INFECTIOUS AGENTVaricella-zoster vi

INFECTIOUS AGENT

Varicella-zoster virus, a member of the herpesvirus family. Humans are the only reservoir of the virus, and disease occurs only in humans. After primary infection as varicella (chickenpox), the virus remains dormant in the sensory-nerve ganglia and can reactivate at a later time, causing herpes zoster (shingles).

TRANSMISSION

Varicella-zoster virus is transmitted from person to person, primarily via the respiratory route by inhalation of aerosols from vesicular fluid of skin lesions of varicella or herpes zoster; it can also spread by direct contact with the vesicular fluid of skin lesions and possibly infected respiratory tract secretions. The varicella zoster virus enters the host through the upper respiratory tract or the conjunctiva. Varicella is a highly contagious viral disease with secondary attack ratios of approximately 85% (range, 61%–100%) in susceptible household contacts; contagiousness after community exposure is lower. Herpes zoster is approximately 20% as infectious as varicella; contact with herpes zoster rash causes varicella, not herpes zoster. The period of communicability of varicella patients is estimated to begin 1–2 days before the onset of rash and ends when all lesions are crusted, typically 4–7 days after onset of rash in immunocompetent people, but this period may be longer in immunocompromised people. People with varicella should be isolated until the lesions crust over. Herpes zoster patients are contagious while they have active, vesicular lesions (usually 7–10 days).

In utero infection can also occur as a result of transplacental passage of virus during maternal varicella infection.

EPIDEMIOLOGY

Varicella occurs worldwide. In temperate climates, varicella tends to be a childhood disease, with peak incidence among preschool and school-aged children and during late winter and early spring. In these countries,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทตัวแทนการติดเชื้อVaricella –งูสวัดไวรัส สมาชิกของครอบครัวสไวรัส มนุษย์เป็นอ่างเก็บน้ำเฉพาะของไวรัส และโรคที่เกิดขึ้นเฉพาะในมนุษย์ หลังจากการติดเชื้อหลักเป็น varicella (เกิดอีสุกอีใส), ไวรัสยังคงเฉย ๆ ในปมประสาทรับความรู้สึก และสามารถเปิดใช้งานในภายหลัง สาเหตุของโรคเริมงูสวัด (งูสวัด)ส่งVaricella –งูสวัดไวรัสจะถูกส่งจากคนสู่คน ส่วนใหญ่ผ่านทางระบบทางเดินหายใจโดยการสูดดมละอองจากน้ำมัน vesicular ของโรคผิวหนังงูสวัด หรือ varicella มันยังสามารถแพร่กระจายไปกับน้ำ vesicular ของโรคผิวหนัง และอาจติดเชื้อทางเดินหายใจหลั่ง ไวรัสงูสวัด varicella เข้าสู่โฮสต์ผ่านทางหายใจส่วนบนหรือเยื่อตา Varicella เป็นโรคไวรัสไข้ ด้วยอัตราโจมตีรองประมาณ 85% (ช่วง 61 – 100%) ในรายชื่อครัวเรือนที่อ่อนแอ contagiousness หลังจากที่ชุมชนเปิดรับแสงต่ำ งูสวัดเป็นโรคติดเชื้อที่เป็น varicella ประมาณ 20% ติดต่อกับผื่นงูสวัดสาเหตุ varicella ไม่เริมงูสวัด ระยะเวลาของ communicability varicella ผู้ป่วยคาดว่าจะเริ่มต้น 1 – 2 วันก่อนเริ่มมีอาการผื่นและสิ้นสุดเมื่อรอยโรคทั้งหมดเป็น crusted โดยทั่วไป 4 – 7 วันหลังจากเริ่มมีอาการของผื่นในคน immunocompetent แต่ช่วงนี้อาจจะนานกว่าในคนที่ภูมิคุ้มกัน Varicella จะแยกจนกว่าแผลที่ขอบมากกว่า ผู้ป่วยโรคเริมงูสวัดมีไข้ขณะที่พวกเขาใช้งานอยู่ vesicular แผล (ปกติ 7-10 วัน)ติดเชื้อใน utero สามารถเกิดขึ้นเป็นผลมาจากทาง transplacental ของไวรัสในระหว่างการติดเชื้อ varicella มารดาวิทยาการระบาดVaricella เกิดขึ้นทั่วโลก ในสภาพอากาศที่หนาว varicella มีแนวโน้มจะ เป็นโรคของเด็ก มีอุบัติการณ์สูง ในเด็กก่อนวัยเรียน และวัยเรียน และใน ช่วงปลายฤดูหนาวและต้นฤดูใบไม้ผลิ ในประเทศ < 5% ของผู้ใหญ่มีความไวต่อ varicella ในสภาพอากาศเขตร้อน อุบัติการณ์สูงสุดได้อธิบายในเดือนชวน ยอดเยี่ยม โดยรวม การติดเชื้อมีแนวโน้มจะได้รับในวัยเด็ก ในไวสูงกว่าในผู้ใหญ่มากกว่าในสภาพอากาศที่หนาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นน้อยกว่ากับการใช้โปรแกรมการฉีดวัคซีนเด็ก varicella ในสหรัฐอเมริกา เกิดภาวะพบในอุบัติการณ์ของโรค และ แม้ว่า varicella ยังถิ่น ความเสี่ยงของการสัมผัสไวรัสงูสวัด varicella สูงในส่วนอื่น ๆ ของโลกมากกว่าในสหรัฐอเมริกา Varicella วัคซีนใช้ประจำปลูกฝีเพื่อสุขภาพเด็กในเพียงไม่กี่ประเทศ ได้แก่ออสเตรเลีย แคนาดา คอสตาริกา เยอรมนี กรีซ เกาหลี ลัตเวีย ลักเซมเบิร์ก กาตาร์ ซาอุดีอาระเบีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อุรุกวัย และบางภูมิภาคในอิตาลีและสเปน ความเสี่ยงคาดว่าจะต่ำในประเทศเหล่านี้เนื่องจาก varicella ถิ่นทั่วโลก นักเดินทางที่อ่อนแอจะเสี่ยง varicella การทำสัญญาในระหว่างการเดิน นอกจากนี้ สัมผัสกับงูสวัดโพสความเสี่ยงสำหรับ varicella ในอ่อนแอนัก แม้ว่าแปลเริมงูสวัดเป็นโรคน้อยกว่า varicella นักท่องเที่ยวที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับ varicella รุนแรง อยู่คน ผู้ใหญ่ คนที่ภูมิคุ้มกันไม่ มีหลักฐานของภูมิคุ้มกัน (ดูหลักเกณฑ์ของภูมิคุ้มกัน "ที่สามารถป้องกันได้ ด้านล่าง)นำเสนอทางคลินิกVaricella เป็นโรครุนแรงในเด็ก และคนที่กู้คืน โดยไม่มีภาวะแทรกซ้อนรุนแรง ระยะเวลากกไข่เฉลี่ยได้ 14-16 วัน (ช่วง 10 – 21 วัน) ติดเชื้อมักจะได้ลักษณะเป็น prodromal ระยะสั้น (1 ถึง 2 วัน) (ไข้ อาการ), แม้ว่านี้อาจจะขาดในเด็ก และผื่น pruritic ประกอบด้วยพืช macules อักเสบ และอสุจิ (โดยทั่วไปแผล 250 – 500), ซึ่งปรากฏใน ≥3 คลื่นต่อเนื่อง และแก้ไข โดยเปลือกตะกอนเหล่านั้น ลักษณะ varicella คือการ ปรากฏตัวของแผลในระยะต่าง ๆ ของการพัฒนาในเวลาเดียวกัน ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรงอาจเกิดขึ้น มากที่สุดในเด็ก ผู้ใหญ่ และคนที่ภูมิคุ้มกัน ภาวะแทรกซ้อนได้แก่รองติดเชื้อแบคทีเรียโรคผิวหนัง ปอดบวม ฝอยพอง cerebellar สมองอักเสบ เลือดออกเงื่อนไข และ ไม่ค่อยเกี่ยวกับกรณีปัญหา 1 ใน 40,000), ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้อาจทำให้ตายแก้ไข varicella หรือที่เรียกว่า varicella ก้าวหน้า สามารถเกิดขึ้นได้ในคนที่ฉีดวัคซีน Varicella ก้าวหน้าคือจะอบอุ่น < 50 แผล ต่ำ หรือไม่มี ไข้ และระยะเวลาที่สั้นลงของผื่น ผื่นอาจจะผิดปกติในลักษณะอสุจิและเด่นของ maculopapular แผลน้อยลง Varicella ก้าวหน้าเป็นโรคติดต่อ แม้ว่าน้อยดังนั้นกว่า varicella ในคน unvaccinatedการวินิจฉัยVaricella มักจะเป็นวินิจฉัยทางคลินิกตามผื่นทั่วไป maculopapulovesicular การวินิจฉัยทางคลินิกของ varicella ในสหรัฐอเมริกากลายเป็นเรื่องท้าทายมากขึ้นเป็นสัดส่วนเพิ่มขึ้นของกรณีที่เกิดขึ้นในคนที่ฉีดวัคซีนใน ผู้ที่เป็นโรครุนแรง และผื่นเป็นพิเศษ แม้ว่าไม่เป็นประจำแนะนำ ห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ติดเชื้อตัวแทนไวรัส Varicella-งูสวัดเป็นสมาชิกของครอบครัว herpesvirus มนุษย์เป็นเพียงอ่างเก็บน้ำของไวรัสและโรคที่เกิดขึ้นเฉพาะในมนุษย์ หลังจากการติดเชื้อหลักเป็นอีสุกอีใส (อีสุกอีใส) ไวรัสยังคงอยู่เฉยๆในปมประสาทประสาทสัมผัสของเส้นประสาทและสามารถเปิดใช้งานในเวลาต่อมาทำให้เกิดโรคงูสวัด (งูสวัด). ส่งไวรัสอีสุกอีใสงูสวัดจะถูกส่งจากคนสู่คนส่วนใหญ่ผ่านทางระบบทางเดินหายใจ เส้นทางโดยการหายใจเอาละอองของเหลวจากตุ่มของโรคผิวหนังของอีสุกอีใสหรืองูสวัด; ก็ยังสามารถแพร่กระจายโดยการสัมผัสโดยตรงกับน้ำตุ่มของโรคผิวหนังและอาจติดเชื้อระบบทางเดินหายใจหลั่ง ไวรัส varicella งูสวัดเข้าสู่โฮสต์ผ่านระบบทางเดินหายใจส่วนบนหรือเยื่อบุที่ อีสุกอีใสเป็นโรคไวรัสติดต่อสูงที่มีอัตราส่วนการโจมตีรองประมาณ 85% (ช่วง 61% -100%) ในรายชื่อครัวเรือนอ่อนแอ; contagiousness หลังจากการสัมผัสชุมชนจะต่ำกว่า งูสวัดจะอยู่ที่ประมาณ 20% ขณะที่การติดเชื้อเป็นอีสุกอีใส; การติดต่อกับผื่นงูสวัดเริมทำให้เกิดอีสุกอีใสไม่งูสวัด ระยะเวลาของการติดต่อของผู้ป่วยอีสุกอีใสคาดว่าจะเริ่มต้น 1-2 วันก่อนที่จะเริ่มมีอาการของผื่นและสิ้นสุดลงเมื่อแผลทั้งหมดจะเกรอะกรังโดยทั่วไป 4-7 วันหลังจากเริ่มมีอาการของผื่นในคนที่ immunocompetent แต่ช่วงนี้อาจจะนานในคนที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง . คนที่มีไข้สุกใสควรจะแยกจนกว่าแผลเปลือกมากกว่า ผู้ป่วยโรคเริมงูสวัดเป็นโรคติดต่อในขณะที่พวกเขามีการใช้งาน, แผลตุ่ม (ปกติ 7-10 วัน). ในมดลูกติดเชื้อยังสามารถเกิดขึ้นเป็นผลมาจากทาง transplacental ของไวรัสระหว่างการติดเชื้ออีสุกอีใสมารดา. วิทยาการระบาดVaricella เกิดขึ้นทั่วโลก ในสภาพอากาศที่หนาว varicella มีแนวโน้มที่จะเกิดโรคในวัยเด็กที่มีอุบัติการณ์สูงสุดในหมู่เด็กก่อนวัยเรียนและเด็กวัยเรียนและในช่วงปลายฤดูหนาวและต้นฤดูใบไม้ผลิ ในประเทศเหล่านี้ <5% ของผู้ใหญ่ที่มีความอ่อนไหวต่อ varicella ในภูมิอากาศเขตร้อน, อุบัติการณ์สูงที่สุดได้อธิบายไว้ในที่วิเศษสุดเดือนที่เด็ดสุด; โดยรวมการติดเชื้อมีแนวโน้มที่จะได้รับต่อไปในวัยเด็กที่เกิดในความไวสูงในหมู่ผู้ใหญ่กว่าในภูมิอากาศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ประชากรหนาแน่นน้อย. กับการดำเนินการของโปรแกรมการฉีดวัคซีนในวัยเด็ก varicella ในสหรัฐอเมริกาลดลงอย่างมีนัยสำคัญได้เกิดขึ้นในอุบัติการณ์การเกิดโรค และแม้ว่า varicella ยังคงเป็นถิ่นมีความเสี่ยงจากการสัมผัสกับไวรัส varicella งูสวัดเป็นที่สูงขึ้นในส่วนอื่น ๆ ของโลกมากกว่าที่เป็นอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกา Varicella วัคซีนใช้เป็นประจำในการฉีดวัคซีนเด็กเล็กมีสุขภาพดีในประเทศอื่น ๆ เพียงไม่กี่รวมทั้งออสเตรเลีย, แคนาดา, คอสตาริกา, เยอรมนี, กรีซ, เกาหลี, ลัตเวีย, ลักเซมเบิร์ก, กาตาร์, ซาอุดีอาระเบีย, United Arab Emirates, อุรุกวัยและบางพื้นที่ใน อิตาลีและสเปน ความเสี่ยงของการเปิดรับคาดว่าจะอยู่ในระดับต่ำในประเทศเหล่านี้. เพราะอีสุกอีใสเป็นโรคประจำถิ่นทั่วโลกเดินทางอ่อนไหวทั้งหมดที่มีความเสี่ยงของการทำสัญญา varicella ระหว่างการเดินทาง นอกจากนี้การสัมผัสกับโรคงูสวัดเกิดความเสี่ยงสำหรับ varicella ในนักท่องเที่ยวที่อ่อนแอแม้จะมีการแปลงูสวัดมีมากน้อยกว่าโรคติดต่อ varicella นักท่องเที่ยวที่มีความเสี่ยงสูงสุดสำหรับการ varicella รุนแรงทารกผู้ใหญ่และคนที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องโดยไม่มีหลักฐานของภูมิคุ้มกัน (ดูเกณฑ์การหาหลักฐานของการสร้างภูมิคุ้มกันในการ "ป้องกัน" ด้านล่าง). คลินิก PRESENTATION Varicella ทั่วไปเป็นโรคที่ไม่รุนแรงในเด็กและคนส่วนใหญ่กู้คืนโดยไม่ต้อง โรคแทรกซ้อนที่ร้ายแรง ระยะฟักตัวโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 14-16 วัน (ช่วง 10-21 วัน) การติดเชื้อมักจะโดดเด่นโดยในระยะสั้น (1 หรือ 2 วัน) ระยะเวลา prodromal (ไข้) แม้ว่านี้อาจจะขาดในเด็กและผื่นคันที่ผิวหนังซึ่งประกอบด้วยพืช macules, มีเลือดคั่งและถุง (ปกติ 250-500 แผล) ซึ่งปรากฏใน≥3คลื่นและแก้ไขโดย crusting ลักษณะ varicella คือการปรากฏตัวของรอยโรคในขั้นตอนของการพัฒนาที่แตกต่างกันในเวลาเดียวกัน โรคแทรกซ้อนที่ร้ายแรงอาจเกิดขึ้นมากที่สุดในเด็กทารกผู้ใหญ่และคนที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง ภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ การติดเชื้อแบคทีเรียรองของโรคผิวหนัง, โรคปอดบวม, ataxia สมองน้อย, โรคไข้สมองอักเสบและเงื่อนไขโรค; ไม่ค่อย (ประมาณ 1 ในกรณีที่ 40,000) ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้อาจทำให้เสียชีวิต. Modified varicella ยังเป็นที่รู้จัก varicella พัฒนาสามารถเกิดขึ้นได้ในคนที่ได้รับวัคซีน varicella ก้าวหน้ามักจะไม่รุนแรงกับ <50 แผลต่ำหรือไม่มีไข้และระยะเวลาสั้นของผื่น ผื่นอาจจะผิดปกติในลักษณะที่มีถุงน้อยลงและความเด่นของแผล maculopapular varicella ก้าวหน้าเป็นโรคติดต่อถึงแม้จะน้อยกว่า varicella ในคนที่ได้รับวัคซีน. วินิจฉัยอีสุกอีใสมักจะได้รับการวินิจฉัยทางคลินิกบนพื้นฐานของผื่น maculopapulovesicular ทั่วไป การวินิจฉัยทางคลินิกของ varicella ในประเทศสหรัฐอเมริกาได้กลายเป็นความท้าทายมากขึ้นเป็นสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของกรณีที่เกิดขึ้นในคนที่ได้รับวัคซีนในผู้ที่เป็นโรคที่รุนแรงและเป็นผื่นผิดปกติ แม้ว่าจะไม่ได้แนะนำประจำห้องปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแทนติดเชื้อไวรัสงูสวัด , สมาชิกของครอบครัวไวรัสเริม . มนุษย์เป็นอ่างเก็บน้ำ ของไวรัส และโรคที่เกิดขึ้นเฉพาะในมนุษย์ หลังจากการติดเชื้อปฐมภูมิเป็นโรคอีสุกอีใส ( อีสุกอีใส ) , ไวรัสยังคงอยู่ในปมประสาทเส้นประสาทรับความรู้สึกและสามารถเปิดใช้งานในเวลาต่อมา ทำให้เกิดโรคงูสวัด ( งูสวัด )ส่งไวรัสงูสวัด ติดต่อจากคนสู่คนส่วนใหญ่ผ่านเส้นทางโดยการสูดหายใจของละอองลอยจากของเหลวี่ซึ่งเป็นตุ่มพองของโรคผิวหนังของโรคอีสุกอีใสและงูสวัด ; มันยังสามารถแพร่กระจายโดยการสัมผัสโดยตรงกับสารที่ซึ่งเป็นตุ่มพองของรอยโรคผิวหนังและอาจติดเชื้อระบบทางเดินหายใจหลั่ง . ส่วนไวรัสงูสวัดเข้าสู่โฮสต์ผ่านทางเดินหายใจส่วนบน หรือเยื่อบุตา โรคอีสุกอีใสเป็นโรคไวรัสสูงติดต่อกับมัธยมโจมตีต่อ ประมาณ 85 % ( ช่วง 61 % - 100 % ) ในรายชื่อครัวเรือนเสี่ยง ; การติดต่อหลังจากการเปิดรับชุมชนลดลง งูสวัดประมาณ 20 % ที่ติดเชื้อเป็นโรคอีสุกอีใส ; ติดต่อกับงูสวัดผื่นสาเหตุโรคอีสุกอีใส , งูสวัด ระยะเวลาของการติดโรคของผู้ป่วยโรคอีสุกอีใส ( เริ่ม 1 – 2 วันก่อนเริ่มมีอาการของผื่นและสิ้นสุดเมื่อแผลทั้งหมดเป็นเงิน โดยทั่วไป 4 - 7 วัน หลังจากเริ่มมีอาการของผื่นใน immunocompetent คน แต่ช่วงนี้อาจจะยาวในภูมิคุ้มกันบกพร่องคน คนกับโรคอีสุกอีใสควรแยกจนกว่าแผลเปลือกมากกว่า ผู้ป่วยงูสวัดเป็นโรคติดต่อในขณะที่พวกเขาได้งาน , แผลี่ซึ่งเป็นตุ่มพอง ( ปกติ 7 – 10 วัน )การติดเชื้อในท้องยังสามารถเกิดขึ้นเป็นผลมาจากทาง transplacental ไวรัสวาริเซลลาในระหว่างการติดเชื้อของมารดาระบาดวิทยาโรคอีสุกอีใสเกิดขึ้นทั่วโลก ในสภาพอากาศหนาว , โรคอีสุกอีใสมีแนวโน้มที่จะมีอุบัติการณ์ของโรคสูงในวัยเด็ก , ปฐมวัย โรงเรียนผู้สูงอายุ และในช่วงปลายฤดูหนาวและต้นฤดูใบไม้ผลิ ในประเทศเหล่านี้ , < 5 % ของผู้ใหญ่มีความไวต่อโรคอีสุกอีใส ในภูมิอากาศเขตร้อน ถูกของมีคม ถูกอธิบายไว้ในที่แห้ง โดยรวม , เดือน , การติดเชื้อมีแนวโน้มที่จะได้รับในภายหลังในวัยเด็กส่งผลให้สูงกว่ากลุ่มของผู้ใหญ่มากกว่า ในสภาพอากาศหนาว โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นน้อย .กับการดำเนินงานของวัยเด็ก โรคอีสุกอีใสโปรแกรมวัคซีนในสหรัฐอเมริกาลดลงอย่างมากได้เกิดขึ้นในการเกิดโรค และแม้ว่า โรคอีสุกอีใส ยังถิ่น ความเสี่ยงของการสัมผัสกับไวรัสงูสวัดจะสูงกว่าในส่วนอื่น ๆส่วนใหญ่ของโลกกว่ามันในสหรัฐอเมริกา วัคซีนป้องกันโรคอีสุกอีใสจะใช้ตรวจเพื่อฉีดวัคซีนให้เด็กมีสุขภาพดี ในเพียงไม่กี่ประเทศ ได้แก่ ออสเตรเลีย , แคนาดา , คอสตาริกา , เยอรมนี , กรีซ , เกาหลี , ลัตเวีย , ลักเซมเบิร์ก , กาตาร์ , ซาอุดีอาระเบีย , สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ , อุรุกวัย และบางภูมิภาคในอิตาลีและสเปน ความเสี่ยงของการเปิดรับแสงที่คาดว่าจะต่ำในประเทศเหล่านี้เนื่องจากโรคอีสุกอีใส ) 500 , 000 คน เสี่ยงที่มีความเสี่ยงของโรคอีสุกอีใสสัญญาระหว่างเดินทาง นอกจากนี้ ความเสี่ยงจากงูสวัด poses ความเสี่ยงต่อโรคอีสุกอีใสในนักท่องเที่ยว แม้ว่าถิ่นงูสวัดจะน้อยลงมาก ติดต่อ กว่า โรคอีสุกอีใส นักท่องเที่ยวที่เสี่ยงสูงสุดสำหรับโรคอีสุกอีใสรุนแรงเป็นทารกผู้ใหญ่และภูมิคุ้มกันบกพร่องคนโดยไม่มีหลักฐานของภูมิคุ้มกัน ( ดูเกณฑ์สำหรับหลักฐานของภูมิคุ้มกันใน " ป้องกัน " ด้านล่าง )นำเสนอทางคลินิกโรคอีสุกอีใส เป็นโรคไม่รุนแรง โดยทั่วไปในเด็ก และคนส่วนใหญ่ดีขึ้น ไม่มีภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง ระยะฟักตัวเฉลี่ยอยู่ที่ 14 - 16 วัน ( ช่วง 10 ( 21 วัน ) การติดเชื้อมักจะมีลักษณะสั้น ๆ ( 1 - 2 วัน ) prodromal ระยะเวลา ( เป็นไข้ วิงเวียน ถึงแม้ว่านี้อาจจะขาดในเด็ก ผื่นและ ( ประกอบด้วยพืชของ macules , papules และเล็ก ( ปกติ 250 - 500 จุด ) ซึ่งปรากฏใน≥ 3 คลื่นต่อเนื่องและแก้ไขด้วยการตกสะเก็ด . ลักษณะของโรคอีสุกอีใสคือการแสดงตนของรอยโรคในขั้นตอนต่างๆของการพัฒนาในเวลาเดียวกัน ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรงจะเกิดขึ้นบ่อยที่สุดในเด็ก ผู้ใหญ่ และผู้ที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง . ภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ ระดับการติดเชื้อแบคทีเรียของผิวหนัง แผลอักเสบ ปอดบวม ทาสปัญญา , เลือดออก , และเงื่อนไข ; น้อยมาก ( ประมาณ 1 ใน 40 , 000 ) , ภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้อาจส่งผลให้เสียชีวิตแก้ไข โรคอีสุกอีใส เรียกว่าการพัฒนาวัคซีนโรคอีสุกอีใสสามารถเกิดขึ้นได้ในคน เมื่อโรคอีสุกอีใสจะอ่อนมักจะมี < 50 แผล ไข้ต่ำ หรือไม่ และระยะเวลาที่สั้นลงของผื่น ผื่นอาจจะผิดปรกติในลักษณะที่มีความเด่นของแผลเล็กน้อย และ maculopapular . เมื่อโรคอีสุกอีใสติดต่อได้ แต่น้อยกว่าโรคอีสุกอีใสใน unvaccinated คนการวินิจฉัยโรคอีสุกอีใสมักจะวินิจฉัยทางการแพทย์บนพื้นฐานของผื่น maculopapulovesicular ทั่วไป . การวินิจฉัยทางคลินิกของโรคอีสุกอีใสในสหรัฐอเมริกาได้กลายเป็นที่ท้าทายมากขึ้นตามสัดส่วนการเติบโตของกรณีที่เกิดขึ้นในวัคซีนคนซึ่งโรคไม่รุนแรง และผื่นจะผิดปกติ แม้ว่าจะไม่ได้ตรวจริกโค