It is generally accepted that insuf

It is generally accepted that insufficient feed intake by
sows during lactation is a serious problem in the swine
industry. In past years, there was an increasing burden
on sow milk yield due to genetic selection for large
litter sizes (Auldist et al. 1998). Meantime, genetic
selection for high growth and lean rate resulted in a
lower appetite and fat reserves in sows (Kerr &
Cameron 1996). Therefore, feed intake of sows during
lactation was frequently inadequate to meet the needs
of maintenance, milk production and body growth
(Noblet et al. 1990). Insufficient feed intake could
produce a series of reproductive disorders, including
decreasing ovulation and pregnancy rates, increasing
the incidence of anoestrus, embryo mortality and
weight loss during lactation, and extending weaningestrus
interval (Eissen et al. 2000). Additionally, insufficient
feed intake was more common in primiparous
sows, and resulted in a negative effect on sow performance
and reduced subsequent productivity (Koketsu
et al. 1996; Eissen et al. 2003; Sulabo et al. 2010).
Flavor and sodium butyrate have been reported to
improve feed intake and growth performance of
weaning or growing pigs (McLaughlin et al. 1983;
Torrallardona et al. 2000; Le Gall et al. 2009), but little
was known on sows. Therefore, it is interesting to
address the question whether flavor or sodium
butyrate could improve sow feed intake or not.
Weaning is a stressful event for piglets; the changes
in intestinal morphology and function induced by
lower feed intake is the most important reason for
weaning stress (Spreeuwenberg et al. 2001). Thus, it is
noteworthy to enhance pig feed intake in the first few
days after weaning. Previous studies found that prenatal
and postnatal flavor learning could reduce stressrelated
effects, influence offspring acceptance and
stimulate similarly flavored food intake (Mennella
et al. 2001; Oostindjer et al. 2010). Indeed, it has been
recognized that maternal flavor intake would transfer
to the fetus via amniotic fluid and thus enhanced the
fetal cognitive acceptance for this flavor (Mennella

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไปจะยอมรับการบริโภคอาหารที่ไม่เพียงพอโดยsows ระหว่างด้านการให้นมเป็นปัญหาที่รุนแรงในสุกรอุตสาหกรรม ในอดีตปี มีภาระเพิ่มขึ้นบนเสานมผลตอบแทนจากการพันธุกรรมขนาดใหญ่ทิ้งขยะขนาด (Auldist et al. 1998) บัดนั้น พันธุกรรมส่งผลให้การเจริญเติบโตสูงและแบบ lean อัตราการลดความอยากอาหารและไขมันสำรองใน sows (เคอร์และCameron 1996) ดังนั้น อาหารบริโภคของ sows ระหว่างด้านการให้นมที่ถูกมักจะไม่เพียงพอเพื่อตอบสนองความต้องการการบำรุงรักษา ผลิตน้ำนม และการเจริญเติบโตของร่างกาย(Noblet et al. 1990) สามารถบริโภคอาหารไม่เพียงพอผลิตชุดสืบพันธุ์ผิดปกติ รวมทั้งลดการตกไข่และอัตราการตั้งครรภ์ เพิ่มอุบัติการณ์ของ anoestrus การตายของตัวอ่อน และน้ำหนักในด้านการให้นม ขยาย weaningestrusช่วงเวลา (Eissen et al. 2000) นอกจากนี้ ไม่เพียงพอตัวได้ทั่วไปใน primiparoussows และทำให้เกิดผลกระทบกับประสิทธิภาพการทำงานของเสาและผลผลิตต่อมาลดลง (Koketsuร้อยเอ็ด al. 1996 Eissen et al. 2003 Sulabo et al. 2010)Butyrate รสและโซเดียมมีการรายงานไปยังเพิ่มประสิทธิภาพของอาหารบริโภคและการเติบโตของweaning หรือสุกร (แม็กลาฟลิน et al. 1983 การเจริญเติบโตTorrallardona et al. 2000 เลอปากปราศรัยน้ำใจเชือด et al. 2009), แต่น้อยถูกเรียกว่า sows ดังนั้น เป็นที่น่าสนใจอยู่ที่คำถามว่ารสหรือโซเดียมbutyrate สามารถปรับปรุงเสาอาหารบริโภค หรือไม่Weaning เป็นงานเครียดสำหรับทรูด การเปลี่ยนแปลงin intestinal morphology and function induced bylower feed intake is the most important reason forweaning stress (Spreeuwenberg et al. 2001). Thus, it isnoteworthy to enhance pig feed intake in the first fewdays after weaning. Previous studies found that prenataland postnatal flavor learning could reduce stressrelatedeffects, influence offspring acceptance andstimulate similarly flavored food intake (Mennellaet al. 2001; Oostindjer et al. 2010). Indeed, it has beenrecognized that maternal flavor intake would transferto the fetus via amniotic fluid and thus enhanced thefetal cognitive acceptance for this flavor (Mennella

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า ปริมาณอาหารไม่เพียงพอในการให้นมแม่โดย
เป็นปัญหาร้ายแรงในอุตสาหกรรมสุกร

ในปีที่ผ่านมามีการเพิ่มภาระ
เมื่อหว่านผลผลิตน้ำนมเนื่องจากการพันธุขนาดครอกใหญ่
( auldist et al . 1998 ) ขณะเดียวกัน การคัดเลือกพันธุกรรม
สำหรับการเจริญเติบโตสูงและอัตรายันส่งผลให้ความอยากอาหารลดไขมันสำรองในสุกร
( เคอร์&
คาเมรอน 1996 )ดังนั้น การกินอาหารของแม่สุกรในช่วงการให้น้ำนมมักไม่เพียงพอ

เพื่อตอบสนองความต้องการของการบำรุงรักษา การผลิตนมและ
การเจริญเติบโตของร่างกาย ( noblet et al . 1990 ) การบริโภคอาหารไม่เพียงพอจะผลิตชุดของการสืบพันธุ์

ลดความผิดปกติรวมถึงอัตราการตกไข่และการตั้งครรภ์ การเพิ่มอุบัติการณ์ของ anoestrus

, การตายของตัวอ่อนและการสูญเสียน้ำหนักในระหว่างการให้นมและการขยายช่วง weaningestrus
( eissen et al . 2000 ) นอกจากนี้ การบริโภคอาหารไม่เพียงพอ

ถูกพบมากในแม่สุกรตั้งครรภ์ และก่อให้เกิดผลกระทบต่อประสิทธิภาพการผลิตลดลงภายหลังหว่านและ

( koketsu et al . 1996 ; eissen et al . 2003 ; sulabo et al . 2010 ) .
รสและโซเดียมบิวได้รับรายงาน
ปรับปรุงการกินและการเจริญเติบโตของ
หรือสุกรหย่านม ( แม็กลาฟลิน et al . 1983 ;
torrallardona et al . 2000 ; เลอกอลล์ et al . 2009 ) แต่น้อย
เป็นที่รู้จักในแม่สุกร ดังนั้น จึงเป็นที่น่าสนใจ

ที่อยู่คำถามว่ารสหรือโซเดียม
บิวสามารถปรับปรุงปริมาณการกินได้หว่านหรือไม่ เป็นเหตุการณ์ที่เคร่งเครียด
หย่านมลูกสุกร ; การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างและการทำงานของลำไส้

) โดยลดปริมาณอาหารคือเหตุผลที่สำคัญที่สุดสำหรับ
หย่านมความเครียด ( spreeuwenberg et al . 2001 ) ดังนั้น จึงเป็นสำคัญเพื่อเพิ่มการบริโภคอาหารหมู

ในสองสามวันแรกหลังหย่านม การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า หลังเรียนและก่อนคลอด

stressrelated รสสามารถลดผลกระทบต่อการยอมรับลูกหลาน
กระตุ้นเหมือนกับรสอาหาร ( mennella
et al . 2001oostindjer et al . 2010 ) แน่นอนมันได้รับการยอมรับการบริโภครสแม่

จะโอนให้ทารกในครรภ์ผ่านน้ำคร่ำและปรับปรุง ดังนั้นการรับรู้ การยอมรับ รสนี้

( mennella