แล้ว มีผู้ชายในเลียเวนเวิร์ทสิบห้าและมันสี่เนื่องจากพวกเขาปล่อยออกมา คนตัดไม้ใหญ่จากทางเหนือชื่อโซล Leander ซื้อให้ภรรยา ไข่มุก ผมหมายถึงเพียงสองของพวกเขา พวกเขาค่าใช้จ่ายสองร้อยแกรนด์ "" มันต้องใช้รถบรรทุกมือเพื่อให้ย้ายไป " ผมพูด" ผมเห็นคุณไม่ได้รู้มากเกี่ยวกับไข่มุก " เคธี ที่บ้านบอกว่า " . ไม่ใช่แค่ขนาด อย่างไรก็ตามพวกเขาจะคุ้มค่ามากขึ้นในวันนี้และยี่สิบห้าแกรนด์รางวัลการอ้างอิงคนใส่ออกก็ยังดี" เข้าใจแล้ว " ฉันพูด " ใครก็ได้จับมันออกไป" ตอนนี้คุณกำลังตัวเองออกซิเจนบาง . " เธอทิ้งบุหรี่ลงในถาดของเธอและปล่อยให้มันสูบบุหรี่ เป็นผู้หญิงจะ ฉันใส่มันให้เธอ " นั่นคือสิ่งที่เขาเป็นในเลียเวนเวิร์ท , เพียง แต่พวกเขาไม่เคยพิสูจน์เขาได้ไข่มุก มันเป็นรถเมล์งาน เขาได้ซ่อนอยู่ในรถด้วย และในไวโอมิงเขายิงพนักงานทำความสะอาด ทางไปรษณีย์ลงทะเบียน และหลุด เขาต้องช่วย ก่อนที่เขาจะถูกจับเขา แต่พวกเขาไม่ได้รับใด ๆของสิ่งที่ไม่ใช่หลังจากนั้น ทั้งหมดที่พวกเขาต้องเป็นเขา เขาได้ชีวิต”" ถ้ามันจะเรื่องยาว ไปดื่มกันเถอะ”" ผมไม่เคยดื่มจนตะวันตกดิน วิธีที่คุณไม่ต้องเป็นส้นเท้า "" เหนียวกับเอสกิโม " ผมกล่าว ในช่วงฤดูร้อนต่อไป . "เธอดูฉันรับขวดแบนไปเรียบร้อย แล้วเธอก็ไป : " ชื่อของเขาคือ sype วอลลี่ sype . เขาทำมันคนเดียว และเขาจะไม่ดังเรื่องนั้น ไม่ได้สนใจ หลังจากสิบห้าปี นานพวกเขาเสนอเขาครับ ถ้าเขาจะคลายขึ้นด้วยการปล้นสะดม เขาละทิ้งทุกอย่าง แต่ไข่มุก”" ที่เขาได้รับมัน ? " ฉันถาม ในหมวกของเขา ?" ฟังนะ นี่ไม่ใช่แค่มุขเส้น , ฉันได้นำลูกแก้ว "ฉันปิดปากด้วยมือของฉันและดูเคร่งขรึม" เขาบอกว่า เขาไม่เคยมี ไข่มุก และพวกเขาต้องไปเชื่อเขา เพราะเขาขอโทษ แต่ไข่มุกในโหลด ทางไปรษณีย์ลงทะเบียน และพวกเขาไม่เคยเห็นอีกครั้ง "คอของฉันเริ่มที่จะรู้สึกหนาเล็กน้อย ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยแคธี่ ฮอร์นไป : " หนึ่งในเลียเวนเวิร์ท แค่ครั้งเดียว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา วอลลี่ sype พันตัวเองรอบสามารถของครั่งสีขาวและมีผ้าคาดเอวให้แน่นเท่าที่ไขมันผู้หญิง เบอร์คู่เป็นหนุ่มน้อยที่พวกเขาเรียกปอก mardo . เขาทำเดือน 27 ค่าตั๋วยี่สิบดอลลาร์ แยก sype บอกเขาว่าเขามีไข่มุกฝังอยู่ที่ไหนสักแห่งในไอดาโฮ”ฉันโน้มไปข้างหน้าเล็กน้อย" เริ่มจะเข้าใจคุณใช่มั้ย ? เธอกล่าวว่า " . อืม เอานี่ เครื่องปอก mardo มี rooming ที่บ้านของฉันและเขาเป็นโค้กล่า และพูดในการนอนหลับของเขาผมเอนหลังพิงอีกครั้ง " . พับผ่าสิ " ฉันพูด " และฉันก็เกือบจะใช้รางวัลเงิน "เธอจ้องฉันอย่างเย็นชา แล้วเธอหน้านิ่ม " . เอาล่ะ , " เธอกล่าวว่าเล็กน้อยอย่างสิ้นหวัง " . ผมรู้ว่ามันฟังดูบ้า . ปีเหล่านั้นทั้งหมดแล้ว และสมาร์ทหัวที่ต้องทำอย่างนั้น ผู้ชายและไปรษณีย์เอกชน และ แล้วว่าไอ้ขี้ยา เปิดมันขึ้น แต่เค้าตัวเล็กเล็ก ๆน้อย ๆที่ดีและฉันเชื่อเขา เขารู้ว่า sype เป็น”ฉันกล่าวว่า : " เขาพูดทั้งหมดนี้ในการนอนหลับของเขา ?" แน่นอนว่าไม่ แต่คุณรู้จักผม เป็นตำรวจเก่า มีหู บางทีผมก็ยุ่ง แต่ฉันเดาว่าเขาเป็นนักโทษอดีตและฉันกังวลเกี่ยวกับเขาใช้อะไรมาก เขาเป็นเพียงผู้มาอาศัยในบ้านได้ แล้วผมก็เข้าไปห้องเขาและฟังเขาพูดกับตัวเอง วิธีที่ฉันได้มากพอที่จะรั้งเขาได้ เขาบอกให้ฉันพักผ่อน เขาต้องการให้เราช่วยเก็บ "ผมเอนตัวไปข้างหน้าอีกครั้ง . " sype อยู่ไหน ? "Kathy บ้านยิ้มและส่ายหน้า " นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่เขาไม่ยอมบอก และชื่อ sype ใช้ ตอนนี้