“Are we o-out yet?” the teen whimpe

“Are we o-out yet?” the teen whimpered, his voice shaking in fear. Kuro pressed a kiss to the side of his head. Mahiru opened his his eyes softly, and smiled at his Servamp. Taking in his surroundings, Mahiru noticed the exit sigh, and gave a heavy sigh of relief. Kuro smiled at this, and allowed Mahiru to finally pull him forward as they made their way towards the finale room that was the exit. “I am going to kill your brother for making me do this.”


“Don’t hurt him too much,” Kuro snickered out, watching as Mahiru opened the door, and when they saw the exit, the sloth pair slowly entered the room, and walked towards it. Mahiru heard something shuffle in one of the dark corners, and when he saw a pair of orange and black socks, he held back a groan, and watched as Hyde shot from the corner, screaming bloody murder. Someone did his make up, because looked like one of the patient actors in the asylum maze. “HOLY SHIT!”


Mahiru yelped in shock as Kuro fell into him, and they fell on the floor as Kuro poofed in his cat form. The Eve gasped as he fell on the hard floor, and Kuro, who had every part of his cat body puffed out in fear, landing on his chest, and flew into his shirt. Giggling softly from the fur, Mahiru sat up, and held Kuro through his shirt as he looked at Hyde, who was laughing hysterically. Mahiru blew out a huff, but the laughs that were beginning to bubble in his throat made their way as the sight of Kuro yelling and cat poofing in fear was just beginning to process in his mind. Kuro made an annoyed noise in Mahiru’s shirt, and poked his shaking head out slowly as his Eve and brother laughed at him.


“I got you so good Nii-san!” Hyde snickered out, wiping at the tears of laughter that made their way out of his contact filled eyes. Kuro growled, and finally crawled out of Mahiru’s shirt, and poofed back to his more human form. Mahiru stood up, still giggling from the sight, but took Kuro’s hand back in his own. Kuro sighed, but held his hand back. He knew he wouldn’t be able to stay mad at them for long, and after all, Hyde was only doing his job. “Wow! I actually scared you…but not Mahiru…why?”


“I saw your socks,” Mahiru sighed out, as he finally stopped giggling. Hyde blinked and glanced down at his orange and black socks. It was true, you would be able to see the orange really easily. Shrugging, Hyde made his way over to them, and wrapped his arms around the Sloth pair’s shoulders. Mahiru snickered at the shocked look he remembered on Kuro’s face, while the Servamp blushed at how scared he got. Hyde snickered with them, before Mahiru stopped and glanced around. “Say…Where’s Licht-san?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เราคือ o ออกยัง" วัยรุ่น whimpered เสียงของเขาสั่นกลัว คุกดจูบไปด้านข้างของศีรษะของเขา Mahiru ฮาร์ดคอร์เปิดตาของเขาเบา ๆ และยิ้มที่ Servamp ของเขา การในสภาพแวดล้อมของเขา mahiru ฮาร์ดคอร์ออกถอนหายใจ สังเกตเห็น และให้การถอนหายใจหนักของบรรเทา ยิ้มที่บอร์ก และอนุญาต mahiru ฮาร์ดคอร์ก็ ดึงเขาไปข้างหน้าในขณะที่พวกเขาทำทางของพวกเขาต่อห้องตอนจบที่ออก "ฉันจะฆ่าพี่ชายของคุณทำให้ฉันทำ""อย่าทำร้ายเขามากเกินไป คุ snickered ดูเป็น mahiru ฮาร์ดคอร์เปิดประตู และเมื่อพวกเขาเห็นทางออก คู่สวช้าใส่ห้อง และเดินเข้าไปหามัน Mahiru ฮาร์ดคอร์ได้ยินเรื่องสลับในมุมมืดอย่างใดอย่างหนึ่ง และเมื่อเขาเห็นคู่ของถุงเท้าสีส้ม และสีดำ เขาจัดขึ้นกลับเป็นสาวน้อย และดูเหมือนเป็นไฮด์ถ่ายจากมุม กรีดร้องเลือดฆาตกรรม คนไม่ทำให้ของเขา เพราะดูเหมือนนักแสดงผู้ป่วยในเขาวงกตลี้ภัยอย่างใดอย่างหนึ่ง "ฉิบหาย"Mahiru ฮาร์ดคอร์ yelped ในช็อตบอร์กตกเขา และพวกเขาตกชั้นเป็นคุ poofed แบบแมวของเขา วัน gasped เขาตกในชั้นยาก และบอร์ก ที่ทุกส่วนของร่างกายแมวของเขาพองตัวออกมาในความกลัว ลงบนหน้าอกของเขา และบิน เสื้อของเขา หัวเราะคิกคักเบา ๆ จากขน mahiru ฮาร์ดคอร์นั่งอัพ และจับบอร์กผ่านเสื้อเชิ้ตของเขาขณะที่เขามองการไฮด์ ที่ถูกหัวเราะ hysterically Mahiru ฮาร์ดคอร์พัดออกอารมณ์โกรธ แต่หัวเราะที่เริ่มฟองในลำคอของเขาทำทางของพวกเขาเป็นสายตาของคุตะโกน และแมว poofing กลัวถูกเพิ่งเริ่มดำเนินการในใจของเขา คุโรผู้มีเสียงรำคาญของ mahiru ฮาร์ดคอร์เสื้อ และแหย่เขาหัวสั่นออกช้าเป็นวันของเขาและพี่ชายหัวเราะเยาะเขา"ผมได้คุณ Nii ซังดี" Snickered ไฮด์เอาท์ เช็ดที่น้ำตาของเสียงหัวเราะที่ทำทางของพวกเขาจากผู้ติดต่อของเขาเต็มตา คุโร growled แล้วก็ ตระเวนออก จาก เสื้อของ mahiru ฮาร์ดคอร์ และ poofed กลับไปที่ฟอร์มของเขามนุษย์เพิ่มเติม Mahiru ฮาร์ดคอร์ยืน สงกรานต์ยังคงจากสายตา แต่เอามือของบอร์กในของเขาเอง ถอนหายใจบอร์ก แต่เดิมมือของเขา เขารู้ว่า เขาจะไม่สามารถพักบ้าพวกเขาสำหรับเวลานาน และ ไฮด์เท่าทำงานของเขา "ว้าว ผมกลัวจริง ๆ...แต่...ไม่ไม่ mahiru ฮาร์ดคอร์ทำไม? ""ผมเห็นเท้าของคุณ mahiru ฮาร์ดคอร์ถอนหายใจออก เช่นเขาก็หยุดหัวเราะคิกคักกัน ไฮด์คันนั้นกะพริบ และ glanced ลงที่เท้าของเขาสีส้ม และสีดำ มันเป็นความจริง คุณจะสามารถดูสีส้มจริง ๆ ได้ง่าย ๆ Shrugging ไฮด์ทำทางของเขามากกว่าพวกเขา และตัดแขนของเขารอบไหล่ของคู่สว Mahiru ฮาร์ดคอร์หัวเราะดูตกใจที่เขาจำได้บนใบหน้าของบอร์ก ในขณะ Servamp ขวยเขินที่ว่ากลัวเขาได้ ไฮด์ snickered กับพวกเขา ก่อนหยุด mahiru ฮาร์ดคอร์ และ glanced รอบ "พูด... ซึ่งคือ Licht ซัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เรามี O-ออกมาหรือยัง" วัยรุ่นครางเสียงของเขาสั่นด้วยความกลัว Kuro กดจูบไปที่ด้านข้างของหัวของเขา Mahiru เปิดตาของเขาเบา ๆ และยิ้มให้ Servamp ของเขา การอยู่ในสภาพแวดล้อมของเขาสังเกตเห็น Mahiru ถอนหายใจออกและให้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหนัก Kuro ยิ้มนี้และได้รับอนุญาต Mahiru ไปจนดึงเขาไปข้างหน้าขณะที่พวกเขาทำทางของพวกเขาไปที่ห้องตอนจบว่าเป็นทางออก "ฉันกำลังจะฆ่าพี่ชายของคุณที่ทำให้ผมทำเช่นนี้."


"อย่าทำร้ายเขามากเกินไป" Kuro snickered ออกดูเป็น Mahiru เปิดประตูและเมื่อพวกเขาเห็นทางออกคู่เฉื่อยชาช้าเข้ามาในห้อง และเดินไปทางนั้น Mahiru ได้ยินสิ่งที่สับเปลี่ยนในหนึ่งในมุมที่มืดและเมื่อเขาเห็นคู่ของถุงเท้าสีส้มและสีดำที่เขาจะกลับมาคร่ำครวญและดูเป็นไฮด์ยิงมุมกรีดร้องฆาตกรรมนองเลือด ใครบางคนไม่เขาทำขึ้นเพราะดูเหมือนหนึ่งในนักแสดงของผู้ป่วยในโรงพยาบาลเขาวงกต "อึศักดิ์สิทธิ์!"


Mahiru yelped ในช็อตเป็น Kuro ก้มลงเขาและพวกเขาตกอยู่บนพื้นเป็น Kuro poofed ในรูปแบบแมวของเขา อีฟอ้าปากค้างในขณะที่เขาล้มลงบนพื้นแข็งและ Kuro ที่มีส่วนหนึ่งของร่างกายแมวของเขาทุกป่องออกมาในความกลัวลงจอดบนหน้าอกของเขาและบินเข้าไปในเสื้อของเขา หัวเราะคิกคักเบา ๆ จากขน Mahiru ลุกขึ้นนั่งและจัด Kuro ผ่านเสื้อของเขาในขณะที่เขามองไปที่ไฮด์ที่ถูกหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง Mahiru พ่นออกมาอารมณ์โกรธ แต่หัวเราะที่เป็นจุดเริ่มต้นฟองในลำคอของเขาทำทางของพวกเขาเป็นสายตาของ Kuro ตะโกนและแมว poofing ในความหวาดกลัวเป็นเพียงจุดเริ่มต้นในการประมวลผลในใจของเขา Kuro ทำเสียงรำคาญในเสื้อ Mahiru และแหย่หัวสั่นของเขาออกช้าเป็นวันส่งท้ายของเขาและพี่ชายหัวเราะเยาะเขา.


"ผมมีคุณดีดังนั้น Nii ซัง!" ไฮด์ snickered ออกมาเช็ดที่น้ำตาของเสียงหัวเราะที่ทำทางของพวกเขา ออกมาจากดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรายชื่อผู้ติดต่อ Kuro คำรามและในที่สุดก็คลานออกมาของเสื้อ Mahiru และ poofed กลับไปที่รูปแบบของมนุษย์ของเขามากขึ้น Mahiru ลุกขึ้นยืนยังคงหัวเราะคิกคักไปจากสายตา แต่เอามือของ Kuro กลับในของเขาเอง Kuro ถอนหายใจ แต่จับมือของเขากลับมา เขารู้ว่าเขาจะไม่สามารถที่จะอยู่บ้าที่พวกเขาเป็นเวลานานและหลังจากที่ทุกไฮด์เป็นเพียงการทำหน้าที่ของตน "ว้าว! ที่จริงผมกลัวคุณ ... แต่ไม่ Mahiru ... ทำไม? "


" ผมเห็นถุงเท้าของคุณ "Mahiru ถอนหายใจออกมาในขณะที่เขาก็หยุดหัวเราะคิกคัก ไฮด์กระพริบตาและมองลงที่สีส้มและสีดำถุงเท้าของเขา มันเป็นความจริงที่คุณจะสามารถมองเห็นสีส้มจริงๆได้อย่างง่ายดาย ยักไฮด์ทำทางของเขาไปยังพวกเขาและห่อแขนของเขารอบไหล่คู่เฉื่อยชาของ Mahiru snickered ที่ดูตกใจเขาจำบนใบหน้าของ Kuro ขณะที่ Servamp เขินที่ว่ากลัวเขาได้ ไฮด์ snickered กับพวกเขาก่อนที่จะ Mahiru หยุดและมองไปรอบ ๆ "บอกว่า ... อยู่ที่ไหน Licht ซัง?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เรา o-out หรือยัง " วัยรุ่น ครางหงิงๆ เสียงของเขาสั่นด้วยความหวาดกลัว คุโระ กดจูบไปที่ด้านข้างของศีรษะ mahiru เปิดของเขา ตาของเขาเบาๆ และยิ้มให้ servamp ของเขา ถ่ายในสภาพแวดล้อมของเขา mahiru สังเกตออกถอนหายใจ แล้วถอนหายใจหนัก ชื้น คุโระ ยิ้มให้ และอนุญาต mahiru ก็ดึงเขาออกมา ตามที่พวกเขาทำทางของพวกเขาที่มีต่อตอนจบมันออก " ผมจะฆ่าพี่เลย "" อย่าทำร้ายเขามากเกินไป " คุโระ snickered ออกมาดูเป็น mahiru เปิดประตู และเมื่อเขาเห็นทางออก สลอท คู่ช้าๆเข้ามาในห้อง แล้วเดินตรงไป mahiru ได้ยินสลับบางอย่างหนึ่งในมุมที่มืด และเมื่อเขาได้เห็นคู่ของถุงเท้าสีส้มและสีดำที่เขาถือกลับครางและดู Hyde ยิงจากมุม กรีดร้องฆาตกรรมนองเลือด ใครเขาให้ขึ้น เพราะดูเหมือนว่าหนึ่งในนักแสดงในผู้ป่วยโรงพยาบาลเขาวงกต " เวรเอ๊ย ! "mahiru yelped ช็อกเป็นคุโระตกเขา เขาล้มลงบนพื้นในขณะที่คุโระ poofed ในรูปแบบแมวของเขา อีฟอ้าปากค้างเมื่อเขาล้มลงบนพื้นแข็งและคุโระ ที่ทุกส่วนของร่างกายแมวของเขาพองตัวออก กลัว ลงบนหน้าอกของเขาและบินเข้าไปในเสื้อของเขา หัวเราะเบาๆจากขน mahiru ลุกขึ้นนั่งและจับคุโระ จากเสื้อของเขาขณะที่เขาจ้องมองไฮด์ที่กำลังหัวเราะอย่างคลุ้มคลั่ง mahiru ระเบิดความโกรธ แต่เสียงหัวเราะที่เริ่มฟองในคอของเขา ทำให้ทางของพวกเขาเป็นสายตาของคุโระตะโกนและแมวของแกในความกลัวก็เริ่มกระบวนการในจิตใจของเขา คุโระทำเสียงรำคาญใส่เสื้อ mahiru และสะกิดหัวสั่นออกช้าเป็นอีฟและน้องหัวเราะเยาะเขา" ผมเข้าใจคุณมากดังนั้น ซาน ! " ไฮด์ snickered ออก เช็ด น้ำตา เสียงหัวเราะ ที่ทำให้ทางของพวกเขาออกจากการติดต่อของเขาเต็มไปตา คุโระร้อง และในที่สุดก็คลานออกมาจากเสื้อ mahiru และ poofed กลับไปที่ฟอร์มของเขาเป็นมนุษย์มากขึ้น mahiru ยืนขึ้นยังหัวเราะคิกคัก จากสายตา แต่เอาคุโระกลับในมือของเขาเอง คุโระ ถอนหายใจ แต่จับมือของเขากลับ เขารู้ว่าเขาไม่สามารถโกรธได้ไม่นาน และหลังจากนั้น ไฮด์ก็แค่ทำตามหน้าที่ " ว้าว ! ! ! ฉันทำให้คุณกลัว . . . . . . . แต่ไม่ mahiru . . ทำไม . . . ? "" ผมเห็นถุงเท้าของคุณ " mahiru ถอนหายใจออกมา เขาก็หยุดหัวเราะ ไฮด์กระพริบตาและเหลือบไปที่ส้มและถุงเท้าสีดำ มันเป็นความจริงที่คุณจะสามารถเห็นส้มได้อย่างง่ายดายจริงๆ ๆ Hyde ทำให้ทางของเขามากกว่า , พวกเขา , และห่อแขนของเขารอบ ๆ สล็อตคู่ของไหล่ mahiru snickered ที่ตกใจมองเขาจำได้บนใบหน้าของคุโระ เป็น ในขณะที่ servamp หน้าแดงที่ไรกลัวที่เขามี ไฮด์ snickered กับพวกเขา ก่อนที่ mahiru หยุดและมองไปรอบ ๆ " พูด . . . . . . . อยู่ไหน Licht ซัง ? "