Listen, the only reason I'm going o

Listen, the only reason I'm going out of my way to tell any of you this is because the story "Jane the Killer" is starting to piss me off.

My real name is Jane Arkensaw, a.k.a. "Jane the Killer" and this is how I met Jeff, the reason I look the way I do, and why I want to kill him.

When I heard that a new family had moved in across the street, I wasn't that surprised. It was a nice neighborhood, and the house was relatively cheap considering where it was. I guess I was about 13-14 when everything went to hell.

I never really talked to Jeff when he moved in. To be frank I never talked to him until... that night. But it's too soon to talk about that now. My first impression of Jeff was that he was a good kid. Probably got nice grades, rarely got into fights, maybe even a cool guy if he opened up to someone.

His brother Liu, seemed like he put family first by the way he sat with his brother on the sidewalk. Of course I was just guessing at the time and really didn't put much thought into my analysis because I was getting ready for school when I looked out the window and I was running late, which was unusual for me at that time in my life because I was hardly ever late for anything. Especially school.

I wasn't surprised when I saw Randy and his stooges go up to Jeff and Liu on that stupid skateboard of his. Randy was nothing but a bully, he always picked on anyone who was smaller than him.

He was even the reason why my parents drove me to school instead of the letting me take the bus like everyone else. Everyone had their lunch money or some kind of cash given to Randy and his goons because of some "toll" that he demanded from everyone.

We all knew Randy's group had knives and threatened to use them on us we ever told anyone about the money they took from the other kids on the block. Everyone, except the new kids they were trying the intimidate like the rest of us.

When I saw Randy talking to them through the window I just looked away. It was wussy thing to do but. I had better things to do than watch another kid hand over his money to Randy. But curiosity got the better of me and I looked up a few seconds later. What I saw left me speechless. Jeff was standing now, and it looked like Randy already had what he wanted.

"Just sit down," I thought, "Don't be stupid".

Then I saw Jeff punch Randy in the face and break his wrist.

"Oh my god." I whispered. Then I yelled, "You Idiot!"

My parents ran down the stairs and asked what happened. Then they looked outside and saw what was going on. Jeff had already cut the skinny guy, I think his name was Keith, and he went down screaming. Troy only went down with a single puinch. Since my house was across the street from where Jeff and his brother were sitting, with the front of the house having big windows, we saw the whole thing. Or at least I did, my parents came in after the part where Randy stole their wallet, so they didn't know the whole truth.

It was disturbing watching Jeff fight. He was enjoying himself too much. I felt a knot in my stomach like something was happening that shouldn't be, and from the look on Liu's face, Jeff didn't do this kind of thing often. Next thing I know I hear sirens and the new kids bolted out of there. The cops came around with the bus driver to check on the "victims". It seemed they were going to be alright.

You know, considering the amount of crap kicked out of them.

Since my parent's policy was "no cops" ever since my dad got framed by a narc cop when he wanted to draw attention off of himself when police where investigating the case of the missing coke. It ended with my dad quitting the force. So when we heard sirens we went into the backyard got into the car and left.

When my parents drove me to school they told me very clearly that they didn't want me talking to Jeff ever. I did not disagree with them.

I had art first period so I didn't see Jeff until close to the end of school. I can still see the colors in my artwork if I think hard enough. But when I try to look at anything now, it all seems gray. I guess that's the price someone pays for losing their innocence.

I didn't see Jeff until the final period of the day. When I did he seemed... off. At first I thought he was just faking the joy so people wouldn't suspect him for the crime that he did. But he really was enjoying himself. It wasn't because he was excited to be at school I could tell that much from him. The smile he wore looked sadistic to me. It was the smile of a madman. The second that bell rang I bolted out those doors as fast as I could. Nobody but me knew what Jeff really was. A freak.

The next day seemed to be passing without incident at first. Then I saw the police car in front of Jeff's house.

"Looks like they got you." I thought.

Nobody could gotten away with something like that (You know, with the neighborhood watch and everything.). But I was wrong with who they arrested. Instead of coming out with Jeff like I expected they would, the police came out with Liu, his brother.

I was barely forming the thought of Jeff framing his brother for the assault when he came out of the house yelling at Liu, "Liu tell them I did it!" (I was able to hear him this time because the front door was open to my house.).

I couldn't hear what Liu said in reply to Jeff's outburst, but it was definitely not what Jeff wanted to hear. A few seconds later, the police drove off with Liu, and Jeff was left outside with his mother. A few minutes later she went inside the house and left Jeff outside. Although I couldn't hear him from across the street, I could tell that he was crying.

But who wouldn't be in that situation.

The next day rumors were spreading like wildfire about Liu. It took so long for the rumors to get started because everyone was afraid to talk about Randy getting his ass handed to him. When it was revealed that he wouldn't be coming back to school for a few days, everyone decided to take advantage of that fact and enjoy it as much as possible, and lots of random bullshit started popping up.

"I heard Liu cut off Keith's arm!"

"Oh yeah? Well I heard that Liu hit Troy so hard in the stomach that he ralphed up blood!"

"That's nothing! I heard that he punched Randy so hard in nose that it came out the back of his head!" and etc, etc, etc.

Personally I didn't want anything to do with Jeff or his brother. But... he just looked so alone and upset that I had to do something. So I wrote him a note telling him that he had a friend in this place and that I was going to testify at Liu's trial about what really happened. I left the note at his desk signed with the letter "J" before class started, then left the room. When I came back Jeff was at his desk and the note was gone.

Saturday rolled around and I was home alone while my parents were at work. The kid next door was having a birthday party. At the time I left my window open because I wanted a nice breeze in my room while I did my homework. But the kids were getting so loud that I decided to close my window. I was about to close it when I saw Jeff playing with the kids. He was running around wearing one of those fake cowboy hats and carrying a toy gun. He looked so ridiculous I had to laugh.

"Maybe he isn't the monster I think he is." I thought, ashamed of myself for suspecting he could have been one.

As I was closing the window, I saw Randy, Keith, and Troy jump over the fence on their skateboards to where Jeff was.

"Not again!" I said to the open window.

I saw Randy and Jeff exchange small talk but I couldn't hear what they said over the sound of the kids yelling and screaming. Then Randy rushed at Jeff and tackled him. I was about to grab the phone and dial 911 when I heard Troy and Keith shout, "No one interrupts or guts will fly!" I looked out the window again and saw that they both had matching guns in their hands. I couldn't have called for help then without endangering the lives of others. I couldn't have called 911 anyway, the batteries in my phone was dead.

Jeff was on his side getting kicked by Randy in the face when he grabbed his foot and twisted it. Randy fell over and Jeff tried to walk back to the house when Troy grabbed him by the collar and threw him towards the house. I heard glass breaking and I knew then that they were going to kill him.

"Randy you asshat!" I screamed at him. But he couldn't hear me over the sound of the kids screaming.

I couldn't wait anymore, so I ran to my parent's bedroom and searched for my dad's cellphone, hoping that he forgot it at home. My heart was pounding in my chest, knowing that the longer it took for me to get help, the higher the chance of someone getting killed was. I finally found the phone underneath the bed. I wasted no time punching in the numbers.

"911 hello?"

"I need help there's an emergency going on next door! Some guys jumped the fence and are beating up someone! They've got guns you need to hurry please!"

"Okay miss I need you to tell me the address and I'll send help right away."

I quickly told her my address and the address of the house next door.

"Please hurry!" I said.

"It's okay just stay on the lin-" BANG BANG BANG!

I heard loud gunshots come from next door. I yelped and dropped the phone, it landed on the ground and broke. Then I ran to my bedroom window to try and figure out what was going on. But no sooner had I poked my head out the window I heard the woosh of a fire and the screaming... I'm going to make Jeff scream like that again when I find him. The only thing I can compare it to is the death cry of an animal. It was at the time for me horrifying. But now it sounds like music to me and there is nothing I want to hear more in the world than him screaming.

I saw fire spew out of the house like an angry dragon. I ran downstairs immediately and got the portable fire extinguisher from the kitchen and ran outside. As I was running I popped the pin for the extinguisher for immediate use. Luckily the door was unlocked as I

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟัง สาเหตุเดียวที่ฉันจะทีการแจ้งของคุณเนื่องจากเรื่อง "เจนที่ฆาตกร" เริ่มพ้นฉันฉันชื่อจริง Jane Arkensaw หรือเวสท์วูด "เจนที่ฆาตกร" และเป็น วิธีที่ผมได้พบกับเจฟฟ์ เหตุผลที่ฉันดูวิธีทำ และ ทำไมอยากจะฆ่าเขาเมื่อผมได้ยินว่า มีย้ายครอบครัวใหม่ในครับ ฉันไม่ประหลาดใจที่ ก็ย่านดี และบ้านก็ค่อนข้างประหยัดพิจารณาซึ่งก็ ผมคิดว่า ผมเกี่ยวกับ 13-14 เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างไปนรกฉันไม่เคยพูดคุยกับเจฟเมื่อเขาย้ายใน แฟรงค์ฉันไม่เคยพูดคุยกับเขาจน...จะคืน แต่มันจะเร็วเกินไปพูดว่า รู้สึกประทับใจแรกของเจฟถูกว่า เป็นเด็กดี คงได้เกรดดี ไม่ค่อยได้เข้าต่อสู้ บางทีแม้แต่ผู้ชายเย็นถ้าเขาเปิดให้คนน้องหลิว ประจักษ์เหมือนเขาใส่ครอบครัวก่อนโดยวิธีการที่ เขานั่งกับน้องบนสารพัด แน่นอนฉันเป็นเพียงคาดเดาเวลา และไม่ได้ใส่มากคิดเป็นวิเคราะห์ของฉัน เพราะก็คือการพร้อมสำหรับโรงเรียนเมื่อผมมองออกหน้าต่าง และฉันถูกทำงานดึก ซึ่งเป็นปกติสำหรับผมที่เวลาในชีวิต เพราะผมไม่เคยสายสำหรับอะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรงเรียนผมไม่แปลกใจ เมื่อเห็นแรนดี้ stooges ของเขาไปขึ้นกับเจฟและหลิวบนกระดานสเก็ตที่โง่ของเขา แรนดี้ได้แต่ใหญ่โตกว่า เขารับผู้ที่มีขนาดเล็กกว่าเขาเสมอเขาถึงเหตุผลที่ทำไมขับรถพ่อผมไปโรงเรียนแทนการซัก ผมขึ้นรถเหมือนคนอื่น ทุกคนมีเงินอาหารกลางวันของพวกเขาหรือบางชนิดเงินสดให้กับแรนดี้และ goons ของเขา เพราะบาง "โทร" ที่เขาต้องจากทุกคนเราทุกคนรู้ว่า กลุ่มของแรนดี้มีมีด และขู่ที่จะใช้เราเราเคยบอกทุกคนเกี่ยวกับเงินที่พวกเขาเอาจากเด็กในช่วง ทุกคน ยกเว้นเด็กใหม่ กลับ intimidate เหมือนกับเราเมื่อเห็นแรนดี้พูดไปผ่านหน้าต่าง ฉันเพียงมองไป มันเป็นสิ่งที่ wussy จะทำ แต่งาน มีสิ่งที่ดีกว่าจะทำกว่านาฬิกาอีกเด็กมือผ่านเงินของเขากับแรนดี้ แต่อยากได้ราคาที่ดีกว่าของฉัน และฉันค้นหาในภายหลังไม่กี่วินาที สิ่งที่ผมเห็นซ้ายฉันพูด เจฟยืนอยู่ตอนนี้ และมันดูเหมือนแรนดี้แล้วมีสิ่งที่เขาต้องการ"เพียงแค่นั่งลง ฉันคิดว่า "ไม่โง่"แล้ว ผมเห็นเจฟชกแรนดี้ในใบหน้า และหักข้อมือของเขา"โอ้ พระเจ้าของฉัน" ฉันกระซิบ แล้ว ฉัน yelled "คุณคนบ้า"พ่อวิ่งลงบันได และถามว่า เกิดอะไรขึ้น พวกเขามองภายนอก แล้วเห็นสิ่งเกิดขึ้น เจฟได้แล้วตัดคนผอม ผมคิดว่า ชื่อของเขาคือ คีธ และเขาลงกรีดร้อง ทรอยเท่านั้นไปลงกับ puinch เดียว เนื่องจากบ้านของฉันถูกข้ามถนนจากที่เจฟและน้องนั่ง ด้านหน้าบ้านที่มีหน้าต่างขนาดใหญ่ เราเห็นสิ่งทั้ง หรือน้อย ค่ะ พ่อเกิดมาในภายหลังส่วนที่แรนดี้ขโมยกระเป๋าสตางค์ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาไม่ได้รู้ความจริงทั้งหมดรบกวนดูเจฟต่อสู้ได้ เขาถูกกับตัวเองมากเกินไป ฉันรู้สึกปมในท้องของฉันเหมือนกับสิ่งเกิดขึ้นที่ควร และจากลักษณะที่ปรากฏบนใบหน้าของหลิว เจฟไม่ทำชนิดของสิ่งนี้มักจะ สิ่งถัดไปที่ฉันรู้ฟังเรนส์ และเด็กใหม่ bolted ออกจากที่นั่น ตำรวจมากับพนักงานขับรถการตรวจสอบ "เหยื่อ" ดูเหมือนพวกเขาจะถูกครับคุณรู้ว่า พิจารณาจำนวนอึเตะออกจากพวกเขาเนื่องจากนโยบายหลักของฉันมี "ตำรวจไม่" นับตั้งแต่พ่อมีกรอบ โดยตำรวจ narc เมื่อเขาอยากดึงความสนใจออกจากตัว เมื่อตำรวจตรวจสอบกรณีของโค้กไม่ มันสิ้นสุดลงกับพ่อที่บังคับให้ออกจาก ดังนั้นเมื่อเราได้ยินเรนส์ เราเดินเข้าไปใน สวนหลังบ้านมีรถและซ้ายเมื่อพ่อขับรถผมไปโรงเรียนก็บอกอย่างชัดเจนว่า พวกเขาไม่ต้องฉันพูดกับเจฟเคย ผมไม่ได้ไม่เห็นด้วยกับพวกเขาฉันมีศิลปะรอบระยะเวลาแรกดังนั้นฉันไม่เห็นเจฟจนใกล้กับจุดสิ้นสุดของโรงเรียน ฉันยังสามารถเห็นสีในงานศิลปะของฉันถ้าคิดว่า หนักพอ แต่เมื่อได้ดูอะไรตอนนี้ มันดูเหมือนว่าสีเทา ผมคิดว่า เป็นราคาที่คนจ่ายสำหรับการสูญเสียความบริสุทธิ์ของพวกเขาฉันไม่เห็นเจฟจนถึงระยะสุดท้ายของวัน เมื่อฉันได้ ดู...ปิด ตอนแรก ผมคิดว่า เขาเป็น faking ความสุขเพียงเพื่อให้คนที่ไม่สงสัยว่าเขาสำหรับอาชญากรรมที่เขาไม่ได้ แต่เขาจริง ๆ เพลิดเพลินกับตัวเอง มันไม่ได้เพราะตื่นเต้นที่ได้โรงเรียนที่ผมได้บอกว่า มากจากเขา รอยยิ้มที่เขาสวมดูชนะผม มันเป็นรอยยิ้มของคนบ้า รังที่สองที่ระฆังผม bolted ออกประตูเหล่านั้นเป็นอย่างที่ฉันไม่ ไม่มีใครแต่ฉันรู้ว่าเจฟจริง ๆ เป็น ประหลาดวันดูเหมือน จะผ่านไม่ มีปัญหาในตอนแรก แล้ว ผมเห็นรถตำรวจหน้าบ้านของเจฟ"ดูเหมือนพวกเขามีคุณ" ฉันคิดว่าไม่มีใครสามารถรับไปกับบางสิ่งบางอย่างเช่นนั้น (คุณทราบ ชมย่านและทุกอย่าง) แต่ผมไม่ถูกต้องกับผู้ที่จับ แทนที่จะออกมากับเจฟเหมือนผมคาดว่า พวกเขาจะ ตำรวจมาออกกับหลิว น้องผมแทบไม่ได้ขึ้นรูปคิดของเจฟเฟรมน้องสำหรับการโจมตีเมื่อออกตะโกนเฮาส์ที่เล่ามา "เล่าว่า ฉันได้" (ผมได้ยินเขาเวลานี้เพราะประตูหน้าเปิดบ้านของฉัน)ฉันไม่ได้ยินอะไรหลิวกล่าวว่า ในการตอบของเจฟ outburst แต่มันก็แน่นอนไม่ว่าเจฟอยากได้ยิน ไม่กี่วินาทีต่อมา ตำรวจขับรถปิดกับหลิว และเจฟที่เหลืออยู่กับแม่ของเขา ไม่กี่นาทีต่อมาเธอไปภายในบ้าน และเจฟฟ์นอกซ้าย แม้ว่าฉันไม่ได้ยินจากเขาข้ามถนน ผมสามารถบอกว่า เขาไม่ร้องไห้แต่ที่ไม่อยู่ในสถานการณ์ที่ข่าวลือวันถัดไปก็แพร่กระจายเหมือนไฟป่าเกี่ยวกับหลิว ใช้เวลานาน สำหรับข่าวลือเริ่มต้นเนื่องจากทุกคนกลัวที่จะพูดคุยเกี่ยวกับแรนดี้ตูดของเขามอบให้เขาได้รับการ เมื่อมันถูกเปิดเผยว่า เขาจะไม่สามารถกลับมาเรียนกี่วัน ทุกคนตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากความจริงนั้น และสนุกกับมันมากที่สุด และสุ่มพล่ามมากมายเริ่ม popping ขึ้น"ผมได้ยินเล่าตัดแขนของคีธ""โอ้ ใช่หรือไม่ ด้วยผมได้ยินว่า หลิวตีทรอยจึงยากในท้องที่เขา ralphed ค่าเลือด""ที่ไม่มีอะไร ผมได้ยินว่า เขาเจาะรูแรนดี้จึงยากในจมูกมาออกด้านหลังของศีรษะของเขา " และ อื่น ๆ อื่น ๆ ฯลฯตัวฉันไม่ต้องอะไรกับเจฟหรือน้อง แต่...เขามองเพียงคนเดียวดังนั้น และพอใจที่ผมต้องทำ ดังนั้นผมเขียนเขาบันทึกว่า เขามีเพื่อนในนี้ และที่ ผมไปเป็นพยานในคดีของหลิวเกี่ยวกับอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ ผมไปบันทึกที่เขาเซ็นชื่อ ด้วยตัวอักษร "J" ก่อนระดับเริ่มต้น แล้วทิ้งห้องไว้ เมื่อฉันกลับมา มีเจฟที่โต๊ะของเขา และบันทึกหายไปวันเสาร์รีดรอบ และผมคนเดียวในขณะที่พ่อที่ทำงานบ้าน เด็กประตูถัดไปมีงานวันเกิด เวลา ทิ้งหน้าต่างของฉันเปิดต้องลมดีภายในห้องพักของฉันในขณะที่บ้านของฉันที่ฉันไม่ แต่เด็กได้รับเสียงดังดังนั้นผมตัดสินใจปิดหน้าต่างของฉัน ผมจะปิดเมื่อเห็นเจฟเล่นกับเด็ก เขาได้ทำงานสวมหมวกคาวบอยปลอมเหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง และแบกปืนของเล่น เขาดูไร้สาระดังนั้นผมจะหัวเราะ"บางทีเขาไม่ได้มอนสเตอร์ที่ผมคิดว่า เขาเป็น" ฉันคิดว่า ละอายใจของตัวเองสำหรับ suspecting เขาสามารถได้รับหนึ่งเป็นฉันได้ปิดหน้าต่าง ฉันเห็นแรนดี้ Keith และ Troy กระโดดข้ามรั้วบนเกาะของพวกเขาไปที่เจฟได้"ไม่อีก" ผมพูดกับหน้าต่างเปิดอยู่เห็นแรนดี้และเจฟแลกเปลี่ยนพูดคุยเล็กน้อย แต่ผมไม่ได้ยินพวกเขาพูดมากกว่า เสียงเด็กตะโกน และกรีดร้อง แล้วแรนดี้วิ่งที่เจฟ และสำหรับเขา ผมจะหยิบโทรศัพท์ และเรียก 911 เมื่อยิน Troy และคีธตะโกน "ไม่มีใครขัดจังหวะ หรือกล้าที่จะบิน" ฉันมองออกหน้าต่างอีกครั้ง และเห็นว่า พวกเขาทั้งสองมีปืนในมือของพวกเขาในการจับคู่ ฉันไม่ได้เรียกขอความช่วยเหลือแล้ว โดยอำเภอใจชีวิตของผู้อื่น ฉันไม่ได้เรียก 911 หรือ แบตเตอรี่ในโทรศัพท์ของฉันตายเจฟอยู่ด้านข้างของเขาได้รับการเตะ โดยแรนดี้ในหน้าเมื่อเขาคว้าเท้าของเขา และบิดมัน แรนดี้ตกเหนือ และเจฟฟ์พยายามเดินกลับไปบ้านเมื่อทรอยคว้าเขา โดยปลอกคอ และโยนเขาไปทางบ้าน ผมได้ยินแบ่งแก้ว และผมรู้แล้วว่า พวกเขากำลังจะฆ่าเขา"Randy คุณ asshat" ฉันกรีดร้องที่เขา แต่เขาไม่สามารถได้ยินเสียงฉันผ่านเสียงเด็กกรีดร้องฉันไม่สามารถรออีกต่อไป ดังนั้นฉันวิ่งไปห้องนอนของแม่ของฉัน และค้นหาโทรศัพท์มือถือของพ่อ หวังว่า เขาลืมมันที่บ้าน หัวใจถูกห้ำหั่นในหน้าอกของฉัน รู้ว่า อีกต่อไปจึงได้ให้ความช่วยเหลือ มีโอกาสของการฆ่าผู้อื่นสูง สุดท้ายพบโทรศัพท์ใต้เตียง ฉันเสียเวลาเจาะในหมายเลข"สวัสดี 911""ฉันต้องการความช่วยเหลือมีการฉุกเฉินเกิดขึ้นประตูถัดไป บางคนไปรั้ว และตีค่าคน พวกเขาได้มีปืนต้องรีบโปรด""มิสไรต้องให้บอกอยู่ และจะส่งความช่วยเหลือทันทีด้วย"ฉันได้อย่างรวดเร็วบอกเธอที่อยู่ของฉัน และอยู่ของบ้านประตูถัดไป"กรุณารีบ" ฉันเคยพูด"เป็นไรแค่พักหลิน-" บางบางบางผมได้ยินเสียงปืนดังมาจากประตูถัดไป ฉัน yelped และหลุดโทรศัพท์ ที่ดินบนพื้นดิน และยากจน แล้ว ผมวิ่งไปหน้าต่างห้องนอนของฉัน และพยายามเข้าใจสิ่งเกิดขึ้น แต่ไม่ช้าก็เร็วไม่ มีฉัน poked ศีรษะขึ้น ผมได้ยิน woosh ไฟและกรีดร้อง... ฉันจะไปทำให้เจฟฟ์ร้องเช่นนั้นอีกครั้งเมื่อพบเขา สิ่งเดียวที่ฉันสามารถเปรียบเทียบการร้องตายของสัตว์ได้ มันเป็นเวลาที่ฉันเห็น แต่ตอนนี้มันคล้ายเพลงกับฉัน และไม่มีสิ่งใดที่ต้องการได้ยินมากขึ้นในโลกกว่าเขากรีดร้องผมเห็นไฟที่พ่นออกจากบ้านเช่นมังกรการโกรธ ฉันวิ่งด้านล่างทันที และมีเพลิงแบบพกพาจากครัว และวิ่งนอก ฉันทำงาน ฉัน popped pin สำหรับเครื่องดับเพลิงสำหรับใช้ได้ทันที โชคดีประตูถูกปลดล็อกเป็นฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังเหตุผลเดียวที่ผมจะออกจากทางของฉันจะบอกใด ๆ ของคุณนี้เป็นเพราะเรื่อง "เจนนักฆ่า" เริ่มที่จะปัสสาวะฉันลง. ชื่อจริงของฉันคือเจน Arkensaw อาคา "เจนนักฆ่า" และนี่ เป็นวิธีการที่ผมได้พบกับเจฟฟ์, เหตุผลที่ฉันดูวิธีที่ผมทำและทำไมฉันต้องการที่จะฆ่าเขา. เมื่อผมได้ยินมาว่าครอบครัวใหม่ได้ย้ายไปอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนผมก็ไม่แปลกใจที่ มันเป็นย่านที่ดีและที่บ้านก็ค่อนข้างถูกพิจารณาว่ามันอยู่ที่ไหน ผมคิดว่าผมเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 13-14 เมื่อทุกอย่างไปนรก. ฉันไม่เคยพูดคุยกันจริงๆเจฟฟ์เมื่อเขาย้ายใน. การจะมีความตรงไปตรงมาผมไม่เคยคุยกับเขาจน ... ในคืนนั้น แต่มันเร็วเกินไปที่จะพูดคุยเกี่ยวกับว่าตอนนี้ ความประทับใจแรกของเจฟฟ์ได้ว่าเขาเป็นเด็กดี อาจจะได้เกรดดีไม่ค่อยได้เข้าต่อสู้แม้กระทั่งผู้ชายที่เย็นถ้าเขาเปิดขึ้นมาเพื่อใครบางคน. พี่ชายของหลิวของเขาดูเหมือนว่าเขาใส่ครอบครัวเป็นครั้งแรกโดยวิธีการที่เขานั่งอยู่กับพี่ชายของเขาบนทางเท้า แน่นอนฉันเป็นเพียงการคาดเดาในเวลาและจริงๆไม่ได้ใส่มากคิดในการวิเคราะห์ของฉันเพราะฉันได้รับพร้อมสำหรับโรงเรียนเมื่อผมมองออกไปนอกหน้าต่างและผมทำงานปลายซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับผมในเวลานั้นในชีวิตของฉัน เพราะผมแทบจะไม่เคยสายสำหรับการอะไร โรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ผมไม่แปลกใจเมื่อผมเห็นแรนดี้และ Stooges ของเขาไปถึงเจฟฟ์และหลิวบนสเก็ตบอร์ดโง่ของเขา แรนดี้เป็นอะไร แต่คนพาลเขามักจะหยิบทุกคนที่มีขนาดเล็กกว่าเขา. เขาเป็นคนที่แม้เหตุผลที่ว่าทำไมพ่อแม่ของฉันขับรถพาฉันไปโรงเรียนแทนการให้ฉันขึ้นรถบัสเหมือนคนอื่น ๆ ทุกคนมีเงินอาหารกลางวันของพวกเขาหรือชนิดของเงินสดบางส่วนให้กับแรนดี้และลูกน้องของเขาเพราะบางคน "โทร" ที่เขาเรียกร้องจากทุกคน. เราทุกคนรู้ว่ากลุ่มของแรนดี้มีมีดและขู่ว่าจะใช้พวกเขาอยู่กับเราที่เราเคยบอกใครเกี่ยวกับเงินที่พวกเขา เอามาจากเด็กคนอื่น ๆ ในบล็อก ทุกคนยกเว้นเด็กใหม่ที่พวกเขากำลังพยายามข่มขู่เช่นที่เหลือของเรา. เมื่อฉันเห็นแรนดี้พูดคุยกับพวกเขาผ่านหน้าต่างฉันมองออกไป มันเป็นสิ่งที่ wussy ที่จะทำ แต่ ฉันมีสิ่งที่ดีกว่าการทำกว่าดูมือเด็กอีกกว่าเงินของเขาที่จะแรนดี้ แต่อยากรู้อยากเห็นได้ดีกว่าของผมและผมมองขึ้นไม่กี่วินาทีต่อมา สิ่งที่ผมเห็นจากฉันพูด เจฟฟ์กำลังยืนอยู่ในขณะนี้และมันดูเหมือนแรนดี้แล้วมีสิ่งที่เขาต้องการ. "เพียงแค่นั่งลง" ผมคิดว่า "อย่าโง่". จากนั้นผมเห็นเจฟฟ์แรนดี้ชกต่อยที่ใบหน้าและทำลายข้อมือของเขา. "โอ้ฉัน พระเจ้า. " ผมกระซิบ จากนั้นฉันก็ตะโกนว่า "คุณคนบ้า!" พ่อแม่ของฉันวิ่งลงบันไดและถามว่าเกิดอะไรขึ้น จากนั้นพวกเขามองออกไปข้างนอกและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เจฟฟ์ได้ตัดแล้วผู้ชายผอมผมคิดว่าชื่อของเขาคือคี ธ และเขาก็ลงไปกรีดร้อง ทรอยเพียงลงไปด้วย puinch เดียว ตั้งแต่บ้านของฉันเป็นฝั่งตรงข้ามถนนจากที่เจฟฟ์และพี่ชายของเขากำลังนั่งอยู่กับด้านหน้าของบ้านที่มีหน้าต่างบานใหญ่ที่เราเห็นสิ่งที่ทั้ง หรืออย่างน้อยฉันไม่พ่อแม่ของฉันมาหลังจากส่วนหนึ่งที่แรนดี้ขโมยกระเป๋าสตางค์ของพวกเขาดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทราบความจริงทั้งหมด. มันถูกรบกวนดูการต่อสู้ของเจฟฟ์ เขาได้รับความสุขกับตัวเองมากเกินไป ผมรู้สึกว่าปมในกระเพาะอาหารของฉันเหมือนบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นที่ไม่ควรจะเป็นและจากรูปลักษณ์บนใบหน้าของหลิวเจฟฟ์ไม่ได้ทำชนิดของสิ่งนี้มักจะ สิ่งต่อไปที่ฉันรู้ว่าฉันได้ยินเสียงไซเรนและเด็กใหม่ปิดออกจากที่นั่น ตำรวจมารอบพร้อมคนขับรถบัสที่จะตรวจสอบ "เหยื่อ" มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่เป็นไร. คุณจะรู้ว่าเมื่อพิจารณาปริมาณของอึเตะออกจากพวกเขา. ตั้งแต่นโยบายแม่ของฉันก็คือ "ตำรวจไม่" นับตั้งแต่พ่อของฉันได้ล้อมกรอบด้วยตำรวจตำรวจเมื่อเขาต้องการที่จะดึงความสนใจออกจากตัวเอง เมื่อตำรวจที่สืบสวนคดีของโค้กที่ขาดหายไป มันจบลงด้วยการที่พ่อของฉันเลิกแรง ดังนั้นเมื่อเราได้ยินเสียงไซเรนเราเดินเข้าไปในสนามหลังบ้านเข้าไปในรถและที่เหลือ. เมื่อพ่อแม่ของฉันขับรถพาฉันไปที่โรงเรียนพวกเขาบอกผมอย่างชัดเจนว่าพวกเขาไม่ต้องการให้ฉันพูดคุยกับเจฟฟ์เคย ผมไม่เห็นด้วยกับพวกเขา. ฉันมีศิลปะช่วงแรกดังนั้นผมจึงไม่เห็นเจฟฟ์จนใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของโรงเรียน ฉันยังคงสามารถมองเห็นสีในงานศิลปะของฉันถ้าฉันคิดว่าหนักพอ แต่เมื่อฉันพยายามที่จะมองไปที่สิ่งที่ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นสีเทา ฉันเดาว่าเป็นใครสักคนที่ราคาจ่ายสำหรับการสูญเสียความบริสุทธิ์ของพวกเขา. ฉันไม่เห็นเจฟฟ์จนถึงช่วงสุดท้ายของวัน เมื่อฉันได้ดูเหมือนว่าเขาออก ... ตอนแรกผมคิดว่าเขาก็แค่แกล้งความสุขเพื่อให้ผู้คนจะไม่สงสัยว่าเขาสำหรับอาชญากรรมที่เขาทำ แต่เขาจริงๆเพลิดเพลินกับตัวเอง มันไม่ได้เป็นเพราะเขารู้สึกตื่นเต้นที่จะเป็นที่โรงเรียนผมบอกได้เลยว่ามากจากเขา รอยยิ้มที่เขาสวมมองซาดิสต์กับผม มันเป็นรอยยิ้มของคนบ้า สองระฆังที่ดังออกมาผมปิดประตูเหล่านั้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่มีใคร แต่ฉันรู้ว่าสิ่งที่เจฟฟ์จริงๆ ประหลาด. ในวันถัดไปดูเหมือนจะผ่านไปโดยไม่เกิดอุบัติเหตุในตอนแรก จากนั้นผมเห็นรถตำรวจอยู่หน้าบ้านของเจฟฟ์. "ดูเหมือนว่าพวกเขามีคุณ." ฉันคิดว่า. ไม่มีใครสามารถอากาศไปกับสิ่งที่ต้องการที่ (คุณจะรู้ว่ามีเพื่อนบ้านและทุกอย่าง.) แต่ผมก็ผิดกับผู้ที่พวกเขาถูกจับ แทนที่จะออกมากับเจฟฟ์เหมือนที่ผมคาดว่าพวกเขาจะตำรวจออกมาพร้อมกับหลิวพี่ชายของเขา. ผมก็แทบจะไม่ก่อให้เกิดความคิดของเจฟฟ์กรอบพี่ชายของเขาสำหรับการโจมตีเมื่อเขาเดินออกมาจากบ้านตะโกนที่หลิว "หลิวบอก พวกเขาฉันไม่ได้! " (ผมก็สามารถที่จะได้ยินเสียงของเขาในเวลานี้เพราะประตูหน้าบ้านเปิดไปที่บ้านของฉัน.). ฉันไม่สามารถได้ยินสิ่งที่หลิวกล่าวว่าในการตอบกลับการระเบิดของเจฟฟ์ แต่มันก็ไม่แน่นอนสิ่งที่เจฟฟ์ต้องการจะได้ยิน ไม่กี่วินาทีต่อมาตำรวจขับรถออกไปกับหลิวและเจฟฟ์ถูกทิ้งไว้ข้างนอกกับแม่ของเขา ไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็เดินเข้าไปในบ้านและออกจากเจฟฟ์ภายนอก ถึงแม้ว่าผมจะไม่สามารถได้ยินเสียงของเขาจากฝั่งตรงข้ามถนนผมบอกได้เลยว่าเขากำลังร้องไห้. แต่ใครจะไม่อยู่ในสถานการณ์ที่. ข่าวลือในวันถัดไปได้รับการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับหลิว มันใช้เวลานานมากสำหรับข่าวลือที่จะเริ่มต้นเพราะทุกคนก็กลัวที่จะพูดคุยเกี่ยวกับแรนดี้ได้รับตูดของเขามอบให้แก่เขา เมื่อมันถูกเปิดเผยว่าเขาจะไม่ได้กลับมาที่โรงเรียนไม่กี่วันทุกคนตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากความจริงที่ว่าและสนุกกับมันมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และจำนวนมากของพล่ามสุ่มเริ่ม popping up. "ผมได้ยินหลิวตัดออก แขนของคี ธ ! " "โอ้ใช่หรือไม่ดีผมได้ยินมาว่าหลิวตีทรอยอย่างหนักในกระเพาะอาหารที่เขา ralphed เลือด!" "นั่นคืออะไร! ผมได้ยินมาว่าเขาชกแรนดี้อย่างหนักเพื่อที่จมูกว่ามันออกมาจากด้านหลังของศีรษะของเขา ! " และ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯส่วนตัวผมไม่อยากจะทำอะไรกับเจฟฟ์หรือพี่ชายของเขา แต่ ... เขาเพียงแค่มองเพื่อให้อยู่คนเดียวและเสียใจที่ผมต้องทำอะไรบางอย่าง ดังนั้นฉันจึงเขียนโน้ตเขาบอกว่าเขามีเพื่อนในสถานที่แห่งนี้และที่ฉันกำลังจะไปเป็นพยานในการพิจารณาคดีของหลิวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ฉันทิ้งโน้ตที่โต๊ะทำงานของเขาเซ็นสัญญากับตัวอักษร "เจ" ก่อนที่ชั้นเริ่มต้นแล้วออกจากห้องไป เมื่อผมกลับมาเจฟฟ์อยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาและทราบก็หายไป. เสาร์กลิ้งไปรอบ ๆ และฉันก็อยู่บ้านคนเดียวในขณะที่พ่อแม่ของฉันอยู่ในที่ทำงาน ประตูถัดไปเด็กก็มีงานเลี้ยงวันเกิด ในขณะที่ผมออกจากหน้าต่างของฉันเปิดเพราะผมอยากสายลมความสุขในห้องของฉันในขณะที่ฉันทำการบ้าน แต่เด็กที่ได้รับดังเพื่อที่ฉันตัดสินใจที่จะปิดหน้าต่างของฉัน ผมกำลังจะปิดมันเมื่อฉันเห็นเจฟฟ์เล่นกับเด็ก เขาเป็นคนที่วิ่งไปรอบ ๆ สวมใส่หนึ่งในบรรดาหมวกคาวบอยปลอมและถือปืนของเล่น เขามองไร้สาระผมมีเพื่อที่จะหัวเราะ. "บางทีเขาอาจจะไม่ได้เป็นมอนสเตอร์ที่ผมคิดว่าเขาเป็น." ผมคิดว่าละอายใจของตัวเองสงสัยที่เขาจะได้รับหนึ่ง. ขณะที่ผมกำลังปิดหน้าต่างฉันเห็นแรนดี้คี ธ และทรอยกระโดดข้ามรั้วบนสเก็ตบอร์ดของพวกเขาไปยังที่ที่เจฟฟ์เป็น. "ไม่ได้อีกครั้ง!" ผมพูดกับหน้าต่างที่เปิดอยู่. ผมเห็นแลกเปลี่ยนแรนดี้และเจฟฟ์พูดคุยเล็ก แต่ฉันไม่สามารถได้ยินสิ่งที่พวกเขากล่าวว่ากว่าเสียงของเด็ก ๆ ตะโกนและกรีดร้อง แล้วรีบวิ่งไปที่แรนดี้เจฟฟ์และเล่นงานเขา ผมกำลังจะคว้าโทรศัพท์และโทร 911 เมื่อฉันได้ยินทรอยและตะโกนคี ธ "ไม่ขัดจังหวะหนึ่งหรือกล้าที่จะบิน!" ผมมองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้งและเห็นว่าพวกเขาทั้งสองได้จับคู่ปืนในมือของพวกเขา ผมไม่ได้เรียกร้องให้ความช่วยเหลือแล้วโดยไม่เป็นอันตรายต่อชีวิตของผู้อื่น ผมไม่ได้เรียกว่า 911 แล้วแบตเตอรี่ในโทรศัพท์ของฉันตาย. เจฟฟ์อยู่บนด้านข้างของเขาได้รับการเตะโดยแรนดี้ในการเผชิญเมื่อเขาคว้าเท้าของเขาและบิดมัน แรนดี้ล้มลงและเจฟฟ์พยายามที่จะเดินกลับไปที่บ้านเมื่อทรอยคว้าเขาโดยคอและโยนเขาไปที่บ้าน ผมได้ยินเสียงแก้วแตกและผมรู้แล้วว่าพวกเขากำลังจะฆ่าเขา. "แรนดี้คุณ Asshat!" ฉันกรีดร้องไปที่เขา แต่เขาไม่สามารถได้ยินฉันมากกว่าเสียงของเด็กกรีดร้อง. ฉันไม่สามารถรออีกต่อไปดังนั้นฉันวิ่งไปที่ห้องนอนของพ่อแม่และค้นหาโทรศัพท์มือถือของพ่อของฉันหวังว่าเขาลืมไว้ที่บ้าน หัวใจของฉันได้รับการห้ำหั่นในหน้าอกของฉันรู้ว่ามันต้องใช้เวลานานสำหรับผมที่จะได้รับความช่วยเหลือที่สูงกว่าโอกาสของคนการฆ่าถูก ในที่สุดผมก็พบโทรศัพท์มือถือภายใต้เตียง ผมเสียเจาะเวลาไม่นานในตัวเลข. "911 ล่ะ?" "ผมต้องการความช่วยเหลือมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นประตูถัดไป! ผู้ชายบางคนกระโดดรั้วและมีการตีขึ้นคน! พวกเขาได้มีปืนที่คุณต้องรีบโปรด!" " เอาล่ะพลาดฉันต้องการให้คุณบอกฉันอยู่และฉันจะส่งความช่วยเหลือทันที. " ผมรีบบอกเธอที่อยู่ของฉันและที่อยู่ของประตูบ้านต่อไป. "โปรดรีบ!" ผมบอกว่า. "มันโอเคเพียง แต่อยู่ใน lin-" BANG BANG BANG! ฉันได้ยินเสียงปืนดังมาจากประตูถัดไป ฉัน yelped และลดลงโทรศัพท์มันลงบนพื้นดินและยากจน แล้วผมก็วิ่งไปที่หน้าต่างห้องนอนของฉันที่จะลองและคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ช้าก็เร็วผมแหย่หัวของฉันออกไปนอกหน้าต่างที่ผมได้ยินหวือของไฟและเสียงกรีดร้อง ... ฉันจะทำให้กรีดร้องเจฟฟ์เช่นนั้นอีกครั้งเมื่อผมพบเขา สิ่งเดียวที่ฉันสามารถเปรียบเทียบกับร้องไห้คือการตายของสัตว์ มันเป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวสำหรับฉัน แต่ตอนนี้มันเสียงเหมือนเพลงให้ฉันและมีอะไรที่ฉันต้องการที่จะได้ยินมากขึ้นในโลกกว่าเขากรีดร้อง. ผมเห็นไฟพ่นออกจากบ้านเหมือนมังกรโกรธ ฉันวิ่งลงมาชั้นล่างทันทีและมีเครื่องดับเพลิงแบบพกพาจากห้องครัวและวิ่งออกไปข้างนอก ขณะที่ผมทำงานผมโผล่ขาสำหรับดับใช้งานได้ทันที โชคดีที่ประตูถูกปลดล็อคเป็นฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังนะ เหตุผลเดียวที่ผมจะออกไปบอกพวกเธอเพราะเรื่อง " เจนนักฆ่า " เริ่มโมโหแล้วนะ

ชื่อจริงของฉัน คือ เจน arkensaw . " เจนนักฆ่า " และนี่คือวิธีที่ฉันได้พบกับเจฟฟ์ , เหตุผลที่ฉันมองที่ฉันทำ และทำไมถึงอยากฆ่ามัน

เมื่อฉันได้ยินว่าครอบครัวใหม่ก็ย้ายมาอยู่อีกฝั่งถนน ผมไม่ได้แปลกใจเลยมันเป็นชุมชนที่ดีและบ้านค่อนข้างถูกพิจารณาว่ามันอยู่ที่ไหน ฉันเดาว่าฉันคงประมาณ 13-14 เมื่อทุกอย่างได้ไปนรก

ผมเคยคุยกับเจฟ ตอนที่เขาย้ายเข้ามา บอกตามตรงผมไม่เคยคุยกับเขา จนกระทั่ง . . . . . . . ในคืนนั้น แต่มันเร็วไปที่จะพูดเรื่องนั้นตอนนี้ ความประทับใจครั้งแรกของฉันของเจฟ ถูกว่าเขาเป็นเด็กดี อาจจะได้เกรดดี ไม่ค่อยมีเรื่องชกต่อยบางทีอาจเป็นคนดี ถ้าเขาเปิดให้คน

น้องหลิว ดูเหมือนว่าเขาใส่ครอบครัวแรก โดยวิธีที่เขานั่งอยู่กับพี่ชายของเขาบนทางเท้า แน่นอน ผมแค่เดาว่าในเวลาที่ไม่ได้ใส่มากคิดในการวิเคราะห์ของฉันเพราะฉันเตรียมตัวไปโรงเรียน เมื่อผมมองออกไปนอกหน้าต่างและฉันสายแล้วซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับฉันในตอนนั้น ในชีวิตของผม เพราะผมแทบจะไม่เคยสายเลยนะ โดยเฉพาะโรงเรียน

ผมไม่ได้แปลกใจเมื่อเห็นแรนดี้และสมุนของเขาไปที่เจฟและหลิวบนสเกตบอร์ดบ้าของเขา แรนดี้ คือไม่มีอะไร แต่คนพาล เขาจะเลือกใคร

เล็กกว่าเขาเขาคือเหตุผลที่พ่อแม่ของฉันขับรถฉันไปโรงเรียนแทนที่จะให้ฉันขึ้นรถ เหมือนคนอื่น ทุกคนมีเงินอาหารกลางวัน หรือบางชนิดของเงินสดให้กับแรนดี้และ goons ของเขาเพราะของบางอย่าง " โทร " ที่เขาเรียกร้องจากทุกคน .

เราทุกคนรู้ว่า แรนดี้ กรุ๊ป มีด และขู่จะใช้มันกับเรา เราเคยบอกใครเกี่ยวกับเรื่องเงินที่เขาได้จากเด็กอื่น ๆ ในบล็อก ทุกคน ยกเว้น เด็กรุ่นใหม่เขาพยายามข่มขู่เหมือนพวกเราที่เหลือ

เมื่อฉันเห็นแรนดี้ พูดคุยกับพวกเขาผ่านทางหน้าต่าง ผมมองออกไป มัน wussy นะแต่ .ฉันมีสิ่งที่ดีกว่าที่จะทำกว่าดูเด็กคนอื่น ส่งเงินไป แรนดี้ แต่อยากรู้ได้ดีกว่าผม และผมมองขึ้นไม่กี่วินาทีต่อมา สิ่งที่ผมเห็นแล้วผมก็พูดไม่ออก เจฟยืนอยู่ตอนนี้ มันเหมือน แรนดี้ ได้สิ่งที่เขาต้องการ

" นั่งลง " ฉันคิดว่า " ไม่โง่ "

แล้วผมเห็นเจฟหมัดแรนดี้ในใบหน้าและหักข้อมือของเขา . . . . . .

" โอ้พระเจ้าของฉัน . " ฉันกระซิบ .ผมตะโกนว่า " ไอ้โง่ ! "

พ่อแม่ฉันวิ่งลงบันไดและถามว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วพวกเขาก็มองไปด้านนอก เห็นอะไร เจฟก็ตัดผู้ชายผอม ฉันคิดว่าชื่อของเขาคือ คีธ และเขาลงไปกรีดร้อง ทรอยเท่านั้นลงไปด้วย puinch เดียว เนื่องจากบ้านผมอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนจากที่เจฟฟ์และน้องชายของเขากำลังนั่งกับด้านหน้าของบ้านที่มีหน้าต่างบานใหญ่ที่เราเห็นสิ่งที่ทั้ง หรืออย่างน้อยก็พ่อแม่ของฉันมาหลังจากที่ส่วนหนึ่งที่แรนดี้ขโมยกระเป๋าสตางค์ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาไม่รู้ความจริงทั้งหมด

มันรบกวนดู Jeff ต่อสู้ เขาเพลิดเพลินกับตัวเองมากเกินไป ผมรู้สึกว่าปมในท้องเหมือนมีบางอย่างเกิดขึ้น ที่ไม่ควร และจากสีหน้าหลิว ,เจฟฟ์ไม่ได้ทำอะไรแบบนี้บ่อยๆ สิ่งต่อมาที่ผมรู้ ผมได้ยินเสียงไซเรน และลูกใหม่ออกมาจากที่นั่น ตำรวจมาถึงกับคนขับรถบัส เพื่อตรวจสอบ " เหยื่อ " ดูเหมือนพวกเขาจะไม่เป็นไร

แบบว่า พิจารณาปริมาณอึออกจากพวกเขา .

เนื่องจากนโยบายของพ่อแม่ของฉันคือ " ตำรวจ " ตั้งแต่พ่อผมถูกใส่ร้ายโดยสายลับตำรวจ เมื่อเขาต้องการที่จะดึงความสนใจออกจากตัวเอง เมื่อตำรวจที่สืบคดีการหายตัวไปของโค้ก จบแล้วกับพ่อลาออกจากกองทัพ ดังนั้น เมื่อเราได้ยินเสียงเราเดินเข้าไปในสวนหลังบ้านได้เข้าไปในรถแล้ว

เมื่อพ่อแม่ของฉันทำให้ฉันมาโรงเรียนมันบอกชัดเจนมากว่า พวกเขาไม่ได้ต้องการฉันคุยกับเจฟเคย ผมไม่ได้ไม่เห็นด้วยกับพวกเขา

ผมปะคาบแรก ผมไม่ได้เจอเจฟจนใกล้ถึงโรงเรียน ฉันยังสามารถเห็นสีในงานศิลปะของฉัน ถ้าฉันคิดว่า ยาก พอ แต่เมื่อฉันพยายามที่จะดูอะไรตอนนี้ มันดูเป็นสีเทาผมเดาว่าราคามีคนจ่ายสำหรับการสูญเสียความบริสุทธิ์

ฉันไม่เห็นเจฟ จนถึงระยะเวลาสุดท้ายของวัน เมื่อฉัน เขาดูเหมือน . . . ปิด ตอนแรกฉันคิดว่าเขาแค่แกล้งจอย เพื่อคนจะได้ไม่สงสัยเขาสำหรับอาชญากรรมที่เขาทำ แต่เขาก็เพลิดเพลินกับตัวเอง ไม่ใช่เพราะเขาตื่นเต้นที่จะได้อยู่ที่โรงเรียน ผมสามารถบอกได้ว่าอะไรเขามาก