Contrary to popular belief, Howe wa

Contrary to popular belief, Howe was not the first to conceive of the idea of a sewing machine. Many other people had formulated the idea of such a machine before him, one as early as 1790, and some had even patented their designs and produced working machines, in one case at least 80 of them.[3] However, Howe originated significant refinements to the design concepts of his predecessors, and on September 10, 1846, he was awarded the first United States patent (U.S. Patent 4,750) for a sewing machine using a lockstitch design. His machine contained the three essential features common to most modern machines:

a needle with the eye at the point,
a shuttle operating beneath the cloth to form the lock stitch, and
an automatic feed.
A possibly apocryphal account of how he came up with the idea for placing the eye of the needle at the point is recorded in a family history of his mother's family: "He almost beggared himself before he discovered where the eye of the needle of the sewing machine should be located. It is probable that there are very few people who know how it came about. His original idea was to follow the model of the ordinary needle, and have the eye at the heel. It never occurred to him that it should be placed near the point, and he might have failed altogether if he had not dreamed he was building a sewing machine for a savage king in a strange country. Just as in his actual working experience, he was perplexed about the needle’s eye. He thought the king gave him twenty-four hours in which to complete the machine and make it sew. If not finished in that time death was to be the punishment. Howe worked and worked, and puzzled, and finally gave it up. Then he thought he was taken out to be executed. He noticed that the warriors carried spears that were pierced near the head. Instantly came the solution of the difficulty, and while the inventor was begging for time, he awoke. It was 4 o’clock in the morning. He jumped out of bed, ran to his workshop, and by 9, a needle with an eye at the point had been rudely modeled. After that it was easy. That is the true story of an important incident in the invention of the sewing machine."[4]

Despite securing his patent, Howe had considerable difficulty finding investors in the United States to finance production of his invention, so his elder brother Amasa Bemis Howe traveled to England in October 1846 to seek financing. Amasa was able to sell his first machine for £250 to William Thomas of Cheapside, London, who owned a factory for the manufacture of corsets, umbrellas and valises. Elias and his family joined Amasa in London in 1848, but after business disputes with Thomas and failing health of his wife, Howe returned nearly penniless to the United States. His wife Elizabeth, who preceded Elias back to the United States, died in Cambridge, Massachusetts shortly after his return in 1849.[5]

Despite his efforts to sell his machine, other entrepreneurs began manufacturing sewing machines. Howe was forced to defend his patent in a court case that lasted from 1849 to 1854 because he found that Isaac Singer with cooperation from Walter Hunt had perfected a facsimile of his machine and was selling it with the same lockstitch that Howe had invented and patented. He won the dispute and earned considerable royalties from Singer and others for sales of his invention.

Howe contributed much of the money he earned to providing equipment for the 17th Connecticut Volunteer Infantry of the Union Army during the Civil War, in which Howe served during the Civil War as a private in Company D and regimental postmaster from August 14, 1862, to July 19, 1865.[6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เค้าน์ ฮาวไม่แรกขึ้นก็ความคิดของจักรเย็บผ้า คนอื่น ๆ มีสูตรความคิดหนึ่งเป็นต้นดำรง และบาง เช่นเครื่องจักรก่อนที่เขาจะจดสิทธิบัตรการออกแบบ และผลิตเครื่องจักรทำงาน ในกรณีเดียว 80 น้อยของพวกเขา[3] อย่างไรก็ตาม ฮาวขึ้น refinements สำคัญออกแบบแนวคิด ของบรรดาลูกหลานของเขา และ 10 กันยายน 1846 เขาได้รับรางวัลแรกสหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร (สหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร 4,750) สำหรับเครื่องจักรเย็บผ้าใช้แบบ lockstitch เครื่องของเขาประกอบด้วยลักษณะสำคัญสามทั่วไปเครื่องจักรที่ทันสมัย:เข็มกับตาที่จุดรถที่ทำงานภายใต้ผ้าเพื่อล็อคตะเข็บ และการดึงข้อมูลอัตโนมัติบัญชีอาจจะไม่มีลักฐานของว่าเขามากับความคิดสำหรับวางตาเข็มที่จุดบันทึกไว้ในประวัติครอบครัวของครอบครัวของแม่: "เขาเกือบ beggared ตัวเองก่อนที่เขาพบที่ตาเข็มของจักรเย็บผ้าควรอยู่ น่าเป็นว่า มีคนน้อยมากที่รู้ว่ามันมาได้ ความคิดเดิมของเขาคือการ ทำตามรูปแบบของเข็มธรรมดา และมีตาที่ส้นเท้า มันเคยเกิดขึ้นกับเขาที่ควรวางไว้ใกล้จุด และเขาอาจมีการล้มเหลวทั้งหมด ถ้าไม่มีฝัน เขาได้สร้างจักรเย็บผ้าสำหรับพระป่าเถื่อนในประเทศแปลก เช่นเดียวกับประสบการณ์ทำงานจริง เขาถูกงงเกี่ยวกับตาของเข็ม เขาคิดว่า พระราชาให้เขายี่สิบสี่ชั่วโมงในการทำเครื่อง และทำให้เย็บ ถ้าไม่เสร็จใน เวลาตายที่ถูกต้อง โทษ ฮาวทำงาน และทำ งาน พิศวง และสุดท้าย ให้ขึ้น แล้ว เขาคิดว่า เขาถูกนำออกไปดำเนินการ เขาสังเกตเห็นว่า นักรบทำหอกที่มี pierced ใกล้หัว ทันทีมาแก้ปัญหาของความยากลำบาก และในขณะที่ผู้ประดิษฐ์ได้อ้อนครั้ง เขาตื่นขึ้น มันเป็น 4 โมงเช้า เขาไปจาก วิ่ง ไปเวิร์ค และ 9 เข็มกับจุดที่มีการจำลอง rudely หลังจากนั้น มันเป็นเรื่องง่าย ที่เป็นเรื่องจริงของเหตุการณ์สำคัญในการประดิษฐ์จักรเย็บผ้า"[4]แม้ มีการรักษาความปลอดภัยสิทธิบัตรของเขา ฮาวได้หานักลงทุนในสหรัฐฯ ผลิตเงินสิ่งประดิษฐ์ของเขา เพื่อพี่เขาฮาวอามาสาเป็น Bemis เดินทางไปอังกฤษในเดือน 1846 ตุลาคมหาเงินอย่างยากลำบาก อามาสาเป็นได้ขายเครื่องแรกของเขาสำหรับ £250 William Thomas ของ Cheapside ลอนดอน ที่เป็นเจ้าของโรงงานผลิตแจ็คเก็ต ร่ม และ valises เอเลียและครอบครัวร่วมอามาสาเป็นในลอนดอนในปี 1848 แห่ง แต่หลังจากธุรกิจข้อพิพาทกับ Thomas และสุขภาพของภรรยาของเขาล้มเหลว ฮาวกลับยากจนเกือบได้ไปสหรัฐอเมริกา ภรรยาเอลิซาเบธ ที่หน้าเอเลียกลับไปสหรัฐอเมริกา ตายในเคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์หลังจากกลับมาใน 1849[5]แม้ มีความพยายามของเขาจะขายเครื่องของเขา ผู้ประกอบการอื่น ๆ เริ่มผลิตจักรเย็บผ้า ฮาวถูกบังคับเพื่อปกป้องสิทธิบัตรของเขาในศาลซึ่งกินเวลาจาก 1849 ไป 1854 เนื่องจากเขาพบว่า ไอแซกซิงเกอร์ มีความร่วมมือจาก Walter ล่ามี perfected แบบแฟกซ์ของเครื่องจักรของเขา และถูกขายให้กับ lockstitch เดียวที่ฮาวได้คิดค้น และจดสิทธิบัตร เขาชนะข้อโต้แย้ง และได้รับค่าภาคหลวงจำนวนมากจากนักร้องและอื่น ๆ สำหรับการขายของประดิษฐ์ของเขาฮาวส่วนมากของเงินนั้นได้เพื่อให้อุปกรณ์ 17 คอนเนตทิคัตเป็นอาสาสมัครทหารราบของกองทัพสหภาพระหว่างสงครามกลางเมือง ที่ฮาวเสิร์ฟระหว่างสงครามกลางเมืองเป็นส่วนตัวในบริษัท D และโพสมาสเตอร์ regimental ตั้งแต่ 14 สิงหาคม 1862 ถึง 19 กรกฎาคม ปี 1865[6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขัดกับความเชื่อที่นิยมไม่ว่าไม่ใช่คนแรกที่จะตั้งครรภ์ของความคิดของจักรเย็บผ้า คนอื่น ๆ หลายคนได้สูตรความคิดของเครื่องดังกล่าวก่อนหน้าเขาหนึ่งเร็วที่สุดเท่าที่ 1790 และบางส่วนได้รับการจดสิทธิบัตรการออกแบบของพวกเขาแม้และผลิตเครื่องทำงานในกรณีหนึ่งอย่างน้อย 80 คน. [3] อย่างไรก็ตามไม่ว่าต้นตอการปรับแต่งอย่างมีนัยสำคัญ กับแนวคิดการออกแบบของรุ่นก่อนของเขาและวันที่ 10 กันยายน 1846 เขาได้รับรางวัลครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร (สิทธิบัตรสหรัฐ 4,750) สำหรับจักรเย็บผ้าโดยใช้การออกแบบกุ๊น เครื่องของเขามีสามคุณสมบัติที่สำคัญร่วมกันกับเครื่องที่ทันสมัยที่สุด: เข็มด้วยตาที่จุด, รถรับส่งในการดำเนินงานภายใต้ผ้าในรูปแบบตะเข็บล็อคและฟีดอัตโนมัติ. บัญชีหลักฐานอาจจะเป็นวิธีการที่เขาขึ้นมาด้วย ความคิดสำหรับการวางเข็มที่จุดที่มีการบันทึกไว้ในประวัติครอบครัวของครอบครัวแม่ของเขา. "เขาเกือบ beggared ตัวเองก่อนที่เขาจะค้นพบที่เข็มของจักรเย็บผ้าควรจะอยู่มันอาจเป็นไปได้ว่ามี น้อยคนนักที่รู้ว่ามันมาเกี่ยวกับ. ความคิดเดิมของเขาคือการทำตามรูปแบบของเข็มสามัญและมีตาที่ส้นเท้า. มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาว่าควรจะวางไว้ใกล้จุดและเขาอาจจะล้มเหลว ทั้งหมดถ้าเขาไม่ได้ฝันเขาได้สร้างจักรเย็บผ้าสำหรับกษัตริย์ดุร้ายในประเทศที่แปลก. เช่นเดียวกับในประสบการณ์การทำงานจริงเขาก็งงเกี่ยวกับเข็มของ. เขาคิดว่ากษัตริย์ให้เขายี่สิบสี่ชั่วโมงในการที่จะ เครื่องเสร็จสมบูรณ์และทำให้มันเย็บ ถ้าไม่ได้ดำเนินการเสร็จสิ้นในการตายเวลานั้นจะเป็นการลงโทษ ไม่ว่าทำงานและทำงานและงงงวยและในที่สุดก็ให้มันขึ้น จากนั้นเขาก็คิดว่าเขาถูกนำออกมาจะต้องถูกประหารชีวิต เขาสังเกตเห็นว่านักรบดำเนินหอกที่ถูกแทงใกล้หัว ทันทีที่เข้ามาแก้ปัญหาของความยากลำบากและในขณะที่นักประดิษฐ์ได้รับการขอทานสำหรับเวลาที่เขาตื่นขึ้นมา มันเป็น 04:00 ในตอนเช้า เขากระโดดออกจากเตียงวิ่งไปที่การประชุมเชิงปฏิบัติการของเขาและ 9 เข็มด้วยตาที่จุดที่ได้รับการสร้างแบบจำลองอย่างหยาบคาย หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องง่าย นั่นคือเรื่องจริงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สำคัญในการประดิษฐ์ของจักรเย็บผ้า. "[4] แม้จะมีการรักษาความปลอดภัยสิทธิบัตรของเขาไม่ว่ามีความยากลำบากมากในการหานักลงทุนในประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อเป็นเงินทุนการผลิตสิ่งประดิษฐ์ของเขาเพื่อให้พี่ชายของเขามาซามิสฮาว เดินทางไปประเทศอังกฤษในตุลาคม 1846 ที่จะแสวงหาเงินทุน. มาซาก็สามารถที่จะขายเครื่องแรกของเขาสำหรับ£ 250 ถึงวิลเลียมโทมัสชีปไซด์ในกรุงลอนดอนซึ่งเป็นเจ้าของโรงงานสำหรับการผลิตของธิดาร่มและ valises. อีเลียสและครอบครัวของเขาได้เข้าร่วมมาซาใน กรุงลอนดอนในปี 1848 แต่หลังจากที่ข้อพิพาททางธุรกิจกับโทมัสและสุขภาพความล้มเหลวของภรรยาของเขาไม่ว่าเกือบหมดตัวกลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา. ลิซาเบ ธ ภรรยาของเขาที่นำอีเลียสกลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาเสียชีวิตในเคมบริดจ์, แมสซาชูเซตไม่นานหลังจากที่เขากลับมาในปี 1849 . [5] แม้จะมีความพยายามของเขาที่จะขายเครื่องของเขาผู้ประกอบการอื่น ๆ ที่เริ่มการผลิตจักรเย็บผ้า. ฮาวถูกบังคับให้ต้องปกป้องสิทธิบัตรของเขาในกรณีที่ศาลที่กินเวลา 1849-1854 เพราะเขาพบว่าไอแซคนักร้องด้วยความร่วมมือจากวอลเตอร์ฮันท์ได้สมบูรณ์แบบ โทรสารของเครื่องของเขาและถูกขายด้วยกุ๊นเดียวกับที่ฮาได้คิดค้นและจดสิทธิบัตร เขาได้รับรางวัลข้อพิพาทและได้รับค่าลิขสิทธิ์มากจากนักร้องและคนอื่น ๆ สำหรับการขายสิ่งประดิษฐ์ของเขา. ไม่ว่าส่วนมากของเงินที่เขาได้รับที่จะให้บริการอุปกรณ์สำหรับ 17 คอนเนตทิคัพลอาสาสมัครของกองทัพพันธมิตรในช่วงสงครามกลางเมืองซึ่งไม่ว่าทำหน้าที่ในช่วง สงครามกลางเมืองในฐานะส่วนตัวใน บริษัท d และ postmaster กองร้อยจาก 14 สิงหาคม 1862, 19 กรกฏาคม 1865 [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขัดกับความเชื่อที่นิยม , ฮาวก็ไม่ใช่คนแรกที่ประดิษฐ์จากไอเดียของจักรเย็บผ้า คนอื่น ๆมียุทธศาสตร์ความคิดดังกล่าวเครื่องก่อนที่เขาหนึ่งเร็ว 1790 มีแม้กระทั่งการจดสิทธิบัตรการออกแบบและผลิตเครื่องจักรทำงาน ในกรณีที่หนึ่งอย่างน้อย 80 ของพวกเขา . [ 3 ] อย่างไรก็ตาม ฮาวา ) การกลั่นกรองเพื่อการออกแบบแนวคิดของบรรพบุรุษของเขาและในวันที่ 10 กันยายนค.ศ. เขาได้รับรางวัลแรกสหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร ( สิทธิบัตร 4750 บาท ) สำหรับจักรเย็บผ้าที่ใช้ออกแบบจักร . เครื่องของเขาที่มีอยู่สามคุณลักษณะทั่วไปเป็นเครื่องที่ทันสมัยมากที่สุด :

เข็มกับดวงตาที่จุดรับ - ส่ง ดำเนินงานภายใต้ผ้า
แบบฟอร์มกลิ้ม และการป้อนอัตโนมัติ

.บัญชีจะไม่มีลักฐานว่าเขามากับความคิดสำหรับการวางตาเข็มในจุดที่บันทึกไว้ในประวัติครอบครัวของครอบครัวแม่ของเขา : " เขาเกือบ beggared ตัวเองก่อนที่เขาจะพบว่าดวงตาของเข็มของจักรเย็บผ้าควรจะอยู่ มันอาจเป็นไปได้ว่า มีคนน้อยมากที่รู้ว่ามันมาเกี่ยวกับความคิดเดิมของเขาที่จะปฏิบัติตามรูปแบบของเข็มธรรมดา และมีสายตาที่ส้นเท้า มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขา มันควรถูกวางไว้ใกล้จุด และเขาอาจจะล้มเหลวทั้งหมด ถ้าเขาไม่ได้ฝัน เขากำลังสร้างจักรเย็บผ้าสำหรับกษัตริย์ที่โหดร้ายในประเทศแปลก เช่นเดียวกับในประสบการณ์ทำงานจริง เขางงงวยเกี่ยวกับเข็มตาเขาคิดว่า พระราชาให้เขายี่สิบสี่ชั่วโมงในการที่จะเสร็จสมบูรณ์ และทำให้เครื่องเย็บ ถ้าไม่เสร็จในเวลาที่ความตายจะถูกลงโทษ ฮาว ทำงาน และทำงาน และงง และสุดท้ายก็ยอมแพ้ แล้วเขาคิดว่าเขาได้ออกไปจะถูกประหาร เขาสังเกตเห็นว่านักรบถือหอกที่แทงใกล้ศีรษะ ทันทีที่มาแก้ปัญหาความยากลําบากและในขณะที่ผู้ร้องขอเวลา เขาตื่นขึ้น . มันคือตี 4 เขากระโดดลงจากเตียง วิ่งไปที่ห้องทำงานของท่าน และ 9 , เข็มกับตาจุดที่เคยหยาบคายแบบ . หลังจากนั้นมันก็ง่าย นั่นคือเรื่องราวของเหตุการณ์สำคัญในการประดิษฐ์จักรเย็บผ้า " [ 4 ]

แม้จะมีการรักษาความปลอดภัยของเขา สิทธิบัตรฮาวมีมากปัญหาในการหาผู้ลงทุนในสหรัฐอเมริกาการเงินการผลิตสิ่งประดิษฐ์ของเขาเพื่อให้พี่ชายของเขาได้เดินทางไปอังกฤษ มิสสาฮาวในเดือนตุลาคมค.ศ. เพื่อแสวงหาเงิน อามาสาก็สามารถขายเครื่องแรกของเขากว่า 250 วิลเลียมโทมัสของ cheapside , ลอนดอน , ที่เป็นเจ้าของโรงงานผลิตชุด ร่ม และ valises .อิไลอัส และครอบครัวร่วมสาในกรุงลอนดอนในปี 1848 , แต่หลังจากข้อพิพาททางธุรกิจกับโทมัสและล้มเหลวสุขภาพของภรรยาของเขา ฮาว กลับมาเกือบหมดตัวไปสหรัฐอเมริกา ภรรยาของเขา Elizabeth ที่นำหน้า อิไลอัส กลับไปสหรัฐอเมริกา ตายในเคมบริดจ์ , แมสซาชูเซตไม่นานหลังจากที่เขากลับมาใน 1849 . [ 5 ]

แม้จะมีความพยายามของเขาที่จะขายเครื่องผู้ประกอบการอื่น ๆเริ่มผลิตจักรเย็บผ้า ฮาวถูกบังคับเพื่อปกป้องสิทธิบัตรของเขาในศาลในคดีที่กินเวลาจาก 2392 ถึง 1854 เพราะเขาพบว่า จากความร่วมมือของ วอลเตอร์ ไอแซค ซิงเกอร์ล่ามี perfected โทรสารเครื่องจักรและขายมันกับจักรที่ฮาวได้คิดค้นและจดสิทธิบัตรเขาจะโต้แย้งและได้รับมากค่าภาคหลวงจากนักร้องและคนอื่น ๆสำหรับการขายสิ่งประดิษฐ์ของเขา

ฮาวมีส่วนร่วมมากของเงินที่เขาได้รับการจัดหาอุปกรณ์สำหรับ 17 คอนเนตทิคัตทหารอาสาสมัครของสหภาพกองทัพในช่วงสงครามกลางเมืองซึ่งใน Howe เสิร์ฟในช่วงสงครามกลางเมืองในฐานะส่วนตัวในบริษัท D และกรมทหารครับจาก 14 สิงหาคม 1862 , 19 กรกฎาคม 1865 [ 6 ] [ 7 ]